Factaque deinde per me Prosecret. de prædictis SS. D. N. relatione, Sanctitas sua sensum sac. Congregationis approbavit, eademque decreta in Missali apponi et imprimi mandavit. Die 29 Septembris ejusdem anni 1714. F. CRDINALIS DE ARDUA, PREFECTUS. Loco Sigilli. N. M. TEDESCHI EPISCOPUS LIPARITANUS, Sac. Rit. URBIS ET ORBIS. ANCTISSIMUS D. N. Prus PP. IX. ex Sac. Rit. Congr. consilio summatim apponi et imprimi mandavit in principio Missalis duo ab eadem S. Congreg. alias edita decreta, videlicet: Quando occurrit Dedicatio Basilicarum SS. Salvatoris et SS. Apost. Petri et Pauli infra Octavam Dedicat. aliarum Ecclesiarum, sumatur pro Commemoratione alia Oratio de Commuri, nempe. Deus, qui invisibiliter. Die 25 Septemb. 1706 ad XI. Orationes pro Romanorum Imperatore tam in Missa Præsanctificatorum, Feria VI. in Parasceve quam in fine Præconii Paschalis, Sabbato sancto, ob sublatum Romanum Imperium, non amplius recitentur excudantur tamen ut antea in novis Missalibus. Die 23 Septembr. 4860 ad III. Die 14 Martii 1861. C. EPISCOPUS PORTUFY, 21S. RUFINE, CARD, PATRIZ S. R C. PRÆF. Loco Sigilli. H. CAPALTI, S. R. C. Secretarius. URBIS ET ORBIS. CUM Sacra Rituum Congregatio Decreto lato die 25 Septembris 1706, in una Urbis et Orbis edixerit, ut initio Missalis apponerentur tria quæ sequuntur Decreta, videlicet: Feria VI. in Parasceve Crux ad Altare thurificari debet eo prorsus modo, quo fit in aliis Missis, non omissis debitis genuflexionibus, transeundo ante Sanctissimum Sacramentum. Die 5 Julii 1698 in Panormitana et 11 Februarii 1702 ad 1 in Lerien. In Missa Rogationum in Festo Sancti Marci, si incilit in Dominica, non est dicendum Credo, quia est Missa ferialis. Die 25 Septembris 1688 in Mutinen. Quando Festum Annuntiationis Beatæ Mariæ Virginis transfertur, in Choro dum cantantur verba: Et incarnatus est, omnes genuflectere debent in die translationis tantum. Eadem die 25 Septembris 1706. Urbis et Orbis novum Missale. Sanctissimus Dominus Noster Pius Papa IX voluit, ut hæc tria Decreta imprimantur in nova editione Missalis Romani propediem a Typographia Sacræ Congregationis de Propaganda Fide publicanda. Die 10 Julii 1862. C. FPISCOPES PORTEEN, et S RUFINE, CARD. PATRIZI, S. R. C. PRÆF. Loco Sigilli. D. BARTOLINI, S. R. C. Secretarius. TITULI S. BERNARDI IN THERMIS, SANCTÆ ROMANÆ ECCLESIÆ PRESBYTER CARDINALIS DECHAMPS, DEI ET APOSTOLICE SEDIS GRATIA, ARCHIEP. MECHLINIENSIS, PRIMAS BELGII. Omnibus has visuris salutem in Domino. UM a Papa URBANO VIII. decretum sit, ne quis Typographus Missale Romanum, S. PII V. Pont. Max. jussu editum, CLEMENTIS VIII. primum, nunc denuo ipsius URBANI PP. VIII. auctoritate recognitum, imprimat, vel in lucem edat, sine licentia, eaque in scriptis obtenta ab Ordinario loci, ac nisi prius ab eodem cum exemplari typis Vaticanis anno M. DC. XXXV. excuso concordare fuerit repertum, hinc est quod Nos dederimus licentiam illud imprimendi dilecto Nobis Huberto DESSAIN, Archiepiscopatus nostri Typographo. Postquam autem Missale in duodecimo, ut vocant, prædicti H. DESSAIN, opera ac typis absolutum intelleximus, et per Presbyterum, a Nobis specialiter deputatum, fuimus legitime informati illud cum suo originali, diligenti facta collatione, convenire, et insuper Missas novas a summis Pontificibus URBANO VIII, INNOCENTIO X, ALEXANDRO VII, CLEMENTE IX et X, INNOCENTIO XI, ALEXANDRO VIII, INNOCENTIO XII, CLEMENTE XI, INNOCENTIO XIII, BENEDICTO XIII, CLEMENTE XII, BENEDICTO XIV, CLEMENTE XIII et XIV, Pio VI et