Si fiat de Festo Annual. vel Solem. maj. fit Comm. Dominica anticipanda in Off. Noct. tantum per ix. Lectionem Homil. in Evang. et in Laudibus per Ant. ad Benedictus. y. et Orat. Prætermittuntur in hoc casu Lectiones de Baruch. Hic porro ritus servatur sequentibus Sabbatis, si anticipandum sit officium ali cujus Dominicæ. "Vespera ut in Sabb. antè Septuagesimam ; et deinceps nihil fiat de Officio à Circis. ad Septuag. nisi Comm. Virg. Deip.] Si verò Septuagesima non occurrat in sequentem Dominicam, fiet Officium ut sequitur. H vénerit æstus. Et erit fólium ejus víride, et in témpore siccitátis non erit sollícitum, nec aliquandò désinet fácere fructum. Lectio ij. dicit Dóminus ad me: HVade, et sta in portà filió rum pópuli, per quam iningrediuntur reges Juda, et egrediuntur, et in cunctis portis Jerúsalem et dices ad eos: Audíte verbum Dómini, reges Juda, et omnis Juda, cunctíque habitatóres Jerúsalem, qui ingredímini per portas istas. Hæc dicit Dóminus: Custodite ánimas vestras, et nolíte portáre póndera in die sáb bati: nec inferátis per portas Jerúsalem. Et nolíte ejícere ónera de domibus vestris in die sábbati, et omne opus non faciétis: sanctificáte diem sábbati, sicut præcépi pátribus vestris. Et non audiérunt, nec inclinavérunt aurem suam sed induravérunt cervícem suam, ne audirent me, et ne accíperent disciplínam. De Jeremíâ Prophétâ. Lectio j. Cap. 17. EC dicit Dóminus: Maledictus homo, qui confídit in hómine, et ponit carnem brachium suum, | et à Dómino recédit cor ejus. | Erit enim quasi myrícæ in deserto, et non vidébit cùm vénerit bonum: sed habitábit in siccitáte, in deserto, in terrâ salsúginis, et inha bitábili. Benedictus vir, qui confidit in Dómino, et erit Dóminus fidúcia ejus. Et erit quasi lignum quod transplantátur super aquas, quod ad humorem mittit radices suas et non timébit cùm Lectio iij. Terit: Si audiéritis me, E dicit Dóminus, ut non inferátis ónera per portas civitátis hujus in die sábbati; et si sanctificavéritis diem sábbati, ne faciátis in eo omne opus: ingredientur per portas civitátis hujus re IN I. NOCTURNO. Lectio j. Cap. 18. V ERBUM, quod factum est ad Jeremíam à Dómino, dicens: Surge, ges et príncipes, sedentes super sólium David, et ascendentes in cúrribus et equis, ipsi et príncipes eórum, viri Juda, et habitatóres Jerúsalem: et habitábitur civitas hæc in sempiternum. Et vénient de civi- et descende in domum fíguli, tátibus Juda, et de circúitu et ibì áudies verba mea. Et Jerúsalem, et de terrâ Bén-descendi in domum fíguli, et jamin, et de campéstribus ecce ipse faciébat opus suet de montuósis, et ab Austro, per rotam. Et dissipatum est portantes holocaustum, et vas, quod ipse faciébat è víctimam, et sacrificium, luto mánibus suis: converet thus, et ínferent oblatió- susque fecit illud vas áltenem in domum Dómini. Si rum, sicut placuerat in ócuautem non audiéritis me ut lis ejus ut fáceret. Et factum sanctificétis diem sábbati, est verbum Dómini ad me, et ne portétis onus, et ne dicens: Numquid sicut fíguinferátis per portas Jerúsa- lus iste, non pótero vobis lem in die sabbati succen- fácere, domus Israël, ait dam ignem in portis ejus, Dóminus? ecce sicut lutum, et devorábit domos Jerúsa-in manu fíguli, sic vos in lem, et non extinguétur. manu meâ, domus Israël. R. Ecce nos, 280. Lectio ij. RE EPENTE loquar adversùm gentem, et adversùs regnum, ut eradicem, et déstruam, et disperdam illud. Si pœniténtiam égerit gens Ad Magníficat. Ant. 5. a. Cantáte Dómino, laudáte Dóminum: quia li-illa à malo suo, quod locútus berávit ánimam pauperis de manu malórum. Jerem. 