Obrazy na stronie
PDF
ePub

1168

tastici, cor nostrum, Apostolus loquitur,dilatatum est A Ut enim homo duarum, sic Christus trium naturanon angustiamini in nobis, angustiamini autem in visceribus vestris (II Cor. vi). Legatione enim fungimur tanquam Deo exhortante per nos, obsecramus pro Christo reconciliamini Deo (II Cor. v).

« Postquam ita diu Gualterus Petrum Pictaviensem et alios theologos sui temporis Aristotelicis et dialecticis axiomatis atque theorematis nimis addictos confixit, tandem subjungit aliorum magistrorum de mysteriis ejusmodi sensum Catholicum et Christianum, huncque titulum præfigit : Quis sit Christus Christianorum.

[ocr errors]

rum individuum cogitur semper intelligi, sicut ait Augustinus lib. De Trinit. Ipse homo assumptus, mox ut homo etiam Deus; et ex quo homo esse cœpit, ex illo est Deus. Factum quippe creatura, per quem omnis facta est creatura. Verbum quippe caro factum est, omnem creaturam testem habere oportet. Dicamus ergo ac si nihil adhuc cum hæreticis egerimus: Quam magnificata sunt opera tua, Domine! nimis profundæ factæ sunt cogitationes tuæ; vir insipiens non cognoscet et stultus non intelliget hæc (Psal. xcı). Quoniam ut omnis homo purus sit filius hominis, corpus ex sanguinibus formatur prius multis diebus, deinde spiritus infunditur ; sic homo, in duobus et ex duobus individuum, exstat una persona, quæ nec in separatione mortis, nec in morte æterna ulla ratione dividi, augeri minime valet, quin una eademque sit persona, licet semper mutetur. Ut autem Verbum hominis Filius esset, vice versa factum est. Nihil prius formatum post animatum, deinde assumptum. Non sic, hæretici, non sic. Hic omnes argumentationes falsantur, et frontes durissimæ conteruntur. Non sic, inquam, ut cæteri, sed e diverso. Illud Christi quod prius erat in principio et apud Deum erat et Deus erat sine tempore; Verbum caro (Joan. 1), id est homo rationalis substantia factum est certo die octavo Kalendas Aprilis, teste et celebrante hodie toto mundo. Et quod factum est in ipso vita erat (ibid.), et vita erat ipse Filius Dei qui factus est filius hominis. Unus, inquam, ex ambobus EmmaC nuel, qui ninil in se pro assumpto est homine adauctus, nihilque quod Verbum caro factum est, imminutus vel mutatus, sicut supra dixit Athanasius, Hieronymus, Augustinus, quia quod factum est, vel quod suscepit, nunquam ens alienum extra suam personam exstitit, ut post assumptum recte posset dici abjectio vel personæ immutatio.

Ego sum, ait, veritas et vita (Joan. xiv), non phantasma, sed ea specie, et veritate, et unione naturali, qua et cæteri, et primus Adam, homines sunt. Et ego homo sum filius illius. Ille nec pa- B trẻm nec matrem habuit. Ego ipse de Patre Deo natus naturaliter Filius Deus, et de homine matre natus homo filius naturaliter natus, ex anima rationali et humana carne naturali unione inter se unitis subsistens. Sed solus de Virgine vita humana ab [abs] ipsa corruptione more cæterorum per omnia vivens; sed solus absque peccato morte humana more cæterorum, anima a corpore separata, vere mortuus; sed solus potestate et sacramento Redemptoris. Ecce homo ait ad Judæos: Quid me sic unitum et compositum quæritis disjungere et interficere hominem qui veritatem locutus sum vobis quam audivi a Deo creditis in Deum et in me credite (Joan. vii, vIII et XIV). Ratio et veritas naturalium documentorum et operum in Evangelio me manifestissime probant; et totus utique mundus profitetur dicens: Sicut anima rationalis et caro unus est homo, ita Deus et homo unus est Christus, una persona non sicut, Petrus est tunica sua, quæ nec natura Petri, nec Petrus, nec filius Joannæ : quæ similitudo ei rei cui similatur magis dissimilitudo est; sed sicut anima Petri cum carne sua, anima rationabiliter animata, quæ veraciter et natura Petri, et Petrus, et una persona cum Petro, et filius Joannæ. Sic Christus cum carne sua proprie animæ rationabiliter unita, veraciter et natura et proprietas Christi et Christus est, et una persona naturaliter cum Christo, et naturaliter Filius Dei et filius Virginis et dicitur et est, et habet hoc, et est unus Filius, non duo; unus Christus, non duo; una persona, non duæ. Porro hoc nomen Christus non divinam tantum naturam significat, ut hæretici sentiunt, sed sicut Hieronymus ait: Utriusque naturæ, divinæ scilicet et humanæ, id est Dei et hominis individuum ab æterno continet sacramentum. Unde quod dicitur Christus secundum quod homo, non potest nec debet absque divinitate intelligi; ita secundum quod Deus non potest nec debet sine humanitate sentiri. Quapropter secundum quod homo vere et aliquid et persona et Deus est, non tamen alius quam Christus, nec alia persona quam Christus, nec aliud aliquid quam Christus.

