CARMEN XII.

AD NEOBULEN.

Miserarum est neque amori dare ludum neque dulci Mala vino lavere, aut exanimari metuentes

Patruae verbera linguae.

Tidi qualum Cythereae puer ales, tibi telas
Operosaeque Minervae studium aufert, Neobule,
Liparaei nitor Hebri,

Simul unctos Tiberinis humeros lavit in undis,
Eres ipso melior Bellerophonte, neque pugno

Neque segni pede victus :

Catus idem per apertum fugientes agitato
Grege cervos jaculari, et celer alto latitantem
Fruticeto excipere aprum.

CARMEN XIII.

AD FONTEM BANDUSIAE.

O fons Bandusiae, splendidior vitro,
Dulci digne mero, non sine floribus,
Cras donaberis hoedo,

Cui frons turgida cornibus

Primis et venerem et proelia destinat;
Frustra: nam gelidos inficiet tibi

C. xii. 11. arto.

5

10

5

Virginum matres juvenumque nuper
Sospitum. Vos, o pueri et puellae

10

8. soboles.

16. Nymphae. C. xiv. 6. justis-sacris

Lenit albescens animos capillus
Litium et rixae cupidos protervae ;
Non ego hoc ferrem, calidus juventa,

25

Famosisque laboribus :

Maturo propior desine funeri

Inter ludere virgines,

Et stellis nebulam spargere candidis.

Non, si quid Pholoen satis,

Et te, Chlori, decet: filia rectius

Expugnat juvenum domos,

Pulso Thyias uti concita tympano. Illam cogit amor Nothi

Lascivae similem ludere capreae:

Te lanae prope nobilem

Tonsae Luceriam, non citharae, decent,

Nec flos purpureus rosae,

Nec poti, vetulam, facce tenus cadi.

CARMEN XVI.

AD MAECENATEM.

Inclusam Danaen turris ahenea,
Robustaeque fores, et vigilum canum
Tristes excubiae munierant satis

Nocturnis ab adulteris,

Si non Acrisium, virginis abditae
Custodem pavidum, Jupiter et Venus
Risissent: fore enim tutum iter et patens
Converso in pretium deo.

5

Aurum per medios ire satellites
Et perrumpere amat saxa, potentius
Ictu fulmineo: concidit auguris

Argivi domus, ob lucrum

Demersa exitio: diffidit urbium
Portas vir Macedo, et subruit aemulos
Reges muneribus: munera navium
Saevos illaqueant duces.

Crescentem sequitur cura pecuniam
Majorumque fames. Jure perhorrui
Late conspicuum tollere verticem,
Maecenas, equitum decus.

Quanto quisque sibi plura negaverit,
Ab dis plura feret: nil cupientium
Nudus castra peto et transfuga divitum
Partes linquere gestio;

Contemptae dominus splendidior rei,
Quam si, quidquid arat impiger Appulus,
Occultare meis dicerer horreis,

Magnas inter opes inops.

Purae rivus aquae silvaque jugerum
Paucorum, et segetis certa fides meae,
Fulgentem imperio fertilis Africae

Fallit sorte beatior.

Quanquam nec Calabrae mella ferunt apes
Nec Laestrygonia Bacchus in amphora

C. xvi. 26. non piger.

10

15

20

25

30