lone, anima fidelis coram Deo gemit. PSALMUS 6. Fidelium inter mundi hu Sillic sédimus,* et flévi- fiducia. mus, cùm recordarémur Sion. Insalícibus in médio ejus,* suspéndimus órgana nostra ; Quia illic interrogavérunt nos, qui captívos duxérunt nos * verba cantiónum; ÓMINE, ne in furóre tuo árguas me, * neque in ira tua corrípias me. Miserére mei, Dómine; quóniam infirmus sum: sana me, Dómine, quóniam conturbáta sunt ossa mea. * Et ánima mea turbáta est valdè: sed tu, Dómine, úsquequò? Et qui abduxérunt nos: Hymnum cantáte nobis de cánticis Sion. Quómodò cantábimus cánticum Dómini * in terra aliéna? Si oblitus fúero tuî, Jerúsalem, * oblivióni detur déxtera mea. Convertére, Dómine, et éripe ánimam meam : * salvum me fac propter misericórdiam tuam; Quóniam non est in morte, qui memor sit tuî: * in Adhæreat lingua mea fáu-inferno autem quis confitécibus meis, si non memí-bitur tibi? nero tuî; * Laborávi in gémitu meo, Si non proposúero Jerú-lavábo per síngulas noctes salem in princípio lætitiæ | lectum meum: * lácrymis meæ. Memor esto, Dómine, filiórum Edom, *in die Jerúsalem; Qui dicunt: Exinaníte, exinanite * usque ad fundamentum in ea. Fília Babylonis mísera : * beátus qui retribuet tibi retributiónem tuam, quam retribuisti nobis. Beátus qui tenébit, et allídet párvulos tuos ad petram. AD COMPLETORIUM. . Converte† nos. meis stratum meum rigábo. Turbátus est à furóre óculus meus: * inveterávi inter omnes inimícos meos. Discédite à me, omnes qui operámini iniquitátem; quóniam exaudívit DómiInus vocem fletus mei. Exaudívit Dóminus deprecatiónem meam; * Dóminus oratiónem meam sus Parcet páuperi et inopi; * et ánimas páuperum salvas fáciet. Ex usuris et iniquitáte rédimet ánimas eórum; * et honorábile nomen eórum coram illo. Et vivet, et dábitur ei de auro Arábiæ, et adorábunt de ipso semper: * tota die benedícent ei. Et erit firmamentum in terra in summis móntium, superextollétur super Líba * Et permanébit cum sole et num fructus ejus; et floréante lunam, * in generatió-bunt de civitáte sicut fœnum ne et generatiónem. Descendet sicut plúvia in vellus, et sicut stillicídia stillántia super terram. Oriétur in diébus ejus justítia, et abundantia pacis,* donec auferátur luna. terræ. Sit nomen ejus benedictum in sécula ; * ante solem pérmanet nomen ejus. Et benedicentur in ipso omnes tribus terræ ; * omnes gentes magnificábunt eum. Benedictus Dóminus Deus Israël, * qui facit mirabília solus. Et benedictum nomen majestátis ejus in æternum; * et replébitur majestáte ejus omnis terra: Fiat, fiat. PSALMUS 100. Regnum Christi, qui cunc Arabum et Saba dona addú- tos in proximum iniquos cent. Et adorábunt eum omnes reges terræ ; * omnes gentes sérvient ei: Quia liberábit páuperem à potente, et páuperem cui non erat adjútor. disperdet, describitur. céntia cordis mei, * in médio | à Dómino, * quos redémit de domus meæ. Non proponébam ante óculos meos rem injustam: * facientes prævaricatiónes odívi. Non adhæsit mihi cor pravum : * declinantem à me malignum non cognoscébam. manu inimíci; Et de regiónibus congregávit eos,* à solis ortu et occásu, ab aquilóne et mari. Erravérunt in solitúdine, in inaquóso ; * viam civitátis habitáculi non invenérunt. Esurientes, et sitientes; * Detrahentem secrétò pró- | ánima