duodecim millia signati; ex tribu Gad duodecim millia signati; 6. ex tribu Aser duodecim millia signati; ex tribu Nephthali duodecim millia signati; ex tribu Manasse duodecim millia signati; 7. ex tribu Simeon duodecim millia signati; ex tribu Levi duodecim millia signati; ex tribu Issachar duodecim millia signati; 8. ex tribu Zabulon duodecim millia signati; ex tribu Joseph duodecim millia signati; ex tribu Benjamin duodecim millia signati. 9. Post haec vidi turbam magnam, quam dinumerare nemo poterat ex omnibus gentibus, et tribubus, et populis, et linguis; stantes ante thronum, et in conspectu Agni, amicti stolis albis, et palmae in manibus eorum. 10. Et clamabant voce magna dicentes: Salus Deo nostro, qui sedet super thronum, et Agno! 11. Et omnes Angeli stabant in circuitu throni, et seniorum, et quatuor animalium; et ceciderunt in conspectu throni in facies suasm, et adoraverunt Deum, 12. dicentes: Amen! benedictio, et claritas, et sapientia, et gratiarum actio, honor, et virtus, et fortitudo Deo nostro in saecula saeculorum! Amen. 13. Et respondit unus de senioribus, et dixit mihi: Hi, qui amicti sunt stolis albis, qui sunt? et unde venerunt? i c. 6, 11. 3, 5. k c. 12, 10. 19, 1. c. 5, 11. ” c. 11, 16. 14. Et dixi illi: Domine mi! tu scis. Et dixit mihi: Hi sunt, qui venerunt de tribulatione magna, et laverunt stolas suas, et dealbaverunt eas in sanguine Agni. 15. Ideo sunt ante thronum Dei, et serviunt ei die ac nocte in templo" ejus; et qui sedet in throno, habitabit super illos. 16. Non esurient, neque sitient amplius, nec cadet super illos sol, neque ullus aestus. 17. Quoniam Agnus, qui in medio throni est°, reget illos, et deducet eos ad vitae fontes aquarum P; et absterget Deus omnem lacrymam ab oculis eorum 9. Cap. VII. 6. Nepthalim. 7. Symeon. 9. stolas albas. 10. sedit (sed mutata est vox in sedet. Dubium est, an hoc a prima manu sit factum). 12. et honor. 13. dicens mihi. 14. illis (at s cancellatum est). 16. neque cadet. 17. lacrimam ex oculis eorum. VIII. 3. turabulum; ibid. ut daret orationibus sanctorum; ibid. ante thronum (deest Dei). 4. sanctorum et de manu (sic, sed et videtur esse primae manus). 5. turibulum. lum, et implevit illud de igne altaris, et misit in terram", et facta sunt tonitrua, et voces, et fulgura, et terrae motus magnus. 6. Et septem Angeli, qui habebant septem tubas, praeparaverunt se, ut tuba canerent. et tertia pars stellarum, ita, ut obscuraretur tertia pars eorum, et diei non luceret pars tertia, et noctis similiter. 13. Et vidi, et audivi vocem unius aquilae volantis per medium coeli, dicentis voce magna: Vae, vae, vae habitantibus Angelorum, qui erant tuba canituric! 7. Et primus Angelus tuba cecinit; et facta est grando", etin terra de ceteris vocibus trium ignis, mista in sanguine, et missum est in terram, et tertia pars terrae combusta est; et tertia pars arborum concremata est; et omne foenum viride combu stum est. 8. Et secundus Angelus tuba cecinit; et tamquam mons" magnus igne ardens missus est in mare, et facta est tertia pars maris sanguis. 9. Et mortua est tertia pars creaturae eorum, quae habebant animas in mari, et tertia pars navium interiit. 