po

Et XIII. Ut non praesens durius agam secundum testatem, quam Dominus dedit mihi in aedificationem, et non in destructionem.

Matth. XVIII. Si autem peccaverit in te frater tuus, etcaet. Si Ecclesiam ncn audierit, sit tibi sicut Ethnicus et publicanus. Amen dico vobis, quaecunque alligaveritis super terram, erunt ligata et in caelo: Et quaecunque solveritis super terram, erunt soluta et in caelo.

I. Cor. V.: Ego quidem absens corpore, praesens autem spiritu, jam judicavi ut praesens, eum qui sic operatus est, in nomine Domini nostri JESU CHRISTI, congregatis vobis et meo spiritu, cum virtute Domini nostri JESU CHRISTI, tradere hujusmodi Satanae in interitum carnis, ut spiritus salvus sit in die Domini nostri JESU CHRISTI. Non est bona gloriátio vestra. Nescitis, quia modicum fermentum totam massam corrumpit?

I. Tim. I.: Habens fidem et bonam conscientiam, quam quidam repellentes, circa fidem naufragaverunt: Ex quibus est Hymenaeus et Alexander, quos tradidi Satanae, ut discant non blasphemare.

II. Pet. I. Et habemus firmiorem Propheticum sermonem, cui bene facitis attendentes, quasi lucernae lucenti in caliginoso loco, donec dies illucescat, et lucifer oriatur in cordibus vestris: Hoc primum intelligentes, quod omnis prophetia scripturae propria interpretatione non fit. Non enim voluntate humana allata est aliquando prophetia, sed Spiritu sancto inspirati, locuti sunt sancti Dei homines. II. Tim. III.: Omnis scriptura divinitus inspirata, utilis est ad docendum, ad arguendum, ad corrigendum, ad erudiendum in justitia: Ut perfectus sit homo Dei, ad omne opus bonum instructus.

Matth. XVIII.: Dic Ecclesiae. Si autem Ecclesiam non audierit, etc.

Joan. XIV. XVI., ut sup. quaest. 10.

Act. II.: Et cum complerentur dies Pentecostes etc.
Ephes. IV.: Unum corpus et unus spiritus, etc.

I. Tim. III.: Ut scias, quomodo oporteat te in domo Dei conversari, quae est Ecclesia Dei vivi, columna et firmamentum veritatis.

Ecclesia ve.

ras a falsis

PATRE S.

1. A. CONCILIUM I. Tolet. can. 21. in assertione ras scriptu Cath. fid.: Si quis dixerit vel crediderit alias scripturas, discernit. practer quas Ecclesia catholica recipit, in auctoritate habendas vel esse venerandas, anathema sit.

Scripturae

recipiunt ab

stimonio.

2. AUGUSTINUS serm. 129. de temp.: Si quis aliquas scripturas praeter eas, quas catholica Ecclesia recepit, vel in auctoritate habendas esse crediderit, vel fuerit veneratus, anathema sit.

3. IDEM L. XIII. adv. Faust. Manichae. c. 4.: Si anauctoritatem tem alios, quos dicat Apostolorum nostrorum, codices proEcclesiae te- tulerit, quomodo eis ipse auctoritatem dabit, quam per Ecclesias CHRISTI ab ipsis Apostolis constitutas non accepit, ut inde ad posteros firmata commendatione transcurreret? Quomodo ille, cui non credo, profert mihi scripturas, quibus de illo credam; Et eis ipse conatur dare auctoritatem, cum ego ipsi non credam?

Canonica

4. ET c. 5. Quid ergo respondetis? Cuinam de CHRIrum Scrip- STO credideritis, quibus testes alienigenae non placent? Nostrorum porro librorum auctoritas, tot gentium consensione, per successiones Apostolorum, Episcoporum, Conciliorumque roborata, vobis adversa est.

turarum approbatio unde.

5. İTEM L. 28. adv. Faust. Manich. c. 2.: Cum cœpero Matthaei Evangelium recitare Apostoli JESU, ubi narratio nativitatis ejus tota contexitur, continuo dices illam narrationem non esse Matthaei, quam Matthaei esse dicit universa Ecclesia, ab Apostolicis sedibus usque ad praesentes Episcopos, certa successione perducta. Tu mihi quid contra lecturus es? Aliquem forte librum Manichaei, ubt JESUS negatur esse natus ex virgine. Sicut ergo ego credo illum librum esse Manichaei, quoniam ex ipso tempore, quo Manichaeus vivebat in carne, per discipulos ejus certa successione praepositorum vestrorum, ad vestra usque tempora custoditus atque perductus est: Sic et istum librum crede esse Matthaei, quem ex illo tempore, quo Matthaeus ipse in carne vixit, non interrupta serie temporum, Ecclesia certa connexionis successione, usque ad tempora ista perduxit. Et dic mihi, cui libro potius credere debeamus, ejusne Apostoli, qui CHRISTO, cùm adhuc in terra esset,

