nus Deus: Convertímini, terficerent ánimas quæ non moriúntur, & vivificárent & recédite ab idólis vef ánimas quæ non vivunt, mentiéntes pópulo meo credénti mendáciis. Propter hoc, hæc dicit Dóminus Deus: Ecce ego ad pulvillos veftros quibus vos cápitis ánimas volántes, & dirúmpam eos de bráchiis veftris ; & dimittam ánimas quas vos cápitis, ánimas ad volándum. Et dirúmpam cervicália veftra, & liberábo pópulum meum de manu veftra, neque erunt ultrà in mánibus veftris ad prædándum; & fciétis quia ego Dóminus. R. . Fili hóminis p. 236. Lectio ij. Cap. 14. H Deus. HonDominus Ec dicit Dóminus de domo Ifraël, qui posuerit immunditias fuas in corde fuo, & fcandalum iniquitátis fuæ ftatúerit contra fáciem fuam, & vénerit ad prophétam intérrogans per eum me; ego Dóminus refpondébo ei in multitúdine immunditiárum fuárum, ut capiátur domus Ifraël in corde fuo, quo recefsérunt à me in cunctis idólis fuis. Proptéreà dic ad domum Ifraël: Hæc dicit Dómi tris, & ab univérfis contaminatiónibus veftris avértite fácies veftras. Quia homo, homo de domo Ifraël, & de profelytis quicúmque ádvena fúerit in Ifraël, fi alienátus fúerit à me, & posúerit idóla fua in corde fuo, & fcándalum iniquitátis fuæ ftatuerit contra fáciem fuam, & vénerit ad prophétam, ut intérroget per eum me; ego Dóminus refpondebo ei per me. R. Ecce pag. 236. ET prophéta cùm er- fuper illu, & delébo eu de médio pópuli mei Ifraël.Et portábunt iniquitátem fua juxta iniquitátem interrogántis, fic iniquitas prophétæ erit; ut non erret ultrà domus Israël à me ; neque polluátur in univérfis prævaricatiónibus fuis, fed fint mihi in pópulum, & ego fim eis in Deum, ait Dóminus exercituum. Et factus eft fermo Dómini ad me, dicens: Fili hóminis, terra cùm peccá verit mihi, ut prævaricé- non leváverit ad idóla do tur præváricans, exténdam manum meam fuper eam, & cónteram virgam panis ejus, & immíttam in eam famem. & interficiam de ea hóminem & juméntum. R. Vivo ego p. 237. CANON. Ex Concilio Tridentino. Seff. 25. cap. 1. de Refor. Mníno Paftóribus & Cléricis fancta Synodus interdícit, ne ex redítibus Eccléfiæ confanguineos familiaréfve fuos augére ftudeant: cùm & Apoftolórum Cánones prohibeant, ne res Ecclefiáfticas, quæ Dei funt, confanguineis donent, fed, fi páuperes fint, iis ut paupéribus diftribuant; eas autem non diftrahant, nec diffipent illórum causa. mûs Ifraël, & uxórem próximi fui non violáverit, & ad mulierem menstruátam non accéfferit, & hóminem non contriftáverit; pignus debitóri reddiderit, per vim nihil rapúerit; panem fuum efuriénti déderit, & nudum operúerit veftiménto; ad usúram non commodáverit & ámpliùs non accéperit; ab iniquitáte avérterit manum fuam, & judícium verum fécerit inter virum & virum; in præcéptis meis ambuláverit, & judícia mea cuftodierit ut fáciat veritátem : hic juftus eft, vitâ vivet, ait Dóminus Deus. R. Sufcitabo pag. 237. Lectio ij. Uòd fi genúerit fi Q lium latrónem effundéntem sánguinem, & fécerit unum de istis, & hæc quidem ómnia non faciéntem, fed in montibus comedéntem & uxórem próximi fui polluéntem, egénum & páuperem contriftántem, rapiéntem rapínas, pignus non reddéntem, & ad idóla levántem óculos fuos, abominatiónem faciéntem; ad usúram dantem, & am pliùs accipiéntem; numquid vivet? Non vivet; cùm univérfa hæc detef tánda fécerit, morte moriétur; fanguis ejus in ipfo erit. Quòd fi genúerit filium, qui videns ómnia peccáta patris fui quæ fecit, timúerit, & non fécerit simile eis, fuper montes non coméderit, & óculos fuos non levaverit ad idóla domûs Ifraël, & uxórem próximi fui non violáverit; & virum non contriftáverit, pignus non retinúerit, & rapínam non rapúerit; panem fuum efutiénti déderit, & nudum bus peccátis fuis quæ operátus eft, & cuftodierit ómnia præcepta mea, & fécerit judicium & juftitiam, vità vivet, & non moriétur. Omnium iniquitátum ejus quas operátus eft, non recordábor: in juftitia fua quam operátus eft, vivet. Numquid voluntátis meæ eft mors ímpii, dicit Dóminus Deus; & non ut convertátur à viis fuis, & vivat? R. Congregabo p. 239. CANON. Ex Concílio Moguntino. Anno 