PSALMUS 93. Ecclefia inter hujus mundi procellas auxilium petit à Deo fuperborum everSore.

Ut mítiges ei à diébus malis, donec fodiátur peccatóri fóvea. Quia non repéllet Dóminus plebem fuam,

* &

nus, * Deus ultiónum

liberè egit. Exaltáre, qui júdicas terram, * redde retributiónem fupérbis. Ufquequò peccatóres, Dómine, úfquequò peccatóres gloriabúntur ? Effabúntur & loquéntur iniquitátem, loquéntur omnes qui operántur injuftitiam.

*

relínquer.

Quoadúfque juftitia convertátur in judícium; * & qui juxta illam, omnes qui recto funt corde.

Quis consúrget mihi advérsùs malignantes? * auc quis ftabit mecum advérsùs operántes iniquitátem?

>

Nisì quia Dóminus adjúvir me * paulò minùs habitáffet in inférno ánima mea.

Si dicébam: Motus eft pes meus ; mifericórdia tua, Dómine, adjuvábat me.

Secúndùm multitúdinem dolórum meórum in corde meo,* confolationes tuæ lætificavérunt ánimam meam.

Numquid adhæret tibi fedes iniquitátis, * qui fingis labórem in præcépto?

Captábunt in ánimam jufti; * & sánguinem innocéntem condemnabunt.

Et factus eft mihi Dóminus in refúgium, * & Deus meus in adjutórium fpei meæ.

Et reddet illis iniquitátem ipsórum, & in malítia eórum difpérdet eos; *

erudíeris, Dómine,*& de lege tua docúeris eum ;

Deus nofter.

Ant. Deus dat ómnibus

Auxílium meum à Dómino, * qui fecit cœlum &

qui non dedit nos in captiónem déntibus eórum.

Anima noftra, ficut paffer, erépta eft * de láqueo venántium;

Láqueus contrítus eft, * & nos liberáti fumus.

Adjutórium noftrum in nómine Dómini, * qui fecit cœlum & terram.

Ant. Habémus thefaúrum iftum in vafis fictílibus; ut fublímitas fit virtútis Dei, & non ex nobis. 2. Cor. 4. 7.

Ant. 3. à. Ait Deus. PSALMUS 124. Fidelium Deus ipfe tutela. Iniqui perituri. Ui confidunt in Dómino ficut mons Sion; non commovébitur in ætérnum qui hábitat in Jerusalem.

Q

*

Montes in circuitu ejus,*. & Dóminus in circuitu pópuli fui ex hoc nunc & ufque in séculum.

Quia non relínquet Dóminus virgam peccatórum fuper fortem justórum,* ut non exténdant jufti ad iniquitátem manus fuas.

Bénefac, Dómine, bo nis, * & rectis corde.

Declinántes autem in obligatiónes addúcet Dóminus cum operántibus iniquitátem : pax fuper Ifraël.

Ant. Ait Deus: Témpore accépto exaudívi te, & in die falútis adjúvi te, 2. Cor. 6. 2.

Ant. 7. d. Vult Deus.
PSALMUS

*

tem ficut paffer? Quóniam ecce peccatóres intendérunt arcum, paravérunt fagittas fuas in pharetra, ut fagíttent in obfcuro rectos corde. Quóniam quæ perfecísti, deftruxérunt: * juftus autem quid fecit? Dóminus in templo fan&to fuo,* Dóminus in cœlo fedes ejus :

lábia nostra à nobis funt;* quis nofter Dóminus eft? Propter misériam ínopum, & gémitum pauperum, nunc exurgam, dicit Dóminus. * fi

*

Ponam in falutári; duciáliter agam in eo. Elóquia Dómini, elóquia cafta; *argéntum igne examinátum, probátum terræ,purgátum séptuplùm.

*

Tu, Dómine, fervábis nos : & cuftódies nos à generatióne hac in ætér

*

ne quóniam defécit fanctus, quóniam diminútæ funt veritares à filiis hóminum.

Vana locúti funt unufquífque ad próximum fuum; lábia dolófa, in corde & corde locúti funt.

Difpérdat Dóminus univérfa lábia dolófa,* & linguam magniloquam,

Qui dixérunt: Linguam moitram magnificábimus,

réfpice, & exaúdi me, Dómine Deus meus.

Illúmina óculos meos ne unquam obdormiam in morte: * nequándo dicat inimícus meus: Præválui advérsùs eum.

Qui tríbulant me, exultábunt fi motus fúero; ego autem in mifericórdia tua fperávi

Exultábit cor meum in falutári tuo:* cantábo Dó