Obrazy na stronie
PDF
ePub

justi, donec retríbuas mihi. | clamárem tota die.

AD COMPLETORIUM.

U

PSALMUS 12.

*

Quóniam die ac nocte graváta est super me manus tua : conversus sum in ærumna mea, dùm confígitur spina.

Delictum meum cógnitum tibi feci, et injustítiam meam non abscondi.

Animæ fidelis in tribulatione ad Deum deprecatio. "SQUEQUÒ, Dómine, oblivísceris me in fi* nem? * úsquequò avertis fáciem tuam à me? Quámdiù ponam consília in ánima mea, dolórem in corde meo per diem?

Usquequò exaltábitur inimícus meus super me? Réspice et exaudi me, Dómine Deus meus: * illúmina óculos meos, ne unquàm obdormiam in morte: Nequandò dicat inimícus meus Præválui adversùs eum : qui tríbulant me, exultábunt, si motus fúero.

*

Dixi Confitébor adversùm me injustítiam meam Dómino; * et tu remisisti impietátem peccáti mei.

Pro hac orábit ad te omnis sanctus in témpore opportúno.

me.

Verumtamen in dilúvio aquárum multárum * ad eum non approximábunt. Tu es refúgium meum à tribulatióne quæ circúmdedit me: * exultátio mea, Ego autem in misericór-érue me à circumdántibus dia tua sperávi: * exultábit cor meum in salutári tuo. Cantábo Dómino, qui bona tribuit mihi, et psallam nómini Dómini altíssimi. PSALMUS 31. Misericordia Dei, hominem peccatorum per gratiam suam justificantis, commendatur.

BEAM

Intellectum tibi dabo, et ínstruam te in via hac qua gradiéris: * firmábo super te óculos meos.

*

Nolíte fíeri sicut equus et mulus, quibus non est intellectus.

In camo et fræno maxillas eórum constringe, * qui non appróximant ad te.

Multa flagella peccatóris: sperantem autem in Dómisericórdia circúm

DEATI quorum remissæ sunt iniquitátes, * et quorum tecta sunt peccáta. Beátus vir cui non impu-mino távit Dóminus peccátum, dabit. nec est in spíritu ejus dolus.

Quóniam tácui, inveteravérunt ossa mea, * dùm

Lætámini in Dómino, et exultáte, justi; * et gloriámini omnes recti corde.

PSALMUS 78.

*ne fortè dicantin géntibus:

Fideles ab Infidelibus ve- | Ubì est Deus eórum?

xati, opem Dei poscunt.

Et innotescat in natióniEUS, venérunt gentes in bus coram óculis nostris, * DED hæreditátem tuam, pol-últio sánguinis servórum luérunt templum sanctum tuórum, qui effúsus est. tuum ; *posuérunt Jerú- Intróeat in conspectu tuo salem in pomórum custó- gémitus compéditórum :

diam.

*

secundùm magnitúdinem bráchii tui, pósside fílios mortificatórum.

Posuérunt morticína servórum tuórum escas volatílibus cœli, carnes sanctó- Et redde vicínis nostris rum tuórum béstiis terræ. séptuplum in sinu eórum Effudérunt sánguinem impropérium ipsórum,*quod eórum tanquàm aquam in exprobravérunt tibi, Dócircúitu Jerúsalem: * et non mine.

erat qui sepelíret.

Facti sumus opprobrium vicínis nostris, subsannátio et illúsio his qui in circuitu nostro sunt.

Nos autem pópulus tuus, et oves páscuæ tuæ, * confitébimur tibi in séculum.

In generatiónem et generatiónem * annuntiábi

Usquequò, Dómine, iras-mus laudem tuam. céris in finem? * accendétur velut ignis zelus tuus?

Effunde iram tuam in gentes quæ te non novérunt, * et in regna quæ nomen tuum non invocavérunt ;

[ocr errors]

FERIA QUARTA.

AD OFFICIUM NOCT.
IN I. NOCTURNO.
PSALMUS 9.

Quia comedérunt Jacob, Ecclesia de victoriis jam et locum ejus desolavérunt. reportatis grates agit et spem Ne memíneris iniquitá- sumit, pro reportandis opem tum nostrárum antiquarum; poscit. * citò antícipent nos misericórdiæ tuæ, quia páuperes facti sumus nimis.

Adjuva nos, Deus salutáris noster; * et propter glóriam nóminis tui, Dómine, libera nos.

Et propitius esto peccátis

C

ONFITÉBOR tibi, Dómine, in toto corde meo: narrábo ómnia mira

bília tua.

Lætábor et exultábo in te; * psallam nómini tuo, Altíssime.

In convertendo inimicum nostris propter nomen tuum; | meum retrorsùm; * infirma

Hyem. 5

buntur, et períbunt à fácie tua.

Quóniam fecisti judícium meum et causam meam : sedisti super thronum, qui júdicas justítiam.

Increpasti gentes, et périit ímpius : * nomen eórum delesti in æternum, et in séculum séculi.

Inimíci defecérunt frámæ in finem, et civitátes eórum destruxisti.

Ut annuntiem omnes laudatiónes tuas in portis filiæ Sion; * exultábo in salutári tuo.

Infixæ sunt gentes in intéritu quem fecérunt : * in láqueo isto quem abscondérunt, comprehensus est pes eórum.

:

Cognoscétur Dóminus judícia fáciens in opéribus mánuum suárum comprehensus est peccátor. Convertantur peccatóres

Périit memória eórum cum sónitu; et Dóminus in in infernum, * æternum pérmanet.

Parávit in judicio thronum suum : et ipse judicábit orbem terræ in æquitáte, judicábit pópulos in justítia.

* omnes gentes quæ obliviscuntur Deum. Quóniam non in finem oblívio erit páuperis patiéntia páuperum non períbit in finem.

