eit. Ad miráculum; in si gnis et prodígiis, in váriis virtútibus quas per quorúmlibet manus operátur. Ipse est antíqua mirácula súscitans, ut ex præsentibus fidem ástruat præteritórum. Sed quia nonnullis hanc quoque grátiam sine própria utilitáte largitur; tértiò infúnditur ad salútem cùm in toto corde nostro revértimur ad Dóminum Deum nostrum. Porrò ad auxílium datur: cùm in omni 'colluctatióne ádjuvat infirmitátem nostram. Nam cùm testimónium pérhibet spirítui nostro, quòd filii Dei sumus: ea inspirá

tio est ad consolatiónem. Datur étiam ad fervórem: cùm in córdibus perfectórum veheméntiùs spirans; válidam ignem caritátis accendit ut non solùm in spe filiórum Dei; sed étiam in tribulatiónibus glorientur, contuméliam glóriam reputantes, oppróbrium gáudium, despectiónem : despectiónem exaltatiónem. Omnibus nobis, ni fallor, datus est

per Spíritus sanctus omnes propter præsentiam corporálem, páriter propter córdium unitátem, in eodem loco per promissam stabilitátem: ad laudem et glóriam sponsi Ecclésiæ Jesn Christi Dómini nostri ; qui est super ómnia Deus benedictus in sécula: Amen. Tu autem.

B. Qui confirmat nos in Christo, et qui unxit nos, Deus; qui et signávit nos,

Et dedit pignus Spíritus in córdibus nostris. Allelúia, allelúia. . Dóminus Deus noster pépigit nobiscu fœdus, Et dedit pignus Spíritûs. 2. Cor. 1. Deut. 5. Lectio iij.

Lectio sancti Evangélii; secundùm Lucam. Cap. 4.

I dit Jesus in Capharnaum N illo témpore: Descen→ civitátem Galilææ : ibique docébat illos Sábbatis; et stupébant in doctrína ejus: quia in potestate erat sermo ipsius. Et réliqua. Homília sancti Ambrósii Episcopi.

:

Vide

et 63.

Ide cleméntiam Dómini Salvatóris; nec indignatióne commótus, nec scélere offensus, nec injú– riâ violátus, Judæam déserit: quinétiam ímmemor injúriæ, memor clemén

liberando nunc sanando: infidæ plebis corda demulcet. Et bene sanctus Lucas virum ab spíritu nequítiæ liberátum antè præmísit: et substituit féminæ sanitátem. Utrumque enim sexum Dóminus curatúrus advénerat; et prior sanári débuit, qui prior creátus est: nec prætermitti illa quæ mobilitáte magis ánimi, quàm pravitáte peccáverat. Sábbato medicínæ Dominicæ ópera cœpta significat: ut inde nova creatúra cœperit, ubi vetus antè desívit; nec sub lege esse Dei Fílium, sed supra legem in ipso princípio designáret: nec solvi legem, sed impléri. Fortassis étiam in typo mulíeris illíus socrûs Simónis et Andréæ; váriis críminum

ambítio est : febris nostra iracundia est.

Tu autem.

R. Jesus docébat Sábbatis, et * Stupébant in doctrína ejus, quia in potestáte erat sermo ipsíus. Allelúia, allel. . Sapiéntia in Ecclésiis Altíssimi apériet os suum, et in médio pópuli exaltábitur, et in plenitúdine sancta admirábitur : * Stupébant. Glória. *Stupébant. Luc. 4. Eccli. 24.

Ad Benedictus. Ant. 1. f. Colloquebantur ad invicem, dicentes : Quod est hoc verbum, quia in potestate et virtúte ímperat immundis spirítibus, et éxeunt? Allelúia. Luc. 4.

Entibus,

Oratio. Entibus nostris, quæDómine, Spíritum sanctum benignus infunde; cujus et sapientiâ cónditi sumus : et providéntià gubernámur. Per Dóminum nostrum Jesum Christum Fílium tuum; qui tecum vivit et regnat in unitáte ejusdem Spíritus sancti Deus: Per ómnia.

SANCTE AGATHE,
Virginis et Martyris,

Commemoratio,
Pridiè AD VESPERAS,
Ant. Infirma. . Deus. ut in
Communi, xxxv. Oratio. In-
dulgéntiam. xxxix.

AD LAUDES, Ant.Fac

tus est. . Hæréditas. Oratio, Indulgéntiam. xxxix. AD VESPERAS, Pro Comm. S. Vedasti Episcopi, Ant Elégit. . Beátus. ut in Communi, xiij. Oratio, Deus, qui pópulo. ut infrà,

DIE VI.

SANCTI VEDASTI,

Epíscopi,
Commemoratio.