VII, LEONE XII, PIO VIII, GREGORIO XVI, et Pio IX, ordinatas accedere, ac præterea additas esse ad calcem nonnullas Missas proprias pro aliquibus tantum locis approbatas et concessas, dictum Missale in duodecimo excusum approbavimus evulgandique licentiam dedimus, prout per præsentes approbamus, ac licentiam damus. Datum Mechliniæ sub nostris signo sigilloque ac Secretarii nostri chirographo, die 24 Maii 1880. VICTOR AUGUSTUS CARD, DECHAMPS, ARCH. MECHL. (L. S.) De mandato Eminentissimi ac Reverendissimi L. GRIETENS, Secret. DE ANNO ET EJUS PARTIBUS. NNUS menses habet duodecim, heAbdomadas duas et quinquaginta, et diem unum, dies vero trecentos sexaginta quinque, et fere sex horas tanto enim temporis intervallo sol Zodiacum perlustrat. Quater autem sex horæ singulis quaternis annis diem constituunt: hinc annus ille intercalaris Bissextus, vel Bissextilis dicitur. DE ANNI CORRECTIONE, EJUSQUE NECESSITATE, AC KALENDÁRIO GREGORIANO. UOD dictum est, annum continere trecentos et sexaginta quinque dies, et fere sex horas, intelligendum est, sex horas non esse integras, cum ad earum complementum aliqua minuta deficiant. Ex quorum minutorum neglectu progressum est, ac si annus ultra dies 365, contineret integras sex horas: et factum est, ut minuta, qua ultra debitam quantitatem annis singulis tribuebantur, tractu temporis ita excreverint ut invicem juncta constituerint dies decem, qui causam dederunt, ut Equinoctium vernum sedem suam mutaverit. Cui malo occurrens Gregorius XIII, non solum Equinoctium vernum restituit in pristinam sedem, a qua jam a Concilio Nicæno, decem circiter diebus in anno correctionis 1582 præceden do recesserat, quod a Concilio ad xij Kal. Aprilis fuerat constitutum, et xiv Lunam paschalem suo in loco reposuit, sed viam quoque tradidit, et rationem, qua caveretur ut in posterum et Equinoctium vernum, et xiv Luna paschalis a propriis sedibus nunquam removerentur. Ut enim Equinoctium vernum ad xij Kal. Aprilis restitueretur, statuit, ut dicti decem dies in mense Octobris ipsius anni 1582 eximerentur, ut post quartam diem Octobris S. Francisco sacram sequens dies non esset quinta, sed decima quinta Octobris. Et ita error, qui in præteritum tot annorum circulis irrepserat, in momento temporis fuit correctus. Ut autem in posterum idem error vitaretur, ne a xij Kal. Aprilis Æquino ctium vernum recederet, statuit idem MISSALE. Gregorius, Bissextum quarto quoque anno (uti mos est) continuari debere præterquam in centesimis annis; qui quamvis Bissextiles antea semper fuerint, qualem etiam esse voluit annum 1600 anno correctionis proximum, post eum tamen, qui deinceps consequentur centesimi non omnes Bissextiles essent, sed in quadringentis quibusque annis primi quique tres centesimi sine Bissexto transigerentur : quartus vero quisque centesimus esset Bissextilis, ita ut annus 1700, 1800 et 1900, Bissextiles non sint; anno vero 2000 more consueto dies Bissextus intercaletur, Februario dies 29 continente; idemque ordo intermittendi intercalandique Bissextum diem in qua. dringentis quibusque annis perpetuo dum est, ita ut anno 1596 Aureus num. sit rursus 4, et anno 1597, sit 2, etc. Igitur ut Aureus numerus quolibet anno proposito inveniatur, composita est sequens tabella Aureorum numerorum, cujus usus incipit ab anno correctionis 1582 inclusive, duratque in perpetuum. Ex ea enim Aureus numerus cujuslibet anni post annum 1582 reperietur hoc modo: 6. 7. 8. 9. 1C. 11. 12. 15. 14. 15. 16. 17. 18. 19. 1. 2. 3. 4. 