quis est qui dicit tibi: Da mihi bibere; tu fórsitàn petisses ab eo: et dedisset tibi aquam vivam. Petit bibere: et promittit bibere. Eget quasi acceptúrus: et áffluit tanquam satiatúrus. Si scires, inquit, donum Dei. Donum Dei est Spíritus sanctus. Sed adhuc mulieri tectè loquitur : et paulatim intrat in cor. Fortassis jam docet. Quid enim istà hortatióne suávius et benígnius? Si scires donum Dei, et quis est qui dicit tibi: Da mihi bibere; tu fórsitàn péteres : et daret tibi aquam vivam. 2. Omnis qui bibit ex aqua hac, sítiet íterùm : * Qui autem bíberit ex aqua quam ego dabo ei, non sítiet in æternum; sed † Aqua quam ego dabo ei, fiet in eo fons aquæ salientis in vitam æternam. . Appropiáte ad me: quid adhuc retardátis ? ánimæ vestræ sítiunt vehementer. * Qui autem. Glória Patri. † Aqua. Joan. 4. Eccli. 51. Ad Benedictus. Ant. 1. f. Venit hora, et nunc est, quando veri adoratóres adorabunt Patrem in spíritu et veritáte. Joan. 4. Oratio. némus in mente. Per Dóminum. Ad Magnificat. Ant. 8. c. Spíritus est Deus; et eos qui adórant eum, in spíritu et veritáte oportet adoráre: nam et Pater tales quærit qui adórent eum. Joan. 4. et Deos qui te adorant Oratio. Eus, qui spíritus es, in spíritu et veritáte jubes adoráre: purífica, quæsumus, sancto amore tuo corda nostra; ut te in ómnibus, et super ómnia diligentes: sincérâ tibi pietáte placeámus. Per Dóminum. SABBAT O. Lectio j. De libro Jósue. Cap. 24. Ixit Jósue ad pópuJum. Non poteritis servíre Dómino; Deus enim sanctus et fortis æmulátor est nec ignoscet sceleribus vestris atque peccátis. Si dimiseritis Dóminum et serviéritis diis aliénis ; convertet se : et affliget vos, atque subvertet: postquàm vobis præstiterit bona. Dixitque pópulus ad Jósue. Nequáquam ita ut lóqueris, erit: sed Dómino serviėmus. Et Jósue ad pópulum: Testes, inquit, vos estis, quia ipsi elegé JEjúna Doonine, benigno ritis vobis Dóminum, ut mus, favóre proséquere; ut sicut ab alimentis abstinémus in córpore: ita à vítiis jejuPars Verna. serviátis ei. Responderuntque Testes. Nunc ergo, ait; auferte deos alienos K de médio vestrî: et inclináte corda vestra ad Dóminum Deum Israel. Dixitque pópulus ad Jósue. Dómino Deo nostro serviémus et obedientes érimus præceptis ejus. Percussit ergo Jósue in die illo fœdus et propósuit pópulo præcepta atque judícia in Sichem. Scripsit quoque ómnia verba hæc in volúmine legis Dómini; et tulit lápidem pergrandem posuitque eum subter quercum quæ erat in Sanctuário Dómini: et dixit ad omnem pópulum. En lapis iste erit vobis in testimónium, quòd audierit ómnia. verba Dómini quæ locútus est vobis ne forté pósteà negáre velítis, et mentíri Dómino Deo vestro. R. Juravi. 144. DImisitque Lectio ij. Imisitque pópulum, síngulos in possessiónem suam. Et post hæc mórtuus est Jósue filius Nun servus Dómini, centum et decem annórum sepelieruntque eum in finibus possessiónis suæ in Thamnáthsare, quæ est sita in monte Ephraïm, à septentrionáli parte montis Gaas. Servivitque Israel Dómino cunctis diébus Jósue, et seniórum qui longo vixérunt témpore post Jósue: et qui novérunt ómnia ópera Dómini quæ fécerat in Israel. Ossa quoque Joseph, qua túlerant filii Israel de Ægypto; sepeliérunt in Sichem in parte agri quem émerat Jacob à fíliis Hemor patris Sichem centum novellis óvibus; et fuit in possessiónem filiórum Joseph. Eléazar quoque filius Aaron mortuus est; et sepeliérunt eum in Gabaath Phinees fílii ejus : quæ data est ei in monte Ephraïm. B. Pósui. 144• Lectio iij. Lectio sancti Evangélii: secundùm Joannem. Cap. 8. N illo témpore: Jesus perrexit in montem Olivéti; et dilúculo íterùm venit in templum: et omnis pópulus venit ad eum, et sedens docébat eos. Et réliqua. Homília sancti Augustíni Epíscopi. Judai Enarr. in Psalm. 