10. Et tertius Angelus tuba cecinit; et cecidit de coelo stella magna, ardens tamquam facula, et cecidit in tertiam partem fluminum, et in fontes aquarum. 11. Et nomen stellae dicitur: Absinthium; et facta est tertia pars aquarum in absinthium; et multi hominum mortui sunt de aquis, quia amarae factae sunt. 12. Et quartus Angelus tuba cecinit; et percussa est tertia pars solis, et tertia pars lunae, " Ezech. 10, 2. Jes. 28, 2. Ezech. 13, 13. w Jer. 51, 25. 10. y Deut. 29, 18. 8, 9. Mich. 3, 6. Jes. 14, 12. Dan. 8, Ebr. 12, 15. z Amos CAP. IX. Quintus Angelus tuba canit; puteo abyssi aperto locustae exeunt. Tuba canit Angelus sextus, solvuntur quatuor Angeli cum exercitu magno. 1. Et quintus Angelus tuba cecinit; et vidi stellam de coelo cecidisse in terram, et data est ei clavis putei abyssi. 2. Et aperuit puteum abyssi; et ascendit fumus putei, sicut fumus fornacis magnae; et obseuratus est sol, et aër de fumo puteid. 3. Et de fumo putei exierunt locustae in terram, et data est illis potestas, sicut habent potestatem scorpiones terrae. 4. Et praeceptum est illis, ne laederent foenum terrae, neque omne viride, neque omnem arborem; nisi tantum homines, qui non habent signum Dei in frontibus suis. 5. Et datum est illis, ne occiderent eos; sed ut cruciarent a c. 14, 6. c. 9, 12. 11, 14. 12, 12. c 9, 1. 13. 11, 15. d Exod. 10, 15. Joël 2, 2. 10. Jes. 5, 30. e c. 7, 2. 3. Cap. VIII. 5. de igni; ibid. fulgura et terrae motus (deest magnus). 6. paraverunt se et tuba canerent. 7. mixta in sanguinem; ibid. arborum combusta est. 9. quae habent animas (deest in mari). 11. Absinthius; ibid. amare. 12. stellarum ut (deest ita); ibid. et nox similiter. 13. per medium caelum; ibid. habitantibus super terram de ceteris vocibus tubae trium angelorum. IX. 1. illi. 2. Desunt verba: et aperuit puteum abyssi. 3. et de fumo (deest putei); ibid. potestas illis. 4. lederent faenum; ibid. neque omnem viride (sic, at m cancellatum est); ibid. in frontibus (deest suis). 5. cruciarentur. mensibus quinque; et cruciatus | quatuor cornibus altaris aurei, eorum, ut cruciatus scorpii cum percutit hominem. 6. Et in diebus illis quaerent homines mortem, et non invenient eam; et desiderabunt mori, et fugiet mors ab eis. 7. Et similitudines locustarum, similes equis paratis in praelium; et super capita earum tamquam coronae similes auro; et facies earum tamquam facies hominum. 8. Et habebant capillos, sicut capillos mulierum; et dentes earum, sicut dentes leonum erant. 9. Et habebant loricas sicut loricas ferreas, et vox alarum earum, sicut vox curruum equorum multorum currentium in bellum. 10. Et habebant caudas similes scorpionum, et aculei erant in caudis earum; et potestas earum nocere hominibus mensibus quinque. Et habebant super se 11. Regem angelum abyssi, cui nomen Hebraice: Abaddon, Graece autem: Apollyon, Latine habens nomen Exterminans. 12. Vae unum abiit; et ecce! veniunt adhuc duo vae post haec. 13. Et sextus Angelus tuba cecinit; et audivi vocem unam ex f Joël 2, 4. g Joël 1, 6. i Exod. 30, 2. 10. Lev. 4, 7. 3 Joël 2, 5. ut quod est ante oculos Dei, 14. dicentem sexto Angelo, qui habebat tubam: Solve quatuor Angelos, qui alligati sunt in flumine magno Euphrate! 15. Et soluti sunt quatuor Angeli, qui parati erant in horam, et diem, et mensem, et annum; ut occiderent tertiam hominum. 