5. Anno 1582 tribuatur primus numerus tabella, qui est 6, secundus autem, qui est 7, sequenti anno 1585, et ita deinceps in infinitum, donec ad annum, cujus Aureum numerum quaris, perveniatur : redeundo ad principium tabellæ, quotiescumque eam percurreris. Nam numerus, in quem annus propositus cadit, dabit Aureum numerum quæsitum. DE EPACTIS, ET NOVILUNIIS. PACTA nihil aliud est, quam numerus E dierum, quibus annus Solaris com munis dierum 565 annum communem Lunarem dierum 554 superat ita ut Epacta primi anni sit 11, cum hoc numero annus Solaris communis Luna rem annum communem excedat: atque adeo sequenti anno Novilunia contingant 11 diebus prius quam anno primo. Ex quo fit, Epactam secundi anni esse 22, cum eo anno rursum annus Solaris Lunarem annum superet 11 diebus, qui additi ad 14 dies primi anni, efficiunt 22 ac proinde finito hoc anno, Novilunia contingere 22 diebus prius quam primo anno. Epactam autem tertii anni esse 3, quia si rursus 11 dies ad 22 adjiciantur, efficietur num. 53 a quo si rejiciantur 30 dies qui unam Lunationem Embolismalem constituunt, relinquentur 3, atque ita deinceps. Progrediuntur enim Epactæ omnes per continuum augmen tum 11 dierum, abjectis tamen 50, quando rejici possunt. Solum, quando perventum erit ad ultimam Epactam Aureo num. 19 respondentem, quæ est 2), adduntur 12, ut abjectis 30 ex composito num. 41 habeatur rursus Epacta 14 ut in principio, quod ideo fit, ut ultima Lunatio Embolismica, currente Aureo num. 19 sit tantum 29 dierum. Si enim 30 dies contineret, ut aliæ sex Lunationes Embolismicæ, non redirent Novilunia post 19 annos Solares, ad eosdem dies, sed versus calcem mensium prolaberentur, contingerentque uno die tardius, quam ante 19 annos. De qua re plura invenies in libro novæ rationis restituendi Kalendarii Romani. Sunt autem novemdecim Epactæ, quot et Aurei numeri, respondebantque ipsis Aureis numeris ante Kalendarii correctionem eo modo, quo in hac tabella dispositæ sunt. noyem novem Quia vero cyclus decennovennalis Aurei numeri imperfectus est, cum Novilunia post 19 annos Solares non præcise ad eadem loca redeant, ut dictum est, imperfectus etiam erit hic cyclus 19 Epactarum. Quamobrem ita emendatus est, ut in posterum loco Aurei numeri, et dictarum 19 Epaclarum, utamur 30 numeris Epactalibus ab 1 usque ad 30 ordine progredientibus, quamvis ultima Epacta, sive quæ ordine est trigesima, notata numero non sit, sed signo hoc. Propterca quod nulla Epacta esse possit 30. Variis autem temporibus ex his 50 Epactis respondent decem et Aureis num. variæ decem et Epactæ, prout Solaris anni ac Lunaris aquatio exposcit: quæ quidem decem olim, per eumdem numerum 11, adet novem Epactæ progrediuntur, ut dunturque semper 12 illi Epactæ, quæ respondet Aureo num. 19 ut habeatur sequens Epacta, respondens Aureo num. quod sequens tabella perspicuum fa1 ob rationem paulo ante dictam. Id ciet quæ continet Aureos num. et Epactas inter se respondentes ab anno correctionis 1582 post detractionem x dierum, usque ad annum 1700 exclusive. Quamvis autem vulgares Epactæ mutentur in Martio, re ipsa tamen in principio anni mutanda sunt, una cum Aureo numero, in cujus locum hæ nostræ Epactæ succedunt. numero in inferiori ordine tabellæ reperietur Epacta anni propositi, vel certe hoc signum Ubi ergo illa Epacta, vel signum in Kalendario inventum fuerit,eo die Novilunium fiet. Invenietur autem Aureus numerus, vel ex antecedente canone, vel ex tabella Epactarum proposito tempori congruente, tribuendo primum Aureum