ab Ecclesia

sunt appro

adhaeserat, an nescio cui Persae, qui tanto post natus est? Sed alium forte profers librum, qui nomen habeat alicujus Apostoli, quem a CHRISTO constat electum, et ibi Christum natum ex Maria non esse lecturus es. Cum ergo Scripturae necesse sit alterum horum librorum esse mendacem, cui approbatae, nos potius censes fidem accommodare debere? eine quem sab illa Ecclesia ab ipso CHRISTO inchoata, et per Apostolos provecta certa successionum serie, usque ad haec tem- rejiciendae. pora toto terrarum orbe dilatata, ab initio traditum et conservatum agnoscit atque approbat: An ei quem eadem Ecclesia incognitum reprobat, cum etiam proferatur ab hominibus ita veracibus, ut CHRISTUM Ĩaudent esse mentitum ?

ea vero

probatae,

potius cre

re

quam haere

crederetur,

contulisset

siae praefec

6. ET c. 4. Aut si etiam de Matthaeo, utrum ipse Ecclesiae ista scripserit, dubitat, de ipso quoque Matthaeo non po- dendum, tius id credat, quod invenit in Ecclesia, quae ab ipsius ticis post Matthaei temporibus usque ad hoc tempus certa successio- exortís. num serie declaratur: Et credat nescio cui, ex transverso de Perside, post ducentos vel amplius annos venienti, et suadenti ut illi potius, quid CHRISTUS dixerit feceritque, credatur: Cum ipse Apostolus Paulus post ascensionem Paulo non Domini de caelo vocatus, si non inveniret in carne Apo- nisi evange stolos, quibus communicando, et cum quibus conferendo lium suum Evangelium, ejusdem societatis esse appareret, Ecclesia illi cum Eccleomnino non crederet? Sed cum cognovisset cum hoc an- tis. nunciantem, quod etiam illi annunciabant, et in eorum com- 14. munione atque unitate viventem, accedentibus etiam per cum talibus signis, qualia et illi operabantur, ita eum Domino commendante, meruit auctoritatem, ut verba illius hodie sic audiantur in Ecclesia, tanquam m illo CHRI-1. Cor. 14, 2. STUS, sicut ipse verissime dixit, locutus audiatur. putat Manichacus credi sibi debere ab Ecclesia CHRISTI, loquenti contra scripturas tanta et tam ordinata auctoritate firmatas, per quas ei praecipue commendatum est, ut quis- Galat. 1, 8. quis illi annunciaverit praeterquam quod accepit, anathema sit.

Et

7. HIERONYMUS in explorat. symb. ad Damas. : Novum et vetus testamentum, etc. ut in textu.

Galat. 2, 5.

dicium in re.

8. AUGUSTINUS serm. 91. de temp.: Novum et ve- Ecclesiae ju. tus Testamentum recipimus in illo librorum numero, quem censendis di sanctae Ecclesiae Catholicae tradit auctoritas.

9. CONCILIUM Laodicenum canone ultimo libros canonicos novi et veteris testamenti enumerat, qui tunc temporis certam auctoritatem obtinebant.*.

10. CONCILIUM III. Carth. can. 47.: Placuit, ut

vinarum literarum libris.

nici veteris

tempore B.

iidem sunt

Libri Cano praeter scripturas canonicas nihil in Ecclesia legatur sub et novi Te. Domine divinarum scripturarum. Sunt autem canonicae stamenti scripturae, Genesis, Exodus, Leviticus, Numeri, DeuterAugustini onomium, Jesu Nave, Judicum, Ruth, Regnorum libri cum nostris. quatuor, Paralipomenon libri duo, Job, Psalterium Davidicum, Salomonis libri quinque, Libri duodecim Prophetarum, Esaias, Hieremias, Ezechiel, Daniel, Tobias, Judith, Hesther, Esdrae libri duo, Machabaeorum libri duo. Novi autem Testamenti, Evangeliorum libri quatuor, Actuum Apostolorum liber unus, Pauli Apostoli epistolae tredecim, ejusdem ad Hebraeos una, Petri Apostoli duae, Joannis Apostoli tres, Judae Apostoli una, et Jacobi una, Apocalypsis Joannis liber unus. Huic Concilio interfuit Divus Augustinus, qui in libro secundo de Doctrina Christiana, capite octavo, eundem habet canonicarum scripturarum catalogum.

