ecclefiafticis. Idem Bulæus p. 577. teftatur, Petrum Blefenfem confecto Parifiis ftudiorum liberalium curriculo Bononiam contendiffe, ut ius civile addifceret. Suadet tamen is epift. 40. p. 578. amico, ftudium hoc a facerdotibus omnino removeri; feque proinde deferto iure ad theologiam contuliffe fcribit. Et epift. 140. apud eundem Bulæum dehortatur memoratus Petrus Blefenfis diaconum clericum regis Angliæ ab amplectenda iurisprudentia, ad theologiæ vero ftudium impellit, quod facile parari, et Parifiis comparari queat, nec etiam neceffe fit, quemadmodum ad comparandam iurisprudentiam transalpinare, id eft, in Italiam tranfire, ubi circa an. 1130. Irnerius Wemherus vel Guarnerus veteres iurisconfultos digerens, Bononiæ primus profeffionem iuris inftauravit: Ex cuius fchola, ( adiungit p. 577. Bu læus poftea prodierunt viri peritiffimi, quo» rum alii eandem profeffionem in Italia confer» varant, alii in Galliam et Angliam, hoc eft, Parifios et Oxoniam, ubi florebant academiæ ftudiorum, transplantarunt circa an. 150 „ Hæc ius civile attinent, quod ne theologiæ et iu ris canonici ftudium fuffocaret, oftendit pofte Bulæus p. 579. vigilantiam pontificum, notatqu ex Mfc. hiftoria monafterii Petroburgenfis a Benedicto abbate ab an. 1177. ad an. 1194. continuata, inter alios plurimos libros theologicos et iuridicos in iure canonico Decreta Gratiani: item fummam Ruffini de Decretis fummam Ioannis Faguntini de Decretis: Decretales epiftolas: item Decretales ep. item Decretales ep. cum fumma incipiente olim.

כל

رو

Deinceps vero feculo fequenti de Decretalibus optime meruit imprimis S. Raymundus de Pennaorti Hifpanus, cuius opera ufus eft Gregorius IX. P. ad digerendos libros V. Decretalium, non incegras eas more præcedentium compilatorum fitens, fed felecta capita earundem et decifiones cantum. Quod exemplum fecutis aliis deinceps pontificibus completum eft corpus iuris canonici, quod a Luthero combuftum quidem Witembergæ, in catholica Ecclefia vero auctoritatem habuit ad noftrum ufque ævum. Novum tamen luftrum fuperiori feculo XVII. decretum Gratiani obtinuit per correctores Romanos, qui eodem tempore, quo Ant. Auguftinus Gratiani emendationi fedulo incubuit, a Gregorio XIII. conftituti quævis, quoad licuit, fuis auctoribus afferuerunt. Corpori huic iuris canonici partim decreto Gratiani, partim etiam decretalibus PP. inferti funt plerique eorum canonum lateranenfium conciliorum generalium,

quorum tria priora celebrata fuerunt feculo hoc XII. primum fub Calixto II. in caufa Henrici V. tyrannidem patris in Ecclefiam Romanam imprimis profequentis ob electionem inveftituramque beneficiorum ecclefiafticorum, vindicata Ecclefiæ earum libertate. Alterum fub Innocentio II. occafione fchifmatis in Ecclefia Rom. a rebellibus civibus inducti: cui fedando Lotharius imp. et Ludovicus VI. rex Galliæ ftrenuam operam impenderunt: tertium fub Alexandro III. poft compofitas quidem cum Friderico I. res, ad profpiciendum vero in futura tempora, ne hierarchia fimili calamitate affligeretur, atque in libertatem vindicata Ecclefia militans regnum Chrifti in terris

legi

legitima fua poteftate, immunitate ac iur fuis uti, fruique tranquille poffet.

"

elt, "

כל

Libertatis immunitatisque huius ecclefiaft vindicem fefe imprimis exhibuit S. Thomas archi Cantuarienfis: quem prius ex archidiacono C tuar. rex Henricus II. ut Rog. Hovedem a) pat bet cancellarium fuum in tantam dilectionem: familiaritatem recepit, quod nullus par erat. », regno, excepto folo rege,,. At factus arc pifcopus ac regni primas conftanter conteftat fe matle exulare, perpetuo profcribi, fi Deus ita difpofuit, pro iuftitiæ defenfio mori b) quod et expertus eft a ficariis int remtus, non iubente quidem rege, fed anim dante parricidio cruenta querela : neminem eff, per quem a facrificulo liberaretur. Eluit hanci directam necis fententiam rex publica poenitenti papæ æquis dein conditionibus reconciliatus, i scepto etiam voto cruciatæ, i. e. expeditionis m litaris in terram fanctam; quibus cruciatis hoc culo in tota Europa, in conciliis imo ferventific licet agitatis, nihilominus Solymæ an. 1187. co plerisque provinciis antea ibi gentium pofle periêre.

a) Annal. P. pofteriore fcript. rer. Angl. p. 491. b) lb. p. 517.

FINIS

TOMI I.