D

Sed quomodo factum est, et esse cœpit totus simul homo, eo ipso non prius aliquis alius quam proprie Verbum, manentibus et in una persona concurrentibus Verbi hominisque totis proprietatibus. Exstitit item temporaliter qui est sine initio coæteruus, sicut ex lege audivimus quia Christus manet in æternum (Joan. x11). Deum tamen hominem dicit Petrus, non quia sit, sed quod tantum habeat hominem; et e converso hominem Deum, non quia sit, sed quod tantum habeat Deum; et hoc est quod firmiter dicit in ecclesiasticis credendum. Quod Deus hominem assumpsit, homo in Deum transivit Dei dignatione, quod in conciliis DCCCXXX episcoporum damnatum esse supra docuimus. Nam abusio et magnum inconveniens ei videtur, ut aliquis homo crcatus et pariter assumptus, creatura scilicet cum Creatore, factura cum factore, temporalis cum æterno, mutabilis cum immutabili, mortalis cum immortali, humanitas cum divinitate, natura humana cum divina, filius hominis cum Filio

homines, quia in nihili computandı sest. Quisquam ne hominem quempiam laudet, ut dicat: Cavete ne offendatis eum qui omnino nihil est.Ergo e contrario sic intelligendum: Cum hæc universa ventura sint volis et prophetali spiritu prædicantur, moneo atque præcipio ut quiescatis ab eo qui secundum carnem quidem homo est, et animom habet, et ita spirat et naribus habitum trahit, ut nos homines spiramus et vivimus,sed secundum divinam majestatem excelsus esse et reputatur et creditur. Tacita mecum mente pertractans non possum invenire rationem quare LXX tam perspicuam de Christo prophetiam in Græcum vertere voluerint, sed ab Origene sub asteriscis de editione Aquila additum est Græcis exemplaribus. Cæteri enim qui verterunt quidem,sed sermonemambiguum ad impietatis traxere sensum, non mirum, cum male interpretati sint nec voluerint de Christo gloriosum quid dicere, in quem non credebant,videlicet ut Judæi aut semi-Judæi,id est, Ebionitæ, etc. etc.

Dei, non quia duo filii, alterum altero, sed omnino A quiescatis ab homine qui ita spirat et vivit, ut nos unus Dei Filius et hominis, non duo Christus, sed unus, aliud quidem et aliud, sed utique manentibus trium naturarum proprietatibus, una persona in Trinitate credatur, adoretur, non ut quaternitas, sed Trinitas, unus Deus catholica fide doceatur. Contemnatur ergo, inquam, a Catholicis, et damnetur diabolica falsitas quæ dicit hominem Christum non esse aliquem nec aliquid, contradicente etiam propheta et dicente: Terra, id est homo Christus, iata est in manus impii, vultum judicum ejus operit, quod si ille non est, inquit, quis ergo est ? (Job, ix.) Hæc prophetia Judæos quidem arguit, sed præcipue istos novos Manichæos strangulat, cum dicebat de Christo homine, quod si non ille est, quis ergo est? Igitur est aliquis et aliquid. Est, inquam, est B secundum utrumque, et singulariter est, est, sicut ait Singulariter ego sum (Psal. cxL), quonia m nulla alia creatura rationalis, nullus alius hon.o, nisi ipse solus homo Christus vere in Trinitate vivit et regnat cum Patre et Spiritu sancto: unde Deus per omnia sæcula sæculorum. Augustinus Simeon annosus servatus est usque ad infantiam Verbi, et accepit in manibus suis infuntem Verbum, et ait: « Oculi mei viderunt salutare tuum, Domine (Luc. 11). » Dicebant autem Judæi : « Quomodo hic litteras scit, cum non didicerit (Joan, v11). » Psalmista: « Quare tristis es, anima mea, et quare conturbas me? Ad me ipsum anima mea conturbata est (Psal. XLI). » Augustinus: « Tristis est anima mea que ad mortem (Matth. xxvi). Jesus fremuit spiritu et turbavit seipsum (Joan. x1). » Quis enim eum po -C set, nisi se ipse turbare? Esurivit ideo, dormivit, conturbatus est, mortuus est Jesus, sed quia ipse soluit. In sua potestate erat sic vel sic affici vel non affici. Verbum enim animam suscepit et carnem, totius hominis sibi coaptans in personæ unitate naturam. Nam et apostolorum sanctorumque prophelarum, Verbo illustratæ sunt animæ, sed de nulla lictum est: Verbum caro factum est (Joan. 1). » De nulla dictum est : « Ego et Pater unum sumus (Joan. x). » Anima Christi et caro Christi cum Verbo Dei una persona est, unus Christus est. Ac per hoc vere summa potestas est Christi voluntatis ad nutum cum turbavit seipsum. Item: « Mediator Dei et hominum homo Christus Jesus (I Tim. 11), » cum ait proprie Dominus,non polest recte dici Dominus homo. D Item: Cavendum est ne sic astruamus divinitatem hominis, ut veritatem corporis negemus. Isaias: Quiescite ergo ab homine cujus spiritus in naribus ejus, quia Excelsus reputatus est ipse (Isa. n). Hieronymus Intelligentes ergo Judæi prophetiam esse de Christo, verbum ambiguum in deteriorem partem interpretati sunt, ut videretur non laudare Christum, sed nihili pendere. Quæ est enim verborum consequentia, et qui ordo orationis ac sensus, ut dicamus: Cum hæc se ita habeant et dies ventura sit Domini in qua universus Judææ status subvertendus est, et ɔninia conterenda, moneo vos atque præcipio ut