rumque dis

libris, par

11. CONCILIUM Trid. sess. 4.: Sacrosancta Oecumenica et generalis Tridentina Synodus, in spiritu sancto legitime congregata, praesidentibus in ea tribus Apostolicae sedis legatis, hoc sibi perpetno ante oculos proponens, ut sublatis erroribus puritas ipsa Evangelii in Ecclesia conservetur: Quod promissum ante per prophetas in scripturis sanctis, Dominus noster JESUS CHRISTUS Dei filius proprio ore primum promulgavit: Deinde per suos Apostolos tanquam fontem omnis et salutaris veritatis, et morum disciplinae, omni creaturae praedicari jussit: Perspiciensque Veritas mo- hanc veritatem et disciplinam contineri in libris scriptis, et ciplina par sine scripto traditionibus, quae ex ipsius CHRISTI ore ab libris Apostolis acceptae, aut ab ipsis Apostolis spiritu sancto tim non dictante, quasi per manus traditae ad nos usque pervene runt: Orthodoxorum patrum exempla sequuta, omnes libres Pari reveren- tam veteris quam novi testamenti, quum utriusque unus tia Traditio- Deus sit auctor, nec non traditiones ipsas, tum ad fidem, licae cum sa- tum ad mores pertinentes, tanquam vel oretenus a CHRISTO, cipiuntur. vel a Spiritu sancto dictatas, et continua successione in Catalogus liEcclesia catholica conservatas, pari pietatis affectu ac recrorum utri- verentia suscipit ac veneratur. Sacrorum vero librorum inmenti in Tri- dicem huic decreto adscribendum censuit, ne cui dubitatio doni suboriri possit, quinam sint, qui ab ipsa Synodo suscipiuntur: Sunt vero infra scripti: Testamenti veteris quinque Moysi, id est, Genesis, Exodus, Leviticus, Numeri, Deuteronomium. Josue, Judicum, Ruth, quatuor Regum, duo Paralipomenon, Esdrae primus et secundus, qui dicitur Nehemias: Tobias, Judith, Hesther, Job, Psalterium Davidicum centum quinquaginta Psalmorum, Parabolae, Ec

scriptis traditionibus continetur.

nes Aposto

cris literis re

brorum sa

usque testa

pro

mulgatus.

clesiastes, Canticum Canticorum, Sapientia, Ecclesiasticus, Esaias, Hieremias cum Baruch, Ezechiel, Daniel: Duodecim prophetae minores, id est, Osea, Joël, Amos, Abdias, Jonas, Micheas, Nahum, Abacuc, Sophonias, Aggacus, Zacharias, Malachias: Duo Machabaeorum, primus et secundus. Testamenti novi, quatuor Evangelia, secundum Matthaeum, Marcum, Lucam, et Joannem: Actus Apostolorum a Luca Evangelista conscripti: Quatuordecim epistolae Pauli Apostoli, ad Romanos, duae ad Corinthios, ad Galatas, ad Ephesios, ad Philippenses, ad Colossenses, duae ad Thessalonicenses, duae ad Timotheum, ad Titum, ad Philemonem, ad Hebraeos: Petri Apostoli duae, Joan- Vetus vulga nis Apostoli tres, Jacobi Apostoli una, Judae Apostoli una: ta editio apEt Apocalypsis Joannis Apostoli. Si quis autem libros ipsos integros cum omnibus suis partibus, prout in Ecclesia catholica legi consueverunt, et in veteri vulgata Latina editione habentur, pro sacris et canonicis non susceperit, Traditionum et traditiones praedictas sciens et prudens contempserit, 7 res anathe

anathema sit.

:

probatur.

contempto

mate feriun

tur.

Augustinus

12. AUGUSTINUS adv. epist. Manich., vocat. fundam. c. 5. Quaero ergo, quis sit ille Manichaeus? respondebitis: Apostolus CHRISTI. Non credo. Jam quid dicas aut facias, non habebis: Promittebas enim scientiam veritatis: Et nunc, quod nescio, cogis, ut credam. Evangelium forte mihi lecturus es, et inde Manichaei personam tentabis asscrere. Si ergo invenires aliquem, qui Evangelio nondum credit, quid faceres dicenti tibi, non credo? Ego vero Evangelio Evangelio non crederem, nisi me Catholicae Ecclesiae com- non crederet, moveret auctoritas, quibus obtemperavi dicentibus, Cre- nisi auctori dite Evangelio: Cur eis non obtemperem dicentibus mihi: siae permoNoli credere Manichaeo? Elige quid velis. Si dixeris:, Crede Catholicis, ipsi me monent, ut nullam fidem accommodem vobis. Quapropter non possum illis credens, nisi tibi non credere. Si dixeris, noli catholicis credere: Non recte facies per Evangelium me cogere ad Manichaei fidem, quia ipsi Evangelio, catholicis praedicantibus, credidi.

tate Eccle

tus.

1. B. AUGUSTINUS L. I. c. 33. adv. Crescon. Grammat. Quamvis hujus rei (non rebaptizandos esse haereticos) certe de scripturis Canonicis non proferatur exemplum, earundem tamen scripturarum, etiam in hac re a nobis tenetur veritas, cum hoc facimus, quod universae jam placuit ecclesiae, quam ipsarum scripturarum commendat auc- In rebus du toritas, ut, quoniam sancta scriptura fallere non potest, siae judicium quisquis falli metuit hujus obscuritate quaestionis, eandem confugien.

biis adEccle

dum.