FERIA SECUNDA Ex Concílio Cabilonensi secundo. Anno 813. Can. 36. devótio modis ómnibus collaudanda. FERIA QUARTA, Ex Concilio Tridentino. quæ ex indústria, Anno 1563. Sess. 25. Decret. aut cujuslibet libidinis explendæ causâ, idcircò fiunt ut eleemosynis redimantur, nequáquàm eis rédimi possunt; quia qui hoc perpetrârunt, videntur Deum mercéde conducere, ut eis impúnè peccáre liceat. Non ergò quis idcircò peccáre debet, ut eleemosynam fáciat; sed ideò eleemosynam fácere debet quia peccávit. FERIA TERTIA. Ex Concílio Cabilonensi secundo. Anno 813. Can. 45. usum de Indulg. S Indulgentiárum ACROSANCTA Synodus Christiáno pópulo máximè salutarem, et sacrórum Coneiliórum auctoritate probátum, in Ecclésiâ retinendum esse docet et præcipit. In his tamen concedendis moderatiónem, juxtà véterem, probátam in Ecclésiâ consuetudinem, adhibéri cupit, ne nímia facilitáte Ecclesiásticâ disciplíná enervétur: et státuit pravos quæstus omnes pro his conse et A quibusdam qui Romam quendis, undè plurima in Turonumve et ália quædam loca sub prætextu oratiónis inconsultè péragrant, plurimùm errátur. Sunt qui putant se impunè aut peccáre, aut peccasse, quia hæc loca oratúri frequentant. Qui verò peccáta sua Sacerdótibus, in quorum sunt Parochiis, confessi sunt, et ab iis agendæ pœniténtiæ consilium accepérunt, si oratiónibus insistendo, eleemó synas largiendo, vitam emen dando, mores componendo, Apostolórum límina,velquorúmlibet Sanctórum, invísere desiderant; horum est | Christiáno pópulo abúsuum FERIA QUINTA. Anno 1565. Tit. 22. claves Ecclésiæ contemnun- genitricis, pro míseris pec commemoratiónis præfátæ angústiæ et doloris beátæ Maríæ Virginis síngulis annis celebrétur. SABBATO. De Sermóne sancti Leónis, Papæ. Circa annum 447. C. 5. Dbus ad celebrandum PasUM cóngruis purificatióni catóribus Fílium suum crucifixum assíduè deprecantis, cha Dómini, útraque subsnec non ad honórem illíus tántia præparátur,profutúra angústiæ et dolóris, dùm omni témpore consuetudo Redemptor noster Jesus-nutrítur, sevéra in súbditos Christus, expansis mánibus impéria detumescant, cesset in arâ crucis, pro salúte nos- vindicta peccáti, et rei crímitrâimmolátus, matrem suam | num ad hos dies pervenisse benedictam dilectíssimo dis- se gáudeant in quibus à sanccípulo suo Joanni Evange- tis piisque Principibus étiam listæ commendávit ; et præ- publicárum austéritas resertim ut profanórum hæ- missa est ultiónum, aboleanreticórum perfidia retundá- tur ódia, deficiant simultátur, qui imágines ad laudem tes; quoniam judícium Dei, Crucifixi et gloriósæ Vírgi- sicut immítibus véhemens. nis dedicátas combúrere mí- ita erit misericórdibus clenimè formidárunt; Festum mens. De annua peccatorum Confessione et Paschali Communione unicuique adulto præscriptis. De primâ Communione, et requisitis ad sacra Eucharistiæ preceptionem dispositionibus. abstinendum. Alioquin et FERIA SECUNDA. Euchar. Can. 9. quis negáverit, omnes Set singulos Christi fidéles FERIA QUARTA. Ex Concilio Cabilonensi secundo. Anno 813. Can. 46. TN perceptióne córporis et sánguinis Dóminici magna discrétio adhibenda est. Cavendum est enim, ne si nímiùm in longum differátur, ad perniciem ánimæ pertineat, dicente Dómino: nisi manducavéritis carnem Filii hóminis, et bibéritis ejus sánguinem, non habébitis vitam in vobis. Si verò indiscrété lud quod ait Apóstolus: Qui accipiátur, timendum est ilmandúcat et bibit indignè, judícium sibi mandúcat et utriusque sexus, cùm ad an- IN DIE SANCTO Ex Concílio Matisconensi secundo. Anno 583. Can. 2. Aderat Missus à Magnul[» Episcopo Tolos. FERIA TERTIA. Ex Concílio Remensi. Anno 1583. Cap. 10 et 11. OLEMUS, tantam esse (quorumdam) Christianórum incúriam, ut semèl tantùm† in anno sumant Eucharistia subsídia. Quare Paræci et qui ad divíni verbi prædicatiónem