Tu fecisti, Dómine, cum || conspectu tuo in veritáte, et servo tuo misericórdiam ma- || justítia, et recto corde tecum. gnam, sicut ambulávit in 3 Reg. 3. COMMUNE VIRGINUM. IN I VESPERIS. vestro. . Ponam tabernácu Ant. 3. a. Quid Dómini || lum meum in médio vestrî : bonum est, et quid pulcrum ejus, nisi frumentum electórum, et vinum gérminans virgines? Zach. 9. Ant. 6. F. Laudábunt, et cónfluent ad bona Dómini; et ultrà non esúrient: tunc lætábitur virgo in choro. Jerem. 31. Ant. 5. a. Non dicat: Ecce ego lignum áridum ; quia hæc dicit Dóminus: Qui tenúerint fœdus meum, dabo eis in domo mea locum. Is. 56. Ant. 1. D. Dabo eis nomen mélius à filiis et filiábus: nomen sempiternum dabo eis, quod non períbit. Is. 56. Ant. 7. a. Non omnes cápiunt verbum istud, sed quibus datum est. Matth. 19. CAPITULUM. 1 Cor.7. U NUSQUISQUE próprium donum habet ex Deo: álius quidem sic, álius verò sic. Dico autem non nuptis, et víduis: Bonum est illis, si sic permáneant. ¶ In Duplicibus, et suprà: R. Nescitis quóniam córpora vestra membra sunt|| Christi? membra vestra tem ambulábo inter vos, et ero Deus vester : * Glorificáte. Glória. † Portáte. 1 Cor. 6. Levit. 26.] Pro Virgine et Martyre Nunc aptáte tubas, súmite tympana, Christi dícite Mártyrem. Vestris illa fuit débita cœ tibus, Quæ mortális adhuc, nóbilis æmula, Ut vos exprimeret, dedidicit genus, Virgo córporis immemor. QUID non cogis amor? Fórliter ámbiit Sponso virgineum fúndere sánguinem : Obliti meminit tunc bene córporis, Præcláræ sitiens necis. Sic quâ parte minor, vos superéminet, Immortále genus, quæ potuit mori, plum sunt Spiritûs sancti, qui || Et per damna sui córporis, in vobis est. * Glorificáte, et integram + Portáte Deum in córpore | Testári Domino fidem. PATRI máxima laus, máxi- || Surdis nil sonat áuribus. ma Fílio, Amborumque sacro máxima Flámini, Cujus præsidio prælia sústi nent, Spreto fúnere, Virgines. . Deus præcinxit me virtúte, R. Et pósuit immaculátam viam meam. Ps. 17. Ad Magnificat. Ant. 4. E. Infirma mundi elégit Deus,|| ut confundat fórtia; ut non gloriétur omnis caro in conspectu ejus. 1 Cor. 1. Si non sit Martyr, Vos ò virginei cum citharis chori, Agni deliciæ, pars gregis óptima, Sponsum virgineo progenitum sinu Puris tóllite laudibus. Hæc est sacra dies, óbvia quâ suo Cum plena rutilans lámpade júngitur Sponso, stansque throno próxima cóncinit Virgo cántica Vírgini. SOLO digna Deo cónjuge, réspuit Mortáles thalamos; ut semel óbligat Sese fida suo, quem bene déperit, Ultro se Deus óbligat. Purum ne maculent pectus imágines, In se tota sui córporis ím memor Mens sese recipit; nil oculi vident, ÆGRO vix sua sunt pábula córpori, Ardet mille modis ante diem mori : Quidquid mors rapiet, jam sibi præripit; Unus fit Deus ómnia. Fac, ô Christe, tuæ Vírginis æmulos Hâc nos ire tibi, quâ graditur, viâ : Qui gens sancta sumus, móribus integris Fac soli tibi vivere. DA te, summe Pater, tóllere