Eutru-Doué e venné, haval-é, hum chervigein attàu a nehi eit douguein er grechénion fidel de oulenne dré Jésus ha Marie er græceu necessær revé er circonstanceu dangerus é péré en hum gavènt, ha penaus, dalh-mad, er gred neué ou doé eit er Rosær, e denné ar en doar misericorde en Eutru-Doué, e vihanné trebilleu en Ilis hag e ré cavouet mui a græceu eit convertissein er béherion, eit secour erré glan én agonie, hag eit soulagein prontoh en ineanneu ag er purgatoér. ་ Ellein e rér hoah, haval-é, remerquein er memb tra hinihue en dé. Cavouet e rér é peb léh, én amzér-men, tud fariet, péré e guerhe ér mæz ag en hent ag ou salvedigueah; hilleih a dud e ive bamdé ér goupèn ampoésonnet a beb sort lézenneu faus. En Eutru-Doué e zou dishanàuet, Jésus-Chrouist blasphémet, é religion dispriset ha méhequeit dré ur foul a dud dal hag ingrat péré e refus er bonheur de béhani é falle d'er religion-zé ou seuel. Er youanquis, ol espérance en amzér de zonnet, e zou douguet é peb fæçon d'er gorruption ha d'er péhed; er bihan a zevotion hag en dissourciage eit en affæer ag er salvedigueah, chetu er péh e huélér quasi guet en ol én amzér-men. Er fé e hoanna bamdé, hag er fallanté e gresque. Gùélet e ramb é tostat un amzér triste ha scontus eit salvedigueah en ineanneu. Er moyand bras ha puissant eit hum viret ag hum golle, eit hum laquat én abri doh en dangérieucé, péré e venace a dost, e zou goulenne secour guet Doué dré Jésus ha Marie, en devout recour eir doh er beden, ha chongeal liès ér gùirionéeu principal ag er fé, péré, allas! ne gredér quet sa mui calz hinihue en dé. Ha ma, dré er Rosær-é, ularet liès ha guet devotion a galon, é ellér caof youet ol en avantageu précius-cé. D'er Rosær santel-é ehué é falle, haval-é, d'eEutru-Doué hun dougue ni-memb én amzéreimen, a pe reneué én hur mesque er gred eit en adevotion-zé én ur fæçon admirable, hag a pe De inspire d'é llis er chonge d'hé rantein æssoh e hoah d'hé bugalé, a-cel-fin m'ou devou ol reDe cour d'oh-t-hi, ma elleint, dré en union genebral-zé a bedenneu, distannein é golér hag hum ei hoarantein doh en tauleu ag é vangeance, péré ebne véritant, allas! meit rai. Gùélet e rér é aris rihuan de gonze amen ag er Rosœr bihue, péhani 01 en dès commancet bout pratiquet quetan tout é ag Lyon, kér quen hanàuet ér grecheneah dré en le nombre bras a Vartyrèd hi dès fournisset gùéhaéral, ha hoah quer remerquable hinihue en dé eb dré en devotion vras hag er fé bihue e zou inou. Ur verh distér, mæs guir servitourès de Zoué, et péhani a ziaguênt e oé bet inspiret déja de forol mein er Verdiah aveit stréàuein er Fé, en dès hoah receuet en inspiration guet Doué eit formein er r Rosær bihue. Doh treid en autærieu, ha tost d'en tabernacle, é péh léh en hi dougue hemb cesse 1 hé halon hag hé fé bihue, eit pedein Doué d'en devout soign ag en Ilis é general én hé ol dobérieu, hag a nehi hi-memb é particuliér; inoué, goudé hi devout hanàuet reih penaus nen dé meit dré er recour hur bou doh Doué, dré Jésus ha Marie, é ellamb bout secouret én hun ol dobérieu; inou-é, e laran, é sante er verh santel-men en desir de reneuéein er gred eit en devotion ancién, caër ha nerhus ag er Rosær santel. Hi e chonge enta penaus doh hum laquat assamble puemzec a dud eit el laret bamdé, pebunan én é barticuliér, ha doh hum garguein peb dé peb-unan ag ur merchad hag ag ur mystér durant ur mis, é vou laret bamdé ol er Rosær eit ol dobérieu en Ilis, ha quel-liès memb à huéh bamdé èl e vou a buemzégueu a dud joéntet assamble. Hi e chonge penaus er Rosær e za nezé de vout é gùirioné perpétuel, hag é vou guellet, ér fæçon-zé, palaforcein guel en nean, parrat