wiska światowego z franc. przyswojone przez F. Konwerskiego. Warsz. 1854.

Tegoż pisarza: Obowiązki kobiet w rodzinie z francuzkiego przez ks. J. Dziubackiego. Warsz. 1854.

Tegoż Książka kobiety Chrześcianki przekł. z fran. Warsz. 1853.

17) S. CHRYZOSTOMA JANA arcyb. Pisma, przeł. z greckiego na polskie ks. Anzelm Zalęski, zawierające nauki do ladu antyocheńskiego 3 tomy. Warsz. 1854-1858.

Tegoż Śgo. Obecnie przetłomaczył tenże i wydał sześć ksiąg o Kapłaństwie.

18) DROZ I. Droga do szczęścia przeł. z fran. M. W. Kraków 1836.

19) DUQUESNE ks. Rozmyślanie Ewangelii, rozdzielone na wszystkie dni roku, idąc za godnością czterech Ewangelistów, wraz z wiadomością o życiu ks. Duquesne przełożone na język pols. przez T. S)zymanowskiego). 8 t. Wilno 1844-1849.

20) GAUME X. J. Zasady i całość wiary katolickiej czyli wykład jej historyczny, dogmatyczny, moralny, liturgiczny, apologetyczny, filozoficzny i socyalny od stworzenia świata aż do naszych czasów, przekład z franc. Tomów 9. przez Leona Rogalskiego. Warsz. 1850. W tomach I-IV pokazał drogę po której prawda z Nieba przyszła, rozwinął ją we wszystkich artykułach wiary i obowiązkach chrześcianina, wsparl historycznemi faktami objawienia Boskiego. W tomach Vi VI skreślił rys dziejów kościoła katolickiego, pokazując silę prawdy jego na podniesienie nad ziemię i skojarzenie ich w jedną z Bogiem i Świętymi społeczność. W tom. VII i VIII wykazał ruch zewnętrzny, w jaki prawda katolicka wprawia ludzi dla oddania czci Bogu należnėj w obrządkach kościelnych, w tomie IX opisał pomniki choć martwe, żywo jednak przemawiające z pieczar rzymskich, za tożsamością wiary naszéj i pierwszych chrześcian, za ofiarą, jaką oni na oltarzu uznanéj prawdy złożyli. Z uczuciem żywej wdzięczności dla szanownych tłumaczów i wydawców

przyjęła publiczność to dzieło. Nowego wydania wyszło 4 t. Warszawa 1857.

Tegoż pisarza Przewodnik dla spowiedników przekład ks. Robickiego, profesora seminar. wileńskiego. Wilno u Zawadz. 1860.

Tegoż Wielki dzień się zbliża, albo listy o pierwszéj kommunii ś. tłumaczył z francuz. ks. Stan. Snarski Domin. Wilno 1850.

Tegoż Katechizm (krótki) wytrwałości, czyli wykład historyczny, dogmatyczny, moralny i liturgiczny religii od początku świata aż do dni naszych. 2 tom. War. 1851.

Tegoż O znieważaniu pracą niedzieli i zlych skutkach ztąd wynikłych dla religii. Wilno 1857.

Tegoż Dzieje życia rodzinnego wszystkich starożytnych i tegoczesnych ludów, czyli wpływ Chrystyanizmu na stosunki rodzinne; przekład z 2go wydania przez Joannę Belejowską 2 t. Warsz. 1858.

Tegoz Historya katakumb, czyli Rzym podziemny, War. 1854.

21) GERANDO (de). O udoskonaleniu moralném czyli o ukształceniu samego siebie przeł, z franc. Michał Bogusz Szysko 3 tom. Mińsk 1855.

22) GOUSET kardynał arcybiskup w Rheims, napisał w języku francuz. w r. 1844 Teologią moralną, w r. 1850 już ósmą wydrukowano edycyą, a do dnia dzisiejszego zapewne ich więcej się ukazało. Teraz przełożył T. Dziekoński były dyrektor gimnazium na język polski pod napisem: Teologia moralna dla użytku plebanów i spowiedników, 4 tom. War. 1858.

