digitum meum in locum clavorum et mittam manum meam in latus eius, non credam. (Jo. 217, Lc. 340.) Et post dies octo iterum erant discipuli eius intus et Thomas cum eis. Venit Ihesus ianuis clausis et stetit in medio et dixit: Pax vobis! Deinde dicit Thoma: Infer digitum tuum huc et vide manus meas et affer manum tuam et mitte in latus meum et noli esse incredulus, sed fidelis! (Jo. 218.) Respondit Thomas et dixit ei: Dominus meus et deus meus! Dicit ei Ihesus: Quia audisti me, credidisti; beati qui non viderunt et crediderunt. Multa quidem et alia signa fecit Thesus in conspectu discipulorum suorum, quæ non sunt scripta in libro hoc. Hæc autem scripta sunt, ut credatis, quia Thesus est Christus filius dei, et ut credentes vitam habeatis in nomine eius.

CLXXXII. Ubi iterum apparuit Ihesus discipulis super mare Tyberiadis..

(Joh. XXI,1-14).

(Jo. 219. Lc. 30.) Postea manifestavit se iterum Ihesus ad mare Tiberiadis; manifestavit autem sic. Erant simul Simon Petrus et Thomas, qui dicitur Didimus, et Nathanahel, qui erat a Chana Galileæ, et filii Zebedei et alii ex discipulis eius duo. Dicit eis Simon Petrus: Vado piscari. Dicunt ei Venimus et nos tecum. Et exierunt et ascenderunt in navim et illa nocte nihil prendiderunt. Mane autem iam facto stetit Ihesus in litore; non tamen cognoverunt discipuli, quia Ihesus est. Dicit ergo eis Ihesus: Pueri, nunquid pulmentarium habetis? Responderunt ei: Non. Dixit eis: Mittite in dexteram navigii rete! et invenietis. Miserunt ergo et iam non valebant illud trahere a multitudine piscium. (Jo. 220.) Dicit ergo discipulus ille, quem diligebat Ihesus, Petro: Dominus est. Simon Petrus cum audisset, quia dominus est, tonicam succinxit se (erat enim nudus) et misit se in mare. Alii autem discipuli navigio venerunt, non enim longe erant a terra, sed quasi a cubitis ducentis, trahentes rete piscium. (Jo. 221. Lc. 341.) Ut ergo descenderunt in terram, viderunt prunas positas et piscem superpositum et panem. Dicit eis Ihesus: Afferte de piscibus, quos prendidistis nunc! (Jo. 222. Lc. 30.) Ascendit Simon Petrus et traxit rete in terram plenum magnis piscibus centum quinquaginta tribus; et cum tanta essent, non est scissum rete. (Jo. 223. Lc. 341.) Dicit eis Ihesus: Venite, prandete! (Jo. 224.) Et nemo aude bat discumbentium interrogare eum: Tu quis es? scientes quia dominus esset. (Jo. 225.) (Lc. 341.) Et venit Ihesus et accepit panem et dedit eis, et piscem similiter. (Jo. 226.) Hoc iam tertio

manifestatus est Thesus discipulis, cum resurrexisset a mor

tuis.

CLXXXIII. Ubi Ihesus ter dicit Petro: Diligis

me?

(Joh. XXI,15-25).

(Jo. 227. Lc. 274.) Cum ergo prandissent, dicit Simoni Petro Ihesus: Simon Johannis, diligis me plus his? (Jo. 228. Lc. 274.) Dicit ei: Etiam, domine; tu scis quia amo te. Dicit ei: Pasce agnos meos! (Jo. 229.) Dicit ei iterum: Simon Johannis, diligis me? Ait illi: Etiam, domine; tu scis quia amo te. Dicit ei: Pasce agnos meos! (Jo. 230.) Dicit ei tertio: Simon Johannis, amas me? Et dicit ei: Domine, tu omnia scis; tu scis quia amo te. (Jo. 231. Lc. 274.) Dicit ei: Pasce oves meas! (Jo.) Amen amen dico tibi, cum esses iunior, cingebas te et ambulabas ubi volebas; cum autem senueris, extendes manus tuas et alius te cinget et ducet quo non vis. Hoc autem dixit significans, qua morte clarificaturus esset deum. Et học cum dixisset, dicit ei: Sequere me! Conversus Petrus vidit illum discipulum, quem diligebat Ihesus, sequentem, qui et recubuit in cæna super pectus eius et dixit 'Domine, quis est qui tradet te?' Hunc ergo cum vidisset Petrus, dicit Ihesu: Domine, hic autem quid? Dicit ei Ihesus: Si sic eum volo manere donec veniam, quid ad te? Exivit ergo sermo iste inter fratres, quia discipulus ille non moritur. Et non dixit ei Ihesus 'Non moritur', sed sic eum volo manere donec veniam, quid ad te? Hic est discipulus, qui testimonium perhibet de his et qui scripsit hæc, et scimus, quia verum est testimonium eius. Sunt autem et alia multa, quæ fecit Ihesus, quæ si scribantur per singula, nec ipsum arbitror mundum capere eos, qui scribendi sunt libros.

CLXXXIV. Ubi discipuli euntes in Galilæam viderunt et adoraverunt dominum et assumptus est in cælis coram eis.

(Matth. XXVIII,16-20. Marc. XVI,14-18).

(Mt. 355.) Undecim autem discipuli_abierunt in Galilæam in montem, ubi constituerat illis Ihesus, et videntes eum adoraverunt. Quidam autem dubitaverunt. (Mr. 224.) Et exprobravit incredulitatem illorum et duritiam cordis, quia his, qui viderant eum resurrexisse, non crediderunt. (Mt.)

Et locutus est eis dicens: Data est mihi omnis potestas in cælo et in terra. (Mr.) Euntes in mundum universum prædicate evangelium omni creature! (Mt.) Docete omnes gentes baptizantes eos in nomine patris et filii et spiritus sancti, docentes eos servare omnia, quæcunque mandavi vobis! Et ecce ego vobiscum sum omnibus diebus usque ad consummationem sæculi. (Mt.) Qui crediderit et baptizatus fuerit, salvus erit; qui vero non crediderit, condemnabitur. Signa autem eos, qui crediderint, hæc sequentur: in nomine meo dæmonia eicient, linguis loquentur novis, serpentes tollent, et si mortiferum quid biberint, non eos nocebit; super ægros manus imponent et bene habebunt.

(Luc. XXIV,49–53. Marc. XVI,19. 20).

(Lc. 342.) Vos autem sedete in civitate, quoadusque induamini virtute ex alto! Et duxit eos foras in Bethaniam, et elevatis manibus suis benedixit eis. Et factum est, dum benediceret illis, recessit ab eis et ferebatur in caelum (Mr.) et sedit a dextris dei. (Lc.) Et ipsi adorantes regressi sunt in Hierusalem cum gaudio magno et erant semper in templo laudantes et benedicentes deum. (Mr.) Et profecti prædícaverunt ubique, domino cooperante et sermonem confirmante, sequentibus signis.