*ita de Trinitáte séntiat. [nípotentis, inde ventúrus Sed necessárium est ad est judicáre vivos et mórtuos: æternam salútem, ut incarnatiónem quoque Domini nostri Jesu Christi fidéliter credat. Est ergo fides recta, ut credámus et confiteámur * quia Dominus noster Jesus Christus Dei Fílius, Deus et homo est. Deus est ex substantia Patris ante sécula génitus, * et homo est ex substantia matris in século natus. Perfectus Deus, perfectus homo; * ex ánima rationali, et humána carne subsistens. Equális Patri secundùm divinitátem, * minor Patre secundùm humanitátem. Qui licèt Deus sit et homo, * non duo tamen, sed unus est Christus. Ad cujus adventum omnes hómines resúrgere habent cum corpóribus suis,* et redditúri sunt de factis própriis ratiónem. Et qui bona egérunt, ibunt in vitam æternam ; * qui verò mala, in ignem æter num. Hæc est fides catholica; * quam nisi quisque fidéliter firmiterque crediderit, salvus esse non póterit. CAPITULUM. Ephes. 5. Enunc autem lux in DómiRATIS aliquando tenebræ ; no. Ut filii lucis ambuláte; fructus enim lucis est in omni bonitáte, et justítia, et veritáte: probantes quid sit beneplácitum Deo. R. breve. Christe, Fili Dei vivi, * Miserére nobis. Repet. Christe, Fili Dei vivi, Unus autem non conversióne divinitátis in carnem, *sed assumptióne humani-* Miserére nobis. y. Habetur tátis in Deum. Unus omníno, non confusióne substántiæ, * sed unitáte persónæ. in proprio, * Miserére nobis. Glória Patri, et Fílio, et Spirítui sancto. Repet. Christe, Fili Dei vivi, * Miserére no Nam sicut ánima rationá-bis. Matt. 16. Tob. 8. Rom. 6. lis et caro unus est homo, *ita Deus et homo unus est Christus. Qui passus est pro salúte nostra; descendit ad ínferos; *tértia die resurrexit à mór tuis; Ascendit ad cœlos; sedet y. Exurge, Dómine, ádjuva nos; R. Et rédime nos propter nomen tuum. Ps. 43. y. Dóminus vobiscum, R. Et cum spíritu tuo. ORÉMUS. DOMINE Deus omnipotens, qui ad princípium hujus ad dexteram Dei Patris om- diéi nos perveníre fecisti, Hyem. 2 tua nos hódie salva virtúte, | suas in mentem nostram, et ut ad nullum declinémus in corde nostro superscribat peccátum, sed semper ad eas. R. Amen. Hebr. 8. tuam justítiam faciendam nostra procédant elóquia, dirigantur cogitatiónes et ópera: Per Dóminum nostrum Jesum Christum Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Tum fit lectio Canonis, qui pro singulis diebus habetur suo loco: in cujus fine dicitur: Tu autem, Dómine, miserére nostrî. R. Deo grátias. Post lectionem, Hebdo sancti Deus, per ómnia sé-madarius dicit: Adjutórium cula seculórum. R. Amen. y. Dóminus vobiscum, R. Et cum spíritu tuo. y. Benedicámus Dómino. R. Deo grátias. AD OFFICIUM CAPITULI. Primò fit lectio Martyrologii, in cujus fine nihil respondetur; sed statim Hebdomadarius dicit quæ sequuntur. Si verò non legatur Martyrologium, Officium capituli incipitur absolutè sic. y. Pretiósa in conspectu Dómini, R. Mors Sanctórum ejus. Ps. 115. ANCTA María, et omnes SANCTA Sancti ádjuvent nos in oratiónibus suis pro nobis ad Deum; ut secundum eum qui vocávit nos Sanctum, et ipsi in omni conversatióne sancti simus. R. Amen. Rom. 15. I. Petr. 1. nostrum in nómine Dómini: R. Qui fecit cœlum et terram. Ps. 123. Submissiori voce dicit: Benedícite. Lector versus ad eum, Deus. Hebd. Deus pacis aptet nos in omni bono, ut faciámus ejus voluntátem, fáciens in nobis quod pláceat coram se; per Jesum Christum, cui est glória in sécula seculórum. Hebr. 13. Lector, Amen. Posteà, si aliud Officium non sequatur, dicitur secretò: Fidélium, etc. AD TERTIAM. y. Deus, † in