Inde Willielmus de Conchis, ex atomorum, id est minutissimorum corporum, concretione fieri omnia. Et Petrus Probatur, inquit, quod caro Christi non fuit in Abraham vel Adam, quia non tot atomi fuerunt in eis quot homines ab eis descenderunt; ergo si unus atomus, secundum eos, quid sive aliquid est, quia corpus est, et omne corpus substantia est, omnis autem substantia aut rationalis aut irrationalis, de qua per quid et aliquid, ut dictum est, quæritur quantum aliquid totus homo, in quo sunt atomi pene innumerabiles, utique tam spiritalis quam corporalis substantia. Si ergo omnis homo, ac per hoc & Christus, quia et ipse homo, et secundum quod corpus aliquid est et secuudum quod anima aliquid est, et secundum quod divinitas aliquid est, et secundum quod pedes, et secundum quod manus, et secundum quod caput, et secundum quod os: a, et ut breviter concludam, secundum innumerabiles pene sui partes quas et habet et est, aliquid est, quanto magis secundum quod totum est, magnum, et, ita dicam, ineffabile aliquid est. Eligant ergo dialectici isti unum e duobus, aut omnem hominem ac per hoc et Christum non esse aliquid secundum quod homo, aut Christum non esse hominem. Quodlibet dicant, jam non dialectici, sed hæretici proprio judicio condemnantur. Nos tamen illorum atomos et regulas philosophorum, et quid et aliquid el cætera hujusmodi ridicula contemnimus et excommunicamus, dicentes cum Apostolo: Si quis aliud dixerit, præterquam quod evangelizavimus vo bis, licet angelus, licet Petrus, anathema sit (Gal.1). Non enim in divinis Scripturis hujusmodi deliramenta alicubi inveniuntur. Ideo licet nihil sit subtilius telis aranearum, nihil acutius acuminibus aristarum, qualia sunt ingenia et argumenta dæmoniorum per ora hæreticorum, tamen Catholicis, ut ait Ambrosius in Hexam, exsufflanda potius quam legenda, quoniam « omne quod ex Deo natum

est, vincit mundum; et hæc est victoria quæ vincit
mundum, fides nostra (I Joan. v), » qua Patrem et
Filium Jesum Christum, cum pelle et carnibus, ossi-
bus et nervis, anima et mente, et totius hominis veri-
tate, et Spiritum sanctum non opinamur, sed incun.
clanter credimus, tenemus, adoramus, unde Deus
per omnia sæcula sæculorum. Amen. Hæc est fides
quæ ab initio usque ad præsentem diem dæmonia
ejecit, ægritudines depulií, mortuos et per mortuos
alios suscitavit. Hic est ergo terminus unus et omnis
Alpha et Omega, principium et finis propter quem
et per quem et in quo omnia. Ipsi honor et gloria

[blocks in formation]

INDEX ALPHABETICUS

IN EPISTOLAS JOANNIS SARESBERIENSIS

-

-

A designat ordinem hujus editionis. B. edit. Paris.
necnon Bibl. Patr. C cod. ms. Paris. 8562. D cod.
ms. Paris. 8625-E cod ms. Oxon. Bodl. 937, qui in qua-
tuor partes divisus est. F. cod ms. Oxon. Douc. 159.
qui in duas partes est divisus.- G Vit. et ep. D. Thomæ
ed. Bruss. quæ in quinque libros est distributa,- H cod.
ms. Paris, 4839.- I cod. ms. Paris, 4839. - K cod. ms.
Bodl. Cave 159. L cod. ms. Mus. Brit. - M cod ms.
epp. D. Thomæ Lambeth, 159. N. Recueil des Histo-
riens, Bouquet, vol. XVI, p. 489, etc. O cod. ms.
Cantab. Bibl. Pub. li, 2. 31.- Pcod. ms. Oxon. Coll. S.
Joan. Bap. 126.- Q cod. ms. CCC. Cantab.- R cod. MS.
Arun. 209.