laudibus: Da te, Christe, sequi, láurea Vírginum ; Fac incensa tuis, Spíritus, Flammis frígida péctora. . Audi, fília, et vide; et inclína aurem tuam: R. Oblivíscere pópulum tuum, et domum patris tui. Ps. 44. Ad Magníficat. Ant. 8. G. Complácuit Dómino in te: et gaudébit super te Deus tuus. Is. 62. In Solemnibus et suprà, AD COMPLETORIUM. Ant. 2. A. Ego dilecto meo; et ad me convérsio ejus. Cant. 7. Doxologia, Eterne Sponse, infrà, Ivij. Ad Nunc dimittis. Ant.3. E. Vox dilecti mei pulsantis : Aperi mihi, soror mea, immaculáta mea. Cant. 5. J AD OFFICIUM NOCTURNUM. Invitat. Agnum quem sequuntur Vírgines, Veníte, adorémus. Apoc: 14. Pro Virgine et Martyre VIRGINUM robur, Deus, que cusios : at Si non sit Martyr, COELESTIS aula pánditur : En Sponsus; omnes óbvia Sexus imbellis, medios per Exite Sponso vírgini, enses, Dum faves, quas non superat viríli Péctore mortes! Pro tuis aris animósa Virgo Molle dat pœnis laceráre corpus; Non suos sentit, memor, ô! tuórum, Christe, dolórum. NON graves plagæ, validi nec ictus Integram possunt violáre mentem ; Quin sacri crescit magis obstinátus Ardor amóris. Est suus truncis honor, et venustas Est sua membris. Exite, sponsæ Virgines. Hæc nuptiális est dies, Quæ, longa post suspíria, Dat ómnibus, dat singulis Jam pléniùs frui Deo. QUE casta vobis gáudia, Quos afflet ignes, dícite : Ab ore cujus púrior Torrens voluptas éffluit. Hunc propter unum víluit Superba regum púrpura : Dotáta quæ sponso Deo, Quid virgo terris ámbiat? O VIRGINALES núptiæ, Per quas caro fit spíritus ! O dulce vinclum, júngitur Quo mens Deo, menti Deus! Sit laus Patri, laus Fílio; Sit par tibi laus, Spíritus, Divina qui perénnibus Firmas sigillis fœdera. Amen. IN I NOCTURNO. In Solemnibus et suprà, Psalmi, Domine, Dominus nos OMNIS à recto fluit illeter, 33. Coeli enarrant cum sua splendor: Christe, sic olim cruce ten sus altâ, div. 43. Domini est terra, 47.] Ant. 2. D. Oleum effúsum nomen tuum; ídeo adolescén Obsequens Patri, laceros pla- tulæ dilexérunt te. Cant. 1. cébas Ilórridus artus. Summa laus Patri, geni- Fac tibi semper placeámus Ant. 3. c. Trahe me : post te currémus in odórem unguentórum tuórum. Cant. 1. Ant. 5. a. Exultábimus et lætábimur in te; recti díligunt te. Cant. 1. . Deus meus, impollúta via ejus . Protector est ómnium sperántium in se. Ps. 17. j. Súscipe me, Dómine, || te in justítia, et judício, et in misericórdia, et in miseratiónibus. . Sectáre justitiam, pietatem, fidem, caritátem, patiéntiam, mansuetúdinem; * Et sponsabo. Os. 2. 1 Tim. 6. secundùm eloquium tuum, et vivam: * Non confundas me ab expectatione mea. . Ut Deo vivam, in fide vivo Filii Dei qui dilexit me; * Non. Ps. 118. Galat. 2. Rv. Scient quia ego dilexi Rij. Lex tua, Dómine, meditatio mea est : * Fiat corte: * Tene quod habes, ut meum immaculátum in justificatiónibus tuis, ut non confundar. . Secundùm expectatiónem et spem meam, magnificabitur Christus in córpore meo. *Fiat. Ps. 118. Philip. 