prædicárem annum placábilem Dómino, ut consolárer omnes lugentes. Is. 61. Ant. 4. D. Ducam cæcos in viam quam nésciunt; et in sémitis quas ignoravérunt, ambuláre eos fáciam. Is. 42. Ant. 5. a. Ponam ténebras coram eis in lucem, et praya in recta. Is. 42. CAPITULUM. Isaia 50. UIS ex vobis timens Dó AD TERTIAM. H Is. 48. AC dicit Dóminus redemptor tuus Sanctus Israël Ego Dóminus Deus tuus docens te utília, gubernans te in viâ quâ ámbulas. R.br. Audiam quid loquá, tur in me* Dóminus Deus. Audiam. y. Quóniam loquétur pacem* in plebem suam Dóminus Deus. Glória. Qminum, áudiens vocem Audiam. Ps. 84. servi sui ? Qui ambulávit in ténebris, et non est lumen ei, speret in nómine Dómini, et innitátur super Deum suum. Hymn.Jordánis, suprà, 150. . Emitte lucem tuam, Deus, R. Et veritatem tuam. Ad Benedictus. Ant. 1. D. Multos curávit Jesus à languóribus, et plagis, et spiritibus malis, et cæcis multis donávit visum, et dixit: Euntes renuntiáte Joanni quæ audistis et vidistis, allelúia. Luc. 7. . Diriget mansuétos in judício; R. Docébit mites vias suas. Ps. 24. AD SEXTAM. PONAM universos fílios tuos doctos à Dómino, et multitúdinem pacis filiis tuis, et in justítiâ fundáberis R.br. Benedictus es, Dómine, * Doce me justificatiónes tuas. Benedictus es. y. In viâ testimóniórum tuórum delectátus sum. * Doce me. Glória. Benedictus es. Oratio. y. Misericórdiâ tuâ, DóXCITA, Dómine, corda mine, plena est terrâ: R. Jus E nostra' ad præparandas tificationes tuits doce me. Unigéniti tui vias, ut per Ps. 118. AD PRIMAM. Ant. 2. D. Dóminus. In R. br. y. Qui ventúrus AD NONAM. Ant. 5. a. Ponam. CAPITULUM. Isaia 60. RIT tibi Dóminus in lucem sempiternam, et complebuntur diesluctûstui. es in mundum. Joan. 6. Pópulus autem tuus omnes justi in perpétuum hæreditábunt terram, germen plantatiónis meæ, opus manûs meæ ad glorificandum. R.br. Qui sperant in te, Dómine, * In æternum exul tábunt. Qui. y. Et habitábis * in eis.* In. Glória. Qui. Ps. 5. y. In lúmine vultus tui ambulábunt, R. Et in nómine tuo exultábunt totâ die. Ps. 88. Ant.. 1. f. AD VESPERAS. CCE ego mitto Ange UPER montem excelsum SUPER ascende tu, qui evangelízas Sion: exalta in fortitúdine vocem tuam, qui evangelízas Jerúsalem: exalta, noli timére. Dic civitátibus Juda: Ecce Deus vester. Hymnus, Statúta, 150. . Justitia et judicium præparátio sedis tuæ, Dómine: R. Misericórdia et véritas præcédent fáciem tuam. Ps. Ad Magníficat. Ant. 1. D. Dixit Jesus ad Elum meum, et præ- turbas de Joanne, fie est parábit viam ante fáciem de quo scriptum est : Ecce meam et statim véniet Dominátor, allelúia. Malach. 3. Ant. 5. C. Ecce super montes pedes evangelizántis et ego mitto Angelum meum ante fáciem tuam, qui præparábit viam tuam ante te, allelúia. Matth. 11. FERIA SECUNDA. annuntiantis pacem : céle-Oratio, ut suprà ad Laudes. bra, Juda, festivitátes tuas, et redde vota tua, allelúia. Nahum. 