ut sciam sustentáre eum qui lassus est, verbo. Is. 50. Ant. 6. F. Sermo meus non in persuasibílibus humánæ sapiéntiæ verbis; sed in ostensióne Spíritûs et virtútis. 1. Cor. 2. Ant. 3. g. Auxílio adjútus Dei sto, testíficans minóri atque majóri, nihil extra dicens quàm ea quæ Prophétæ locúti sunt. Act. 26. Ant. 4. E. Non judicávi me scire áliquid inter vos, nisi Jesum Christum, et hunc crucifixum. 2. Cor. 2. Ant. 5. a. Si nóverim mystéria ómnia, et omnem scientiam; caritátem autem non habúero, nihil sum. 1. Cor. CAPITULUM. Sap. 7. HI dedit Deus dícere ex M senténtiâ, et præsúmere digna horum quæ mihi dantur; quóniam ipse sapiéntiæ dux est, et sapiéntium emendátor in manu enim illíus et nos, et sermónes nostri, et omnis sapiéntia, et óperum sciéntia et disciplína. HYMNUS. : Tos succensa Deo spléndida lúmina : nóribus: Per vos Christus amat pándere dívites Thesauros sapiéntiæ. Vestris unda fluit pura canálibus; Christi floret ager; munda nitet seges: Lac aptum púeris, et sólidum viris Cauti sufficitis cibum. Hi sunt, summe Deus, qui tibi militant; Hi sunt, qui stábiles ædíficant domos : Unâ docta cohors arma tenet manu, Muros cónstruit álterâ. Vicistis stygias vos quibus hæreses, y. Annuntiávi justítiam | tem: álii quidèm per Spírituam in Ecclésiâ magnâ; tum datur sermo sapiéntiæ; R. Ecce lábia mea non pro- álii autem sermo sciéntiæ hibébo: Dómine, tu scisti. secundùm eumdem SpíriPs. 39. tum. Ad Benedictus. Ant. J. Sapiéntia et fortitúdo Dómini sunt: tibi, Deus, confiteor, teque laudo; quia sapiéntiam et fortitúdinem dedisti mihi. Dan. 2. Oratio. OM MNIPOTENS, æterne Deus, qui Ecclésiæ tuæ filios, sicut non cessas erudíre, ita non désinis adjuváre : da fidélibus tuis intercessióne beáti N. quem eis æternæ salútis Alia Oratio. R.br. Da mihi intellectum, * Et scrutábor legem tuam. Da mihi. y. Státue servo tuo * elóquium tuum, Dómine, * Et. Glória. Da mihi. Ps 118. . Os meum loquétur sapiéntiam, R. Et meditátio cordis mei prudéntiam Ps. 48. AD SEXTAM. Ant. 3. g. Auxílio. CAPITULUM. 1. Tim. 6. quis aliter docet, et non acquiescit sanis sermónibus Dómini nostri Jesu Christi, et ei quæ secundùm pietátem est doctrinæ, superbus est, nihil sciens. R.br. Viam veritátis elégi, * Judícia tua non sum E sia tuà Spiritum, que oblitus. Viam. V. Adhesi beátus N. servívit: ut eodem AD PRIMAM. Ant. 6. F. Şermo meus. testimóniis tuis, Dómine, Judícia. Glória Patri. Viam. * y. A judiciis tuis non declinávi; R. Quia tu legem posuisti mihi. Ps. 418. AD NONAM. Ant. 5. a. Si nóverim. CAPITULUM. 1. Tim 1. INIS præcepti est cáritas de corde puro, et consciéntiâ bonâ, et fide non fictâ à quibus quidam aber FIN UNICUIQUE datur manifes-rantes, conversi sunt in vatátio Spíritus ad utilitá- nilóquium, volentes esse le gis doctóres, non intelligen- CAPITULUM. Prov. 3. tes neque quæ loquuntur, EATUS homo qui invénit neque de quibus affirmant.' B sapientiam, et qui affluit * R.br. Veritátem tuam Et salutáre tuum dixi. Veritátem. . Non abscondi misericórdiam tuam, et veritátem tuam ; Et salutáre. Glória. Veritátem. Ps. 39. . Pronuntiávi ómnia judícia oris tui: R. In via testimoniórum tuórum delectátus sum. Ps. 118. AD II. VESPERAS. Ant. F UIT gratus Deo, eru1. f. dítus omni sapiéntiâ; et erat potens in verbis et in opéribus suis. Act. 7. Ant. 5. C. Juxta manum Dei sui bonam super se, parávit cor suum, ut investigáret legem Dómini, et fáceret, et docéret. 1. Esdr. 7. Ant. 8. c. Postquàm se ámpliùs dedit ad diligéntiam lectiónis legis et Prophetárum, vóluit et ipse scribere quæ ad doctrinam et sapiéntiam pértinent. Prolog. Ec cli. Ant. 3. a. Cùm esset sapientíssimus, dócuit pópulum: quæsivit verba utília, et conscripsit sermónes rectíssimos ac veritáte plenos. Eccles. 12. Ant. 4. E. Sapiéntiam ejus enarrábunt gentes; et laudem ejus enuntiábit Ecclésia. Eccli. 