Lectio ij.
gent; et te adorábunt, teque
dicit Dóminus re- deprecabuntur. Tantùm in

Hdemptor tuus, et formá-te est Deus, et non est abs

:

que te Deus. Verè tu es Deus abscónditus, Deus Israël Salvátor. Confúsi sunt, et erubuérunt omnes simul

æternâ : non confundémini, et non erubescétis usque in séculum séculi. Hæc dicit. R. Omnes sitientes, 149. Ad Benedictus.

Ant. 6. F. Domus Jacob, veníte et ambulémus in lúmine Dómini. Is. 2.

Ad Magníficat.

Ant. 7. ç. De Sion egrediétur lex, et verbum Dómini de Jerúsalem. Mich. 4.

tor tuus ex útero: Ego sum Dóminus, fáciens ómnia, extendens cœlos solus, stabíliens terram, et nullus mecum; írrita fáciens signa abiérunt in confusiónem fadivinórum, et aríolos in bricatóres errórum. Israël furórem vertens; conver-salvátus est in Dómino salúte tens sapientes retrorsùm, et sciéntiam eórum stultam fáciens; suscitans verbum servi sui, et consilium nuntiórum suórum complens; qui dico Jerúsalem: Habitáberis; et civitátibus Juda: Edificabímini, et deserta ejus suscitábo; qui dico profundo Desoláre, et flúmina tua arefáciam; qui dico Cyro: Pastor meus es, et omnem voluntátem meam complébis; qui dico Jerúsalem : Edificáberis; et templo Fundáberis. Hæc dicit. Cap. 46. R. Quàm pulchri, 149 ONFRACTUS est Bel, conLectio iij. Cap. 45. trítus est Nabo : facta GO suscitávi eum ad justí- sunt simulácra eórum tiam, et omnes vias ejus béstiis et jumentis, ónera dirigam ipse ædificábit ci- vestra gravi póndere usque vitátem meam, et captivitá- ad lassitúdinem. Contabuétem meam dimittet, non in runt et contríta sunt simul: prétio neque in munéribus, non potuérunt salváre pordicit Dóminus Deus exercí- tantem, et ánima eórum in tuum. Hæc dicit Dóminus : captivitátem ibit. Audíte me Labor Ægypti, et negotiátio domus Jacob, et omne resíÆthiopiæ et Sábaïm, viriduum domûs Israël, qui sublimes ad te transíbunt, et tui erunt post te ambulábunt, vincti mánicis per

E

FERIA SEXTA.
De Isaíâ Prophétâ.

Lectio j.

C

portámini à meo útero, qui gestámini à meâ vulvâ. Usque ad senectam ego ipse,

et usque ad canos ego portá- | dedi eos in manu tuâ : non bo ego feci, et ego feram; posuisti eis misericórdias : ego portábo, et salvábo. Cui super senem aggravasti juassimilastis me, et adæquas- gum tuum valdè. Et dixisti : tis, et comparastis me, et In sempiternum ero dómina: fecistis símilem? Hæc dicit. non posuisti hæc super cor R. Audíte, 148. tuum, neque recordáta es Lectio iij. novíssimi tui. Et nunc audi hæc delicáta, et hábitans

EDÍTE prævaricatóres ad

Reor. Recordamini prioris confidenter, quæ dicis in

R. Vox clamantis, 149.

Ad Benedictus.

Ant. 5. C. Fílii Sion, exultáte et lætámini in Dómino Deo vestro ; quia dedit vobis doctórem justitiæ. Joel, 2. Ad Magníficat.

séculi, quóniam ego sum corde tuo : Ego sum, et non Deus, et non est ultrà Deus, est præter me ámpliùs: non nec est símilis mei: annún- sedébo vídua, et ignorábo tians ab exordio novíssi-sterilitátem. Vénient tibi mum, et ab inítio quæ nec-duo hæc subitò in die unâ, dùm facta sunt, dicens: sterilitas et vidúitas. Hæc Consilium meum stabit, et dicit. omnis voluntas mea fiet : vocans ab Oriente avem, et de terrâ longinquâ virum voluntátis meæ, et locútus sum et addúcam illud: creávi, et fáciam illud. Audíte me duro corde ; qui longè estis à justitia. Propè feci justítiam meam, non elongábitur, et salus mea non morábitur. Dabo in Sion salútem, et in Israël glóriam meam. Hæc dicit. R. Egrediétur, 148. Lectio ij. Cap. 47. Rus exercituum nomen EDEMPTOR noster, Dómi

Ant. 1. a. Ecce testem pópulis dedi eum, ducem ac præceptórem géntibus. Is. 55. [Nisi dicenda sit Antiph. O Sapiéntia. ]

SABBATO.

