Obrazy na stronie
PDF
ePub

dalum suboríri; vel ipse pœnitens nímiùm deterréri: remissusve et tépidus reddi possit. Quamobrèm talem impónet:qualem ab eo præs

tári posse júdicet. Consideribit autem ánimum mentemque pœnitentis: ac fle tum, gémitum et lacrymas íntimi dolóris índices. Vidébit ne pro peccátis grávibus levíssimas pœnitentias impónat : id quod et confessóribus et pœnitentibus periculósum est.

[ocr errors]

FERIA SEXTA. Ex Concílio Wormatiensì. Ann, 868. Can. 25. Enitentibus, secundùm differentiam peccatórú: Sacerdotis arbitrio pœniténtiæ decernuntur. Debet itaque Sacerdos in pœniténtia danda singulórum causas singulatim consideráre; originem quoque modumque culpárum, et affectus gemitusque delinquéntium diligenter examináre, manifestèque cognoscere : témporum étiam, et personárum, locórum quoque et ætátum qualitátes inspícere; ut étiam pro consideratióne locórum, ætátum vel témporum, seu pro qualitáte delictórum atque gemituum uniuscujusque delinquentis: à sacris régulis óculos non reflectat.

SABBATO. Ex sancto Hieronymo apud

Petrum Lombardú Epís‐ copum Parisiensem. Ann. 1159. Lib. 4. Sententiarum,distinct. 20. art. 3. Magenda pœnitentia non Ensúram témporis in

satìs apertè præfigunt Cánones pro unoquoque crímine; ut de singulis dicant quáliter unumquodque emendandum sit: sed magis in arbítrio Sacerdótis intelligentis relinquendú statuérunt; quia apud Deum non tantùm valet mensúra témporis, quantùm dóloris: nec abstinéntis tantùm cibórum quantùm mortificátio vitiórum. Ideò témpora pœnitentiæ pro fide et conversatióne fidélium pœniténtium abbrevianda præcipiunt; et pro negligentia ( eorumdem) protelanda : pro quibusdam tamen culpis modi pœnitentiæ sunt impósiti.

DOMINICA PASSIONIS. Ex Concílio Tridentino. Anno 1551. Sess. 14. de Poenit. C. 8.

[blocks in formation]

quam pro peccátis nostris exsólvimus; ut non sit per Christum Jesum, in quo merémur, in quo satisfácimus, facientes fructus dignos pœniténtiæ, qui ex illo vim habent, ab illo offeruntur Patri: et per illum acceptantur à Patre. Hábeant autem præ óculis Sacerdótes; ut satisfactio quam impónunt, non sit tantùm ad novæ vitæ custódiam et infirmitátis medicamentum: sed étiam ad præteritórum peccatórum vindictam et castigatiónem.

FERIA SECUNDA. Ex Concílio Cabillonensi

[merged small][merged small][ocr errors][merged small][merged small][merged small]

plúrimùm errátur. Sunt qui putant se impúnè aut peccáre aut peccasse, quia hæc loca oratúri frequentant; sunt páuperes qui vel ídeò id fáciunt ; ut majórem hábeant matériam mendicandi: tantùm vecordes, ut putent se sanctórum locórum solâ visióne à peccátis purgári. Qui verò peccáta sua Sacerdótibus, in quorum sunt Paréáchiis, confessi sunt; et ab iis agendæ pœnitentiæ consilium acce pérunt ; si oratiónibus insistendo, eleemosynas largiendo, vitam emendando mores componendo, Apostolórum límina, vel quorúmlibet Sanctórum, inví→ sere desiderant : horum est

laudanda.

FERIA QUARTA. Ex Concilio Tridentino. Ann. 1563. Sess. 25. Decret. de Indulg.

Um potestas conferendi Indulgéntias à Christo Ecclésiæ concessa sit : atque hujusmodi potestáte divínitùs sibi tráditâ, antiquíssi¬ mis étiam tempóribus, illa usa fúerit; sacrosancta Synodus Indulgentiárum usum Christiáno pópulo máximè salutárem et sacrórum Concilióru auctoritáte probátum, in Ecclésia retinendum esse docet et præcipit. In his tamen concedendis

moderatiónem, juxta vétes

[ocr errors]

beant; qui ex lévibus, vanis et superstitiósis causis exorbitantes Indulgéntias pollicentur : cùm indulgéntiæ nonnisi ex piis et rationabílibus causis concédi débeant.

rem et probátam in Ecclésia libellis témerè fidem adhiconsuetudinem, adhibéri cupit; ne nímià facilitáte Ecclesiástica disciplína enervétur et státuit pravos quæstus omnes pro his consequendis; unde plúrima in Christiáno pópulo abúsuum causa fluxit : omninò abolendos esse. FERIA QUINTA. Ex Concílio Cameracensi. Ann. 1565. Tit. 22.

[ocr errors]

Uia per indiscrétas et superfluas Indulgéntias claves Ecclésiæ contemnuntur et pœnitentiális satisfáctio enervátur; idcò ne quis ullas novas aut ignótas Indulgéntias pópulo commendet et promerendas ófferat: nisi priùs ab Ordinário (loci Epíscopo) visitátæ fúerint et probátæ.

FERIA SEXTA.
Ex Concilio Cameracensi.
Ann. 1565. Tit. 22.
Arochi pópulum suum

Pailigenter admoneant: ne

circumforáneis quibusdam

SABBATO.

De sermóne sancti Leónis
Papæ.

Circa ann. 447. C. 5.

