Egrediebátur foràs, loquebátur in idipsum. Adversùm me susurrábant omnes inimíci mei: * adversùm me cogitábant mala mihi.

Os meum loquétur sapiéntiam, et meditátio cordis mei prudéntiam.

Inclinábo in parábolam aurem meam : ⭑ apériam in psaltério propositiónem meam.

Etenim homo pacis meæ, in quo sperávi, qui edébat panes meos,* magnificávit super me supplantatiónem. Tu autem, Dómine, miserére meî, et resuscita me; * et retríbuam eis.

In hoc cognóvi quóniam voluisti me, * quóniam non gaudébit inimícus meus super me.

Me autem propter innocéntiam suscepisti, * et confirmasti me in conspectu tuo in æternum.

Benedictus Dóminus Deus Israël à século, et usque in séculum: fiat, * fiat.

Qui confidunt in virtúte sua, et in multitúdine divitiárum suárum gloriantur.

Frater non rédimit, rédimet homo: * non dabit Deo placatiónem suam, et prétium redemptiónis ánimæ suæ,

Et laborábit in æternum, et vivet adhuc in finem,: * non vidébit intéritum, cùm víderit sapientes morientes.

Simul insípiens et stultus períbunt, et relinquent aliénis divítias suas.

Et sepulcra eórum domus illórum in æternum; tabernácula eórum, in progénie et progénie: vocavérunt nómina sua in terris suis.

Et homo, cùm in honóre esset, non intellexit: * comparátus est jumentis insipiéntibus, et símilis factus est illis.

Hæc via illórum scándalum ipsis; et pósteà in ore

*

IN II. NOCTURNO. PSALMUS 61. Frustrà oppugnatur, qui Deo subjectus, in ejus tutela

manet.

eos.

Et dominabuntur eórum justi in matutino; * et auxílium eórum veterascet in inferno à glória eórum.

Verumtamen Deus rédimet ánimam meam de manu ínferi, cùm accéperit me.

Divisio Psalmi 48.

E timúeris, cùm dives N factus fúerit homo, * et cùm multiplicáta fúerit glória domûs ejus.

Quóniam, cùm interierit, non sumet ómnia; * nequè descendet cum eo glória ejus.

Quia ánima ejus in vita ipsíus benedicétur:* confitébitur tibi, cùm beneféceris ei.

Introíbit usquè in progénies patrum suórum; et usquè in æternum non vidébit lumen.

Homo, cùm in honóre esset, non intellexit:* comparátus est jumentis insipiéntibus, et símilis factus est illis.

Quousquè irrúitis in hóminem? *interficitis universi vos tanquàm paríeti inclináto, et macériæ depulsæ? Verumtamen prétium meum cogitavérunt repéllere; cucurri in siti: * ore suo benedicébant, et corde suo maledicébant.

Verumtamen Deo subjecta esto, ánima mea; * quóniam ab ipso patiéntia mea.

Quia ipse Deus meus, et Salvátor meus s; * adjútor meus, non emigrábo.

et

In Deo salutáre meum, glória mea: * Deus auxílii mei; et spes mea in Deo est.

Speráte in eo, omnis congregátio pópuli; effúndite ccram illo corda vestra: * Deus adjútor noster in æternum.

Verumtamen vani fílii hóminum, mendáces fílii hóminum in statéris, * ut. decípiant ipsi de vanitáte in idipsum..

Nolíte speráre in iniquitáte, et rapínas nolíte con

Protexisti me à conventu malignántium, * à multitúdine operántium iniquitátem ;

Quia exacuérunt ut gládium linguas suas: intendérunt arcum, rem ámaram, ut sagittent in occultis immaculátum.

Súbitò sagittábunt eum, et non timébunt: * firmavérunt sibi sermónem nequam.

Narravérunt ut abscónderent láqueos: * dixérunt : Quis vidébit eos?

Scrutáti sunt iniquitátes: * defecérunt scrutantes scrutínio.

Accédet homo ad cor altum, et exaltábitur Deus.

Sagittæ parvulórum factæ sunt plaga eórum ; * et infirmátæ sunt contra eos linguæ eórum.