adjutórium. HYMNUS. sancte donorum pafons amóris, Spíritus, rens, Tuas refúsus íntimis Accende flammas córdibus. Qui caritátis vínculo Cum Patre nectis Fílium, Et nos amóris mútui Lector, Jube, domne, benedícere. [ Lectrix dicit, domna. ] Solus vel sola recitans dicit absolutè Benedic- | Arctis coapta néxibus. tionem. Doxologia et Antiphona in Bened. Det Dóminus leges | Proprio. ipsam vólui. dine, quia mandáta tua exquisívi. Et loquébar de testimóniis tuis in conspectu regum, * et non confundébar. Et meditábar in mandátis tuis, * quæ diléxi. Et levávi manus meas ad mandáta tua quæ diléxi, * et exercébar in justificatiónibus tuis. Divisio Psalmi 118. Inclina cor meum in tes- tuo, in timónia tua, * et non in avaritiam. Averte óculos meos, ne vídeant vanitátem: * in via tua vivífica me. Státue servo tuo eloquium tuum * in timóre tuo. * Amputa opprobrium meum quod suspicátus sum, quia judícia tua jucunda. Ecce concupívi mandáta tua: * in æquitáte tua vivífica me. EMOR esto verbi tui servo * quo mihi spem dedisti. Hæc me consoláta est in humilitáte mea, * quia elóquium tuum vivificávit me. Superbi iníquè agébant usquequáquè: * à lege autem tua non declinávi. Memor fui judiciórum tuórum à século, Dómine; et consolátus sum. * pro Deféctio ténuit me * peccatóribus derelinquéntibus legem tuam. Et véniat super me misericórdia tua, Dómine, * sa- Cantábiles mihi erant juslutáre tuum secundùm eló-tificatiónes tuæ in loco Et ambulábam in latitú- tuam in toto corde meo : * séculum séculi. miserére mei secundùm eló- | liasti me : * ut discam justi→ ficatiónes tuas. quium tuum. * Cogitávi vias meas, et converti pedes meos in testimónia tua. Parátus sum, et non sum turbátus, * ut custódiam mandáta tua. Funes peccatórum circumplexi sunt me; * et legem tuam non sum oblítus. Média nocte surgébam ad confitendum tibi super judícia justificatiónis tuæ. Párticeps ego sum ómnium timéntium te, * et custodiéntium mandáta tua. Misericórdia tua, Dómine, plena est terra: *justificatiónes tuas doce me. Divisio Psalmi 118. Bvo tuo, Dómine, secunONITATEM fecisti cum ser dùm verbum tuum. * Bonitátem, et disciplínam, et sciéntiam doce me;* quia mandátis tuis crédidi. Priusquam humiliárer ego delíqui : * proptéreà elóquium tuum custodívi. Bonus es tu; * et in bonitáte tua doce me justificatiónes tuas. Multiplicáta est super me iniquitas superbórum: * ego autem in toto corde meo scrutábor mandáta tua. Coagulátum est sicut lac cor eórum: * ego verò legem tuam meditátus sum. Bonum mihi quia humi Defecérunt óculi mei in elóquium tuum, dicentes: * Quandò consoláberis me? Quia factus sum sicut uter in pruína; * justificatiónes tuas non sum oblitus. Quot sunt dies servi tui?* Me expectavérunt peccatóres ut pérderent me : testimónia tua intelléxi. Omnis consummatiónis vidi finem : * latum mandátum tuum nimis. Divisio Psalmi 118. UÓMODÒ dilexi legem tu quandò fácies de persequén-Qam, Dómine 1* totâ die tibus me judícium? Narravérunt mihi iníqui fabulatiónes; sed non ut lex tua. Omnia mandáta tua, véritas: iníquè persecúti sunt me, ádjuva me. meditátio mea est. Super inimícos meos prudentem me fecisti mandáto tuo;* quia in æternum mihi est. Super omnes docentes me Paulò minùs consumma-intellexi: * quia testimónia vérunt me in terra: * ego tua meditátio mea est. autem non derelíqui mandáta tua. Super senes intellexi, * quia mandáta tua quæsívi. Ab omni via mala prohíbui pedes meos, ut custódiam verba tua. A judiciis tuis non declinávi, * quia tu legem posuisti mihi. Quàm dúlcia faucibus meis elóquia tua! * super mel ori meo. A mandátis tuis intellexi: |