. Justum deduxit Dómi- LECTIO V. lius Monáldius, Bonajúncta | Dóminus, et custodivit eu choáverat. R. Honéstum fecit illum Sic septem beáti viri chari- túri pópuli plausum in Sena- trem doléntes assídue recó- | hómines omnes ad singuláre LECTIO VI. | servitium suum selegisse, et commiserándis pœnis jam latis suis amaríssimis construéndum Ordinem esse, ad sui honórem et glóriam. Hoc prodigióso Virgíneo decréto animáti humíllimi Patres, non quia suæ mentis fuisset successóres pósteros gignere, sed ut jussa reseráta fácerent suprémæ eórum Reginæ, quæ nómine suo duratúram sibi famíliam fundári voluerat, institúere deinceps sacrum Servórum Ordinem decrevérunt, non tam ut primi ejus Fundatóres, quam ut cœléstis suæ Fundatrícis ministri obsequéntes. Quos proinde Dóminus, ut Servos bonos et fidéles suos ac Matris, in vita multis virtutibus, in morte multis prodigiis post tránsitum multis miráculis adornávit. Novissime vero Benedictus Decimustértius ejus instituti professor, cujus sanctus Petrus erat, ejus quoque in eos hæres Póntifex renuntiátus, eórum miram institutiónem, ut inclarésceret Orbi, lectiónibus his recenséri peramánter consuluit ac mandávit. ITA cineríciis véstibus, indulgénte étiam Episcopo, in nigras mutátis, post nonnullos annos fortunátis quidem auspiciis claríssimum illud Prædicatórum Ordinis decus sanctus Petrus martyr Floréntiam accéssit, et audíta inspectáque simul non fucáta sanctimónia ipsórum, ita Dei amici se cœperunt mútuo diligere, ut familiarissime versaréntur invicem secum, seséque altérne fovérent. Inter cétera porro illud áccidit, quod (speránte inclyto Mártyre, honórem Deo non mó-amóris, dicum, magnum terris cómmodum próditum iri, si propítia Virgine longe latéque propagarentur: et una cum ipsis impénse eam exoránte, ut arguménto áliquo volun- R. Iste homo perfécit ómtátem suam patefaceret) in-nia quæ locutus est ei Deus, vocáta Virgo amans in visióne ei revelávit, se Viros illos septem et qui ventúri erant post eos, inter mundi et dixit ad eum: Ingrédere in réquiem meam, * Quia te vidi justum coram me ex óm nibus géntibus. . Iste est qui contémpsit | collocáta, quotidie ad Christ. vitam mundi, et pervénit ad Crucifixi imáginem orans, creléstia regna. Quia te vidi. Glória Patri. Quia te vidi, non sine lacrymis, horis dictis, ejus Passiónem me In tertio Nocturno Homi-dinis sancti Dominici in Civilia in Evangelium Nólite timére, de Communi Confessoris non Pontificis, secundo loco, xc. A་་་་་་་་འ་འ་་་་་་་་་་་་ད་་་་་་ DIE XIII FEBRUARIL. S. CATHARINÆ DE RICCIIS, virginis. (DUPLEX.) tate Prati transláta, paternos R. Propter veritátem, et Omnia de Communi Vir-mansuetudinem, et justitiam: ginum præter sequentia. ORATIO. *Et dedúcet te mirabiliter DOMINE Jesu Christe, qui tudine tua inténde, próspere . Spécie tua et pulchribeátam Catharinam Virgi-procéde, et regna. Et dedúcet. LECTIO V. nem tui amóre succénsam nas. Lectiones primi Nocturni de Scriptura occurrente. IN SECUNDO Nocturno. LECTIO IV. CHARITATE in Deum fervens, vitutem redigeret, férrea ca- CATHARINA nóbili familia de mórum ætérnam salutem futúra prædixit, ac simul occúlta revelávit. Grávibus dénique morbis decumbens, Ecclésiæ Sacraméntis munita, anno a Christo nato millésimo quingentésimo nonagésimo, ætátis sexagésimo nono, quarto nonas februárii in cœlum migrávit. Eam sub versióne preces fundébat. proméruit, ejusque collóquio Tanto étiam commiseratiónis frui. Extasum, ráptuum, cœsensu erga