-

A

-

Ab ineunte æt. amp. obed. A B D 104, O 20.

Ab ord. ves. de no ap. vos scand. A B D 43, O 60,
Acceptis lit. amic. mei R. Arch. A 216, B 209, C 76, G
1,107, N 54.

Actiones gratiarum deb. par. ani. A 288, B 271, C 138,
E 1922, G 3, 80, N 84.

Ad exsilii et pro, me cum nih. A 284, B 267, C 134.
Ad hoc excell. ves. cap. omn. A BD 123, O 1.
Ad notit. ves. arb. perv. A 174, B 165, C 32.
Ad ostium maj. ves pal. tot. erub. A B D 28.
Adversus nob. vir. com. Rog. A B D 6, 0 67.
Adversus Osber. presb. sup. A B D 119.
Equum est, dilect. de ves. gaud. A 296, B 277, G 4,
36, P 81.

Affectus ab eff. conv. et pler. A 274, B 257, C 124.
A finibus ter. ad vos clam. Angl. eccl. A 311, B 300,
C 167, N 97.

Agonem nostrum qu. cum Mart. A 305, G 5, 91, N 96.
A gratiar. mi. incip. est act. nisi A 159, B 145, C 12.
Alanus de N. eccl. ill. qua se in A B D 11.

Alternat fort. rer. vic. mort. que A 284, B 268, C 135,
N 80.

Amen'is est non aman. se et sua A 206, B 197, C 64.
Amicis nos. urg. tent. artic. ill. A B D 99, No 4, O 41.
Amicorum negot. aur. cle. ves. pul. pr. Vide In amico-

[blocks in formation]

Amor fiduciam parit A B D 64*, N 16*, O 31.
Andreas Cler. de Len. eccl. su. A B D 109.
Angustiarum nos. dil. mi te non amb. A BD 59, N 15.
Anima nos. pat. in amar. est ut qu. A 219, B 220, C 87,
E 174, F 23, G 2, 103, KI71, N 38, P 55.

Apostolatus ves. man. suscep. ut ad monas. A 310, B
291, C 158.

Apostolatui ves. plu. ex cau. A 318, B298, C 165.
Apostolicæ sed. man. fil. obed. exseq. A BD 36, 058.
Aquarum cop. neq. ext. carit. A 212, B 205, C 72,E 1
155, G 2, 76, Ñ 56, P 44.

1

Arctior nex. est car. qu. san. et ub. co. A 236, B 221,
C 88.

Arguendus er. pat. si non cona. A B D 26.

A sapiente quær. esse consil. A 142, B 157, C 24, E 75o,
G1, 88, N 25, P 13.

Asseris, ut ex lit. quas Mag. Rad. A 248, B 238, C 105,
E 146, G 2, 52.

40.

Assertiones part. fidel. fideli deb. A B D 89, 0 6.
Audiens tibi molestam mear. es. freq. lit. A 247, G2,

Audio pat. et gau. qu. pro mer. A 210, B 201, C 68, E
169, G 2, 92.

Audita prom.ves. gav. sum vid. ill. Dom. A 277, B 260,
C 127.

Audita, dilect. pace tua, ut opor. A 203, B 260, C 70,
E 171, G 2, 95, N 54.

Audita sanit. tua et ver. sal. A 279, B 262, C 129.
Audita und. collis. regn. A B D 70, O 26.

B

Beneficia sæpe conf. inv. et eum qui A 245, B 233, C
100, E 152, G 2, 65, N 75, P 40.

C

Calamitates, qu. ecc. nos. pl. dec. j. s. A 320, B 299,
C 166.

Causa Chr. mul, commend. non ind. A 172, B 163, C30.
Causam qu. int. dil. fil. nos Canon. Merton A BD50,
0 7.

Causam exsilii mei ex relat. Pri. de M. Dei. A 171, B
162, C. 29, G 2, 38.

Causam qu. int. abb. de Cogges. A B D 9, 0 70.
Causam qu. int. Rog. presb. de Gui. A BD 87, 0 51.
Causa quæ vert. int. Mag. Jord. A B D 19.
Causa quæ vert. int. Suan. et Bal. A BD 117.
Charitatis frat. comp. nos admo. A B D 118, O 12.
Charitatis zelus acc. in præl. A B D 68, O 43.
Ciceronem in ep. ad Mar. scrip. mem. A 186, B 179, C
46, E 95, G 1, 133, L 135, P 20.

Clerici qu. a jud. v. f. n. ep, L. A B D 10.
Clericus quidam de fam. Will. bona A B D 122, 09.
Comites a societ. part. dici quisqu. igno. A 280, B 263,
C 130.

Commonuimus scrip. nos. fra. illi qui a s. A B D 45,

0 61.

