Obrazy na stronie
PDF
ePub
[blocks in formation]

que horrentibus usurpatur, transfert ad agros stipulis et omnis generis plantis arboribusque foliis et frondibus spoliatis horridos atque asperos.

2. mare Caspium] Pomponius Mela 3, 5: Mare Caspium omne atrox, saevum, sine portubus, procellis undique expositum.

3. vexant] « turbant, quietum esse non sinunt. >> << Qui fertur et raptatur atque huc illuc distrahitur, is vexari proprie dicitur.» inaequales ] «modo maiore, modo minore cum impetu flantibus; » non: << quae mare inaequale reddunt.»>

H. PEERLKAMP.

[merged small][ocr errors]
[merged small][merged small][merged small][ocr errors][merged small][merged small][merged small]

11. decedunt, amores] « A té sese removent, ita ut per aliquod saltem tempus a maestitia vaces, quam tibi Mystae memoria excitat.»>

12. rapidum] propter celerrimum cursum ex opinione vetérum quotidie et rursus inceptum et finitum.

Surgente decedunt amores

Nec rapidum fugiente Solem.

At non ter aevo functus amabilem
Ploravit omnes Antilochum senex
Annos, nec impubem parentes

Troïlon aut Phrygiae sorores

Flevere semper. Desine mollium
Tandem querelarum, et potius nova
Cantemus Augusti tropaea

Caesaris et rigidum Niphaten,

15

20

13. ter aevo] Iliad.

250 | Augustum propter res prospere

(Νέστορι) ἤδη δύο μὲν γενεαί | gestas oblique laudet, et poëti

μερόπων ανθρώπων Ἐφθίατο - μετὰ δὲ τριτάτοισιν ἄνασσεν. 14. Antilochus a Memnone interfectus bis memoratur in Odyss. 7, 111. et 8, 186. Aristoteles in Peplo 15: ὃς θάνεν ἐν Τροίη φυσάμενος πατέρα.

16. Troilus, Priami filius. Virg. Aen. 1, 475: Infelix puer atque impar congressus Achilli. Phrygiae sorores] Polyxena, Cassandra, Iliona cet.

[blocks in formation]

cam Valgii facultatem praedicet, cum tamen probe sciret nec sibi propositum esse Augusti praeconium panegyricis carminibus facere neque id ausurum Valgium, qui se continuisse intra elegias videtur.

[blocks in formation]

Medumque flumen gentibus additum

Victis minores volvere vertices,
Intraque praescriptum Gelonos
Exiguis equitare campis.

ODE X.

AD LICINIUM.

Rectius vives, Licini, neque altum
Semper urgendo neque, dum procellas

additum, id est, imperio Romano subiectum sit. Tacit. Ann. 1, 79.

23. Gelonos] Virg. Aen. 8, 725: Geloni, Scythiae Europaeae populi, finibus suis multati, intra terminum ab Augustó praescriptum in posterum iam Nomadum more equitabunt, excursiones suas aliorsum quam in Romanam dicionem facient. «Cesserant Parthi Armenia et signa militaria Crassi exercitui adempta reddiderant a. u. c. 734., deinde etiam obsides misere (Od. 3, 3, 43.). Dacos et Sarmatas (Gelonos) Danubio Lentulus prohibuit.>> BOTHE.

igitur turbulentus atque ambitiosus Augusti dominationem acerbe exagitare solebat novasque res semper moliri. Initis denique cum Fannio Caepione Augusti occidendi consiliis iisque detectis, ambo, cum die dicta in iudicio non comparuissent, absentes exsilio damnati sunt et paullo post necati a. u. c. 732. Dio 1. 1. Vell. 2, 91. Licinii mores probe cum nosset Horatius, eum exhortari studet ad moderationem atque universae vitae aequabilitatem, ipso quoque dicendi genere ad argumentum attemperato. Scriptum videtur carmen a. u. c. 728.

X. L. Licinius Varro Murena, frater Proculeii et Terentiae Mae- 1 4. Vitam humanam compacenatis, ȧxoáto (inquit Dio 54, 3.) | rat cum navigatione, in qua non καὶ κατακορεῖ παρρησίᾳ πρὸς | expedit cursum urgere, pertinaci лávτas ôμoíws exonτo. Homo studio semper dirigere in altum

Cautus horrescis, nimium premendo

Litus iniquum.