Um

Dum cóngruis purificatió

celebrandum

Pascha Dómini, útraque substantia præparátur; profutúra omni témpore consuetúdo nutrítur : sevéra in súbditos impéria detumescant, cesset vindicta peccáti; et rei críminum ad hos dies pervenisse se gaudeant in quibus à sanctis piisque Principibus étiam publicárú austéritas remissa est ultiónum: aboleantur ódia, defíciant simultátes; quóniam judicium Dei, sicut imnítibus vehemens : ita erit misericórdibus clemens.

De annua peccatorum Confessione et Paschali Communione unicuique adulto præscriptis.De prima Communione, et requisitis ad sacre Eucharistia perceptionem dispositionibus.

DOMINICA

PALMARUM.

Ex Concílio Lateranensi

quarto.

Ann. 1215. C. 21.
Mnis utriusque sexûs
délis, postquàm ad

annos discretiónis pervénerit: ómnia sua solus peccáta confiteátur fidéliter 9 saltèm semel in anno, próprio Sacerdóti, et injunctam sibi pœnitentiam stúdeat pro viribus adimplere;

suscipiens reverenter ad minus in Pascha Eucharístiæ Sacramentum : nisi fortè de consilio próprii Sacerdótis, ob áliquam rationabilem causam, ad tempus ab ejus perceptióne dúxerit abstinendum. Alióquin et vivens ab ingressu Ecclésiæ arceátur: et móriens Christiánâ cáreat sepultúrà. Si quis autem aliéno Sacerdóti volúerit justâ de causâ sua confitéri peccáta : licéntiam priùs obtineat.

FERIA SECUNDA.

Ex Concílio Remensi. Ann. 1583. Cap. 10 et 11.

Dolemus, tantam esse (quorumdam) Christianórum incúriam: ut semel tantùm in anno sumant Eucharistiæ subsídia. Quare Paroci et qui ad divíni verbi prædicatiónem asciscuntur; de frequentis Communiónis antíquo usu ejusdemque miris fructibus et utilitáte dísserant et fidélibus persuadére nitantur nullum esse modum aptiórem et compendiosiórem, quo Ecclésiæ Apostólicæ fácies nostro

século rédeat.

FERIA TERTIA. Ex Concílio Cabillonensi

secundo.

Ann. 813. Can. 46.

:

tur ad perníciem ánimæ pertíneat, dicente Dómino; Nisi manducavéritis carnem Fílii hóminis, et biberitis ejus sánguinem non habébitis vitam in vobis. Si verò indiscrétè accipiátur : timendum est illud quod ait Apóstolus; Qui manducat et bibit indignè : judícium sibi mandúcat et bibit.

FERIA QUARTA. Ex Tractátu Jonæ Aurelianensis Epíscopi, de Institutióne Laicáli. Ann. 830. Lib. 2. Cap. 18. Acrosanctum corpus et sánguinem Dómini nostri Jesu Christi, quidam reverenter et salubriter : quidam indiscrétè et indignè percipiunt. Nonnulli tanti Sacramenti participatióne ob reátuum suórum obligatiónem, Sacerdótis judício : méritò privantur. Item pleríque (quod valdè periculósum et cóngruâ emendatióne dignum est) ab hoc Sacramento partim incúriâ partim desídiâ, ádeò se súbtrahunt: ut vix in anno, ex consuetúdine, potiusquàm ex devotióne, id fáciant; nescientes aut scire nolentes quòd sicut corpus sine cibo et potu ita et ánima sine

[ocr errors]

IN perceptióne córporis et spiritáli cibo moritur. Quansánguinis Dominici magna discrétio adhibenda est. Cavendum est enim, ne si nímiùm in longum differá

ti autem sit discriminis nisi accipiátur ; et quanti, si indiscretè sumátur : Evangélica et Apostólica

testimónia, et sanctórum Patrum dicta demonstrant.

IN DIE SANCTO

PASCH Æ.

Ex Concílio Matisconensi

secundo.

Ann. 583. Can. 2. Ascha nostrum, in quo summus Sacerdos et Póntifex pro nostris delictis, nullam habens obnoxietátem peccáti, immolátus est: debemus omnes festivíssimè cólere; et sédulæ observatiónis sinceritáte in ómnibus venerári: ut illis sanctíssimis diébus omnes simul

FERIA TERTIA. Ex Concilio Mediolanensi sexto, sub sancto Cárolo. Ann. 1582. Tit. 9.

Parochus si Parochialem

habet qui ex morbo labórans, aliâve necessitáte verè impedítus: non potest sacro Paschæ témpore ad Ecclésiam conveníre; ubi sanctissimam Communiónem cum céteris percipiat : ad illum (etiamsi paucis ante diébus percéperit) ipse illo Pascháli témpore déferat. FERIA QUARTA. Ex Concílio Tolosáno. Ann. 1590. Part. 2. Cap. 5. Uæ tanto animárum

coadunáti, hymnis Paschá- Q dispendio in locis qui

libus indulgentes; perseveratiónis nostræ præsentiam quotidiánis sacrificiis ostendámus: laudantes Creatóre in ac regeneratórem nostrum véspere, mane et meridie. FERIA SECUNDA.

Ex Concílio Bituricensi. Ann. 1584. Tit. de Euchar.

[blocks in formation]

busdam incrébruit serò nímium communicandi consuetúdo: sánctiùs erit immutanda. Adolescentesque ii, quos de sumendo mystério satis decernere posse Párochi vel Confessárii judicârint; ad Communiónem sunt (à Párochis) recipiendi: imò étiam impellendi.

FERIA QUINTA. Ex Constitutiónibus Ecclé

siæ Gallicánæ in Conventu Melodunensi. Ann. 1579. Tit. de Euchar.

AD frequentem Commu

niónem cum fídei sinceritáte, spei confidéntià, caritátis ardóre, ac animárum puritáte : pópuli excitandi sunt. Júvenes primùm ad tanti Sacramenti sumptiónem admitti volentes,

« PoprzedniaDalej »