Communis dom. nos. innoc. tu. A 276, B 259, C 116.
Confidentia secu. em. pre. nec jus. A 217, B 204, C 71,
E 172, G 2,96, N 55, P 52.

Consilium dom. Sen. et nos. est si vo. mel. A 297, B
278, C 150, E 208, G 5,42, N 90.

Controversiam quæ int. Robert, quen. A B D 22.
Cum Dom. Pap. nup. sollicit. A 138, E61, G 1,31, 1,23.
L 27. N 21.

Cum hæc scrib. notarios ris. mov. A B D 82.
Cum in solen. Pas. reform. A 144, B 134, C 1, N 27.
Cum inter Mag. Ric. Lich. A B D 4. 0 71,

Cum inter prior. de Pritewell. A B D 18, 0 75.
Cum inter Robert. Win. et Will. A B D 21.
Cum inter monialis de Gisniis et, A B D 40, 0 69.
Cum omnes fid. san Rom. Eccl. A B D 125, O 3.
Cum sæpe rarius tam qu. vell. A B D 94.

D

Dedit tibi, dilectis. fr. ut aud. Dom. A 259, B 246,
C 113.

De mun. ves. caro et glor.quod A 254, B 241, C. 108.
Devotionem, qu. hab. ad ine, nun. ves. A 294, B
276, C 148, E 2052, G 5, 13, P 88.

Devotionis me. fld. vo prid. arb. A B D 76.
Dies quatuor. Vide Clerici.

Dilecti fil. nos. R. de Dractona et A. fr. A B D 93,
O 39.

Dilectus fil. nos. R. Cant. Linc. ecc. vir. ven. A
BD 38, O 13.

Dissipat Dom gentes quæ bella volunt A 233, B 218,
C 85, E 972, G 1, 141, L 141, N 71.

Diu est amic. amantis. qu. A 153, B 138, C N 5.
Diu quid. a scrip. qu. ti. mit. consue. A 161, B 147,
C 14.

Diuturni causas silen. redd. non opin. A 322, G. 5,
72, N 100, P. 106.

Diuturnitas sil. mei jure vid. es. des. A 195, B 189,
C 56, E 802, G 1, 94, L 91, P 15.

Divina præeun. et vob. coop. grat. A 313, B 292,
C 159, N 99.

Doctissimi vi. sent. est ver. A 253. B 240, C. 107.
Dolco, mag. dilectiss. et plurim doleo. G1, 173, N 76.
Doleo, dilectis. et adm. dol. A 289, B 272, C 139,
E 1852, G 3, 19, K 165.

Dominus tec. sit, dilectis. amic. te in A B D 90.
Dominum cancellar, scio emerg. A B D 112.
Dura est proscr. condit. A 267, B 251, C 118.

[blocks in formation]

Ecclesiam de Walchering. Ric. de Ambly A B D 132.
Ecclesia S. Trin. Lon. adv. Martii A B D 84.
Eo sincer. ves. tit. incar. spl. A 204, B 195, G 2,
102, N 52, P 54.

Eos vob. secur. commend. qu. A 319, B 296, C 163.
Erat, ut memini, genus homi. A 166. B 156, C 23.
Etsi cert. sit qu. Epis. ad inob. p. A 176, B 167,
C 34, E 110, G 1163, H 140, M 163, N 37.

Etsi robis nu. scrip. qu. videb. A 199, B 194, C 61,
E 119 1, 172, L 172, P 70.

Etsi parv. mea ad dig. grat. non suf. A 249, B 235,
C 102.

Etsi prop. et priv. urgeam. angus. A B D 48, N 14,
O 30.

Excellen. sanc. ves. tut. aud. com. A B D 39, O 14.
Excusationem qua. diut. sil. purg. stud. sic. A 180,
R 171, C 38, E 88, G 1, 109, M 104. N 38, P 17.
Excussus prop. aliena neq. cu. A 292, B 274, C 141,
E 181, G 3, 5, N 85.

Ex his qu. univ. ves. scr. su. coll. pot. A 303,
B 284, G 4, 35, P 82.

Ex inspect. lit. ves. læ acc. a. Dom. A 224, B 216,
C 83, E 128, G 2, 16, N 63.

Ex insperato et in trans. A 304, B 286, N 94.
Ex lit. qu. mi. ves. ser dest. pla. A B D 66.
Ex mand. sanc. ves. in præs. not. A B D 100, O 65.
Ex mand. Apost. sed lator horum A B D 2, 0 8.
Expetiit, ut aud. host. antiq. int. eccl. A B D 65,
O 32.

Experientia rer. fidel. scient. parit. A 275, B258, C125.
Ex quo part. att. cismar. A 134, E 41, G 1, 24, I 14,
L 20, N 17.

Ex quo pros. per Dei gr. cir. med. Quad. A 244,
B 234, C 101, E 153, G 2, 66, N 74, P 41.