Tegoż pisarza Obrona dogmatu spowiedzi przeciw zarzutom niedowiarstwa przełożył, przypisami i objaśnieniam, powiększył ks. Nestor H. S. Bieroński. War. 1854.

Tegoż Wykład historyczny, dogmatyczny, moralny i kanoniczny wiary katolickiej, z odpowiedziami nu zarzuty wzięte z nauk przeciw religii, albo Teologia dogmatyczna i moralna ku użyciu wiernych Chrystusowych. Dzieło ofia

rowane Ojcu ś. Piusowi IX, zaszczycone podziękowaniem jego świątobliwości, tudzież approbatą i pochwałami wielu kardynałów, arcybiskupów; z franc. podług 8éj edyc. przeł. Leon Rogalski. Tom I i II. War. 1857.

23) GUILLOIS AMBROZY. Katecheta na kazalnicy, układ kazań, konferencyi i nauk o głównych przedmiotach wiary chrześciańskiej; przełożył Leon Rogalski. Tom Iszy 1859. Tom II Moralność i Sakramenta. War. 1860.

24) HEROUVILLE (X. de) O naśladowaniu N. P. Maryi na wzór naśladowania Jezusa Chrystusa, ksiąg 4 przekład z franc. Wilno 1856.

25) HOŁOWIŃSKI IGNACY arc. mohil. Homiletyka ułożona i alumnom Rzymsko-katolickiej duchownej akademii wykładana w r. 1855. Dzieło pośmiertne. Kraków 1859.

26) HUMBERT PIOTR ks. Główne prawdy wiary oraz obowiązków chrześcianina ku pożytkowi wiernych i kaplanom, z franc. przeł. ks. Ign. Bardziński. War. 1842.

27) KOSICKI MODEST WATTA, wydał swoim kosztem: a) Historya świętej młodości Jezusa Chrystusa, przekł. z franc. Warsz. 1826. b) Zbiór pięknych myśli, wyjęty z dzieł Bossueta, Fenelona, Bourdaloue, Massillona i innych. Tamże 1826. c) O wychowaniu młodzieży płci żeńskiej, przez Fenelona, przekład. Tamże 1823. d) Obrona Christianizmu przez ks. Dioniz. Fraussinous, przekład z francuz. Tamże tomów 4, 1828. e) Tryumf Ewangelii przekład. Tamże 1830 tomów 4. f) Przewodnik młodzieży chrześciańskiej przez ks. Gobinet, nowy przekład tamże 1829 t. 2.

28) X. KOZŁOWSKI FELIX Dr. ob. prawa, wyd.: X. Józef Bogobojski czyli moc religii chrześciańskiej w umiejętności i życiu 2 t. Gniezno i Leszno 1846 i 48. Tenże Uwagi krytyczne nad Chowanną czyli systemem pedagogiki narodowej. Poznań 1844. Dzieje starego i nowego test. podług. Schustera. Pozn. wyd. 3.

29) KUCZBOWSKI W. ks. Wykład na lament Jeremiasza proroka. Dzieło napisane jeszcze w złotym wieku dla Polski, drukowane w Poznaniu u Župańskiego 1843.

30) LA CROIX T. ks. Dobrodziejstwa religii, czyli dzieje zakładów dobroczynnych, z jej natchnienia rozkrzewionych. Tłum. z fran. wyd. ks. Stanis. Snarskiego Dom. Wilno 2 t. 1847.

31) LEONARDO a S. MAURICIO Ćwiczenia duchowne War. u XX. Misyonarzy.

32) LIGNY I. S. ks. Żywot Pana naszego Jez. Chr. tudzież dzieje apost. przetł. Berl. 1844.

33) LIPNICKI AUGUST ks. Zasady kaznodziejstwa czyli nauka opowiadania Słowa Bożego oparta na podaniach i wzorach Pisma św., Ojców kościoła, poważnych pisarzy i najcelniejszych kaznodziejów polskich, we 2 częściach, Wilno u Zawadzkiego.

