EPIST. XXV.-Anselmi ad Bosonem.--Quod non scribat
frequentius ob iram dissidiumque regium. Et de libro,
Cur Deus homo, quem Eadmerus transcribebat.
EPIST. XXVI. Ad Willelmum abbatem et fratres Bec-
- Ut pro eo indesinenter orent, et in sancto pro-
posito constanter perseverent, maxime vero extra claustra
non vagentur. Ut eleemosynam minui non permittat. 56
EPIST. XXVII. - Ad Baldricum priorem.
Laudat
ob bonam famam, et serio prohibet ne subdit facta
prælatorum dijudicent.
58

-

-

EPIST. XXVIII. - Ad Robertum Flandriæ comitem.-
Hortatur ad justitiam magis magisque sectandam. 58
EPIST. XXIX. - Ad Henricum priorem, Antonium
subpriorem, Ernulfum, Osbernum et alios monachos
Cantuarienses. Ut Cantuarienses coenobitæ sic obe-
diant priori et subpriori ac sibi.
59

EPIST. XXX. Ad Mathildam abbatissam et moniales
Wintonienses. - Obsecrat preces suo inchoatas nomine
perpetuari et moniales pietati assidue vacare.
60

EPIST. XXXI-Ad Lanfridum abbatem coenobii S. WI-
mari.- Ut gregem non deserat ob varias molestias. 62
EPIST. XXXII. - Ad Gervinum Ambianensem episco-
pum. Non posse monachum in abbatem ordinari,
qui clam inscio prælato abscesserit.

-

64

64

EPIST. XXXIII. Ad Ricardum monachum.
Monachum professum non teneri voto peregrinationis
a se facto in sæculo.

EPIST. XXXIV. Profitetur se non esse tantum virtute
quantum carminibus eum monachus depinxerat.

65

EPIST. XXXV. - Ad Walterum cardinalem. Se cum
illo de Ecclesiæ necessitatibus non posse sine ejus
assensu et aliorum episcoporum consilio agere aut eis
providere, eo maxime temporo quo hostes in Angliam
irruerent.

66
EPIST. XXXVI. Ad eumdem. Calumnias im-
positas excutit, et se nec schismati favero, nec rebus
Ecclesiæ tunc posse consultere significat.
67
EPIST. XXXVII. - Ad Urbanum papam. Cur
hactenus papam non adierit, quidque facto sit opus ab
eodem moneri supplicat.

-

-

-

-

-

71
EPIST. XXXVIII. Ad Lambertum abbatem. Ut
profugum monachum recipiat pœnitentem.
72
EPIST. XXXIX. Ad monachos Beccenses. Bec-
censes in ordinis observantia stabiles collaudat. Et ut
prælati facta non judicent præ cæteris hortatur. 73
EPIST. XL. Ad Paschalem papam. Excusat se
quod nondum per litteras eum salutaverit, et calamita-
tibus suis expositis causas reddit cur ex Anglia abierit,
et ut in Angliam non redeat nisi rebus omnibus
Ecclesiæ restitutis supplex obtestatur. Lugduni interim
ab archiepiscopo sustentari se declarat.

-

74

EPIST. XLI. Henrici regis Anglorum ad Anselmum.
Excusat se inauguratum ab aliis episcopis ob in-
gruentes hostes; ut in Angliam citissime revertatur
supplicat.

-

75

EPIST. XLII. Paschalis papæ ad Anselmum.
Ut Ecclesiæ Cantuariensi restitutus jam det operam
Anglicanæ Ecclesiæ restaurationi, et Anglorum regem
cum Northmanniæ comite conciliet.