Ex relat. lat. præs. et lit. qu. mihi amici, A 140,
G 1, 33, N 23.

Ex relat. nobi. viri Ric. Com. Denoniæ, A B D 79,
O 53.

Exspectabam in red. nunc. mei ad con. A 188, B 181,

C 48.

Exspectatione lon. susp. et imp. A 193, B 186, C 53,
E 150, G 2, 63, I 108.

Ex testim. ves. accep. quia latrix præs. A B D 67,
O 44.

F

Facies cœli seren. ab Ori. cap. schi. A 252, B 339,
D 106.

Fama vulg. didic. vos et A 221, B 223, C 90, E 1258,
G 2, 8, N 60.

Familiaritas qu. a dieb. domin. A 321, B 301, C 168.
Fidem esse sp. re. sub., ab ap. A 263, Q 3, 44.
Fides et devot. tua test. hab. maj. Joan. A 181,
B 173, C. 40, E 8.2 G 1, 110, H 72, L 105, P 1.
Fratres Hospit. novo qu. et inaud. hum. A B D 95.

G

Gaudeam magis an dol. de ver. A 162, B 148, C 15.
Gaudens aud. de te, dilectiss. quod, A 270, B 253,
C 120.

Gaudeo si tam. fama præc. fid. hab. est A 291,
B 281, C 142, E 18:2 G 3, 12.

Grandis est ap. nos exp. præs. qu. par. A 287, B 270,
C 137, E 841, G 1, 103, H 69, N 83.

Gratiæ ves. congrat qui dum A B D 77.
Gratias quan. pos. quia quan. deb. A B D 103, O 19.
Gratias quan. poss. ref. sublim. A B D 91.

Gratias ago pater. ves. qu. me in obl. A 135, B 143,
C 10, N 18.

Gratias ago vob. qu. sic. ex lit. ves et plu. A 163,
B 151, D 18.

Gravat. sum. plusqu. tibi et al. dici pos. A BD 49,
O 36.

Graviter off. in Chr. cui in fra. A B D 55, O 34.

H

Habent a cap. mem. ut vig. et a A B D 129, O 4.
Hanc inter amic. rat. præf. leg. ut ab A 265, B 249,
C 116.

Honor cinguli milit. quo me ad Apos. A. 234, B 219,
C 86, G 2, 67, N 72.

I

Illa est regn. vera pax el semp. opt. tranqui. A B D
44, O 29.

Immoderat. am. tant. mi. ded. aud. A B D 27.
In advent. nunc ves. ad nos serenis. A B D 97, N 2.
In amic. reg. aur cl. v. p. A B D 29.

In caus. qu. int. G. lator. hor. et A B D 18-
In caus. qu. vert. int. Wil. fil. A B D 20

In eo max. vig. et prof. glor. A B D 64, N 16,0 24*.
Ingratitudinis vit. nih. odibil. est ap. A 242, B 228,
C 95, E 1752, G 2, 105, P 56.

Inhumanus est et extrem. imp. A 207, B 198, C 65,
E 1082, G 1, 157, L 157, P 26.

In omn. qu. reste gess. bon. ves. in. A B D 121.
Inscriptionis mut. caus. red. sup. po. A 223, B 224,
C 91, E 133, G 2, 26, N 68.

In se ips. tes. Anan. prov. sent. A B D 124, O 2.
Inspectis lit. qu. dom. Will, pap. A 220, B 212,
C 79, E 130, G 2, 20, N 59.

Inspectis lit. qu. Dom. bell. trans. A B D 116.
Instantia portit. et temp. aug. A 226, B 213, C 80,
E 137, G 1, 159, L 159, Ń 65, P 27.

In te omn. moriturorum dulciss. A 179, B 170,
C 37, N 36.

Intercapedo locorum non præjud. fi. A 272, B 255,
C 122.

Interdum si. læsit. nas. vel eru. ocu. A B D 51.
Intermissionem officii quod me vo. A 266, B 250,
C 117.

Inter monach. abb. Hug. et cler. de A B D 1.
Inter multiplices et grav. in me sæv. A B C 113,

N 10.

Inter Ricard. Cler. et Rad. Na. A B D 12, O 72.


Juxta mend. dil. ves. lit. dom. mei ad dom. re.
A B D 78.
Juxta relat. vest. hab. qu. poss. de A B D 25, O 56.
Juxta sanctit. ves mand. nob. vir. A B D 126.

L

Lator præsen. Lond. oriun. ut ait A 255, BD) 80.
Lalor præs. alum. tu est cui si B 242, C 109.
Liberalitatis vest. sed. id non tam creb. A 202, B 192,
C 59, E 1292, G 2, 17, N 50, P 29.

Liberalitatis tuæ dil., dil. Bald. A 262, Q 3, 46.
Licet Ang. ecc. adh. quo. multa sit A 306, B 287,
C 154, E 219, G 3, 90, N 95, P 110.