1549. cap. 72. Um operúerit veftimento, à Cum Apoftolus, victu, pauperis injúria avertérit manum fuam, usúram & fuperabundantiam non accéperit, judícia mea fécerit, in præcéptis meis ambuláverit: hic non moriétur in iniquitate patris fui, fed vitâ vivet. R. Liberábo pag. 238. Lectio iij. cum adeóque ipsâ vitâ, indignos júdicet hómines otiofos, qui panem non labóre fuo partum, gravámine aliórum edunt; quantò graviori indignatióni divinæ eos fubjácere putándum eft, qui cenfus Eccléfiæ fanctóru Mártyrum patrimónia & donária piæ plebis ad divíni minifterii fuftentatiónem A rit, ipla moriérur. collata, otiosè absuuunt. Deus; nolo mortem impii, fed ut convertátur ímpius à via fua, & vivat. Convertímini, convertímini à viis veftris péffimis, & quare moriémini, domus Ifraël? Tu ítaque fili hóminis, dic ad filios pópuli tui Juftitia jufti non liberábit eum in quacúmque die peccáverit, & impietas impii non nocébit ei in quacumque die convérfus fúerit ab impietáte fua : & juftus non póterit vivere in juftitia fua, in quacumque die peccáverit. Etiamfi díxero jufto quòd vitâ vivat, & confifus in juftitia fua fécerit iniquitátem; omnes juftitiæ ejus oblivioni tradéntur, & in iniquitáte fua quam operátus eft, in ipfa moriétur. Si autem díxero ímpio Morte moriéris; & égerit pœnitentiam à peccáto fuo, feceritque judicium & juftitiam, & pignus reftitúerit ille ímpius, rapinámque reddíderit, in mandátis vitæ ambulaverit, nec fécerit quidquam injuftum, vitâ vivet, & non moriétur. R. Fili hominis p. 236. Lectio ij. Cap. 34. Ec dicit Dóminus HEL Deus: Væ paftóribus Ifraël qui pafcébant femetipfos: nonne greges à paftóribus pafcuntur? Lac comedebátis, & lanis operiebámini, & quod craffum erat occidebátis; gregem autem meum non pafcebátis. Quod infirmũ fuit non confolidáftis ; & quod ægrótum non fanáftis ; quod confráctum est non alligaftis, & quod abjéctum eft non reduxiftis, & quod períerat non quæsíftis; fed cum aufteritáte imperabátis eis, & cum póténtia. Et difpérfæ funt oves meæ, eò quòd non effet pastor ; & factæ funt in devoratiónem ómnium beftiárum agri, & dispérfæ funt. Erravérunt greges mei in cunctis móntibus & in univérfo colle excélfo, & fuper omnem fáciem terræ difpérfi funt greges mei, & non erat qui requireret: non erat, inquam, qui requireret. R. Ecce pag. 236. Lectio iij. Roptéreà, pastóres, Proptereà, ni: Vivo ego, dicit Dóminus Deus quia pro eo quód facti funt greges mei in rapínam, & oves meæ in devoratiónem ómnium beftiárum agri, eò quòd non effet pastor: neque enim quæfiérunt paftores mei gregem meum, fed pafcébant paftóres femetipfos, & greges meos non pafcébant: proptéreà, paftóres, audíte verbum Dómini: Hæc dicit Dóminus Deus: Ecce ego ipfe fuper pastóres, requíram gregem meum de manu eórum, & ceffáre fá triæ defidérium, fuis própriis facultatibus, fanctam locúpletem fecérunt Eccléfiam, ut his & milites Christi aleréntur, & Eccléfiæ exornárentur, páuperes recrearentur, & captívi pro témporum opportunitáte redimérentur. SABBAT O. H Cap. 34. ciam eos ut ultrà non paf- De Ezechiele Prophéta. cant gregem, nec pafcant Lectio j. ámpliùs paftóres femetipfos; & liberábo gregem meum de ore eórum, & non erit ultra eis in efcam. Quia hæc dicit Dóminus Deus: Ecce ego ipfe requíram oves meas, & vifitábo eas. Sicut vifitat paftor gregem fuum in die quando fuerit in médio óvium fuárum diffipatárum: fic visitábo oves meas, & liberábo eas de ómnibus locis in quibus difpérfæ fuerant in die nubis & caliginis. Ec dicit Dóminus Deus ad vos: Ecce ego ipfe júdico inter pecus pingue & maciléntum ; pro eò quòd latéribus & humeris impingebátis, & córnibus veftris ventilabátis ómnia infirma pécora,donec difpergeréntur foràs: falvábo gregem meũ & non erit ultra in rapínam; & judicábo inter pecus & pecus. Et fufcitábo fuper eas paftorem unum, qui pafcat eas fervum meum David, ipfe pafcet eas, & ipfe erit eis in paftórem. Ego autem Dóininus ero eis in Deum, & fervus meus David princeps in médio eórum: ego Dóminus locútus fum. Si fiat de Sabbato fumentur è II. Nocturno Dominicæ præcedentis. R. |