16. Et numerus equestris exercitus vicies millies dena millia. Et audivi numerum eorum. 17. Et ita vidi equos in visione; et qui sedebant super eos, habebant loricas igneas, et hyacinthinas, et sulphureas, et capita equorum erant tamquam capita leonum; et de ore eorum procedit ignis, et fumus, et sulphur. m Cap. IX. 5. eorum cruciatus (sic). 6. in diebus (deest et); ibid. ab ipsis. 7. similitudine (sic, ut prima manu); ibid. in proelium; ibid. sicut facies hominum. 8. sicut leonum erant (deest dentes). 10. et aculei in caudis earum (deest erant); ibid. potestas earum (deest et). 11. regem angelorum; ibid. hebreicae (sic); ibid. grece, ibid. Apollion et latinae (sic) habet nomen exterminans 12. abiit ecce (deest et). 13. vocem unum ba 16. (sic) ex cornibns (deest quatuor). 14. qui habet (sic); ibid. Eufrate. milies; ibid. milia; ibid. audivi (deest et). 17. habentes loricas; ibid. iacinthinas et sulphoreas. 18. ab his (deest et); ibid. de igne et fumo et sulphore qui procedebat. 19. nam et caudae. 20. paenitentiam. bus manuum suarum, ut non adorarent daemonia", et simulacra aurea, et argentea, et aerea, et lapidea, et lignea, quae neque videre possunt, neque audire neque ambulare o. 21. Et non egerunt poenitentiam ab homicidiis suis, neque a veneficiis suis, neque a fornicatione sua, neque a furtis suis. CAP. X. Angelus jurat mox consummandum esse Dei mysterium; tradit librum Joanni devorandum. 1. Et vidi alium Angelum fortemp descendentem de coelo amictum nube, et iris in capite ejus, et facies ejus erat ut sol, et pedes ejus, tamquam columnae ignis. 2. Et habebat in manu sua libellum apertum ; et posuit pedem suum dextrum super mare, sinistrum autem super terram. 3. Et clamavit voce magna", quemadmodum cum leo rugit. Et cum clamasset, locuta sunt septem tonitrua voces suas. 4. Et cum locuta fuissent septem tonitrua voces suas, ego scripturus eram; et audivi vocem de coelo dicentem mihi: Signa, quae locuta sunt septem tonitrua; et noli ea scribere! 5. Et Angelus, quem vidi stantem super mare, et super terram, levavits manum suam ad coelum, 6. et juravit per viventem in saecula saeculorum, qui creavit coelum, et ea, quae in eo sunt; et terram, et ea, quae in ea sunt; et mare, et ea, quae in eo sunt: Quia tempus non erit amplius"! 7. Sed in diebus vocis septimi Angeli, cum coeperit tuba canere, consummabitur" mysterium Dei, sicut evangelizavit per servos suos Prophetas. 8. Et audivi vocem de coelo iterum loquentem mecum, et dicentem: Vade, et accipe librum apertum de manu Angeli stantis super mare, et super terram. 9. Et abii ad Angelum, dicens ei, ut daret mihi librum. Et dixit mihi: Accipe librum, et devora illum; et faciet amaricari ventrem tuum; sed in ore tuo erit dulce tamquam mel". 10. Et accepi librum de manu, et devoravi illum; et erat in ore meo tamquam mel dulce; et cum devorassem eum, amaricatus est venter meus. 11. Et dixit mihi: Oportet te iterum prophetare Gentibus et s Gen. 14, 22. + Dan. 12, 7. a c. 6,11. c. 11, 15. w c. 17, 17. cf. v. 4. Y Ez. 2, 8. 3, I—3. c. 12, 12. c. 13-18. a c. 11, 1. 15. 16. 17. c. 19-22. Cap. IX. 20. adorent; ibid. simulachra. 