Exurge, Dómine; non confortétur homo: * judicentur gentes in conspectu

tuo.

Et factus est Dóminus refúgium páuperi: * adjútor in opportunitátibus, in tribulatióne. Et sperent in te, qui no-latórem super eos, vérunt nomen tuum ;* quóniam non dereliquisti quærentes te, Dómine.

Constítue, Dómine, legis* ut

Psállite Dómino qui há

sciant gentes quóniam hómines sunt.

Altera divisio Psalmi 9. quid, Dómine, reces

bitat in Sion ; * annuntiáte Usisti longè? * déspicis in

inter gentes stúdia ejus;
Quóniam requírens sán-
guinem, eórum recordátus
est:
* non est oblitus clamó-
rem páuperum.

Divisio Psalmi 9.
ISERERE mei, Dómine : *

opportunitátibus, ín tribulatióne?

Dum superbit ímpius, incénditur pauper: * comprehenduntur in consiliis quibus cogitant.

Quóniam laudátur peccá

Mvide humilitatem meam tor in desidériis ánimæ suæ,

de inimícis meis, qui exaltas me de portis mortis :

* et iníquus benedícitur. Exacerbávit Dóminum pec

cátor secundùm multitú-
*
dinem iræ suæ non quæret.
Non est Deus in conspectu
ejus : * inquinátæ sunt viæ
illíus in omni témpore.
Auferuntur judícia tua à*
fácie ejus ómnium ini-
micórum suórum dominá-
bitur.

Dixit enim in corde suo: * Non movébor à generatióne in generatiónem sine malo.

Cujus maledictióne os plenum est, et amaritudine, et dolo sub lingua ejus labor et dolor.

Sedet in insidiis cum divítibus in occultis, * ut interfíciat innocentem.

Oculi ejus in páuperem respíciunt: insidiátur in abscóndito quasi leo in spelunca sua.

Insidiátur ut rápiat páuperem ; * rápere pauperem, dum áttrahit eum.

In láqueo suo humiliábit eum : * inclinábit se, et cadet, cum dominátus fúerit páuperum.

Dixit enim in corde suo; Oblítus est Deus ; * avertit fáciem suam, ne vídeat in finem.

Exurge, Dómine Deus; exaltétur manus tua: ne obliviscáris páuperum.

Propter quid irritávit ímpius Deum? dixit enim in corde suo: Non requíret.

Vides, quóniam tu labórem et dolorem consideras, ut tradas eos in manus

tuas.

Tibi derelictus est pauper: órphano tu eris adjútor. Cóntere bráchium peccatóris et maligni : * quærétur peccátum illíus, et non inveniétur.

Dóminus regnábit in æternum, et in séculum séculi : períbitis, gentes, de terra

*

illíus.

Desidérium pauperum exaudívit Dóminus : præparatiónem cordis eórum audívit auris tua;

*

Judicáre pupillo et humili, ut non appónat ultrà magnificáre se homo super terram.

IN II. NOCTURNO. PSALMUS 77. Beneficia, olim Israëlitis à Deo præstita in parabolis, enarrantur, ut indè discat Christiana plebs ponere in Deo spem suam, et mandata ejus servare.

A

TTÉNDITE, pópule meus, legem meam ; * inclináte aurem vestram in verba oris mei

Apériam in parábolis os meum; * loquar propositiónes ab initio.

Quanta audivimus et cognóvimus ea; * et patres nostri narravérunt nobis.

Non sunt occultáta à fí

liis eórum * in generatióne | duxit eos,* et státuit aquas

áltera.

*

Narrantes laudes Dómini, et virtútes ejus, et mirabília ejus quæ fecit.

*

Et suscitávit testimónium in Jacob, et legem pósuit in Israël :

Quanta mandávit pátribus nostris, nota fácere ea fíliis suis, * ut cognoscat generátio áltera.

Fílii qui nascentur, et exurgent, et narrábunt filiis suis, Ut ponant in Deo spem suam, et non obliviscantur óperum Dei, et mandáta ejus exquírant: Ne fiant sicut patres eórum, generátio prava et exásperans,

*

Generátio quæ non direxit cor suum, * et non est créditus cum Deo spíritus ejus.

Divisio Psalmi. 77. Fet mittentes arcum, ILII Ephrem intendentes

quasi in utre.

Et deduxit eos in nube diéi, * et tota nocte in illuminatióne ignis.

Interrúpit petram in erémo,* et adaquávit eos velut in abysso multa.

Et eduxit aquam de petra, et deduxit tanquam flúmina aquas.

Et apposuérunt adhuc peccáre ei: * in iram excitavérunt Excelsum in inaquáso.

*

Et tentavérunt Deum in córdibus suis, ut péterent escas animábus suis.

Et malè locúti sunt de Deo ; * dixérunt : Numquid póterit Deus paráre mensam in deserto?

Quóniam percussit petram, et fluxérunt aquæ, * et torrentes inundavérunt :

Numquid et panem póterit dare, aut paráre mensam pópulo suo?

*

Ideò audívit Dóminus, et *distulit: et ignis accensus conversi sunt in die belli. est in Jacob, et ira ascendit Non custodiérunt testa-in Israël. mentum Dei, * et in lege ejus noluérunt ambuláre.

Et oblíti sunt benefactórum ejus, et mirabílium ejus quæ ostendit eis.

Coram pátribus eórum fecit mirabília in terra Ægypti, * in campo Táneos.

Interrúpit mare, et per

*

Quia non credidérunt in Deo, nec speravérunt in salutári ejus.

Et mandávit núbibus désuper, *et jánuas cœli apéruit.

Et pluit illis manna ad manducandum, * et panem cœli dedit eis.

« PoprzedniaDalej »