76

EPIST. LXVI. Anselmi ad Burgundium et Richezam
uxorem ejus. Hierosolymam profecturum, quid sit ac-
turus. monet. Ut generalem omnium ab infantia pecca-
torum confessionem præmittat, et ita res suas disponat
ut uxorem non sine auxilio et consilio relinquat. 104
EPIST. LXVII.-Anselmi ad Richezam. - Quod nec
in Angliam tuta conscientia redire possit, nec in ea pa-
cifice vivere. Quodque filius ejus, nepos suus, sacratus
sit.
105
EPIST. LXVIII. - Anselmi ad Guillelmum archiepis-
copum Rothomagensem. Ut revocet abbatem S.
Edmundi ab abbate S. Ebrulfi intrusum; et illi Eccle-
siæ res et homines, quibus injuste spoliata est, resti-
106

tuantur.

EPIST. LXIX. Anselmi ad Paschalem papam. 106
EPIST. LXX. Anselmi ad Atheliz abbatissam Win-
toniensem. Non esse tristandum de Wintoniensi
episcopo propter justitiam expulso.

-

108

EPIST. LXXI.-Oratorii villæque suburbanæ monachis
Cantuariensibus ab Anselmo redditæ diploma. 108
EPIST. LXXII. Anselmi ad Samuelem Dublinæ
civitatis episcopum. Ipsum reprehendit quod res
Ecclesiæ suæ pro libito det extraneis, et monet ut eas
restituat.
109

-

-

EPIST. LXXIII. Obnixe deprecatur ut fiat certior
de ratione investiturarum ecclesiasticarum.
EPIST. LXXIV. - Paschalis pape ad Anselmum.-
Ad præcedentem responsio.

110

111

EPIST. LXXV. - Anselmi ad Connium amicum suum.
Tres superbiæ modos explicat et subdividit. 112
EPIST. LXXVI. Anselmi ad Ernulfum priorem et
monachos Cantuarienses. Carnoti, ubi a comitissa
et ab episcopo exceptus est, scribit de itineris sui
prosperitate, et Cantuarienses ut religiosi instituti sint
tenaces, hortatur.
113
EPIST. LXXVII. Anselmi ad eosdem. Ejusdem
argumenti cum præcedente.

-

-

EPIST. LXXVIII.-Anselmi ad Gondulfum archiepisco-

117
EPIST. LXXXII. - Anselmi ad Arnulfum et monachos
Cantuarienses. Ut Cantuarienses monachi non tnrben-
tur, sed quiete Deo serviant, quidquid rex egerit. 118
EPIST. LXXXIII. Anselmi ad Eustachium. Is,
uxore ex ejus consensu reclusa, alteram sibi adjunxe-
rat; de quo peccato illum corripit.

-

-

118
EPIST. LXXXIV. - Anselmi ad Mathildam abbatissam
Cadomensem, Hæc se debiliorem præsentiens con-
sulit Anselmum an onus deponere debeat. Respondet
ipse quod ex consensu comitis et archiepiscopi Rotho-
magensis ac sanctimonialium laudabiliter possit; sin
autem, partiatur onera sua, et ea sapientioribus sorori-
bus committat quæ explere ipsa non sufficit. 119
EPIST. LXXXV. - Anselmi ad Gondulfum episcopum
Rofensem. Eum de Cantuariensis Ecclesiæ negotiis
sollicitum laudat. Episcopum Eboracensem non vult
inauditum ct absentem damnare.
120
EPIST. LXXXVI. Anselmi ad Henricum regem
Anglorum. Gratulatur regi de se sollicito. 123
EPIST. LXXXVII. — Anselmi ad Gerontonem abba-
tem. - Clericus in duabus Ecclesiis obstrictus sacra-
mento religionis, in qua debeat manere? Expedit prop-
ter plures causas eum Carnoti remanere quam ad
Gerontonem remeare.
123

-

-

EPIST. LXXXVIII. - Anselmi ad Henricum regem
Anglorum. Quid responderit papa ad consultum de
sacerdotiorum collatione; quodque Anselmus papæ sit
pariturus.

124

EPIST. LXXXIX. — Anselmi ad fratres Cantuarienses.
De suo reditu in Angliam a Cantuariensibus mona-
chis peroptato.

EPIST. XC. Anselmi ad Ernulfum.