1. Ant. 2. D. Præparábitur in misericórdiâ sólium, et sedébit super illud in veritáte in tabernáculo David, júdicans et velóciter reddens quod justum est, allelúia. Is. 16. Lectio j. T De Isaíâ Prophétâ. Cap. 41. ACEANT ad me insulæ, et gentes mutent fortitúdinem accédant, et tunc loquantur, simul ad judícium propinquémus. Quis suscitávit ab oriente justum, Ant. 4. E. Dóminus di- vocávit eum ut sequerétur léxit eum, fáciet voluntá- se? Dabit in conspectu ejus tem suam. Ego, ego addúxigentes, et reges obtinébit; eum, et directa est via ejus, dabit quasi púlverem gládio allelúia. Is. 48. ejus, sicut stipulam vento Ant. 7. a. Veníte in cons-raptam árcui ejus. Persepectu ejus commoveátur à quétur eos, transíbit in pace, fácie ejus omnis terra, quia sémita in pédibus ejus non venit, allelúia. 1. Paral. 16. apparébit. Quis hæc operátus Hyem. 12 est et fecit, vocans gene- rántia : triturábis montes ratiónes ab exórdio ? Ego et commínues; et colles quasi Dóminus, primus et novís-púlverem pones. Ventilábis simus ego sum. Hæc dicit. R. Audíte, 148. Lectio ij. EJacob quem elégi, semen tu, Israël, serve meus, Abraham amíci mei, in quo apprehendi te ab extrémis terræ, et à longinquis ejus vocávi te, et dixi tibi: Servus meus es tu, elégi te, et non abjéci te. Ne tímeas, quia ego tecum sum: ne declines, quia ego Deus tuus: confortávi te, et auxiliátus sum tibi, et suscépit te déxtera Justi mei. Ecce confundentur et erubescent omnes qui pugnant adversùm te: erunt quasi non sint, et períbunt viri qui contradicunt tibi. Quæres eos, et non invénies, viros rebelles tuos; erunt quasi non sint; et véluti consúmptio, hómines bellantes adversùm te. Hæc dicit. R. Egrediétur, 148. Lectio inj. E apprehendens mauum GO Dóminus Deus tuus, tuam, dicensque tibi: Ne tímeas, ego adjúvi te. Noli timére, vermis Jacob, qui mórtui estis ex Israël; ego auxiliátus sum tibi, dicit Dóminus, et redemptor tuus, Sanctus Israël. Ego pósui te quasi plaustrum tritúrans novum, habens rostra ser eos, et ventus tollet, et turbo disperget eos; et tu exultábis in Dómino, in Sancto Israël lætáberis. Hæc dicit. B. Vox clamantis, 149. Ad Benedictus. Ant. 8. G. In die salútis auxiliátus sum tuî; et dedi te in fœdus pópuli, ut díceres his qui in tenebris : Revelámini. Is. 49. Ad Magníficat. Ant. 5. a. Dedi te in lucem géntium, ut edúceres de domo cárceris sedentes in ténebris. Is. 42. FERIA TERTIA. Lectio j. E Cap. 42. CCE servus meus, sus cípiam eum : electus meus, complácuit sibi in illo ánima mea: dedi Spíritum meum super eum; judícium géntibus próferet. Non clamábit, neque accípiet persónam, nec audiétur vox ejus forìs. Cálamum quassátum non cónteret, et linum fúmigans non extinguet: in veritáte edúcet judícium. Non erit tristis, neque turbulentus, donec ponat in terrâ judícium; et legem ejus insulæ expectábunt. Hæc dicit Dóminus Deus, creans coelos, et ex : qui dicunt conflátili : Vos dii nostri. Surdi, audíte; et cæci, intuémini ad videndum. Quis tendens eos: firmans terram, et quæ gérminant ex ea dans flatum pópulo qui est super eam, et spíritum cal-cæcus, nisi servus meus? et cántibus eam. Hæc dicit. R. Ecce servus meus, 149. Lectio ij. GO Dóminus vocávi te in surdus, nisi ad quem núntios meos misi? Quis cæcus, nisi qui venúmdatus est? et quis cæcus, nisi servus Dó Ejustítia, et apprehendi mini? Hæc dicit. manum tuam, et servávi te. R. Quàm pulchri, 149. B. Omnes sitientes, 149. Ad Benedictus. Ant. 3. a. Congregábo eos ab extrémis terræ, inter quos erunt cæcus et claudus; quia factus sum Israéli pater. Jerem. 