39. prudéntiâ : mélior est acquisítio ejus negotiatióne argenti et auri primi; et puríssimi fructus ejus pretiosior est cunctis ópibus; et ómnia quæ desiderantur, huic non valent comparári. In Solemnibus et Annualibus. Allelúia, allelúia. y. Qui fécerit et docúerit, hic magnus vocábitur in regno cœlórum. Allelúia. Matth. 5. HYMNUS. LA quo dies hic náscitur, Quàm dignióri lúmine Lucére das Ecclésiam! Ux lucis et fons lúminis, Sanctis eam Doctóribus Indesinenter instruens, Quibus tenébris quæritat Error latére, détegis. His stat fides, his véritas Intamináta pérmanet; Ab hisque, quam nos vis sequi, Doctrína sana tráditur. His hauriámus fontibus Verbi tui sciéntiam, Horumque puris móribus Præcepta fac nos ássequi. Qui vera lux es méntium. Jesu, Magister únice, Sit laus tibi, sit laus Patri, Sancto simul cum Spíritu. Amen. y. Beátus vir qui dispónet sermónes suos in judício: R. In æternum non commo- | mamenti, et qui ad justítiam vébitur. Ps. 111. Ad Magníficat. Ant. 6. F. Qui docti fúerint, fulgébunt quasi splendor fir Ant. 6. a. erúdiunt multos, quasi stellæ in perpétuas æternitates. Dan. 12. Oratio, ut suprà ad Laudes. COMMUNE PRESBYTERORUM. IN I. VESPERIS. ocutus est Dóminus: Sanctificábor in eis qui appropinquant mibi: et in conspectu omnis pópuli glorificábor. Levit. 10. Ant. 8. G. Ingredientur tabernáculum fœderis, ut sérviant mihi pro Israël, et orent pro eis, ne sit in pópulo plaga. Num. 8. Ant. 3. a. Holocausta eórum, et víctimæ eórum placébunt mihi super altári meo. Is. 56. Ant. 5. a. Invocábunt nomen meum super fílios Israël, et ego benedícam eis. Num. 6. Ant. 1. D. Inebriábo ánimam Sacerdótum pinguédine, et pópulus meus bonis adimplébitur. Jerem. 31. CAPITULUM. 2. Reg. 9. USCITABO mihi Sacerdótem Sfidélem, qui juxta cor meum et ánimam meam fáciet, et ædificábo ei domum fidélem, et ambulábit coram Christo meo cunctis diebus. [In Duplicibus majoribus, et suprà: R. Sacerdótes sancti erunt Deo suo, et non polluent nomen ejus. * Qui habúerit maculam, non offeret panes Deo suo, nec accédet ad ministérium. y. Sóbrii sint, pudíci, prudentes, sani in fide, in dilectióne, in patiéntiâ. * Qui. Gloria Patri. Qui. Levit. 21. Tit. 2. ] HYMNUS. JAM satis fluxit cruor hos tiárum; Prístinæ cessent holocausta legis : Christe, quos formas, melióra libant Sacra ministri. Mysta nunc major jubet; et Hóstia factus. Orbe jam toto, Deus immolátur: Se, manu Mystæ, litat incruento Fúnere Christus. Tale nil priscis pátribus tribútum; Angelis nusquàm data par potestas: Se, manu Mystæ, Deus ipse cunctis Præbet in escam. Christe, fac semper tua sacra puro Corde tractémus, mánibusque puris : Cáritas aptos tua nos tremendis Applicet aris. Lúminis splendor, Patris una proles, Christe, te pronus venerétur orbis, Qui Sacerdótes per Amóris almi Flamen inungis. Amen. y. Oculi mei ad fidéles terræ, ut sédeant mecum ; R. Ambulans in viâ immaculátâ hic mihi ministrábat. Ps. 100. Ad Magníficat, Ant. 5. C. Notum fáciet Dóminus qui ad se pertíneant, et sanctos applicábit sibi, et quos elégerit appropinquábunt ei. Num. 16. Oratio, ut suprà ad Laudes. AD COMPLETORIUM. Ant. 7. d. Flebam super eo qui afflictus erat, et compatiebátur anima mea páuperi. Job. 30. In fine Hymnus: Jesu, Sacerdos máximè, Jugis tibi sit glória, Cum Patre et almo Spíritu, Per cuncta semper Amen. sécula. [Hac Doxologia dicitur ad omnes Horas.] Ad Nunc dimittis. Ant. 6. c. Nocte et die non cessávi cum lacrymis monens unumquemque. Act.20. AD OFFICIUM NOCT. Invit. Sacerdótem in æternum Jesum Christum, * Veníte, adorémus. Hebr. 6. HYMNUS. nus! Christe, cùm per te légitur Sacerdos tuâ dignum pietáte mu Ille, qui primùm decus et ministris, Reddit et aris. Quàm pavens, sanctus, procul à tumultu, Cùm dapes Christi meditátur Agni, In quibus manat sacer in cruento Fúnere sanguis ! Thure fumantes quis hic inter aras? Quanta majestas sedet ore sancto! Nec minùs fervent calefacta puris Péctora flammis. Nec sacrum durus sedet ad tribúnal: Sublevat tristes miseráta casus Cáritas, clemens, aliisque mater Dùm sibi judex. |