Obrazy na stronie
PDF
ePub

nata processione, ut superius. Deinde reversa est processio in chorum, et dominus rex deposuit coronam regalem et vestes regales; et leviores, coronam et vestes cepit, et sic coronatus venit prandere; et archiepiscopi et episcopi sederunt cum eo in mensa, unusquisque secundum ordinem et dignitatem suam. Comites autem et barones serviebant in domo regis, prout dignitates eorum exigebant. Cives vero London. servierunt de pincernaria, et cives Winton. de coquina.'

ך יי

The ceremonies which took place at the coronation of Richard II. are so fully described by Walsingham, that he seems but to have made an abridgment of the "Liber Regalis." The following is the substance of his account of the solemnity: and I can assure the student, who wishes to understand the office itself, which I have edited, that he will do well to read it carefully, and compare the two. Walsingham mentions some particulars which the Ordo does not and giving us a statement of what actually took place, he supplies also an admirable commentary and testimony to the Form which was appointed to be observed.

"Die Jovis, id est, 16 die Julii, vigilia sancti Kenelmi regis, convenientibus archiepiscopo et episcopis, regnique proceribus ad Westm. summo mane, ordinata processione monachorum in capis, episcopi cum monachis ad ostium regii thalami pervenerunt, et paratum regem reperientes ibidem per manus qui ejus lateribus

Edit. Savile. p. 374. The Cotton MS. Claudius. E. viij. contains a transcript of this, of the fourteenth century: headed, "de modo coronationis regis, et de coronatione regis Ricardi." Compare Matt. Paris, p. 128, and,

John Bromton, Chron. in Script. X. tom. 1. p. 1158. The Chronicle of Gervase relates the second coronation of Richard, after his return from captivity, at Winchester; and has an incidental notice of K. Stephen's. Ibid. p. 1587.

astiterunt, perduxerunt in ecclesiam S. Petri, cantantes antiphonam in honorem apostoli, cum oratione competenti adjuncta, et hac oratione: Deus humilium.' Rex vero mox ut altare pervenit, prostravit se solo tenus ante altare, pavimentum autem stratum fuit palliis et tapetis. Prosecuta, ut diximus, oratione archiepiscopus, cum episcopis qui aderant, prostravit se super pavimentum circa regem. Interim duo episcopi litaniam devote cantarunt. Qua expleta erectus rex ductus est ad sedem suam: choro hanc antiphonam decantante, 'Firmetur. Tunc episcopus sermonem fecit de materia regis et regni ad populum, qualiter rex se haberet in populo, et in quibus populus sibi debuit obedire. Quo completo juravit rex coram archiepiscopo, et proceribus qui ibi aderant, quoniam ipsi soli ejus juramentum audire potuerunt. Quibus expletis, archiepiscopus -convertit se ad omnes plagas ecclesiæ, indicans populo regium juramentum, et quærens si se tali principi ac rectori subjicere, et ejus jussionibus obtemperare vellent. Et responsum est a plebetisono clamore, quod libenter sibi parere vellent. Archiepiscopus regem his orationibus benedixit, videlicet: Omnipotens.' Ista præmissa benedictio post primam orationem ad modum præfationis ab archiepiscopo cantabatur, qua cantata dicta est et alia oratio super eum, scilicet, Deus ineffabilis,' cum antiphona, Confortare.' Tunc archiepiscopus accessit ad eum, et vestimenta sua discindens manib. suis a summo usque ad imum, exuit eum præter camisiam vestimentis suis. Custodes vero. v. portuum ex officio tam in processione, quam in unctione et missæ, et post missam dum iret ad palatium ab ecclesia, semper tenuerunt umbraculum sericum magnum, coloris aerii, Iv. hastis per quatuor angulos colligatum. Sed non obstante umbraculo supradicto, mox antequam

[ocr errors]
[ocr errors]

