TRACTATUS DE DEO INCARNATO.
Nota: (1° Dei Incarnati nomine intelligitur compositum resul- tans ex unione naturæ divinæ cum humana, in una Verbi divini persona; 2o actio, per quam illa unio facta est, vocata fuit assumptio, incorporatio, œconomia, etc., sed præsertim Incarnatio, quia Joan.: Et Verbum caro...)
DISSERTATIO 1. De Incarnationis possibilitate.
Conclusio 1. Mysterium Incarnationis est possibile.
(Nam: 1o existit; 20 nullam involvit repugnantiam; etenim non valent.)
Objectiones. 1° Ex parte Verbi: hæ enim sunt: 1o Deus esset mutabilis; 2° actus purus nequit uniri cum ullo alio; 3o si Verbum incarnaretur, Pater et S. Spiritus simul incar- narentur. 2o Ex parte naturæ humanæ: hæ enim sunt: 1o natura humana nequit spoliari sua propria subsistentia; 2o si careret sua propria subsistentia, esset in statu violento. 30 Ex parte unionis: hæ enim sunt: 1° nulla est pro- portio inter Verbum et naturam humanam; 2o unum et idem esset simul mortale et immortale, sic et non; 30 ex Verbo et humanitate nequit fieri unum per se, quia sunt entia completa.
Conclusio 2. Possibilitas mysterii Incarnationis, sive supposita, sive non supposita illius revelatione, potest quidem ratione naturali demonstrari negative, sed nulla omnino ratione potest demonstrari positive.
(Constat 1 p., quia possibilitas ista nullo argumento insolubili, ex prætatis, potest impugnari. 2 p., nam: 1° Coloss.: Mysterium quod absconditum fuit... Hinc Conc. Tolet. XI...; 20 nequit probari vel a priori, vel a posteriori.)
(Per eam enim manifestantur illius præcipua attributa, nempe:
1. omnipotentia, 2° sapientia, 30 bonitas, 40 misericordia, 5o justitia.) Objectiones.
Quæres: An convenientius fuerit Verbum incarnari quam Patrem
(Sic, quia : 1o convenit Filium Dei eumdem esse et filium ho- minis; 20 Verbum est creationis mediator: ergo et repara- tionis.) Conclusio 2. Incarnatio homini redimendo fuit maxime con- veniens.
(Naturæ assumptæ, quia sic homo est Deus. - Speciei humanæ, quia: 1o sic est consanguinea Dei; 2o sic de plenitudine ejus, seu beneficiorum, omnes accepimus.)
Conclusio 3. Incarnatio toti universo fuit maxime conveniens. 21 (Nam: 10 homo, ejus pars, ad fastigium divinitatis evectus est; 2o homo est microcosmos. Unde Ephes.: Proposuit in dis- pensatione...) Quæres: An convenienter mysterium Incarnationis in plenitudine temporis fuerit adimpletum?
Nota: (Habac.: Domine, in medio annorum...) (Resp. affirm. quia : 1o sicut sol naturalis in medio planetarum, sic sol justitiæ in medio sæculorum; 2o sicut lux naturalis in principio apparuit, et in medio dierum creationis in sole quasi incarnata, sic Verbum...; 30 Christus omnium est ratio et exemplar. Porro est Verbum, Verbum Incarnatum, Re- demptor: unde triplex convenientia.)
DISSERTATIO 3. De necessitate Incarnationis.
Nota: (1o Aliquid est necessarium vel absolute, vel hypothetice, et quidem hypothetice vel simpliciter, vel secundum quid.— 2o Certe Incarnatio non fuit, 1o absolute necessaria; 2o sim- pliciter necessaria ex hypothesi peccati hominis, et 3o etiam ex hypothesi quod Deus hominem lapsum voluerit reparare.
Quæstio ergo est tantum: Utrum Incarnatio necessaria fuerit simpliciter, ex hypothesi quod Deus voluerit homi- nem reparare et quidem non nisi condigna pro peccato satis- factione?) CAPUT I. Utrum constans fuerit in Deo voluntas peccatum absque condigna satisfactione non remittendi ? Nota: (1o Satisfactio sumitur vel improprie, vel proprie. Pro- prie sumpta, est redditio voluntaria honoris æquivalentis, ex propriis et aliunde non debitis, ad compensandam inju- riam alteri per peccatum illatam. 2° Conclusio est contra Socinianos.)
Conclusio. Deus nunquam voluit peccatum sine condigna satis- factione remittere. (Hebr.: Impossibile enim est sanguine... Et: Sine effusione...— Confirm. verosimiliter Deus non voluisset proprium Filium tanta pati, si non fuisset decretum de exigenda condigna sa- tisfactione. Unde Rom.: Quem proposuit Deus...)
CAPUT II. Utrum pura creatura condignam pro peccato possit exhi- bere satisfactionem ?
