et Roberto Ambianensi Episcopis. Augustini monasterium, ordinis Præmonstratensis, juxtà Morinum, fundavit. Obiit anno 1169, die 14 septembris.

B. DESIDERIUS, EPISCOPUS XXXIV.

Ecclesia pastore destituta, desiderio desideravit Desiderium, præpositum S. Petri Insulis et Archidiac. Morinensem sibi in Episcopum. Desiderium autem animæ ejus tribuisti ei, anno 1169. Hic interfuit translationi corporis S. Folquini de quo in superioribus est dictum. Tempore Simonis abbatis S. Bertini, illius nominis secundi, adfuit et alius Episcopus, nomine Petrus et abbates octo, Archididiaconi Morinenses duo, affuerunt canonici cœnobitæ, sacerdotes, clerici et laici. Facta est autem hæc sólemnitas quam Deus splendidam reddidit, 7 junii, sequentibus signis. Parochiam in Gravelinghes instituit. Apud Niellis hujus Episcopi tempore, Dominicum corpus, corporalia et altaris pallæ inter incendia intacta permanent. Anno 1206, consecrata est capella S. Antonii, quam hic Episcopus dotavit et fundavit, cujus altare modernis temporibus situm est in navi ecclesiæ Morinensis: hic etiam ecclesiam S. Salvatoris, S. Rotrudis Andrensis dedicavit, anno 1179. Sepultus est hic Episcopus in abbatiâ Cambronensi, quæ est ordinis Cisterciensis, ante summum altare, sub lapide marmoreo effigiem Episcopi continente, cum hac inscriptione:

Dat Desiderio cathedram Theruanna, sepulchrum

Hic locus, omne bonum det paradisus ei. Amen.

Tanto in honore habetur corpus illius, ut nulli detur calcare aut supertransire predictum lapidem marmoreum, quo beatum ipsius corpus tegitur. Familiaris olim fuerat abbati Danieli, illius abbatiæ tertio abbati. Obiit 2 septembris, anno 1194 et olim, illo die, obitum in ecclesia Mori

nensi habuit.

LAMBERTUS, EPISCOPUS XXXV,

ILLIUS NOMINIS SECUNDUS.

Lambertus Episcopus Desiderio successit, patre Rolino exortus de Brouhburgh. Hic post mortem suam positus in monumento ante altare B. M. V. in aria ecclesiæ suæ cathedralis, ibique lapis ejus sepulchralis, continens effigiem Episcopi cum scripturâ in circumferentiâ, videtur omni tempore quasi delibutus oleo, quod mirabile indicium ab omnibus observatur. Obiit hic Episcopus anno 1207, die 20 junii: obitum annuum habet in hac Morinensi.

JOHANNES, EPISCOPUS XXXVI,

ILLIUS NOMINIS SECUNDUS.

Lamberti nepos et Archidiaconus fit Episcopus tempore Innocentii papæ tertii. Suo tempore peregrinatio cœpit apud Boloniam ubi Philippus Franciæ rex veniens in Flandriam cucurrit. Casseletum, Ipram, terramque usque Brugas cepit. Albericus Metropolitanus hujus electionem et electi personam examinans, eum solemniter confirmavit. Obiit 22 januarii, anno 1212. Anno 1630, sedente Audomari Episcopo Petro Paunetio, ordinis S. Francisci religioso, illius Ecclesiæ Episcopo sexto, reseratum fuit sepulchrum hujus Johannis Morinensis Episcopi in vestigiis dirutæ ecclesiæ Morinensis et in sarcophago quod lapideum erat, inventa fuerunt ossa hujus Episcopi cum lamina ærea in qua continebatur hæc inscriptio:

Anno 1212, obiit iste Johannes secundus, Morinensis Episcopus, Brugensis, in crastino Beati Vincentii die lucescente feliciter. Amen.

Sarcophagum cum ossibus et lamina predictis delata sunt ad monasterium S. Augustini juxtà Morinos.

ADAM, EPISCOPUS XXXVII.