Auream quisquis mediocritatem
Diligit, tutus caret obsoleti

Sordibus tecti, caret invidenda
Sobrius aula.

Saepius ventis agitatur ingens
Pinus ei celsae graviore casu

Od. X. v. 9. Saevius Fea e Cod. Sorbon.

mare, neque premere (radere, legere) litus iniquum, male fidum (Virg. Aen. 2, 23.) propter vada et scopulos.

5

10

trescunt, parietes rimas agunt, situs omnia occupat, obsoleta.

9. Saepius] Herodot. 7, 10: Ὁρᾶς τὰ ὑπερέχοντα ζῶα ὡς

5. Auream] « omnibus rebus | κεραυνοῖ ὁ θεὸς οὐδὲ ἐᾷ φανanteferendam. >> mediocritatem] | τάξεσθαι, τὰ δὲ σμικρὰ οὐδέν μεσότης, τὸ μέτριον, ex Graeco | μιν κνίζει· ὁρᾷς δὲ ὡς ἐς οἰκήillo dogmate περὶ μεσότητος in ματα τὰ μέγιστα αἰεὶ καὶ δένδρεα cupiditatibus ac praesertim in τὰ τοιαῦτ ̓ ἀποσκήπτει τὰ βέ opum quaerendarum studio. Ari- λεα φιλέει γὰρ ὁ θεὸς τὰ ὑπερstot. Polit. 4, 11: ὁ μέσος βίος | έχοντα πάντα κολούειν. V. saeβέλτιστος. vius haud multum differret a vv. graviore casu; sic vero duas percipimus notiones distinctas; «Et frequentius et periculosius praecipitat in adversam fortunam homo excelsiore loco constitutus quam

6 8. tutus] Totius clausulae constructio eo ducit, ut v. tutus referamus ad primum dumtaxat incisum, quemadmodum sobrius ad alterum perti-humilis. >> net; cavere autem, id est, «remotum manere», recte et de sordida casa et de regia aula summis opibus referta dicitur. Obsoletum dicitur quidquid vetustate et sordibus corruptum est, veluti vestis obsoleta, detrita et squalida; sic domus, cuius trabes pu- ceps immane ruinae.

10. turres] Sic omnia aedificia alta et ampla vocantur, οἰκήματα rà péyiora Herodot. 1. 1. Iuvenalis 10, 105: numerosa parabat Excelsae turris tabulata, unde altior esset Casus et impulsae prae

Decidunt turres feriuntque summos
Fulgura montes.

Sperat infestis, metuit secundis
Alteram sortem bene praeparatum
Pectus. Informes hiemes reducit
Iuppiter, idem

Summovet. Non, si male nunc, et olim
Sic erit. Quondam citharae tacentem
Suscitat musam neque semper arcum
Tendit Apollo.

V. 12. Fulmina C. v. 18. cithara C.

15

20

τάχ' αὔριον ἔσσετ' ἄμεινον. Χ
Ζεὺς ἄλλοκα μὲν πέλει αἴθριος,
ἄλλοκα δ' ύει.

12. Summos montes] « mon- 17. Non si male] Theocr. 4, tium cacumina.» Fulgur proprie 41: Θαρσεῖν χρὴ, φίλε Βάττε est splendor fulminis. Sed ex auctoritate Codd. et Hieronymi | quater sic afferentis v. fulgura reretinendum: «nam fulgur idem saepe notare ac fulmen apud Virgilium, Plinium, Tacitum cet. adeo notum est, ut exemplis id probare minime hic necesse sit. » BENTL.

[blocks in formation]

18. Quondam] «interdum». Virg. Aen. 2, 367. — tacentem] «Arcum cum tendit infensus Apollo, pestem atque interitum hominibus minitatur, ut est in Iliadis initio : idem tamen interdum mitis ac propitius mortalibus lyram pulsat, quae antea seposita tacebat.» Similiter Carm. sec. 33. Iunge: musam, id est, cantum, gratum sonum citharae suscitat, ¿ysiqεɩ. Lucret. 2, 414. Alteram lectionem cithara explicant: «pulsa cithara Musam quoque ad cantum excitat. >> Sed musa h. 1. est sine лоwσололоią, ut alibi Venus, Ceres, Bacchus pro rebus, quibus praesunt.

,་

« PoprzedniaDalej »