Ant. 8. G. Animam. PSALMUS 141. Juftus humaná ope deftitutus, ad divinum confugit auxilium.

Oce meâ ad Dóminum

:

ad Dóminum deprecatus

fum;

2. 20. 21.

I benefaciéntes patién

Ster fuftinctis, hæc eft

grátia apud Deum; in hoc enim vocáti eftis: quia & Chriftus paffus eft pro nobis, vobis relínquens exémplum, ut fequámini

HYMNU S.

*

In deficiéndo ex me fpíritum meum: & tu cognovíti sémitas meas.

In via hac quâ ambulábam abfcondérunt láqueum mihi.

Confiderábam ad dexteram, & vidébam; * & non erat qui cognófceret me. Périit fuga à me,& non eft qui requírat ánimam

meam.

Clamávi ad te, Dómine,* dixi: Tu es fpes mea, pórtio mea in terra vivéntium. Inténde ad deprecatiónem meam,* quia humiliátus fum nimis.

Líbera me à perfequéntibus me: quia confortáti funt fuper me.

Educ de cuftódia ánimam meam, ad confiténdum nómini tuo; * me expéctant jufti, donec retribuas mihi.

Ant. Animam fuam pro nobis pófuit: & nos debémus pro frátribus ánimas pónere. 1. Joan. 3. 16,

gravi Peccata quos premunt ju

go :

Qui fanguis in terras fluit, Veftræ falútis pignus eft.

DIVINA mundi vícti

ma,

Amándo non fervas modum :

Cur totus it venis cruor? Guttam dediffe sufficit.

IMMENSUS hoc amor jubet, Suáfque dat leges tibi : Hic folus impónit crucem, Et crux amánti fit levis.

-Sic ergo, Chrifte, nos

amas!

Salváre fic mundum juvat!
O ter beátum ! cui licet
Tecum pati, tecum mori.
QUI nos creávit, laus
Patri;
Qui nos redémit, Fílio;
Fovens redémptos grátiâ,
Sit par tibi laus, Spíritu's.
u, Amen,

. Pérfice greffus meos in sémitis tuis, dómine, . Ut non moveántur veíígia mea. Pf. 16. 5.

Ad Magníficat, Ant. 7. c. Si unus pro ómnibus mór

tuus eft, ergo omnes mórtui funt; & pro ómnibus mórtuus eft Chriftus, ut & qui vivunt, jam non fibi vivant, fed ei qui pro ipfis mortuus eft. 2. Cor. 5. 14. 15.

Suffragia habentur infrà poft Completorium Sabbati. AD COMPLETORIUM. Ant. 2. D. Quis.

PSALMUS 37. Mala hujus vita fuftinenda ad obtinendam peccatorum veniam.

Et qui juxta me erant,de

*

tuo árguas me, neque in ira tua corrípias me; Quóniam fagittæ tuæ infíxæ funt mihi, * & confirmáfti fuper me manum

faciébant qui quærébant ánimam meam.

Et qui inquirébant mala mihi, locúti funt vanitátes ; & dolos totâ die meditabántur.

*

Ego autem tanquam furdus non audiébam, * & ficut mutus non apériens os fuum :

Et factus fum ficut homo non aúdiens, * & non habens in ore fuo redargutiónes.

Quóniam in te, Dómine,fperávi, * tu exaúdies me, Domine Deus meus..

Quia dixi Nequándo fupèrgaúdeant, mihi inimíci mei; & dum commovéntur pedes mei, fuper me magna locúti funt. Quóniam ego in flagella parátus fum, * & dolor meus in confpectu mea femper.

*

Quóniam iniquitátem meam annuntiábo & cogitabo pro peccáto meo:

láchrymas meas in confpé&tu tuo, ficut & in promiffióne tua.

Tunc converténtur inimíci mei retrorsùm : * in quacumque die invocávero te, ecce cognóvi quóniam Deus meus es.

In Deo laudabo verbum, in Dómino laudábo fermónem; in Deo fperávi, non timébo quid fáciat mihi homo.

In me funt, Deus, vota tua, quæ reddam, * lauda tiónes tibi.

Quóniam eripuísti áni

mam meam de morte pedes meos de lapfu;

mine vivéntium.

&

ut

Ant. Quis ergo nos feparábit à caritáte Chrifti? Rom. 8. 35.

Hymnus. Grates peráto jam die. Infrà. CAPITULUM. 1. Thes....5.9.

10.

Deus in iram, fed in Ratres, non pofuit nos acquifitiónem falútis, per Dóminum noftrum Jefum Chriftum, qui mortuus eft pro nobis.

B. breve. In manus. Infrà. Ad Nunc dimittis, Ant. 7. d. Si quis non amat Dóminum noftrum Jefum Chriftum, fit anathema. 1. Cor. 16. 22.

Preces & Oratio, infrà. SABBATO, AD OFFIC. NOCTURN. Invitatorium. Dóminum qui reddit justis

*

mercédem labórum Veníte adorémus. Sap.

10. 17.

Pfalmus, Veníte. p. 2.

HY M NU S.

*

Primus parens mortálium
Curis folútus ánxiis,
Dies agébat cándidos.
Mox, pœna peccáti,
labor

Cum patre natos óbruit;
Hinc terra, cultóris manu
Versánda, fpinas prótulit.
OMNES dolóris fílii,
Omnes labóri náfcimur
Inter labóres vívimus,
Labóre vitam claúdimus.
AT non caret fructu la-

:

bor; Factus medéla críminis, Corpus domat, cor érigit, Et munit ad cœlum viam. QUI nos corónat, laus Patri;

Qui nos redémit, Fílio; Almâ juvans nos grátiâ, Sit par tibi laus, Spíritus. Amen.

IN I. NOCTURNO. Ant. 1. a. Deus. PSALMUS 16. Chrifti pro nobis patientis oratio cum fpe refurgendi. Xaúdi, Dómine, juftitiam meam : * inténde deprecationem mea. Aúribus pércipe oratiónem meam, * non in lábiis dolófis.

E

De vultu tuo judícium meum pródeat:* óculi tui vídeant æquitates.

Probáfti cor meum, &

ut non mo

cuftodívi duras.
Pérfice greffus meos in
sémitis tuis, *
veántur vestígia mea.
Ego clamávi, quóniam
exaudífti me,
Deus: in-
clína aurem tuam mihi, &
exaúdi verba mea.

Divifio Pfalmi 16.
Irífica mifericórdias

Mas, Dómine],

*

qui falvos facis fperántes in te.

A refifténtibus déxteræ tuæ cuftódi me, * ut pupíllam óculi.

*

Sub umbra alárum tuárum prótege me, à fácie impiórum qui me afflixé

runt.

Inimíci mei ánimam meam circumdedérunt, ádipem fuum conclusérunt: * os eórum locútum eft fupérbiam.

Projiciéntes me nunc circumdedérunt me: * óculos fuos ftatuérunt declináre in terram.

Sufcepérunt me ficut leo. parátus ad prædam, * & ficut cátulus leónis hábitans in ábditis.

Exurge, Dómine, præveni eum, & fupplánta eum:* éripe ánimam meam ab impio, frámeam tuam ab inimícis manûs tuæ.

Dómine, à paucis de ter