Odczyty o poezyi polskiéj w pierwszéj połowie xix wieku: Przekład z niemieckiego Franciszka Dobrowolskiego, Tomy 1-2Nakł. J. K. Żupańskiego, 1870 |
Z wnętrza książki
Wyniki 6 - 10 z 25
Strona 60
... niem stanowisko naukowe a podstawą jego przedmiotowość ( obiectivitat ) polskiego ducha narodowego . Co zaś jest tą przedmiotowością , wypowiedziałem już w obrazie historycznego i politycznego rozwoju Polski , oznaczyłem także stopnie ...
... niem stanowisko naukowe a podstawą jego przedmiotowość ( obiectivitat ) polskiego ducha narodowego . Co zaś jest tą przedmiotowością , wypowiedziałem już w obrazie historycznego i politycznego rozwoju Polski , oznaczyłem także stopnie ...
Strona 94
... Niem- czech z najżywszym blaskiem . Wielki Goethe był jej reprezentan- tem , a August Wilhelm Schlegel w swych odczytach teoryę jej wykładał . Shakspeare stał się wzorem poezyi dramatycznej . W Anglii Walter Scott i Byron zwracali na ...
... Niem- czech z najżywszym blaskiem . Wielki Goethe był jej reprezentan- tem , a August Wilhelm Schlegel w swych odczytach teoryę jej wykładał . Shakspeare stał się wzorem poezyi dramatycznej . W Anglii Walter Scott i Byron zwracali na ...
Strona 97
... niem po raz pierwszy pojmuje się człowiek jako osoba , jako jednostka . Kiedy więc w tym stanie , z całą uczutą w sobie istotą , zwraca się ku drugiej jednostce , aby w niej rozja- śnienia własnego bytu szukać , naówczas cały się ...
... niem po raz pierwszy pojmuje się człowiek jako osoba , jako jednostka . Kiedy więc w tym stanie , z całą uczutą w sobie istotą , zwraca się ku drugiej jednostce , aby w niej rozja- śnienia własnego bytu szukać , naówczas cały się ...
Strona 110
... niem się jedynie opierał , że ze swego indywidualnego Ja , jak pająk nici , wątek swych myśli rozwijał . W tym względzie jestem przeciwnego zdania i utrzymuję , że ani Mochnacki ani ci , co jego słowa powtarzają nie zrozumieli tego ...
... niem się jedynie opierał , że ze swego indywidualnego Ja , jak pająk nici , wątek swych myśli rozwijał . W tym względzie jestem przeciwnego zdania i utrzymuję , że ani Mochnacki ani ci , co jego słowa powtarzają nie zrozumieli tego ...
Strona 117
... niem rosnące i na- zwane Carami . - To zdarzenie ma się odnosić do czasów jednego z pierwszych historycznych litewskich książąt Mendoga i wojny jego z Rusi- nami . Ztąd nazwisko Car kwiatów , będących obrazem niewinno- ści , których ...
... niem rosnące i na- zwane Carami . - To zdarzenie ma się odnosić do czasów jednego z pierwszych historycznych litewskich książąt Mendoga i wojny jego z Rusi- nami . Ztąd nazwisko Car kwiatów , będących obrazem niewinno- ści , których ...