34) LEWARTOWSKI LUDWIK. Wykład obrzędów i pamiątek św. kościoła katolickiego dla użytku młodzieży. Krak. 1855.

35) LUNKIEWICZ JAN LUDWIK. Wykład obrzędów i religijnych zwyczajów rzymsko-katolickiego kościoła zebrany i ułożony. Wilno 1854.

36) MAISTRE (de Józef hr.) wydał dzieło O papieżu. Przełożył J. Miłkowski. Kraków 1853. Dzieło to każdego przekona i silne wpoi przekonanie, że bez papieża niemasz prawdziwego katolicyzmu i że żaden prawy chrześcianin, odłączony od papieża nie zdoła zformułować sumiennie jakiegokolwiek wyznania jasno skreślonego, któreby się bez uczestnictwa obejść mogło.

37) MARET H. L. C. O godności rozumu ludzkiego i potrzebie objawienia boskiego, przekład E. Ziemięckiej. Warsz. 1859.

38) Nauka o odpustach, bractwach i jubileuszu przez J. B. Bouvier biskupa du Mans, z siódmego francuzkiego wyd. na język polski przełożył ks. Kazimierz Przyałgowski. Wilno 1847.

39) Nauka pasterska o administrowaniu sakramentu małżeństwa potrzebna dla kuratorów i plebanów, przełożona z niem. Wilno u XX Missyonarzów 1832.

40) Nauki z teologii pasterskiej o rzeczach w rytuale

czyli w agendzie zawartych w jedno zebrane. Wilno u XX. Missyon. 1834.

41) Nauki o przykazaniach boskich i kościelnych, o modlitwie, grzechach głównych i sakramentach, ułożone przez 200 kapłanów pod przewodnictwem ks, Kossarta przełożył ks. S. Snarski. Wilno 3 t. 1844.

42) Nauki krótkie, katolickie, zawierające, co każdy chrześcianin powinien znać, aby się godnie przygotował do spowiedzi z dodaniem podwójnego rachunku sumienia przeł. z fran. ks. S. Snarski Domin. Wilno 1845.

43) Nauki religijne z dziejów starego testamentu zebrane dla pożytku duchownego bogobojnéj młodzieży i pomocy jej gorliwych przewodników w zasadnym ich wykładzie ułożył ks. S. Snarski Dom. Wilno 2 tom. 1853.

44) NICOLAS AUGUST Badania filozoficzne o Chrystyanizmie przekład Ignacego Badeniego 3 t. i dodatek, Warsz. 1853. Tłumaczył część Iszą Zdzisław Zamojski która obejmuje: dowody wstępne czyli fiiozoficzne i stanowi kompletną część całości. Kraków 1853. Pan R. Michalski) wydał w I tomie pod napisem: Wywód prawdy chrześciańskiej ze stanowiska filozofii, dogmatu i historyi, z fran. dzieła Augusta, Nicolasa, War. u XX. Missyon. 1856.

Tenze pisarz napisał Niepokalana Dziewica Marya uważana w wyrokach odwiecznych Boga i w związku z prawdami religii, czyli wywód chrześciańskiej prawdy na zasadach objawienia i na wierze opartego rozumu dokonany, wykazujący jak cześć Niepokalanéj dziewicy Maryi spaja się ze wszystkiemi tajemnicami naszej świętej wiary. Przełożył z franc. ks. S(tanisław) U(lanicki) wikaryusz z Czemiernik. Warsz. 1858.

45) NOIRLIEAU MARCIN ks. Pocieszyciel strapionych ichorych, zbiór rozmyślań służących do wzniesienia duszy nad smutki i cierpienia tego życia, z francuz. przełożone przez J. H. S. z przemową p. Eleonorę Ziemięcką. War. 1844.

46) PINARD ks. Ogień milości Jezusa Chrystusa, czyli