20. Oratio, ut infrà ad Laudes. DOMINICA II post Epiphaniam. Omnia ut in Dominicis à Circumcis. ad Septuagesim. 271, additis quæ sequuntur. sum adversùs eam : agam et ego pœnitentiam super malo, quod cogitávi ut fácerem ei. Et súbitò loquar de gente et de regno, ut ædificem et plantem illud. Si fécerit malum in óculis meis, ut non áudiat vocem meam : pœniténtiam agam super bono, quod locútus sum ut fácerem ei. R. Dóminus, 280. Lectio iij. constitúti ne fiduciam habeá mus in ædificiórum splendó→ re, et dicámus Templum Dómini est. Illud enim Temhábitat vera fides, sancta plum Dómini est, in quo conversátio, omniumque virtútum chorus. Déniquè infert Si rectas fecéritis vias vestras ; et cogitatio vestra non abíerit post errórem, et secúti fuéritis justí→ tiam, et malum non fecéritis, neque effudéritis sánguinem innocentem, símplices quosque non scandalizantes; Net habitatóribus JerúsaUNC ergò dic viro Juda, lem, dicens: Hæc dicit Dóminus: Ecce ego fingo contrà vos malum, et cógito contrà vos cogitatiónem : revertátur unusquisque à viâ suâ malâ, et dirígite vias vestras, et stúdia vestra. Qui dixérunt : Desperávimus: post cogitatiónes enim nostras íbimus, et unusquisque pravitátem cordis sui et post deos aliénos non ammali faciémus: Ideò hæc bulavéritis, perversa adodicit Dóminus: Interrogáte gentes Quis audívit tália horribília, quæ fecit nimis virgo Israël ? R. Ecce dies véniunt, 280. IN II. NOCTURNO. Ex Commentário sancti Hierónymi, Presbyteri, in Jeremíam. rantes dógmata, quæ de R. Ecce dies vénient, 280. TE ad locum meum in Silo, ubi habitávit nomen meum à princípio, inquit Dóminus, et vidéte quæ fécerim ei propter malitiam pópuli mei Israël. Ex præteritis docet præséntia; et dicéntibus Templum Dómini, Templum Dómini, Templum Dómini est; et pretiósæ domûs ful R. Adinvénit, 281. góre gaudéntibus, Silo, ubi | Bénjamin se abjectúrum esprimum fuit tabernáculum se testátur. Abjécit ígitur Dei, recordátur históriæ, Silo, abjectúrus et Temde quâ in Psalmo scriptum plum: abjécit decem tribus, est: Et répulit tabernáculum abjectúrus et duas. Quidquid Silo. Ut quomodò ille locus illi pópulo dícitur, intelligáin ruínas cíneresque collap-mus et de nobis, si simílią sus est, ita et Templum cór-fecérimus. ruat, cùm simílium habitátio fúerit peccatórum. Sicut ígitur Silo Templi exemplum est, ita Templum nobis, quandò tempus advénerit illíus testimónii: Putas véniens Fílius hóminis, invéniet fidem super terram? R. In diebus, 281. Lectio vj. quia fecistis ómnia IN II. NOCTURNO. Léctio sancti Evangélii secundùm Joannem. Lectio vij. Cap. 2. illo témpore Núptiæ factæ sunt in Cana Galilææ, et erat mater Jesu ibi: vocátus est autem et Jesus, et discípuli ejus ad nuptias. Et réliqua. Eópera hæc, dicit Dómi- Homília sancti Augustíni, Q Epíscopi. Tract. 