doh en drougueu presant, ha preparein ur honfort d'en ineanneu eit en déieu a valheur péré e dosta a bazeu bras. Hac èl ma ta ol nerh ur horv ag er pèn e ra buhé dehou, hi en hum sante douguet de laquat ér fin à beb merchad ul lusque spécial pé ur sau a spered trema Doué et tennein é vénédictioneu ar hun Tad Santel er Pab, carguet a gonduie en Ilis én amzér trebillus é péhani é vihuamb; hag, èl men dé hoah hé chonge donnan goarne ha stréàuein er fé, hi e garehé douguein erré e zou ér verdiah-men de rein un draïc benac ahoel peb plai eit ma vou cavet æssoh er moyand de laquat itré deourne er fidélet livreu mad hac approuvet guet en Ilis, péré e ellou chervige de zram doh en ampoéson malhurus e gavér, allas! quer stang bermen ér fal livreu. hi e Anfin, eit donnet de bèn a guement-cé ol, gouvie er verdér ha hoérezèd a verdiah er kosær bihue d'adorein liès hur Salvér ér Sacremant ag en Autær, én ul laret é ma inou é cave ou salvedigueah erré er hlasque, hag ou hondannation erré en ancoéha. : E particuliér-é hemp quin é pratiquér a gommance er fæçon devot-men de laret er Rosær ; mæs imbèr, èl ur gran ceune (pé moutarde) péhani e gresque hag e holo quênt pêl ol en doar tro-ha-tro, en devotion-men en hum stréàu é paud a escoptieu hag e ra én hai burhudeu bras. Er Hardinal Lambruschini e basse dré er guér a Lyon eit donnet de Baris é qualité a Ambassadour d'er Pab presantein e rér inou dehou er verh humble ha devot-men péhani, doh er gùélet, e greine guet eune én é bresance; mæs, aveit hé hardéhad, ean e lare dehi er honzeu-men: ur hroaidur d'en ilis ne zelie quet dougein hum ziscoein dirac en hani e za a bèrh tad commun er fidélet aveit derhel amené léh. Joé en dès é cleuet laret é ra en Eutru-Doué é vénédiction d'er Rosar bihue; hum garguein e ra a gonze ag en devotion-men d'hun Tad Santel er Pab hag ag hé hemér idan é brotection. Ar é guemenacion, er Pab Gregoér huézecvèd hé have mad hac hé approuve dré é liér ag er seihvèd dé ar-n-uguênt a vis guenvér mil eih cand deu-ha-tregond, idan en hanhue a Rosær bihue pé perpétuel; hé finhuiquat e ra a ol en Indulgeanceu accordet a-zia-guênt d'er Rosær, hag a ré neué open. E lénein er bulle-zé, hag er bref scrihuet en eil dé a vis huavrér er memb blai, é ellér remerquein penaus hun Tad Santel er Pab e ra splan de hanàuouet péguement é ma bet bras er joé hag er goutantemant en dès reit dehou en devotion santel-men, é creis er poénieu ́e gave én un amzér quen trebillus èl honnen: é vennoh e ra d'en Eutru-Doué d'en devout inspiret er chonge-men; é ol desir-é m'hum stréàuou partout er Rosær bihue, én ur gredein fermemant é teï er recour general-zé doh Marie d'obtenein d'emb miséricorde dirac en Eutru- Doué, ha chetui perac en en dès vennet staguein doh er verdiah-men quement a Indulgeanceu. Ia, chetui er péh e chonge ag en devotion-men hun Tad Santel er Pab, chetui er joé e ra dehou er gonfiance en dès én hi, en intantion en dès doh hé mêlein, hac en desir bras en dès ma hum stréàuou é ol er grecheneah. N'ellé quet a nehou laret gùél eit douguein er fidélèd de bratiquein guet gred devotion er Rosær bihue. Ehué, cleuet-é bet é voéh. El liéreu apostolique-men e oé bet a boén hanàuet, ma cresquas er gred eit en devotion-men quentéh; ha bamdé é cresque hoah eit brassan consolation hun Tad Santel er Pab, péhani, èl m'er gouyamb, e gonze a nehi guet joé, hag e houlenne guet en estrangerion liès hag ind e zou é berdiah er Rosær bihue. Hun Tuchentil Escobèd e ra ehué 9 én ur fæçon particuliér, dourne dehi: hilleih a nehai en dès scrihuet liéreu d'ou Fersonnèd aveit m'hé établisseint én ou farræsieu, ha m'hé gour |