COMMUNE SS. ABBATUM, MONACHORUM, COENOBITARUM ET ANACHOretarum. IN I. VESPERIS. me, maligni, et † Scrutábor Ant. UID prodest hómini, mandáta Dei mei. y. Magis2.1. O si mundum univer- ter, sequar te quocumque sum lucrétur, ánimæ verò íeris. Declináte. Glória suæ detrimentum patiátur? Patri. † Scrutábor. Ps. 118. Matth. 16. Matth. 8. Ant. 8. c. Si vis perfectus esse, vade, vende quæ habes, et da pauperibus; et habébis thesaurum in cœlo. Matth. 19. Ant. 6. F. Nemo est qui relíquerit domum, aut agros propter me, qui non accípiat cénties tantùm in témpore hoc, et in século futuro vitam æternam. Marc. 10. Ant. 3. b. Salva ánimam tuam noli respícere post tergum; salvum te fac, ne péreas. Genes. 19. Ant. 7. c. Séquere me, et dimitte mórtuos sepelire mórtuos suos. Matth. 8. CAPITULUM. 2. Cor. 7. XÍTE de médio eórum, et HYMNUS. Ne contágio secli Ut vastum mare tranent, E separámini, dicit Dómi-Secúri rápiant, ómnia lú nus, et immundum ne teti- In dupl. maj. et suprà: dicra Sano péctore temnunt, Illis summa fuit glória, Fac nos, summe Deus, | circúitu collis mei benedicquæ pátimur mala, tiónem. Ezech. 34. In pœnam scélerum ferre libéntiùs ; ; Et, tellúre relictâ, Quo deserta petívit Si sit Abbas, y. Potens in terrâ erit semen ejus: R. Generátio rectórum benedicétur. Ps. 111. Ad Magníficat. Ant. 8. G. Egrédere de cognatióne tuâ, et de domo patris tui; et veni in terram quam monstrábo tibi: faciamque te in gentem magnam, et benedícam tibi. Gen. 12. Oratio, ut infrà ad Laudes. Si non sit Abbas, y. In umbrâ alárum tuárum sperábo, R. Donec tránseat iníquitas. Ps. 56. Ad Magníficat. Ant. 4. d. Reliquisti parentes tuos plenam mercédem recípias à Dómino Deo, ad quem venisti, et sub cujus confugisti alas. Ruth. 2. Oratio, ut infrà ad Laudes. AD COMPLETORIUM. Ant. 4. c. Qui hábitant in deserto, secúri dórmient in sáltibus et ponam eos in Doxologia, Qui sponte desertum petis, ut infrà ad Laudes. Ad Nunc dimittis. Ant. 2. D. Habitábit in solitúdine judícium, et erit opus justitiæ pax, et cultus justitiæ siléntium, et securitas usque in sempiternum. Is. 32. AD OFFICIUM NOCT. Invit. Jesum, qui ductus est in desertum à Spíritu, * Veníte, adorémus. Matt. 4. Ps. 94. Veníte, 2. HYMNUS. Pulchras ácies, castraque fórtia, Quæ spes, una fides, unus amor regit! Omnes lege sub unâ, Uno sub duce militant. Heu! quantis rápiunt astra labóribus! Pulsant perpétuis quéstibus æthera, Per jejunia longa Vires córporis átterunt. Votis unánimes, vi quoque flétuum Instant, et sócias ingéminant preces, Et concórdibus armis Vim cœlo simul ínferunt. Hæc vis grata Deo: sic amat óptimus Vinci per lácrymas, per gémitus, Pater: Sic duris rescrátur Coelum conditiónibus. Fervent quandò die cunc ta tumúltibus, Altùm turba silet cætera dùm tacent, Hi per cántica rumpunt Noctis longa siléntia. Exercet vígiles contínuus labor; Incumbunt óperi non résides manus; Tellus culta colónis Victum suppéditat suis. Quin regína sui mens quoque súbditur, Rectórisque studet nútibus óbsequi : Nil servat sibi juris, Capto libérior jugo. xima Fílio, ejus; et hæc ómnia adjicientur vobis. Luc. 12. . Non est inópia timéntibus Dóminum: R. Dívites eguérunt, et esuriérunt Ps. 33. Lectiones de Scripturâ occurrente. * R.j. Fúgite de médio Babylónis, et salvet unusquisque ánimam suam ; Quóniam tempus ultiónis est à Dómino. y. Exíte de illâ, pópulus meus, ut ne partícipes sitis delictórum ejus, et de plagis ejus non_accipiátis ; * Quóniam. Jerem. 51. Apoc. 18. R. j. Vade, pópule meus, Patri máxima laus, má- intra in cubículâ tuâ, abs Ambórumque sacro ma Flámini, Quo deserta petívit cóndere módicùm, * Donec máxi-pertránseat indignátio. y. Quondam ductus homo Deus. nec. Is. 26. Marc. Amen. IN I. NOCTURNO. Ant. 1. g. Omnis ex vobis qui non renuntiat ómnibus quæ possidet, non potest meus esse discípulus. Luc. 14. Ant. 7. ç. Véndite quæ possidétis, et date eleemósynam fácite vobis thesaurum non deficientem in cœlis. Luc. 12. Ant. 8. G. Nolíte quærere quid manducétis, aut quid bibátis quærite primùm regnum Dei, et justítiam R. iij. Exeámus ad Jesum extrà castra, impropérium ejus portantes : * Non enim habémus hic manentem civitátem, sed futúram inquírimus. . Peregríni sumus coram te, Deus: dies nostri quasi umbra super terram. Non. Glória Patri. * Non Hebr. 13. 