Archidiaconus Parisiensis fit Morinorum Episcopus, qui reliquias sancti Gesuvaldi et Ydabergæ recondidit apud monasterium S. Winoci. In Ecclesia sancti Audomari de Lilerio, decanum instituit qui canonicorum curam haberet, illiusque electionem capitulo concessit et collegium illud anno 1224, exemit ab auctoritate decani ruralis. Hic Episcopus, vir probus et justus, ampliatis Ecclesiæ suæ rebus et bene omnibus dispositis, senio aggravatus, in crastino festi Paschalis, episcopatu cedens, monasterium Clarevallense petiit, ibique monachus factus in pace quievit, 19 junii. In ecclesia Morinensi obitum habet.

PETRUS DE DOCCII, EPISCOPUS XXXVIII.

Ex Archidiacono Flandriæ et canonico, Episcopus eligitur, anno 1229. Hic corpus B. Bertini de veteri capsa in novam transtulit, ad instantiam Jacobi abbatis, idque cum Assone, Episcopo Atrebatensi, pluribus clericis et laicis presentibus. Obiit hic Episcopus anno 1250, die 23 Martii, quo die in Ecclesia Morinensi obitum habet.

RADULPHUS DE HALA, EPISCOPUS XXXIX.

Ecclesiam S. Mariæ monasterii Dunensis juxtà Furnensem civitatem, ordinis Cisterciensis, in Diœcesi sua Morinensi, dedicavit, anno 1262,

sub abbate Theodorico de Brabantia, presente Episcopo Tornacensi Joanne, de qua Ecclesia hic versus:

Quisquis in hoc templo tua numina virgo precatur,

Haut spe frustratum se ferat ipse sua.

Obiit Episcopus Radulphus circa annum 1264, mense septembri: obitus ipsius in ecclesia Morinensi habetur 2 Januarii.

HENRICUS DE MURIS, EPISCOPUS XL.

Morinis hic prosul Henricus nomine factus, murus Ecclesiæ fuit hic et antemurale. S. Humfridi corpus ditissimo transferri fecit feretro, quo jacet modo. Locum dedit et hereditagium consensu sui capituli, ad capellam Morinensem clericorum construendam, anno 1280. Concordiam fecit cum capitulo suo super querelam medietatis emolumentorum sigilli, amendarumque curiæ, de tempore sedis vacantis, post obitum sui predecessoris Radulphi, ut sibi cederent, medietate relicta ecclesiæ in augmentum prebendarum et distributionum. Autoritate hujus Episcopi facta est divisio ecclesiarum de Wesarinio et Halumes, ut earum quælibet proprium haberet sacerdotem plebanum; et abbas S. Bertini, Walterus, prioratum de Egfridi capella absolvi fecit a cura animarum fidelium, positis sæcularibus ad deserviendum. Obitum in ecclesia Morinorum habet, 7 Aprilis. Sepultus in cathedrali Morinensi, in sinistra parte chori, ubi canitur Evangelium, hoc epitaphio:

Vado mori presul, baculum, sandalia, mytram,

Volens sive nolens desero, vado mori.

(Hic Episcopus consecravit chorum ecclesiæ S. Martini Iprensis, feria quinta, post Pascha, festo S. Marci Evangelista, 25 Aprilis, anno 1280,

et mandavit celebrandam annuam dedicationem, Dominica prima post festum S. Marci. Hugo præpositus, fundator illius chori, obiit 10 Februarii 1222).

JACOBUS DE BOLONIA, EPISCOPUS XLI.

Morinensis Episcopus assensit ut in civitate et dominio de Poperinghes, ex una parochia S. Bertini duæ adhuc aliæ fierent, idque de consensu pastoris S. Bertini et parochianorum, anno 1290, Nicolao quarto pontifice. Hic episcopus Salve regina ante imaginem B. M. V. in area, singulis sabbatinis cantandum fundavit. Anno 1303, die 11 julii, Flandrenses ecclesiam Morinensem cum civitate et villulis adjacentibus, combusserunt. Obiit Episcopus Jacobus anno 1301, die 13 septembris. Obitum habet 14 die ejusdem mensis.

INGERRANNUS DE CREQUI, EPISCOPUS XLII.

Nobili genere natus Episcopatum diù rexit, initium sumens circa annum 1301. Hoc sedente Episcopo iterum Flandrenses urbem Morinensem incenderunt, tempore Bonifacii papæ octavi, anno 1308. Templarii, assensu Clementis papæ quinti extinguuntur. Obiit hic Episcopus 27 Novembris et 29 ejusdem mensis 9bris anniversarium in calendario Morinensi habet (item et alium obitum ibidem habet 27 7bris).