asciscuntur, de frequentis Communiónis antíquo usu, ejusdemque miris fructibus et utilitáte dísserant, et fidélibus persuadére nitantur nullum esse modum aptiórem et compendiosiórem, quo Ecclésiæ Apostólicæ fácies nostro século rédeat. ASCHA nostrum in quo summus Sacerdos et Póntifex pro nostris delictis, nullam habens obnoxietátem peccáti, immolátus est, debémus omnes festivíssimè cólere, et sédulæ observatiónis sinceritáte in ómnibus venerári; ut illis sanctissimis diébus omnes simul coadunáti hymnis Paschálíbus indulgentes, perseveratiónis nostræ præséntiam quotidianis sacrificiis Can. 7. EMO ad diem Pascha Eucharistiam ab alio quàm à próprio Párocho seu Curáto súmere præsúmat. Sa cerdos qui contrà hoc De crétum administrat, cujuscumque gradus et ordinis fúerit, extraordináriè puniátur. Aliis quibúslibet diébus festis, Commúnio ex licéntiâ Epíscopi, ejus Vicárii, aut Párochi, áliis in locis pro cujusque voto ab idóneo Sacerdote concedá tur. FERIA TERTIA. Anno 1590. Part. 2. Cap. 5. UE tanto animárum dispendio in locis quibusdam incrébruit serò nímium communicandi consuetudo, sanctiùs erit immutanda. Adolescentesque ii, quos de sumendo mystério satis decérnere posse Párochi vel Communiónem sunt (à PároConfessárii judicárint, ad chis) recipiendi, imò étiam impellendi. FERIA QUINTA. Ex Constitutiónibus Ecclésiæ Gallicánæ', in Conventu Melodunensi. Anno 1579. Tit. de Euchar. Aniónem cum fidei sincefrequentem Commuritáte, spei confidentiâ, caritátis ardóre, ac animárum puritáte, pópuli excitandi sunt. Juvenes primùm ad tanti Sacramenti sumptiónem admitti volentes, pro PAROCHUS si Parochiálem I habet qui ex morbo labentur ; et per tempus álibórans, aliave necessitáte quod, antequàm admittantur, ad fidei sinceritátem, verè impedítus, non potest usum et fructum tanti Sasacro Paschæ témpore ad Ecclésiam conveníre, ubi sanctíssimam Communiónem cum céteris percípiat,. 1 cramenti instituantur. FERIA SEXTA. ad illum (etiamsi paucis Anno 1351. Sess. de Euchar. antè diébus percéperit) ipse сар. 7. OMMUNICARE volenti revo illo Pascháli témpore dé-Coandum est in memóriam ferat. Apóstoli præceptum : Probet SABBATO IN ALBIS. seipsum homo. Ecclesiástica Ex Concilio Toletáno undéautem consuetudo declárat cimo. Anno 673. C. 4. eam probatiónem necessá- ISCORDANTIUM fratrum riam esse, ut nullus sibi con- Doblationes, juxtà antiqui scius mortális peccáti, quan- Cánonis definitiónes, nullo modo recipiendas esse censémus. Antequàm eos reconciliátio vera innectat, nullus eórum accédere ad altáre Dó. mini áudeat, vel grátiam Communiónis sanctæ percí piat. De Sacrificio Missæ à Sacerdotibus ritè celebrando, et de pietate quâ fideles huic astare debent. DOMINICA IN ALBIS. | pellat, Basílicæ Deo dicáta Ex Concilio Tridentíno. Anno 1562. Sess. 22. Decr. de observ. in Missá. Строг ad Missárum celebratiónem audiendam, et córporis et sánguinis Domínici percep devotéque adeantur. FERIA TERTIA. ORAT UM multa jam sive tém-tiónem sumendam, assídue porum vítio, sive hóminum incúriâ et improbitáte, irrepsisse videantur quæ à (sacrosancti Missæ) sacrifícii dignitáte aliéna sunt decernit sancta Synodus, ut Ordinárii locórum Epíscopi ea ómnia prohibére atque è médio tóllere sédulò curent ac teneantur, quæ vel avarítia, idolórum sérvitus, vel irreverentia, quæ ab impietáte vix sejuncta esse potest, vel superstitio veræ pietatis falsa imitátrix, induxit. FERIA SECUNDA. nem aut usum, ne fácilè, sed magnâ de causâ permittant Epíscopi. In eis autem designandis vel probandis hæc servent: Ne sint in interiórum ædium pártibus, in quibus dómini vel família frequéntiùs versentur, sed cómmodo et honesto loco à cubículis, tricliniis et aulá separáto: ad templi formam et régulam própiùs accé dant: nec ita angusta sint, ut qui Missam audíerint, ad |