Licet ap. nos. fortuna nov. par. A 146, B 174, C 41.
N 29.

1175

INDEX ALPHABETICUS IN EP. J. SARESB.

Licet comm. pat. nos et dom. mag. car. A 200, B 273,
C 140, E 176**, G 2, 107.

Licet ex mo. scrib. ad am. salut. vot. A 145, B 159,
C 26, E 96, G 1, 140, H 99, L 140, N 28, P 21.
Licet in ore nunc. nostror. A B D 127.

Licet mi. dil. ves. non rescrip. ego ta. A 197, B 191,
C 58, E 118, G 1, 171, L 171, P 69.

Licet a mul. ret. temp. dil. vest. A 155, B 140, C 7,
G 2, 78, O 7, P. 46.

Licet orbit. ves. pat. comp. affectu A B D 52, O 37.
Licet silere disposuerim negot. Dom ABD 31.
Licet vest. sim. off. silentio, A B D 32.

Licet vest. discr. patern. lit. solat. sæp. B 32, E 199′,
G 4, 48.

Litteras qu. ad cons. ves. et sub ecc. A 183, B 176,
C 43, E 105, G 1, 161, H 109, I 76, L 161, N 41.
Litteræ dilec. ves. sup. quib. q. v. A 169, B 184, C 51,
N 45.

Litteræ tuæ mi. consol. et desol. parit. attul. A 192,
G 1, 95, P 16.

Litteras beat. ves. mi. lat. A B D 96, N 12.

Litteras san. ves. deb. c. vener. ABD 13.

M

Magnam mi. præs. ap. vos. aud. fid. A 200, B 230,-
C 97, E 167', G 2, 90, N 48, P 150.

Magnam, dulcis. pa. concr. latit. A B D 110, O 10.
Magnum, fra. est quod prærog. exi. sacer. A 250,
B 236, C 103.

Majestatem reg. excogit. circum. A B D 61, O 22.
Malignantium excessus ii potis. suff. co. A B D 88,
O 52.

E

Me caus. dup. imp. ad serib. A 178, B 169, C 36,
114. G 1. 167, L 167, N 35.

Membris est vigor a cap. et a S. R. Ecc. A 317,
B 297, C 167.

Meminisse pot. et deb. ves. dis. quan. rev. A 152,
B 137, C 4, É 147, G 2, 53, I 50, 0 4.

Meminisse pot. ves. dis. in qua spe a vo. A 164,
B 153, C 20, H 114.

Mihi nu. loc. es in par. dic. tuas A 205, B 196, G 1,
154, L 154.

Miratur fortasse ves. discr. qu. dom. Cant. A 268,
G 1, 151, N 81.

Miror, amice, et doleo, si dom. papa A B D 114, N 9.
Milto i. lit. qu. dom. Cant. A 293, B 275, C 147, G 5,
18, N 87.

Moleste tulit D. meus archi. quod vos qui A 295,
B 285, C 146, E 198, G 4, 39, N 88.

Mora mea rectissime pot. accus. A 300, B 280, C 152,
E 404, G 5, 64, N 93, P 101.

Mulia qui. scrib. ess. sed angus. A 184, B 177, C 44,
E 942, 1, 130, I 90, L 133, N 42.

Multorum excess. viam aper qui sub A B D 33, 0 57.

N

Nec prior nec poster. mi. pla. conc. A 232, B 217,
C 84, E 132o, G 2, 25.

Negligentiæ tuæ ut inter. sic dica. A B D 130, O C4.
Nisi memb. cap. cohæserint, A 312, B 302, C 169,
N 98.

Non est, amice, quod poss. de s'atus, A 209, B 200,
C €7, E 108, G 2. 91, P 51.

Non est nov. qu. mi. vest. benig. alim. ABD 85.
Non ignorat dil. ves. qua. pro digni. A 307, B 288,

C 155.

Non parve temerit. est si quis evacu. A 139, B 154,
C 21, N 22.

Norwicensis archidiac. vir malit. A B D 107.
Nos super te non ambig. consulu. A B D 56, O 47.
Nostrum et eccl. quæ ap. nos est, sta. A BD 106.
Notam ingrat. jure contra. A 194, B 188, C 55, E 1012,
G 1, 152. L 152, P 24.

Noveritis q., qu. ve. ad. e c. Carn, A 326, N 105.
Nover:t's iil. v. Joan. Vind. a nob. A 327, N 108.
Novit frat. tua qu. pat. sustin. A 151, B 136, C 3,
E 310, G 1, 137, H 96, L 138, M 337, N 3.

Nunquam satisfiet in carne des. meo A R D 64**,
N 16. O 25.

Nuntios nos. a dom. rege redeum. A B D 128, N 1.
Nuper prudent. ves. vide Super prud. etc.

[ocr errors][merged small]

P

4176

Paritum est cons. ves. pro viri. A 23!, B 232, C 99,
E 145, G 2, 51, N 70, P 38.