Frustrà extollunt se iniqui: Deus judex est. CONFITEBIMUR tibi, Deus,

*

confitébimur, et invocábimus nomen tuum : narrábimus mirabília tua. Cùm accépero tempus, * ego justítias judicabo.

Liquefacta est terra, et omnes qui hábitant in ea: * ego confirmávi columnas ejus.

Dixi iniquis: Nolíte iníquè ágere ; * et delinquéntibus : Nolíte exaltáre cornu.

Nolíte extollere in altum cornu vestrum ; * nolíte loqui adversùs Deum iniquitátem :

Quia neque ab oriente, neque ab occidente, * neque à desertis móntibus.

Quóniam Deus judex est: hunc humiliat, et hunc exaltat.

Quia calix in manu Dómini vini meri plenus mixto; * et inclinávit ex hoc in hoc.

Verumtamen fæx ejus non est exinaníta: * bibent om

nis confitébitur tibi; * et relíquiæ cogitatiónis diem festum agent tibi.

Vovéte, et réddite Dómino Deo vestro, * omnes qui in circuitu ejus affertis mú

nera:

Terríbili, et ei qui aufert spíritum príncipum; * terríbili apud reges terræ. PSALMUS 82. Infidelium adversùs Ecclesiam motus, ipsorumque confusio et interitus. De táceas, neque comEUS, quis símilis erit tibi?

pescáris, Deus;

Quóniam ecce inimíci tui sonuérunt: * et qui odérunt te, extulérunt caput.

Super pópulum tuum malignavérunt consilium, * et cogitavérunt adversùs sanctos tuos.

Dixérunt: Veníte, et disperdámus eos de gente; et non memorétur nomen Israël ultrà.

Quóniam cogitavérunt unanímiter: * simul adversùm te testamentum disposuérunt tabernácula Idumæórum et Ismahelítæ,

Moab, et Agaréni, Gebal, et Ammon, et Amalec; * alienígenæ cum habitántibus Tyrum.

Etenim Assur venit cum illis; * facti sunt in adjutórium fíliis Lot.

Fac illis sicut Mádian,

et

*

Sísaræ, torrente Cisson. Disperiérunt in Endor; facti sunt ut stercus terræ. Pone príncipes eórum sicut Oreb, et Zeb, * et Zébee, et Sálmana;

Omnes príncipes eórum, * qui dixérunt : Hæreditáte possideámus sanctuárium Dei.

Divisio Psalmi 82. DEU EUS meus, pone illos ut rotam, et sicut stípulam ante fáciem venti.

*

*

Sicut ignis qui combúrit sylvam, et sicut flamma combúrens montes; Ita persequéris illos in tempestáte tua, et in ira tua turbábis eos. Imple fácies eórum ignomínia; *et quærent nomen tuum, Dómine.

Erubescant et conturbentur in séculum séculi, * et confundantur, et péreant:

Et cognoscant quia nomen tibi, Dóminus;* tu solus Altíssimus in omni terra. AD LAUDES. PSALMUS 16. Christi pro nobis patientis oratio cum spe resurgendi. XAUDI, Dómine, justítiam meam: * intende deprecatiónem meam. Auribus pércipe oratiónem meam, non in lábiis

E

dolósis.

De vultu tuo judícium

Probasti cor meum et visitasti nocte: igne me examinasti; et non est inventa in me iniquitas.

Ut non loquátur os meum ópera hóminum, propter verba labiórum tuórum ego custodívi vias duras. Pérfice gressus meos in sémitis tuis, ut non moveantur vestígia mea. Ego clamávi, quóniam exaudisti me, Deus: * inclína aurem tuam mihi, et exaudi verba mea.

Mirífica misericórdias tuas,* qui salvos facis sperantes in te.

A resisténtibus déxteræ tuæ * custódi me ut pupillam óculi.

Sub umbra alárum tuárum prótege me * à fácie impiórum qui me afflixérunt.

Divisio Psalmi 16.

INIMICI mei ánimam meam circumdedérunt; ádipem suum conclusérunt : * OS eórum locútum est supérbiam.

Projicientes me nunc circumdedérunt me: óculos suos statuérunt declináre in terram.

Suscepérunt me sicut leo parátus ad prædam, * et sicut cátulus leónis hábitans in ábditis,