numerum illius tabellæ illi anno, a quo usus tabellæ incipit, et secundum Aureum numerum sequenti anno, etc. Eodem modo reperietur Epacta sine Aureo numero, si prima Epacta tabellæ tribuatur illi anno, a quo ejus usus incipit, et secunda Epacta sequenti anno, etc. Exemplum. Anno correctionis 1582 Aurens numerus est 6, nempe primus primæ tabellæ, cujus usus incipit ab Idibus Octobris dicti anni 1582, detractis prius x diebus. Erit ergo tunc Epacta xxvj quæ sub Aureo numero 6 collocatur, fietque Novilunium die 27 Octobris, et 26 Novembris, et 25 Decembris. Item anno 1583 jam correcto, Aureus numerus est 7 cui in eadem tabella supposita est Epacta vij quæ toto eo anno, in Kalendario Novilunia indicabit. Ut in Januario die 24, in Februario die 22, in Martio die 24, etc. Tabella Litterarum Dominicalium, ab Idibus Octobris anni correctionis 1582 (detractis prius decem diebus) usque ad annum 1700 exclusive. nas litteras quascumque, superiorem et inferiorem, pro una cellula) cadelque annus 1587 in litteram d, quæ sextum locum in tabella occupat. Est ergo toto eo anno Littera Dom. d; annusque communis est, cum littera simpl. occurrat. Rursus sit investiganda Littera Dominicalis anni 1616: numera ab anno 1582, ut dictum est, usque ad annum 1616, redeundo ad principium tabellæ, postquam eam percurreris, pervenicsque ad duas hasce litt. c b, septimo loco positas. Est ergo annus ille Bissextilis, cum duplex littera occurrat, superiorque littera c Dom. diem indicabit a principio anni illius usque ad festum parte anni. S. Mathia, inferior autem b in reliqua Alta Tabella Epaciarum responden trum Aureis numeris ab anno 1700 inclusive usque ad annum 1900 clusive. ex Epactæ. xxix. X. xxj. ij. xiij. d Usus hujus tabellæ hic est. Anno correctionis 1582 post Idus Oct. (detractis prius decem diebus) tribuatur littera c primæ cellulæ, et sequenti anno 1583 littera b secundæ, et anno 1584 dentur litteræ A g tertiæ cellulæ, et sic deinceps aliis annis ordine alia cellulæ tribuantur, donec ad annum propositum perventum sit, redeundo ad principium tabellæ quotiescumque eam percurreris. Nam cellula, in quam annus propositus cadit, dummodo minor sit quam annus 1700, dabit Litteram Domin. propositi anni. Quæ si unica occurrerit, annus erit communis si vero dup!., Bissextilis, et tunc superior littera Dom. diem ostendet in Kal. a principio anni, usque ad festum sancti Mathiæ Apostoli: inferior autem ab hoc festo usque ad finem anni. Exempli gratia: Sit invenienda Littera Dom. anni 1587: numera ab anno 1582, quem tribue primæ litteræ c usque ad annum 1587, tribuendo singulis cellu. Is singulos annos, (computando gemi : Ad tollendam dubitationem de usu hujus novæ tabellæ Epactarum, ostendemus rem exemplis. Anno 1700 tribuatur Epacta ix, quæ sub Aurco numero 10 collocatur: fietque Novilunium 22 Januarii, 20 Februarii, 22 Martii. Item anno 1701 tribuatur Epacta, xx, sub Aureo numero 11 collocata, qua toto eo anno in Kalendario Novilunia monstrabit: ut in Januario die 11, in Februario die 9, in Martio die 11. Et sic deinceps per ordinem annis progredientibus, redeundo ad principium tabellæ, quotiescumque eam percurreris. Rursus anno 1710 Epacta non signatur numero, sed hoc signo quod collocatur sub Aureo numero 4, et in Kalendario toto eo anno Novilunia indicabit, nimirum in Januario die 1, et 51, in Martio (nam in Februario nullum tunc Novilunium, cum in eo signum hoc * non reperiatur), die 1, et 31, in Aprili die 29, etc. Postremo anno 1916 Aureus nume. |