tabernáculum suum Altissi mus. Deus in médio ejus, non commovébitur : * adjuvábit éam Deus manè diluculo. Conturbátæ sunt gentes, et inclináta sunt regna: * de Quóniam ecce reges terræ congregáti sunt : * convenérunt in unum. Ipsi videntes sic admiráti sunt, conturbáti sunt, commóti sunt. Tremor apprehendit eos : dit vocem suam, mota est*ibì dolóres ut parturientis. terra. Dóminus virtútum nobiscum, *susceptor noster Deus Jacob. Veníte, et vidéte ópera Dómini, quæ pósuit prodígia super terram,*áuferens bella usque ad finem terræ. Arcum cónteret, et confringet arma,*et scuta combúret igni. Vacáte, et vidéte quóniam ego sum Deus, exaltábor in géntibus, et exaltábor ín terra. * Dóminus virtútum nobiscum, susceptor noster Deus Jacob. PSALMUS 47. Ecclesia Dei frustrà impugnatur fundavit eam Deus in æternum. AGNUS Dóminus et lau In spíritu vehementi * cónteres naves Tharsis. Sicut audivimus, sic vídimus in civitáte Dómini virtútum, in civitáte Dei nostri: * Deus fundávit eam in æternum. Suscépimus, Deus, misericórdiam tuam * in médio templi tui. Secundùm nomen tuum, Deus, sic et laus tua in fines terræ: * justítia plena est déxtera tua. Lætétur mons Sion, et exultent filiæ Judæ * propter judícia tua, Dómine. Circúmdate Sion, et complectímini eam : * narráte in túrribus ejus. Pónite corda vestra in virtúte ejus, et distribúite domos ejus, * ut enarrétis in Mdabilis nimis, * in civi- progénie áltera; táte Dei nostri, in monte sancto ejus. * Fundátur exultatióne universæ terræ mons Sion, látera Aquilónis, cívitas Regis magni. Deus in dómibus ejus cognoscétur, * cùm suscipiet eam. Quóniam hic est Deus, Deus noster in æternum, et in séculum séculi : * ipse reget nos in sécula. PSALMUS 86. Ecclesiæ Dei dilatatio:ipse fundavit eam Altissimus. Fbus sanctis: díligit Dó UNDAMENTA ejus in mónti minus portas Sion super ómnia tabernácula Jacob. Gloriósa dicta sunt de te, * cívitas Dei. Memor ero Rahab et Babylónis, *sciéntium me. Ecce alienígenæ et Tyrus, et pópulus Æthiopum ; * hi fuérunt illic. Deus locútus est in sancto suo: * lætábor, et partíbor Síchimam, et convallem tabernaculórum metíbor. Meus est Gálaad, et meus est Manasses; * et Ephraïm fortitúdo cápitis mei : Juda rex meus, * Moab olla spei meæ. In Idumæam extendam calceamentum meum : * mi Numquid Sion dicet: Homo, et homo natus est in ea; * et ipse fundávit eam Altís-hi alienígenæ súbditi sunt. simus? D EUS, repulisti nos, et tus es, Quis dedúcet me in civitátem munítam? * quis dedúcet me usque in Idumæam ? Nonnè tu, Deus, qui repulisti nos? * et non egredié ris, Deus, in virtútibus nostris? PSALMUS 73. Inter mundi hujus calamitates, refugium nostrum in Commovisti terram, et Deo omnium Creatore. conturbasti eam: sana con nobis. tritiones ejus, quia commóta Uin finem? * irátus est fu quanta malignátus est inimícus in sancto! Et gloriáti sunt qui odérunt te, in médio solemnitátis tuæ. Posuérunt signa sua, signa; et non cognovérunt: * sicut in éxitu super sum mum. Quasi in sylva lignórum secúribus excidérunt jánuas ejus in idipsum: * in secúri et áscia dejecérunt eam. Incendérunt igni sanctuárium tuum : * in terra polluérunt tabernáculum nóminis tui. Dixérunt in corde suo cognátio eórum simul: * Quiéscere faciámus omnes dies festos Dei à terra. Signa nostra non vidimus: jam non est prophéta; et nos non cognoscet ámpliùs. Divisio Psalmi 73. Us TSQUEQUÒ, Deus, improperábit inimícus?