50. Udæi ad Dóminum adúlteram mulierem adduxérunt. In adultério, ínquiunt, hæc múlier deprehensa est: Móyses hujusmodi lapidári jussit; tu de illa quid censes? tanquam bicípiti muscípulà tentantes capere Sapiéntiam Dei : ut si jubéret occídi, pérderet mansuetúdinis famam; si autem jubéret dimitti incurreret, tanquam reprehensor legis, calúmniam. Quid ergo respondit? Non ait, Occidite; hon ait, Dimittite: sed ait; Qui se scit sine peccáto esse primus in illam lápidem jáciat. Justa lex, quæ jubet adúlteram occídi: sed hæc lex justa ministénditis quam addúcitis: attendite et qui estis. Illi, hoc audíto: unus post álterum discesserunt. Remansit adúltera et Dius; remansit vulneráta et médicus: remansit magna miséria et magna misericórdia. Adducentes erubuérunt, nec véniam petivérunt : adducta confúsa est, et sanáta. . Judæi dixérunt Jesu: Magister, hæc múlier modò deprehensa est in adultério. *Jesus dixit: Qui sine peccáto est vestrum, primus in illam lápidem mittat. † Audientes autem, unus post unum exíbant. . Impii vénient in cogitatióne peccatórum suórum tímidi; et tradúcent illos ex adverso iniquitátes ipsórum. * Jesus. Glória Patri. † Audientes. Joan, 8. Sap. 4. Ad Benedictus. Ant. 3. c. Nemo te condemnávit, múlier? nec ego te condemnábo vade, et jam ámpliùs noli peccáre. Joan. 8. Oratio. Ræsta, quæsumus, omnipotens Deus; ut dígnitas conditiónis humánæ per immoderántiam sauciá ta: medicinális parcimóniæ stúdio reformétur. Per Dóninum. AD VESPERAS. Psalmi et Antiph. de Psal. Capitulum. 2. Paral. 7. Sm conversus pópulus meus, super quos invocátum est nomen meum deprecatus me fuérit : et exquisíerit fáciem meam et égerit pœnitétiam à viis suis péssimis; et ego exáudiam de cœlo: et propitius ero peccátis eórum. Hymnus, Audi, benigne, et . ut suprà, 152. Ad Magníficat. Ant. 5. C. Cùm Dóminus Júdices suscitáret, in diébus eórum flectebátur misericórdiâ, et audiébat afflictórum gémitus, et liberábat eos de cæde vastántium. Judic. 2. Oratio, ut infrà ad Laudes. AD COMPLETORIUM. Ut suprà, 153. DOMINICA IV. AD OFFICIUM NOCT. Invit. Veníte * Revertámur ad Dóminum; et sanábit nos. Osée. 6. Ps. 94. Veníte. 2. Hymnus, Quod lex, ut suprà, 143. Psalmi, Antiph. et . ut in Psalterio. IN I. NOCTURNO. Lectio j. Incipit liber Júdicum. C. r. Petit Israel Öst mortem Jósue con Dóminum, dicentes. Quis ascendet ante nos contra Chananææum, et erit dux belli? Dixitque Dóminus; Judas ascendet: ecce trádidi terram in manus ejus. Et ait Judas Simeóni fratri suo; Ascende mecum in sortem meam, et pugna contra Chananææum: ut et ego pergam tecum in sortem tuam. Et ábiit cum eo Simeon. Ascenditque Judas; et trádidit Dóminus Chananæum ac Pherezæum in manus eórum: et percussérunt in Bezec decem míllia virórum. Inveneruntque Adoníbezec in Bezec; et pugnavérunt contra eum: ac percussérunt Chananæú et Pherezæum. Fugit autem Adoníbezec; quem persecúti comprehendérunt : cæsis summitátibus mánuum ejus ac pedum. Dixitque Adoníbezec; Septuaginta reges, amputátis mánuum ac pedum summitátibus, colligebant sub mensa mea cibórum relíquias : sicut feci, ita reddidit mihi Deus, Adduxeruntque eum in Jerúsalem ; et ibi mórtuus est. Oppugnantes ergo filii Juda Jerúsalem, cepérunt eam; et percussérunt in ore glá dii tradentes cunctam incéndio civitátem. : R. Jósue et Caleb constitúti sunt indúcere filios Israel in hæreditátem: * Et Júdices singuli suo nómine non aversi sunt à Dóminos ut sit memória illórum in benedictióne. . Deus forte distribuit pátribus nostris terram Chánaan, et post hæc dedit Júdices usque ad Sámuel Prophétam. Et Júdices sínguli. Eccli. 46. Act. 13. Lectio ij. Cap. 2. Feceruntque filii Israel malum in conspectu Dómini : et serviérunt Báalim. Ac dimiserunt Dóminum Deum patrum suórum, qui eduxerat eos de terra Egypti: et secúti sunt deos aliénos, deosque populórum qui habitábant in circúitu eórum; et adoravérunt eos et ad iracundiam concitavérunt Dóminum, dimittentes eum, et servientes Baal et Astaroth. Iratusque Dóminus contra Israel, trádidit eos in manus diripiéntium ; qui cepé runt eos, et vendidérunt hóstibus qui habitábant per gyrum nec potuérunt resistere adversáriis suis; sed quocumque pergere voluissent, manus Dómini su per eos erat. sicuť locútus est, et jurávit eis : et vehementer afflicti sunt. Suscitavitque Dóminus Júdices qui liberárent eos de vastántium mánibus; sed nec eos audíre voluérunt : fornicantes cum diis alienis, et adorantes eos. B. Cessavérunt fortes in Israel, donec súrgeret Débbora, súrgeret mater in Israel. * Nova bella elégit Dóminus, et portas hóstium ipse subvertit. . Infirma mundi elégit Deus, ut confundat fórtia; et ea quæ non sunt, ut ea quæ sunt destrueret : * Nova bella. Judic. 5. 1. Cor. 1. Lectio iij. mini, et ámbulent in ea : sicut custodiérunt patres eórum, an non. Dimísit ergo Dóminus omnes natiónes has, et citò subvertere nóluit : nec trádidit in ma◄ nus Jósue. R. Deficiet tempus enarrantem de Gédeon, Sámuel, et Prophétis, qui *Per fidem vicérunt regna, operáti sunt Itò deseruérunt viam justítiam, † Adepti sunt re |