21. neque a beneficiis (sic! insigne exemplum est creberrimae permutationis literae b cum litera v, ut in hoc codice, ita et apud alios scriptores aequales). X. 3. quemammodum. 4. Et cum locuta fuissent septem tonitrua, scripturus eram (desunt verba voces suas ego); ibid. dicentem (deest mihi); ibid. noli eas (sic) scribere (deest et post tonitrua). 5. Et angelum; ibid. supra mare et supra terram. 6. caelum et ea quae in illo sunt; ibid. tempus amplius non erit. 7. et consummabitur. 8. Et vox quam audivi dicentem de caelo iterum loquentem mecum et dicentem; ibid. librum accipe (deest et); ibid. supra mare et supra terram. 9. et dicit mihi accipe et devora eum et faciet amaricare. 10. et devoravi eum. 11. et dicunt (sic). 1. Et datus est mihi calamus similis virgae, et dictum est mihi: Surge, et metire templum Dei, et altare, et adorantes in eo. 2. Atrium autem, quod est foris templum, ejice foras, et ne metiaris illud! quoniam datum est Gentibus, et civitatem sanctam calcabunt mensibus quadraginta duobus c. 3. Et dabo duobus testibus meis, et prophetabunt diebus mille ducentis sexaginta, amicti saccis. 4. Hi sunt duae olivaed, et duo candelabra, in conspectu Do mini terrae stantes. 5. Et si quis voluerit eis nocere, ignis exiet de ore eorum, et devorabit inimicos eorume; et si quis voluerit eos laedere, sic oportet eum occidi. 6. Hi habent potestatem claudendi coelum, ne pluat diebus prophetiae ipsorum; et potestatem habent super aquas convertendi eas in sanguinems, et percutere terram omni plaga quotiescumque voluerint. 7. Et cum finierint testimonium suum, bestia, quae ascendit de abysso, faciet adversum eos bellum, et vincet illos, et occidet eos*. 8. Et corpora eorum jacebunt in plateis civitatis magnae', quae vocatur spiritualiter Sodoma et Aegyptus, ubi et Dominus eorum crucifixus est. 9. Et videbunt de tribubus, et populis, et linguis, et Gentibus, corpora eorum per tres dies et dimidium; et corpora eorum non sinent poni in monumentis. 10. Et inhabitantes terram gaudebunt super illos, et jucundabuntur; et munera mittent invicem, quoniam hi duo prophetae cruciaverunt eos, qui habitabant super terram. 11. Et post dies tres, et dimidium, spiritus vitae a Deo intravit in eos. Et steterunt super pedes suos, et timor magnus cecidit super eos, qui viderunt eos. 12. Et audierunt vocem magnam de coelo, dicentem eis: Ascendite huc! Et ascenderunt in coelum in nubem; et viderunt illos inimici eorum. 13. Et in illa hora factus est terrae motus magnus, et decima pars civitatis cecidit; et occisa sunt in terrae motu nomina hominum septem millia; et reliqui in timorem sunt missi, et dederunt gloriam Deo coeli. i c. 17, 8. k 3 Reg. 19, 10. c. 16, 19. m 4 Reg. 2, 11. XI. 1. virgae dicens. 2. eice Cap. X. 11. populis et gentibus. foras et ne metiaris eum (sic). 3. amicti saccos. 5. eos voluerit nocere; ibid. de ore ipsorum et devoravit. 6. cludiendi; ibid. quotienscumque. 7. bestiae; ibid. adversus illos; ibid. et occidet illos. 8. in plateis civitatis magnae jacebunt; ibid. spiritaliter. 9. de populis et tribubus; ibid. non sinunt. 10. super illis et jocundabuntur. 12. dicentem illis; ibid. in nub e (sic, ante erat scriptum nubae, rustica Latinitate, haud rara in hoc Codice; hic quidem literà a expulsa et deleta est). 13. et occisi sunt; ibid. milia. |