Inne wydania - Wyświetl wszystko
Kluczowe wyrazy i wyrażenia
Boga bowiem Bóg bracia charakter chrześciaństwo Cybulskiego czasu część człowieka daléj duch ducha duchem Dziadów dziś fantazyi gdyż Héj historyi idea idei Irydion jéj jeżeli każdy Konrad Konrad Wallenrod którą Litwa Litwę Litwie Litwy ludów ludu ludy ludzkości materyał miał mianowicie Mickiewicz miłości miłość Mochnacki mógł musi myśl myśli należy naprzód narodowej narodowy narodu naród nią Niech niego niej niem niema nietylko Odczyty ojczyznie ojczyzny państwa pieśni pieśń plemion podług podstawę poeci poematu poeta poetą poetę poetów poety poezyi pojedyńczych Polska polskiej pomiędzy potém prze przeciw przedstawia Rossyi rozum rozwoju Schellinga serca serce siebie słońce Słowian Słowianie słowiańskich sobą stanowisko strony swą swego swéj swych szczególniej śpiew świata téj tém téż trzeci Maj uczucia Ukraina usposobienie Wawrem więcej Wilnie Wilno Wincentego Pola właśnie wolności wolność wówczas wszakże wszystkie względem zdaje Ztąd zupełnie zwycięztwa życia życia narodowego życie
Popularne fragmenty
Strona 207 - Szanuję szkołę religijną, ową wieczerzę pańską polskich poetów, do której zasiedli w Paryżu — sądzę bowiem, że wypływa z przekonania, że nie jest sztucznie natchniętą słowami Fryderyka Schlegla, który w katolickiej religii źródło jedyne 'poezji upatruje. Oddaliłem się wszelako od idących tą drogą 'poetów; nie wierzę bowiem, aby szkoła De-la-Menistów i natchnięta przez nią poezja była obrazem wieku.
Strona 103 - Nowe uczucia i wyobrażenia samym barbarzyńcom właściwe, tak nazwany duch rycerski iz nim połączony szacunek i miłość ku płci pięknej, Grecji i Rzymianom obcy, ścisłe przestrzeganie praw honoru, uniesienia religijne, podania mityczne i wyobrażenia ludów barbarzyńskich, dawniejszych pogan i nowoczesnych chrześcijan, pomieszane razem — oto jest, co stanowi w wiekach średnich świat romantyczny, którego poezja zowie się też romantyczną.
Strona 132 - Nie słychać zdała wichru, co tu liny targa; Grom, co tu bije, dla was tylko błyska! I razem ze mną pod strzałami gromu, Co czuję, inni uczuć chcieliby daremnie! Sąd nasz, prócz Boga, nie dany nikomu; Chcąc mnie sądzić, nie ze mną trzeba być, lecz we mnie! Ja płynę dalej — wy idźcie do domu.
Strona 85 - Kartaczami ładowna zajmie ich ukosem; Naprzód!" - z krawędzi lasu jak iskry z ogniska Tysiąc bagnetów błyszczy, migają się lonty, Lecz i wróg niedaleko - jako kłos za kłosem Wiatrem na polu wiewa, gdy rodzajne pole, Tak głowy pułków licznych, tak zgarbione ciała Idą ślepo wypełniać narzuconą wolę. Krzyk okropny - tu czarna - tam chorągiew biała, Na ich czele dowódca konno...
Strona 87 - Oktawami głośniejsze im prędszy bieg koni * ; Dowódców słychać zewsząd wrzaskliwe komendy, Stęp kopyt jak grzmot ciągnie - jak pękanie lodu Gór alpejskich ich trąba coraz głośniej dzwoni, Jak wały rozhukane w galopie ich rzędy Płyną, huczą, wrą!
Strona 160 - A więc i piosnka wnet będzie: O! nie zginęła jeszcze Ojczyzna, Póki niewiasty tam czują! Bo z ich to serca płynie trucizna, Którą wrogowie się trują. Jeszcze wykarmią one w zaciszy Grono olbrzymiej młodzieży, Od nich pacholę o nas usłyszy, I jak my w Wolność uwierzy.
Strona 76 - Grzmijcie, bębny, ryczcie, działa, Dalej! dzieci w gęsty szyk; Wiedzie hufce, Wolność, Chwała, Tryumf błyska w ostrzu pik. Leć, nasz orle, w górnym pędzie, Sławie, Polsce, światu służ! Kto przeżyje, wolnym będzie; Kto umiera, wolnym już.
Strona 171 - Bo słuchajcie i zważcie u siebie, Że według Bożego rozkazu: Kto za życia choć raz był w niebie, Ten po śmierci nie trafi od razu.
Strona 8 - O wieści gminna! Ty arko przymierza Między dawnemi i młodszemi laty! W tobie lud składa broń swego rycerza, Swych myśli przędzę i swych uczuć kwiaty!
Strona 74 - Hej, kto Polak, na bagnety! Żyj, swobodo, Polsko, żyj! Takim hasłem cnej podniety, Trąbo nasza, wrogom grzmij!