Nota: (1o Pura creatura est ea quæ Deo hypostatice non est unita. - 20 Valor operis satisfactorii est... et repetitur : 1o ex objecto operis, 2o ex dignitate satisfacientis. 3o Gra- vitas offensæ repetitur: 1o ex dignitate offensi; 2o ex vilitate offendentis.) Conclusio. Nulla pura creatura, quantacumque gratia exornata, potest, pro suo vel alieno peccato, sive mortali sive veniali, condigne Deo satisfacere.
(Nam: 1° Conc. Trid.: Dum satisfacienda patimur... Hinc Psalm.: Frater non redimit.-20 Sic SS. Patres, v. g. Cyrill., August., Fulgent., Anselm. 30 Sic ratio, nam satisfactio puræ creaturæ nequit esse : 1° æquivalens, 2o ex propriis, 3o ex aliunde indebitis.)
DISSERTATIO 4. De existentia Incarnationis.
CAPUT I. Utrum Messias, a Deo promissus, jam advenerit ? Conclusio. Messiam jam a multis sæculis advenisse probatur effi- caciter ex Prophetarum vaticiniis. 35
PRIMA PROBATIO, EX VATICINIO JACOB, Gen. 49, vers. 8 et 10. 35 (Juda, te laudabunt fratres tui... non auferetur sceptrum de Juda, et dux... Porro 1o per sceptrum et ducem intelligitur principatus politicus; 2° per eum, qui mittendus est, intel- ligitur Messias; 3o jamdiu principatus politicus e tribu Juda ablatus est.)
Quæres: An prophetia Jacob fuerit completa in Jesu Naza- reno?
(Resp. affirm.; auferebatur enim de Juda, adveniente Herode Idumæo, principatus politicus.)
SECUNDA PROBATIO, EX VATICINIO DANIELIS 9, vers. 24. 44 (Septuaginta hebdomades abbreviatæ sunt... Unde sic: Ille, de quo propheta, est Messias: etenim dicitur: 10 Christus, 2o Dux, 30 Sanctus Sanctorum, 40 iniquitatem in æternum deleturus, 50 per suum adventum impleturus visionem et prophetiam, 60 morti tradendus. Atqui jam hebdomadæ
elapsæ sunt, etenim hebdomada duobus tantum modis, in Scriptura sumitur: 1° pro septem diebus; 20 pro septem annis, Levit. 25.)
Quæres An prophetia Danielis fuerit completa in Jesu Naza- reno?
(Resp. affirm., nam constat : 1o Ex circumstantiis ejus qui Da- nieli promittitur; Jesus enim : 1o delevit iniquitatem, 2o di- citur Christus et Sanctus Sanctorum, 3o implevit visionem et prophetiam, 4o occisus est in medio hebdomadæ septuage- simæ. 2o Ex eventibus mortem Messiæ comitantibus; ni- mirum quod: 1° non erit populus, 2o in dimidio hebdomadis septuagesimæ deficiet hostia et sacrificium. 30 Ex even- tibus mortem Messiæ sequentibus; nimirum quod civitatem et sanctuarium dissipabit populus cum duce venturo, quod finis ejus vastitas, quod post finem belli statuta desolatio, quæ usque ad consummationem et finem perseverabit.) TERTIA PROBATIO, EX VATICINIO AGGÆI, 2, vers. 7. (Adhuc unum modicum est, et ego commovebo... Unde sic: Hic agitur de Messia, desiderato cunctis gentibus, etc... Atqui ille advenit, nam promittitur venturus: 1° post unum mo- dicum; 2o stante templo a Zorobabele constructo.) QUARTA PROBATIO, EX VATICINIO MALACHIÆ, 3, vers. 1. 51 (Ecce ego mitto Angelum meum..... Unde sic: Hic agitur de Messia; atqui jam venit, nam promittitur statim, subito, imo ecce jam venit: promittitur venturus ad templum a Zo- robabele constructum.)
CAPUT II. Utrum Jesus Nazarenus sit Messias in Lege promissus? 52 Conclusio. Jesus Nazarenus est Messias in Lege promissus. (Nam omnes prophetiæ de Messia fuerunt in illo impleta; de- buit enim : 1o Nasci e familia David: Egredietur virga... Unde: Liber generationis... 2o Nasci in Bethlehem: Et tu, Beht. lehem..... Unde: Cum ergo natus..... 30 Nasci ex Virgine: Ecce Virgo... Unde: Cum esset desponsata... 4o Adorari a regibus Reges Arabum... Unde : Magi ab oriente... 50 Fu- gere in Ægyptum: Ex Ægypto vocavi... Unde : Consurgens Joseph... 6o Vendi triginta argenteis : Et appenderunt... Unde: At illi constituerunt... 7 Sacerdotium instituere : Tu es Sacerdos... Unde: Conantibus autem... 80 Prodi ab amico: Etenim homo pacis meæ... Unde: Sciebat autem et Judas... 90 Potari felle et aceto: Et dederunt in escam... Unde: Dederunt ei vinum... 100 Ingredi Jerosolymam, sedens super asinam, etc.: Jubila, filia Jerusalem... Unde: Et adduxerunt asinam. - 11° Crucifigi cum iniquis: Fo-
« PoprzedniaDalej » |