De Isaíâ Prophétâ.
Cap. 48.
UDITE hæc domus Jacob,

Lectioj.
Aqui vocámini nómine

Israël, et de aquis Juda existis; qui jurátis in nó

illíus, sanctus Israël. Sede tacens, et intra in ténebras fília Chaldæórum: quia non vocáberis ultrà dómina reg-mine Dómini, et Dei Israël nórum. Irátus sum super pópulum meum, contaminávi hæreditátem meam, et

recordámini non in veritáte, neque in justítiâ. De civitáte enim sanctâ vocáti sunt, et

super Deum Israël constabi- mea: facta fuisset sicut flulíti sunt: Dóminus exercí-men pax tua, et justítia tua tuum nomen ejus. Prióra ex sicut gurgites maris, et fuistunc annuntiávi, et ex ore set quasi aréna semen tuum, meo exiérunt, et audíta feci et stirps úteri tui ut lapilli ea: repentè operátus sum, ejus: non interîsset, et non et venérunt. Scivi enim quia fuisset attrítum nomen ejus durus es tu, et nervus fér-à fácie meâ. Egredímini de reus cervix tua, et frons tua | Babylóne, fúgite à Chaldæis, ærea. Prædíxi tibi ex tunc in voce exultatiónis annunántequàm venírent indicávi tiáte: audítum fácite hoc, tibi, ne fortè díceres: Idóla et efferte illud usque ad exmea fecérunt hæc, et sculp-tréma terræ. Dícite: Redétília mea, et conflatília man-mit Dóminus servum suum davérunt ista. Hæc dicit. Jacob. Hæc dicit.

R. Ecce servus, 149.
Lectio ij.

R. Omnes sitientes, 149. Si incæptæ fuerint Ant. majores O, tunc ad Laudes et per Horas dicuntur Anti

tur infrà, ante Officium Vigilia Natalis Domini.

Ad Benedictus. Ant. 7. ç. Ponam verba mea in ore ejus; loqueturque ad eos ómnia quæ præcépero illi. Deuteron. 18.

UDI me Jacob, et Israël A quer quem ego voco: ego ipse, ego primus, et ego novíssi-phone propriæ, ut ordinanmus. Manus quoque mea fundávit terram, et déxtera mea mensa est cœlos ego vocábo eos, et stabunt simul. Congregámini omnes vos, et audite quis de eis annuntiávit hæc? Dóminus diléxit eum, fáciet voluntátem suam in Babylóne, et bráchium suum in Chaldæis. Ego, ego locútus sum, et vocávi eum : addúxi eum, et directa est via ejus. Hæc dicit. R. Quàm pulchri, 149. Lectio iij.

EC dicit Dominus re

AD VESPERAS. Psalmi de Psalterio. Ant. Dómine exercituum, ut suprà in Sabb. Adventús. CAPITULUM. Isaiæ 59. IMÉBUNT qui ab occidente, nomen Dómini; et qui ab ortu solis, glóriam ejus; cùm vénerit quasi flúvius violen

T

Hdemptor tuus sanctus Is-tus quem Spíritus Dómini

raël Ego Dóminus Deus tuus docens te utília, gubernans te in viâ, quâ ámbulas. Utinam attendisses mandáta

cogit, et vénerit Sion Re-
demptor.

Hymnus, Creátor, 147.
7. Visitasti terram, Dó-

mine, R. Et inebriasti eam. sum in óculis Dómini, et

Ps. 64.

Ad Magníficat.
Ant. 5. a. Hauriétis aquas,
in gáudio de fontibus Salva-
tóris, et dicétis in die illâ :
Confitémini Dómino, et in-
vocáte nomen ejus. Is. 12.
[Nisi discenda sit Ant. O.
Oratio, ut infrà ad Laudes.
DOMINICA III.
ADVENTUS.
AD OFFICIUM NOCT.
Omnia ut suprà in Domi-
nicis Adventús, additis quæ
sequuntur.

IN I. NOCTURNO.
De Isaía Prophétâ.
Cap. 49.

Lectio j.