31. Ad Magníficat. Ant. 8. G. Salvábo claudicantem, et dabo vos in laudem, cùm convértero captivitátem vestram, dicit Dóminus. Sophon. 3. FERIA QUARTA. De Isaíâ Prophétâ. Lectio j. E Cap. 43. T nunc hæc dicit Dóminus creans te, Jacob, det formans te Israël : Noli timére, quia redémi te, et vocávi te nómine tuo; ducam cæcos in viam meus es tu. Cùm transíeris Equam nesciunt; et in sé-per aquas, tecum ero, et flú mina non opérient te : cùm ambuláveris in igne, non comburéris, et flamma non ardébit in te. Quia ego Dóminus Deus tuus Sanctus Israël, Salvátor tuus, dedi propitiatiónem tuam Ægyp mitis quas ignoravérunt, ambuláre eos fáciam, ponam ténebras coram eis in lucem, et prava in recta: hæc verba feci eis, et non derelíqui eos. Conversi sunt retrorsùm: confundantur confusióne qui confídunt 'în sculptili, {tum, Æthiópiam, et Saba pro te. Ex quo honorábilis | Dóminus, Sanctus vester; factus es in óculis meis, et creans Israël, Rex vester. gloriósus, ego diléxi te, et Hæc dicit. dabo hómines pro te, et pópulos pro ánimâ tuâ. Hæc dicit. R. Audíte, 148. TOLI Lectio ij. R. Vox clamantis, 149. Ad Benedictus. Ant. 8. c. Derelinquam in médio tuî pópulum páuperem et egénum; et sperábunt Nour timere, quia ego te-in nómine Dómini. Sophon. 3 cum sum: ab oriente ad dúcam semen tuum, et ab occidente congregábo te. Ad Magníficat. exáudiam páuperes : Deus Ant. 4. A. Ego Dóminus Is. 41. FERIA QUINTA. Dicam aquilóni: Da; et aus-Israël : non derelinquam eos. tro Noli prohibére; affer : fílios meos de longinquo, et fílias meas ab extrémis terræ. Et omnem qui ínvocat nomen meum, in glóriam meam creávi eum, formávi eum, et feci eum. Educ foràs pópulum cæcum, et óculos habentem; surdum, et aures ei sunt. Hæc dicit. R. Egrediétur, 148. Lectio iij. Lectio j. E Cap 44. T nunc audi, Jacob serve meus, et Israël quem elégi. Hæc dicit Dóminus fáciens et formans te, ab útero auxiliátor tuus : Noli timére, serve meus Enus, et non est absque elégi. Effundam enim aquas GO sum, ego sum Dómi- Jacob, et rectíssime quem me salvátor. Ego annuntiávi super sitientem, et fluenta et salvávi: audítum feci, et super áridam : effundam non fuit in vobis aliénus. Spíritum meum super seVos testes mei, dicit Dómi- men tuum, et benedictiónem nus, et ego Deus. Et ab iní- meam super stirpem tuam. tio ego ipse, et non est qui Et germinábunt inter herde manu meâ éruat: operá- bas quasi sálices juxtà præbor, et quis avertet illud? terfluentes aquas. Iste dicet: Hæc dicit Dóminus redemp- Dómini ego sum: et ille votor vester, Sanctus Israël: cábit in nómine Jacob; et Propter vos misi in Babyló- hic scribet manu suâ : Dónem, et detráxi vectes uni-mino; et in nómine Israël versos, et Chaldæos in ná- assimilábitur. Hæc dicit. vibus suis gloriantes. Ego R. Ecce servus meus, 149. |