eórum in ipsis defécit. ximo suo, hunc persequébar. num, * Et clamavérunt ad Dómicùm tribularentur; et de necessitátibus eórum erípuit eos. Et deduxit eos in viam rectam, * ut irent in civitátem habitatiónis. Confiteantur Dómino misericórdiæ ejus,*et mirabília ejus filiis hóminum; Quia satiávit ánimam inánem, * et ánimam esurientem satiávit bonis. Sedentes in ténebris et umbra mortis, * vinctos in mendicitáte et ferro; Quia exacerbavérunt elóquia Dei, et consilium Áltíssimi irritavérunt. Et humiliátum est in labóribus cor éorum : * infirmáti sunt, nec fuit qui adjuváret. Et clamavérunt ad Dóminum, cùm tribularentur; * et de necessitátibus eórum liberávit eos. Et eduxit eos de ténebris et umbra mortis, * et víncula eórum disrupit. Confiteantur Dómino mi * Dicant qui redempti sunt sericórdiæ ejus, et mirati Et clamavérunt ad Dóminum, cùm tribularentur; et de necessitátibus eórum eduxit eos. Etstátuit procellam ejus in auram,* et siluérunt fluctus ejus. Et lætáti sunt, quia siluérunt; *et deduxit eos in portum voluntátis eórum. Confiteantur Dómino misericórdiæ ejus, * et mirabília ejus filiis hóminum. Et exaltent eum in ecclésia plebis, * et in cáthedra seniórum laudent eum. Altera divisio Psalmi 106. Posurr [Dóminus] flúmina in desertum, * et éxitus aquárum in sitim : Terram fructíferam in salsúginem, * à malítia inhabitántium in ea. Pósuit desertum in stagna aquárum, * et terram sine aqua in éxitus aquárum ; Et collocávit illic esurientes: et constituérunt civitátem habitátionis. Et seminavéruntagros, et plantavérunt víneas; * et fecérunt fructum nativitátis. Et benedixit eis, et multiplicáti sunt nimìs; * et jumenta eórum non minorávit Et pauci facti sunt, * et vexáti sunt à tribulatióne malórum, et dolore. Effúsa est contémptio super príncipes; * et erráre fecit eos in ínvio, et non in via. Et adjúvit páuperem de inópia, * et pósuit sicut oves famílias. Vidébunt recti et lætabuntur; * et omnis iníquitas oppilábit os suum. Quis sapiens, et custódiet hæc?et intélliget misericórdias Dómini? AD LAUDES. PSALMUS 23. Dilectio proximi ad cœlos ducit, ubi Christus Rex gloriæ ingressus est. D ÓMINI est terra, et plenitúdo ejus;* orbis terrárum, et universi qui hábitant in eo: Quia ipse super mária fundávit eum,*et super flúmina præparávit eum. Quis ascendet in montem Dómini?* aut quis stabit in loco sancto ejus? Innocens mánibus et mundo corde,* qui non accépit in vano ánimam suam, nec jurávit in dolo próximo suo. Hic accipiet benedictiónem à Dómino, * et misericórdiam à Deo salutári suo. Hæcest generátioquæréntium eum, * quæréntium fáciem Dei Jacob. Attóllite portas, príncipes, vestras; et elevámini, portæ æternáles:* et introíbit Rex glóriæ. Quis est iste Rex glória? * Dóminus fortis et potens, Dóminus potens in prælio. Regnum Christi expectatum et promissum, regnum pacis. BEN ENEDIXISTI, Dómine, terram tuam * avertisti captivitátem Jacob. Remisisti iniquitátem plebis tuæ, * operuisti ómnia peccáta eórum. Mitigasti omnem iram tuam ;* avertisti ab ira indignatiónis tuæ. Converte nos, Deus salutáris noster,* et averte iram tuam à nobis. Numquid in æternum irascéris nobis?* aut extendes iram tuam à generatióne in generatiónem? Deus, tu conversus vivificábis nos; et plebs tua lætábitur in te. |