6

archiepiscopus eum suis vestibus exuisset, allatus est pannus aureus a comitibus, sub quo latuit, dum unctionis perciperet sacramenta. Archiepiscopus (ut diximus) eo nudato unxit manus ejus de oleo sanctificato, unde uncti fuerunt reges et prophetæ, et sicut unxit Samuel Davidem in regem.-Item dixit orationem 'Prospice.' Post hæc unxit archiepiscopus caput ejus, et pectus, et scapulas, ambasque compages brachiorum, dicens: Unguantur caput istud.' Et interim chorus cantavit antiphonam, 'Unxerunt.' Postquam subjunxit metropolitanus, Deus Dei Filius. Mox finita oratione archiepiscopus cum episcopis hymnum, Veni Creator Spiritus,' rege interim prostrato in longa venia, et circa eum metropolitano cum suffraganeis suis. Expleto hymno erectus est rex ab archiepiscopo, et indutus est primo tunica S. Ed. et post ejusdem dalmatica, projecta circa collum ejus stola, archiepiscopo orationes competentes interim prosequente. Post hæc archiepiscopus cum episcopis tradidit ei gladium, ita dicens : 'Accipe gladium.' Tunc duo comites cum gladio accinxerunt: quo facto archiepiscopus armillas dedit ei, dicens: ' Accipe armillas.' Postea induit eum archiepiscopus regali pallio, ita dicens: Accipe pallium.' Interim dum archiepiscopus benedixit coronam regiam, duo comites calcariaverunt, ad quorum officium pertinebat. Benedicta corona, archiepiscopus imposuit super caput, dicens: Coronet te. Tunc dedit ei archiepiscopus anulum, cum his verbis: Accipe anulum.' Statim post hæc accessit dominus de Furnival, ex officio offerens ei rubeam chirothecam, quam archiepiscopus benedixit, et imposuit manui regiæ, dans ei sceptrum his verbis, dicens: Accipe sceptrum.' Tunc dedit ei archiepiscopus virgam in alia manu, habentem in summitate columbam, nam sceptrum quod suscepe

[ocr errors]

rat, consurrexit de rotundo globo aureo, quem tenebat in manu chirothecata, et habebat in summitate signum crucis, et accepit virgam prædictam cum verbis his: 'Accipe virtutis.' Post hæc benedictus est rex ab archiepiscopo ita dicente: 'Benedicat te.' His itaque peractis, osculatus est rex episcopos omnes et abbates, a quibus statim ductus est postea ad regale solium, episcopis inchoantibus hymnum, Te Deum laudamus.' Finito hymno, archiepiscopus ita eum allocutus est: 'Sta et retine.' His itaque peractis, inchoata est missa congruens coronationi regiæ.-Lecto evangelio, rex de regali solio ductus est ad offerendum. Primo igitur obtulit archiepiscopo gladium suum, quem susceperat, et postea aurum quantum placuit, sed non minus marca propter consuetudinem: nam plus potest offerre Deo et sancto Petro si placuerit. Post oblationem pecuniæ obtulit archiepiscopo panem et vinum ad modum monachorum, unde postea, tam metropolitanus, quam ipse rex, communicati fuerunt. Quo facto, comes, ad cujus officium pertinebat portare gladium coram rege, gladium quem obtulerat dato pretio redemit, et assumens eum, portabat coram illo. Percelebrata missa usque ad communionem, reductus est rex ad altare, et genuflexo coram archiepiscopo, dixit, Confiteor.' Quo absoluto, communicatus est, et iterum reductus est ad sedem suam.-Illico post decessum militis, [Joannis Dymok] præequitantibus regem dominis supradictis super dextrarios suos, necnon præcedente magno numero diversi generis histrionum, portatus est in humeris

The champion, it seems, came, at an improper time, to the abbey: and was desired to go away, and appear at the banquet. "Henricus Percy venit ad dictum miliVOL. III.

[ocr errors]

8

[blocks in formation]

militum usque ad regale palatium, ductus quoque in cameram, paulisper quievit: debilis enim fuerat præ labore parum comedens."9

Of succeeding coronations there are few particulars which would illustrate further the Service which I have printed: three very curious and valuable manuscripts, in English, are extant, and preserved in the British Museum, from which I have made, as the reader will observe, many extracts in the notes, to elucidate the text. These manuscripts are entitled, 1st. "The maner and forme of the kyngis and quenes coronacion in Englonde; "10 which it is not improbable was prepared for some particular occasion, but it does not appear what that was. ronation of Henry VI."

2nd. An account of the coAnd, 3rd, the "Devyse"

for the coronation of K. Henry VIII. This last is especially valuable; having been carefully examined and approved by the king himself, who has made many corrections with his own hand in the oath which he was to take.1o

of the Dymocks, and before them, of the Kilpecs, see the Archæologia, vol. 20, p. 207, note b. and, for the oath which champions were to take in case of a duel, ibid. p. 170, note b. It has been supposed, from the error related above by Walsingham, that either the representative of the family of Dymock for the first time discharged the office at that coronation; or, that the ceremony had been omitted during some preceding reigns. It is a curious circumstance, that the widow of this Sir

John Dymock was obliged many years after, to petition King Henry IV. for the fees due upon this occasion: and that the original petition is still extant. Cotton MS. Vitellius. C. xiv. 49. It is written on a slip of vellum.

9 Hist. Angl. edit. Camden, p. 195. Compare Holinshed, vol. 3, p. 416.

10 Lansdown MS. 285.

11 Cotton MS. Nero. C. ix. 12 Cotton MS. Tiberius. E. viij. An excellent fac-simile of the oath, with its interlineations,

« PoprzedniaDalej »