8. in Joan. n. 1 et 3. UIS est qui considerat ópera Dei, quibus régitur et administrátur totus hic mundus, et non obstupescit obruiturque miráculis? Sed quia hómines in áliud intenti perdiderunt consideratiónem óperum nus et locútus sum ad vos manè consurgens et loquens, et non audistis: fáciam dómui huic, sicut feci Silo; et projíciam vos à fácie meâ, sicut projéci omnes fratres vestrós, universum semen Ephraïm. Comminátur eis simília se esse factúrum Templo in Jerosolymis, quæ fecit loco Silo, ubi primùm Dei, in quâ darent quotidiè fuit tabernáculum ut pec- laudem Creatóri; servávit cáta simília pari sententiâ fe- sibi Deus inusitata quædam riantur. Et quomodò projé- quæ fáceret, ut tanquàm cit Dóminus semen Ephraïm, dormientes hómines ad se id est, decem tribus quæ colendum mirabílibus excivocabantur Israël : et habé- táret. Prióra mirácula fecit bant príncipes propter Jeró- per Verbum suum Deum boam filium Nabat de tribu apud se; posterióra fecit per Ephraïm, sic étiam Jerúsa- ipsum Verbum suum incarlem et tribum Juda cum'nátum. Cùm ergò tanta vi : deámus facta per Deum Jesum, quid mirámur aquam in vinum conversam per hóminem Jesum? Ipse fecit hoc, qui illa ómnia. R. Deus secundùm imáginem suam fecit hóminem: creávit ex ipso adjutórium símile sibi : Justitiam et judícia sua ostendit illis, et magnália honóris ejus vidit óculus illórum. y. Núptiæ factæ sunt in Cana Galilææ, et erat mater Jesu ibì; vocátus est autem et Jesus, et discípuli ejus ad nuptias: * Justitiam. Eccli. 17. Joan. 2. n. 3. 4. 5 et 9. Lectio viij. XCEPTO miráculo, áliquid genuisti; divinitátem meam non tu genuisti; sed quia genuisti infirmitátem meam, tunc te cognoscam, cùm ipsa infirmitas pendébit in cruce: hoc est enim, Nondùm venit hora mea. R. Deficiente vino, dicit mater Jesu ad eum; Vinum non habent. Et dicit ei Jesus: Nondùm venit hora mea. Dicit mater ejus ministris. * Quodcumque díxerit vobis, fácite. y. Fácite quæ præcépit Dóminus Deus, ut benè sit vobis: * Quodcumque. Tract. 9. n. 2. Lectio ix. UÒD Dóminus invitátus venit ad nuptias, étiam Ein ipso facto mystérii et exceptâ mystica significatió sacramenti latet. Quid mi- ne, confirmáre vóluit quòd rum si in illam domum ad ipse fecit núptias. Futúri nuptias venit, qui in hunc enim erant, de quibus dixit mundum ad nuptias venit? Apóstolus, prohibentes núVerbum enim, sponsus; et bere, et dicentes quòd masponsa caro humána : et lum essent núptiæ, et quòd utrumque unus Filius Dei, diábolus eas fecisset. Nec ilet idem filius hóminis. Ute-læ quæ virginitátem Deo rus Vírginis María thálamus ejus; indè processit tanquàm sponsus de thalamo suo. Certi sacramenti grátiâ, vidétur matrem de qua sponsus processit, non agnoscere, et dícere illi: Quid mihi et tibi est, múlier? Miráculum exigébat mater: at ille non agnoscit víscera humána, operatúrus facta divína, tanquàm dicens: Quod de me facit miráculum, non tu vovent, quanquam ampliórem gradum honóris et sanctitátis in Ecclésiâ téneant, sine núptiis sunt: nam et ipsæ pertinent ad nuptias cum totâ Ecclésià in quibus núptiis sponsus est Christus. Ac per hoc ergò Dóminus invitátus venit ad nuptias; ut conjugális cástitas firmarétur, et ostenderétur sacramentum nuptiarum : quia et illárum nuptiárum sponsus |