1. Paral. 29. IN II. NOCTURNO. Ant. 3. g. Ecce nos relíquimus ómnia, et secúti sumus te. Matth. 19. Ant. 7. c. Esurímus, et sitímus, et nudi sumus, et laborámus operantes máni- ta ; * Ut invéniar in illo habus nostris. 1. Cor. 4. bens justítiam quæ ex fide Ant. 2. D. Non defícimus: est, configurátus morti ejus. sed licèt is qui foris est, nos-y. Elégi abjectus esse in ter homo corrumpátur; ta- domo Dei mei, magis quàm men is qui intùs, est,reno-habitáre in tabernáculis pecvátur de die in diem. 2 Cor. 4. catórum; Ut. Glória. * Ut, Philip. 3. Ps. 83. y. Rédimit Dóminus de intéritu vítam tuam ; R. Renovábitur ut áquilæ juventus tua. Ps. 102. : IN III. NOCTURNO. Ant. 4. E. Omnes erant perseverantes unanimiter in orátione. Act. 1. Lectiones, ut in Proprio. R. iv. Omnis qui in agóne contendit, ab ómnibus se ábstinet Ego ígitur sic curro, non quasi in incertum: sic pugno, non quasi áerem vérberans; sed castígo corpus meum, et in servitútem rédigo. y. A juventúte mea investigábam sapiéntiam colluctáta est ánima mea in illâ, et in fafaciendo eam confirmátus sum. Ego. 1. Cor. 9. Eccli. Evangelium et Homilia, * in Proprio. Ant. 5. F. Possessiónes et substantias vendébant, et dividébant illa ómnibus, proùt cuíque opus erat. Act. 11. Ant. 6. C. Plorábant, et jejunábant, et orábant in conspectu Dómini. Baruch. 1. 51. R. v. Non secundùm carnem ambulámus, sed secundùm spíritum; quóniam sapiéntia carnis inimíca est Deo: * Qui autem in carne sunt, Deo placére non possunt. . Excelsus Deus et hábitans cum contríto et húmili spíritu; ut vivíficet spíritum humilium, et vivíficet cor contritórum. * Qui. Rom. 8. Is. 57. . . Quæ mihi fuérunt, lucra, hæc arbitrátus sum propter Christum detrimen y. Flévimus, cùm recordarémur Sion: R. Quomodò cantábimus in terrâ aliénâ? Ps. 136. ut R. vij. Sapiéntia direxit ópera eórum: * Iter fecérunt per deserta quæ non habitabantur; et in locis desertis fixérunt casas. y. Circuiérunt in péllibus caprínis, egentes, angustiáti, afflicti; quibus dignus non erat mundus : in solitudínibus errantes, et in cavernis terræ. Iter. Sap. 11. Hebr. 11. R. viij. Multitúdinis erat cor unum, et ánima una: nec quisquam áliquid suum esse dicébat; sed * Erant illis ómnia commúnia. y. Ecce quàm bonum et quàm jucundum habitáre fratres in unum!* Erant. Act. 4. Ps. 132. CAPITULUM. Isaïæ. 51. R. ix. Pars Dómini pópu-CON ONSOLABITUR Dóminus * lus ejus invénit eum in terrâ desertâ, circumduxit, et dócuit, atque portávit in húmeris suis, et constituit super excelsam terram. y. Confitentes quia peregríni et hóspites sunt super terram, pátriam meliórem áppetunt: ídeò parávit illis civitátem, * Et. Glória. * Et. Deut. 32. Heb. 11. Te Deum. *. Sacerd. Benedícite, sancti, et húmiles corde, Dómino R. Laudáte, et superexaltáte eum in sécula. Dan. 3. Ant. PERE, AD LAUDES. ERFECTIO tua, Dómi7. d. ne, et doctrína tua viro sancto tuo, qui dixit patri suo et matri suæ: Néscio vos; et frátribus suis: Ignóro vos. Deut. 33. Ant. 1. g. Non sedi in concílio ludéntium: solus sedébam, quóniam comminatióne replesti me. Jer. 15. Ant. 3. b. Exui me stolâ pacis, índui autem me sacco obsecratiónis; et venit mihi gáudium à Sancto. Baruc. 4. Ant. 4. a. Mihi mundus crucifixus est, et ego mundo. Galat. 6. Sion et consolábitur omnes ruínas ejus et ponet desertum ejus quasi delícias, et solitúdinem ejus quasi hortum Dómini. Gaudium et lætítia inveniétur in eâ, gratiárum actio, et vox laudis. HYMNUS. UID tu, relictis úrbibus, Mortálium consortia Timens fugis? quid tu vides, Solusque tecum cógitas? Mentis volátu líbero, O Christe, libant gáudia! J Qui sponte desertum Jesu, tibi sit glória, Cum Patre, cumque Spíritu, In sempiterna sécula. Âmen. [Hæc Doxologia dicitur ad omnes Horas]. Si sit Abbas, y. Veníte, fílii, audíte me: R. Timórem Dómini docébo vos. Ps. 33. |