Pastorum abs. et neq. tant, inf ecc. A B D 37, O 59.
Patri miseric. qui vos ad hon. A 148, B 182, C 49,
G 1, 73, L 70, N 31.

Plenam devot. et erudit. nu. a vo. A 189, B 185,
C52, E 117, G 1, 170, L 170, N 44, P 68.

Plura sunt, am. quæ nost. perp. de, A 282, B 265,
C 132.

Pussem tener. et arrog. argui qui A B D 108, N 8.
Post discessum Mag. Will. et Rad. A B D 34.
Po-t recess. dom. pap. mul. vo. rel. A 141, B 150,
C 17, N 24.

Post translationem An. Hi. tr. E. A. 230. Bouquet, v,
XVI, p. 578, ex cod. Arvern.

Postquam prio. lit. exarav. A 239, G 1, 179, N 78.
Petest ves. mem. disc. qu. nunq. d. Cant. pla. A 285,
B 2.9, G 4, 29, N 82.

Prenit vir doctis. et eloq. A 271, B 254, C 121.
Præsentium attes. not. fac. univ. A B D 35.
Præter eam qu. aff. fra. remuner. A 167, B 158,
C 25.

Præter eam qu. ab init. mut cog. A 214, B 207,
C 74.

Præter opin. et con. sp. lit. ves. A B C 111, C 11.
Preces ves. et vot. fidel. tand. mis. A 29, B 279,
C 151, E 2102, G 5, 63, I 220, N 92.

Precibus nob. vir. Rag. de S. Wala. A B D 7.
Precor reverend. ut innoc. mea pat. A 160, B 146,
C 13.

Pro hon. et benef. a vob. mi. et me. A B D 105,
O 21.

Promeruerat quid. hum. ves. sedu. A 190, B 187,
C 54, G1, 93, L 90, N 39, P 14.

Proposueram Patern. ves. non scrib. A 191, G 1. 111,
N 40.

Proscripsit me gratis, q. nov. alt. A 211, B 202,
C 69, E 170, G 2, 93.

Puer meus a vob. red. unde since. A 168, B 183, C 50,
G 1, 169, N 32, P 67.

Q

Quæ pernic. læd. et Eccl. A B D 69, O 45.

Quæ rect. ordin. deser. aut nun. A B D 58, 0 46.
Quam pia devot. vob. servierim A B D 54, 0 3 3.
Quanta fide et devot. dom. meo fr. A 256, B 24S,
C 110.

Quantam oper. deder. prom. negot. A B D 75.
Quanti me fac qui se meis prec. A B D 42.
Quas ref. non pos. nec prof. A 257, B 244, C 111.
Qui amicis nec in sal. voto comm. A 215, B 208, C 75,
E 143, G 2, 49, P 34.

Quia le su. st. cc., et imp. A 227, G 5, 27, N 66.
Quia tibi præsent. portit. plen. not. est. A 262, G 2,
108, N 79, P 58.

Quid ne tandiu silere coeg. in quo, A 223, B 215, C 82,
E 127, G 2, 15, N 62.

Qui non sper. paup. preces mis. A B D 63, N 13, O 24.
Qui te loquen. vel scrib. audit. A 283, B 266, C 133.
Quod cap. Carn. de c. dom. Sen. A 323, N 101.
Quod dilect. vest. resp. tard. et rar. A 185, B 178,
C 45, E 115, G 1, 168, L 168, N 43.

Quod hactenus ti non scrip. rat. A 251, B 237, C 101,
E 1402, G 2, 39, I 110.

Quod in salut. varia. inscript. A 273, B 256, C. 123.
Quod nat. c. ex c., est; et q nat. A 324. N 102.
Quod proscr. et exul tant. alloq. A 143, B 172, C 39,
N 25.

Quod ti rar. scri. ex var. cau. est A 187, B 180, D 47,
E 138, G 2, 37.

Quoniam pr. v. s. in li. b. Di. A 149, Bouquet xvi,
551, ex cod. Arvern.

Quot et quanta mala Eccl. Chr. proc. A B D 98, N 3,
O 40.

Quoties person. Eccl. omni jure contem. ABD 72,

O 48.

Quoties vo. pre. porrig. non eas de. A 278, B 231,
C 128.

R

Raritas interme. nob. subt. A 225, B 211, C 78,
E 166, G 2, 48, N 64, P 49.

Ratio humanit. exig, ut ver. amat. A B D 86.
Reûorescit auet. Dom. stat. un. ecc. A 218, B 210,
C 77, F 1852, G 2, 89, N 57, P 48.

Recepi nup. lit. pat. ves. qui. præc. A 175, B 165,

C 83, È 102, G 1, 150, II 103, L 150, N 33.
Kegia nos imp. auctor. ut sa. A D D71, O 49.

« PoprzedniaDalej »