* irrítat adversárius nomen tuum in finem? Ut quid avertis manum tuam et déxteram tuam * de médio sinu tuo in finem. Deus autem, rex noster ante sécula, operátus est salútem in médio terræ. Tu confirmasti in virtúte tua mare;* contribulasti cápita dracónum in aquis. Tu confregisti cápita dracónis: dedisti eum escam pópulis Æthiopum. Tu dirupisti fontes et torrentes: tu siccasti flúvios Ethan.. Tuus est dies, et tua est nox: tu fabricátus es auróram et solem. Tu fecisti omnes términos terræ : * æstátem et ver, tu plasmasti ea. Memor esto hujus, inimícus improperávit Dómino;* et pópulus insípiens incitávit nomen tuum. Ne tradas béstiis ánimas confitentes tibi ; * et ánimas páuperum tuórum ne obliviscaris in finem. Réspice in testamentum tuum; quia repléti sunt, qui obscuráti sunt terræ, dómibus iniquitátum. Ne avertátur húmilis factus confúsus: *pauper et inops laudábunt nomen tuum. Exurge, Deus, júdica causam tuam :* memor esto improperiórum tuórum, eórum quæ ab insipiente sunt tota die. Ne obliviscáris voces inimicórum tuórum: * supérbia eórum qui te odérunt, ascendit semper. AD VESPERAS. PSALMUS 127. Deus timendus: hinc Christi et Ecclesiæ prosperi labo Labóres mánuum tuárum | lum ejus: * adorábimus in quia manducábis: * beátus loco ubi stetérunt pedes ejus. es, et benè tibi erit. Surge, Dómine, in réquiem tuam; * tu et arca sanctificatiónis tuæ. Uxor tua sicut vitis abundans in latéribus domûs tuæ. Sacerdótes tui induantur Fílii tui sicut novellæ oli-justítiam ;* et sancti tui exulvárum in circúitu mensæ tent. nis ejus. Propter David servum tuum, * non avertas fáciem Christi tui. Divisio Psalmi 131. URAVIT Dóminus David veritátem, et non frustrábitur eam : *De fructu ventris tui ponam super sedem tuam. Si custodíerint fílii tui testamentum meum, * et testimónia mea hæc que docébo eos; Et fílii eórum usque in séculum sedem tuam. sedébunt super Quóniam elégit Dóminus Sicut jurávit Dómino, * Sion:* elégit eam in habitavotum vovit Deo Jacob: Si introíero in tabernáculum domûs meæ, * si ascéndero in lectum strati mei : Si dédero somnum óculis meis, et pálpebris meis dormitatiónem, et réquiem tempóribus meis, Donec invéniam locum Dómino, tabernáculum Deo Jacob. Ecce audivimus eam in Ephráta: * invénimus eam in campis sylvæ. Introíbimus in tabernácu tiónem sibi. Hæc réquies mea in séculum séculi: * hic habitábo, quóniam elégi eam. Víduam ejus benedícens benedícam: * páuperes ejus saturábo pánibus. Sacerdotes ejus índuam salutári; et sancti ejus exultatióne exultábunt. Illùc prodúcam cornu David:* parávilucernam Christo meo. Inimícos ejus índuam confusióne; * super ipsum auHyem. 9 tem efflorébit sanctificátio | * qui redemisti_David servum tuum de gládio maligno, éripe me, mea. PSALMUS 143. Christus pro populo sibi subdito gratias agit: Ecclesia sibi opem postulat. ENEDICTUS Dóminus Deus BENEDI meus, qui docet manus meas ad prælium,* et dígitos meos ad bellum. Et érue me de manu filiórum alienórum, quorum os locútum est vanitátem ; * et déxtera eórum, déxtera iniquitátis. Quorum fílii sicut novellæ plantatiónes in juventúte sua. Fília eórum compósitæ, * circumornátæ ut similitúdo templi. Promptuária eórum plena, * eructantia ex hoc in illud. Oves eórum fœtósæ, abundantes in egréssibus suis; boves eórum crassæ. * Dómine, quid est homo, quia innotuisti ei?* aut filius hóminis, quia réputas eum? Homo vanitáti símilis fac- Non est ruína macériæ, tus est dies ejus sicut um- neque tránsitus, * * neque bra prætereunt. clamor in platéis eórum. * Dómine, inclína cœlos tuos, et descende; tange montes, et fumigábunt. Fúlgura coruscatiónem, et dissipábis eos;* emitte sagittas tuas, et conturbábis eos. Emitte manum tuam de alto: éripe me, et líbera me de aquis multis, * de manu filiórum alienórum, Quorum os locútum est vanitátem ; * et déxtera eórum, déxtera iniquitátis. Divisio Psalmi 143. EUS, cánticum novum De cantábo tibi: * in psaltério decachordo psallam tibi. Qui das salútem régibus; Beátum dixérunt pópulum cui hæc sunt: * beátus pópulus, cujus Dóminus Deus ejus. * AD COMPLETORIUM. PSALMUS 50. Animæ pœnitentis oratio : Ecclesiæ bona desideranda. ISERERE meî, Deus, secundùm magnam -misericórdiam tuam. Et secundùm multitúdinem miseratiónum tuárum * dele iniquitátem meam. M * Ampliùs lava me ab iniquitáte mea, et à peccáto meo munda me; Quóniam iniquitátem meam ego cognosco,* et peccá |