-

-

Ejusdem

127

Anselmi ad Antonium subpriorem.
- Eum laudat et admonet.
130
EPIST. XCII. Anselmi ad Gondulfum. Grates
persolvit episcopo de se bene merito.
130
EPIST. XCIII. Mathildis reginæ Anglorum ad
Anselmum. Regio digna pectore et sanctis affectibus
plena.

-

-

-

131

EPIST. XCIV. Henrici regis Anglorum ad Ansel-
mum. Dolet Anselmum sibi pertinaciter reluctari.
Misisse se ad apostolicum significat, et se interim
consentire ut de beneficio Cantuariensis Ecclesiæ
convenienter habeat.
135
EPIST. XCV. Anselmi ad Henricum. Est ad
præcedentem rescriptum.
133

-

-

EPIST. XCVI. Mathildis reginæ Anglorum ad
Anselmum. Quantum se Anselmi litteræ exhilararint
exponit.

134

--

EPIST. XCVII. Anselmi ad Mathildem reginam.
Proximis respondet litteris.

136

EPIST. CX.-Anselmi ad Ernulfum priorem et fratres
Cantuarienses. - Excusat se quod tardius eos certiores
fecerit de conventu inter se et regem, in quo rex reve-
stivit eum de archiepiscopatu, rebus Ecclesiæ Cantua-
riensis omnibus restitutis. Nec tamen Anselmus in
Angliam intrare vult donec legatus regis Roma redierit.
Interim reddita usus potestate privat omni beneficio
ecclesiastico omnes sacerdotes qui feminas tenebant.
Et comiti de Mellento, qui ecclesie suum favorem
promiserat, ecclesiæ introitum permittit.
148
Anselmi ad Henricum regem Anglo-
- Non displicere sibi longiorem regii legati
moram ultra datum tempus Romæ factam, sed suam
a grege diuturniorem absentiam; maxime cum rex
nullum præstituat terminum.
149

EPIST. CXVIII. Anselmi ad Alferum priorem et
monachos Sancti Eadmundi. Invictum in adversis
animum laudat. Et ut priori sua peccata confiteantur et
omni custodia servent cor suum, adhortatur. 155

EPIST. CXIX. Mathildis regina Anglorum ad
Anselmum. Quanti faciat Anselmi litteras. Quodque
Edulfo abbatiam Malmesberiæ concesserit, salvis om-
nibus archiepiscopi juribus.
156

EPIST. CXX. Anselmi ad Mathildem. Edulfum
confirmare in abbatem noluit, quia scyphum ad eum
cum litteris per legatos miserat.
156

EPIST. CXXI. Gerardi Eboracensis archiepiscopi,
Roberti Cestrensis, Hereberti Norwicensis, Radulfi
Cicestrensis, Samsonis Wigorniensis et Willelmi
Wintoniensis electi ad Anselmum. Anselmum in
Angliam invitant, pollicentes opem suam.
EPIST. CXXII. Aselmi ad episcopos suos.
ecclesiæ Anglicana et episcoporum miseria dolet læta-
turque de ope ab eisdem sibi promissa.
EPIST. CXXIII. Ad Hugonem archiepiscopum
Lugdunensem.-Rogat firmari se prudentibus archie-
piscopi responsis.
159
EPIST. CXXIV. Hugonis Lugdunensis archiepis-
copi ad Anselmum. Respondet ad præcedentem. 160
EPIST. CXXV. - Anselmi ad Eulaliam abbatissam. —
Gratissimas habet antistæ filiarumque preces. Et ut
obedientes et in minimis fideles sint, adhortatur. 161
EPIST. CXXVI.—Anselmi ad Henricum Anglorum re-
gem. · Quod translatio episcopi non debeat fieri sine
consensu archiepiscopi et episcoporum provinciæ, et cum
magna consideratione et auctoritate apostolica. 162
EPIST, CXXVII. Anselmi ad Mabiliam sanctimo-
nialem. Ut Deo sacrata sæcularium abstineat
183

conversatione.

---

-