purgántem áni- léstium visiónum, ac promam commóta est, ut acer-phétici lúminis dono illustris, bíssimos dolóres sibi divínitus inflictos in pœnárum illi debitárum expiatiónem pertulisse visa sit. Exímia prudéntia et reguláris observántiæ zelo moniáles diu rexit, eas non minus exémplo, quam adhortatiónibus ad omnem sanctimoniam infórmans; quo in officio humili-inde Clemens Duodécimus tátem ádeo cóluit, ut abjec- | beatárum Virginum numéro, tíssima quæque ópera sponte obiret, ac infirmis præcipua charitáte et summo stúdio inserviret. R. Dilexisti justítiam, et odísti iniquitátem: Proptérea unxit te Deus, Deus tuus, óleo lætitiæ. . Propter veritátem, et mansuetudinem, et justitiam. Proptérea. LECTIO VI. SUPERNORU UPERNORUM charismati ⚫ cópia singuláris in ea enituit, ánnulo desponsatiónis, sacrísque stigmátibus, quæ non semel spectánda se exhibuérunt, accéptis. Plurium annórum spátio, quinta et sexta féria in altíssimam contemplatiónem rapta, singulos Redemptóris cruciátus in Passióne tolerátos ex órdine in córpore mirabiliter sentire consuevit. Prati degens, sanctum Philippum Nérium Romæ commorántem vidére Benedictus véro Decimusquártus, Póntifex Máximus, solémni ritu sanctárum Vírginum fastis adscripsit, anno salútis millésimo septingentésimo quadragésimo sexto. R. Afferéntur Regi vírgines post eam, próximæ ejus Afferéntur tibi in lætitia et exultatióne. * ORATIO. DEUS, qui fámulam tuam Margaritam de perditiónis via ad salutis trámitem misericórditer deduxísti, eádem nobis miseratióne concéde, ut quam prius errántem sectári non erubuimus, mox pœnitentem impigre sequi gloriémur. Per Dóminum. Ante Quadragesimam in primo Nocturno Lectiones dicuntur de Scriptura occur rente. In Quadragesima de Communi non Virginum Mulierem fortem, cxxxj. IN SECUNDO NOCTURNO. LECTIO IV. collum alligáto, humi procumbens, ab ómnibus, quos ( ántea móribus suis palam of fénderat, véniam exorávit Mox Cortónam profécta, in cinere ac cilício ab se lasan Dei majestátem placáre stiduit: donec post triennale virtútum experiméntum a Frátribus Minóribus spirituális vitæ ducibus Tertii Ordinis hábitum impetrávit Uberes exinde lacrymæ e familiáres fuérunt, atque ima suspiria tanta ánimi contritióne ducta, ut diu elínguis consisteret. Léctulus nuda humus, cervical lapis aut lignum porréxit; atque ita noctes insómnes in cœlestium MARGARITA, a loco dormi-meditatióne tráhere consué tiónis Cortonénsis appelláta, Laviáni in Thyscia ortum hábuit. Primis adolescéntiæ suæ annis, mundi voluptatibus capta, in Montis Politiáni Civitáte vanam et lubricam vitam duxit: sed cum amásium ab hostibus fæde transfóssum indício canis in fóvea sub strue lignórum tumulátum fortuito reperisset, illico facta est manus Dómini super eam; quæ magno culpárum suárum mœróre tacta, éxiit foras, et flevit amáre. Itaque Laviánum reversa, crine detónso, neglécto cápite, pulláque veste contécta, erroribus suis, mundique illécebris nuntium misit, ínque ædibus Deo sacris, fune ad vit; nullum ámplins pravum desidérium perpéssa, dum bonus spíritus promptior infirmam carnem ad subeundos labóres erigébat. . Propter veritátem, et mansuetudinem, et justitiam: * Et deducet te mirabiliter dextera tua. . Spécie tua et pulchritu dine tua intende, próspere procéde, et regna. Et dedúcet. LECTIO V. A dæmone insidiis funestisque conátibus lacessita, múlier fortis hostem ex verbis detectum semel atque iterum invicta répulit. Ad eludéndum vanæ glóriæ lenocinium |