1. nemo accipiat corónam tuam. || Ruj. Ecce qui elongant se à te, Dómine, períbunt : * Mihi adhærére Deo bonum* est, pónere in Dómino Deo || spem meam. . Qui adhæret Dómino, unus spíritus est. * Mihi. Glória. * Mihi. Ps. 72. 1 Cor. 6. IN II NOCTURNO. Psalmi, Eructavit, 120. Deus noster, refugium, 122. Magnus Dominus, 122.] Ant. 8. G. In caritáte perpétua dilexi te; ídeo attraxi te, míserans. Jerem. 31. Ant. 4. f. Ingressus sum pactum tecum, et facta es mihi. Ezech. 16. Ant. 7. b. Cave nequando obliviscaris pacti Dómini Dei tui, quod pépigit tecum; quia Dóminus Deus tuus, Deus æmulator. Deut. 4. . Concupiscet rex decórem tuum; . Quóniam ipse est Dóminus Deus tuus. Ps. 44. iv. Sponsábo te mihi in sempiternum: Et sponsábo || Quia † Fortis est ut mors diléctio. y. Neque instántia, neque fortitúdo, neque creatúra ália póterit separáre à caritáte Dei; * Quia. Glória. Fortis. Cant. 8. Rom. 8. IN III NOCTURNO. Psalmi, Cantate Domino... cantate, 35. Dominus regnavit, exultet, 48. Cantate Domino... quia, 36.] Ant. 6. F. Grátia cum ómnibus qui diligunt Dóminum nostrum Jesum Christum in incorruptióne. Ephes. 6. Ant. 3. à. Incorruptio facit esse próximum Deo. Sap. 6. Ant. 1. a. Omnis ponderálio non est digna continentis ánimæ. Eccli. 26. . Beáti immaculati in via, R. Qui ámbulant in lege Dómini. Ps. 118. R vij. O quàm pulcra est casta generátio cum claritáte! * Immortális est enim memó ria illíus; quóniam et apud Deum nota est, et apud hómines. y. Religio munda apud Deum et Patrem, hæc est: immaculátum se custodire ab hoc século. * Immortális. Sap. 4. Jac. 1. viij. Felix est stérilis, * Et incoinquináta habébit || fructum in respectióne animárum sanctárum. . Deus reddet iis, qui secundùm patiéntiam boni óperis incorruptiónem quærunt, vitam æternam; * Et. Sap.3. Rom.2. Rix. Dábitur illi sors in templo Dei acceptíssima ; * Bonórum enim labórum gloriósus est fructus, et quæ CAPITULUM. Sap. 8. non cóncidat radix sapién-Ur scivi quóniam aliter non * tiæ. y. Beáti mundo corde, quóniam ipsi Deum vidébunt; Bonórum. Glória. * Bonórum. Sap. 3. Matth. 5. Sacerd. Cantábo tibi, Dómine: R. Psallam, et intélligam in via immaculata. Ps. 100. AD LAUDES. Ant. 1. g. Dilectus meus descendit in hortum suum ad aréolam arómatum, ut lília cólligat. Cant. 6. Ant. 5. a. Invéni quem díligit ánima mea : ténui eum, nec dimittam. Cant. 3. Ant. 2.D. Ego dilecto meo, et dilectus meus mihi, qui páscitur inter lília. Cant. 6. CANTICUM. Is. 61. GAUDENS gaudébo in Dó* et exultábit ánima mino, mea in Deo meo : Quia índuit me vestimentis possem esse cóntinens, nisi Deus det; et hoc ipsum erat sapiéntiæ, scire cujus esset hoc donum, ádii Dóminum, et deprecatus sum illum. Pro Virgine et Martyre. Tu graves pœnas, pariterque blandos Vincis amores. LILIIS Sponsus recubat, rosisque; salútis; * et indumento justí- || Tu, tuo semper bene fida tiæ circúmdedit me, Estiva. Sponso, |