A

UDÍTE, ínsulæ, et attén

Deus meus factus est fortitú-
do mea. Et dixit: Parùm est
ut sis mihi servus ad sus-
citandas tribus Jacob, et
fæces Israël convertendas.
Ecce dedit te in lucem gén-
tium, ut sis salus mea usque
ad extrémum terræ. Hæc
dicit Dóminus redemptor
Israël, Sanctus ejus, ad
contemptibilem ánimam, ad
abomínátam gentem, ad ser-
vum dominórum: Reges vi-
débunt, et consurgent prín-
cipes, et adorábunt propter
Dóminum, quia fidélis est,
et Sanctum Israël qui elégit
te. Hæc dicit.

R. Egrediétur, 148.
Lectio iij.

EC dicit Dóminus: In

dite, pópuli de longe Htempore plácito exau

Dóminus ab útero vocávit me, de ventre matris meæ recordátus est nóminis mei. Et pósuit os meum quasi gládium acútum in umbrâ manus suæ protéxit me, et pósuit me sicut sagittam electam, in pharetrâ suâ abscondit me. Et dixit_mihi: Servus meus es tu, Israël, quia in te, gloriábor. Hæc dicit.

R. Audíte, 148.

Lectio ij.

nunc dicit Dóminus,

dívi te, et in die salútis auxiliátus sum tui: et servávi te, et dedi te in fœdus pópuli, ut suscitáres terram, et possidéres hæreditates dissipátas: ut díceres his qui vincti sunt: Exíte; et his qui in tenebris : Revelámini. Super vias pascentur, et in ómnibus planis páscua eórum. Non esúrient, neque sítient, et non percútiet eos æstus et sol; quia miserátor eórum reget eos, et ad fon

Eformans me ex útero ser- tes aquarum potábit eos. Et

vum sibi, ut redúcam Jacob ad eum, et Israël non congregabitur et glorificátus

ponam omnes montes meos in viam, et sémitæ meæ exaltabuntur. Hæc dicit.

Lectio iv. VANGÉLICIS sanctiónibus, dilectíssimi, multùm auctoritátis præbet doctrína legális; cùm quædam de mandáto véteri ad novam observántiam trans

ramentum terra produxit. Quod ut prompto ánimo nos fácere monstrémus, non solúm continéntiam jejúnii, sed étiam eleemosynárum curam oportet assúmi; ut de terrâ quoque cordis nostri germen justitiæ et fructus caritátis oriátur, et misericórdiam Dei, páuperum ipsíus miserando, mereámur. R. Ecce servus meus, 149. Lectio v.

feruntur; et ex ipsâ eccle- Eexorandum Deum postu siasticâ devotióne demons-ECCISSIMA enim est ad trátur, quòd Dóminus Jesus látio, cui pietátis ópera sufChristus non venit legem fragantur; quóniam qui susólvere, sed adimplére. Ces- um ab inope non avertit sántibus enim significatió- ánimum, citò ad se Dómini nibus quibus Salvatóris nos-convertit audítum, dicente tri nuntiabátur adventus, Dómino: Estóte misericoret peractis figúris quas ábs- des, sicut et Pater vester tulitipsa præséntia veritátis. miséricors est: Dimittite, et eâ quæ vel ad régulas mo- dimittétur vobis. Quid hâc rum, vel ad simplicem Dei justitiâ benígnius? Quid hâc cultum rátio pietátis instí-retributióne cleméntius, ubì tuit, in eádem apud nos formâ in quâ sunt cóndita, persevérant: et quæ utríque testamento erant cóngrua, nullâ sunt commutatióne variáta. Ex iis autem est étiam décimi mensis solem-redditúram se promittit véne jejúnium, quod à nobis nunc ánnuâ est consuetúdine celebrandum; quia plenum justitiæ est atque pietátis, grátias divínæ ágere largitáti, pro fructibus quos in usus hóminum secundùm summæ providéntiæ tempe

senténtia judicatúri in potestáte pónitur judicandi? Date, inquit, et dábitur vobis. Quàm citò diffidéntiæ sollicitúdo, et avaritiæ est amputáta cunctátio; ut quod

ritas, secúra expendat humanitas! Constans esto, christiáne largitor: da quod accipias, fere quod metas, sparge quod cólligas. Noli metúere dispéndium, noli de dúbio suspicáre proventu. Substantia tua, cùm benè