NAD TWÓRCZOŚCIĄ

ADAMA MICKIEWICZA

し

KU CZCI

PLEMIENIA LITEWSKIEGO W OGÓLNOŚCI,

A W SZCZEGÓLNOŚCI

PAMIĘCI MŁODZIEŻY

otaczającej

ADAMA MICKIEWICZA

poświęca

D. T.

„Ja rymów nie dobieram, i zgłosek nie składam,
Takem wszystko napisał, jak tu do was gadam.
W piersi tylko uderzę a zdrój słów wytryśnie,
A jeśli na tym prądzie iskra Boża błyśnie,
Nie wynik to rozumu, ani płód marzenia,

Od Boga ją przyjąłem na skrzydłach natchnienia.

Niem widzę przeszłość*), chwytam myśli, czuciem rządzę;
Niem silny, grzechy nasze i przyszłość osądzę".

(Urywek z Improwizacyi).

*) W niektórych wydaniach Poezyi Mickiewicza wyraz ten mylnie wydrukowano: >>przyszłość«; poeta bowiem »widzi« przeszłość, »rządzi uczuciami« wspomnień tej przeszłości i »osądza« przyszłość,