AD LAUDES, Ant. Ego sum. . Elégit. xvj.

Oratio,

Derna salutis beátum Eus, qui pópulo tuo

Vedastum ministrum tribuisti: præsta; ut quem doctórem vitæ habúimus in terris: intercessórem habére mereámur in cœlis. Per Dóminum.

rent in te. ut in Communi Justorum. xxx. Oratio ul infrà ad Laudes.

[AD NOCT. si sit Dominica,

Lectio ix. B danum in juventute Aldomérus apud Lug

fabrum ferrárium agens ; in pietátem et curam páuperum totam óperam conjécit: usque adeò ut instruménta artis, cùm áliud non

DIE XXIV. In anno Bissextili, Die xxv. In Festo

S. MATTHIE APOST.

Duplex-majus. Quotiescumque hoc Festum in Quadragesima occurrerit, ejus Officium fiet per anticipationem Ferid tertid post Dominic. Quinquag., quale ponitur in Parte Hyemali.

DIE XXVII. In anno Bissext. Die xxvIII. SANCTI BALDOMERI Lugdunensis Subdiaconi,

Commemoratio. Pridiè AD VESPERAS, Ant. Qui confidunt. . Spe

tráheret. Cui in pauperes beneficéntiæ; castitátis decus sinceritátis stúdium adjungébat: ac super ómnia jugem ac familiárem cum Deo, per preces et ánimum gratíssimum, conjunctiónem. Ejus perpétua vox erat ad omnem occursum, et cujusvis ópe ris princípium : In nómine Dómini Deo grátias semper. In his religiósis exercítiis -Dei amóre mirè accensus: annos non paucos exégit. Cùm autem aliquandò in vico Auditíaco oráret à beáto Vivéntio sancti Justi Abbáte, deprehensus est, velut aurum sub púlvere latens; pannósi sub homúnculi spécie : sapiéntiam quæ de cœlo est eximiam occultare. Quare Viventius in suo cœnóbio domicilium sancto viro constítuit; ubi crescente in dies sanctitátis ejus famâ : sacro Subdiaconátûs honó

:

re à Gaudérico Lugdunensi Præsule, licèt invítus decorátus est. Quo in gradu consuétum oratiónis et piórum óperum stúdium in dies auxit et cumulávit; usque dùm immaculátam ánimam, circa annum Christi sexcentésimum quinquagésimum: felíci morte Deo reddidit.) AD LAUDES, Ant. Qui facit. . Proba me, Deus, xxxiij.

DE

Oratio, Eus, qui exaltas húmiles, et de terra súscitas ínopem; da nobis intercedente beáto Baldoméro Subdiácono, in virtúte tibi ministráre; et te humilitátis præmium in cœlo possidére. Per Dóminum.

AD VESP, Pro Commemoratione S. Romani, Abbatis 9 Ant. Egrédere. . Potens in terra, xxiv. Oratio, Deus, cujus múnere, xxvij.

DIE XXVIII. (In ann. Bissext. Die XXIX.) SANCTI ROMANI,

Abbatis, Commemoratio. (AD NOCT. si sit Dominica,

Lectio ix. Ománus à beáto Hilário Arelatensi Epíscopo Présbyter ordinátus, annos triginta quinque attígerat; cùm iníto solitáriæ vitæ consílio, ut mónachos in Pars Verna.

Athanacensi

monastério Lugdúni Deo militantes imitarétur: in valle sub monte Jura secessum elégít. Ibi oratióni, jejúnio, lectióni, manuumque labóri íntentus; jam per áliquot an◄ nos mundo pénitùs ignótus víxerat: ubi frater Lupicínus, mórtuâ cónjuge, ipsi in pio propósito sócium se dedit. Uterque deinde vir tútibus miraculorumque dono in vicinis finibus ita incláruit : ut conveniéntium úndique magnus discipulórum númerus sub Románi regímine brevi coalúerit. Hæc ipsi data est célebris illíus monastérii condendi causa, quod Condatescense primùm vocátum ; deinde sancti Eugendi: ac postrémò sancti Cláudii nomen obtinuit. Ibi nullum apud suos zelotypiæ locum esse desiderans, ita divítibus pauperes, plebeiosque nobilibus æquári vóluit; ut dum alter pro altérius dono quasi pro suo grates Deo referébat omnes in fidei carítatisque vínculo cor unum et ánima una viderentur. Sed crescente in dies monachórum número ; áliud in vicíno loco cœnóbium, quod Lauconnense dictum est, Románus exstruxit: quò novæ sóbolis instituendæ stúdio frequenter se recipiébat. Cóndidit étiam in soróris suæ grá V