SCRIPTURAE.

Act. XX. Attendite vobis et universo gregi, in quo vos Spiritus sanctus posuit Episcopos, regere Ecclesiam Dei, quam acquisivit sanguine suo,

I. Tim. III.: Oportet Episcopum irreprehensibilem esse etc. doctorem.

Hebr. XIII.: Obedite praepositis vestris.

Ephes. IV.: Et ipse dedit quosdam quidem Apostolos etc., alios autem Pastores et Doctores ad consummationem sanctorum in opus ministerii, in aedificationem corporis CHRISTI.

I. Cor. XII.: Quosdam quidem posuit DEUS in E clesia etc. tertio doctores etc., numquid omnes doctores.

I. Cor. IV.: Sic nos existimet homo, ut ministros CHRISTI, et dispensatores mysteriorum DEI.

Act. XV.: Et quidam descendentes de Judaea, docebant fratres: Quia nisi circumcidamini secundum morem Moysi, non potestis salvari. Facta ergo seditione non mi nima Paulo et Barnabae adversus illos, statuerunt, ut ascenderent Paulus et Barnabas, et quidam alii ex aliis, a Apostolos et Presbyteros in Hierusalem, super hac qua stione. Conveneruntque Apostoli et Seniores videre & verbo hoc. Cum autem magna conquisitio fieret, surges Petrus, dixit ad eos: Viri fratres, vos scitis, quoniam à antiquis diebus DEUS in ncbis elegit, per os meum aud... gentes verbum Evangelii et credere etc. Nunc ergo qu tentatis Deum, imponere jugum super cervices discipulorum etc.? Tacuit autem omnis multitudo, et audiebant Barnabam et Paulum, narrantes, quanta Deus fecisset signa et prodigia in gentibus per eos. Et postquam tacuerunt respondit Jacobus, dicens: Viri fratres, audite me etc Propter quod ego judico non inquietari eos, qui ex gentibus convertuntur ad Deum: sed scribere ad eos, ut abst neant se etc. Tunc placuit Apostolis et Senioribus cur

omni Ecclesia, eligere viros ex cis, et mittere Antiochiam cum Paulo et Barnaba: Judam, qui cognominabatur Barsabas, et Silam viros primos in fratribus, scribentes per manus eorum: Apostoli et seniores fratres, his, qui sunt Antiochiae et Syriae et Ciliciae fratribus ex gentibus, salutem et caetera. Visum est enim Spiritui sancto et nobis, nihil ultra imponere vobis oneris, quam haec necessaria : ut abstineatis vos et caetera. Et paulo post: Paulus electo Sila, perambulabat Syriam et Ciliciam, confirmans Ecclesias, praecipiens custodire praecepta Apostolorum et Seniorum. Et capite sequenti: Cum autem pertransirent civitates, tradebat eis custodire dogmata, quae erant decreta ab Apostolis et Senioribus, qui erant Hierosolymis.

Deut. XVII. Si difficile et ambiguum apud te judicium esse perspexeris inter sanguinem et sanguinem, causam et causam, lepram et non lepram, et judicum inter portas tuas videris verba variari: surge et ascende ad locum, quem elegerit Dominus DEUS tuus. Veniesque ad Sacerdotes levitici generis, et ad judicem, qui fuerit illo tempore, quaeresque ab eis: qui indicabunt tibi judicii veritatem. Et facies, quodcunque dixerint, qui praesunt loco, quem elegerit Dominus, et docuerint te juxta legem ejus, sequerisque sententiam eorum. Nec declinabis ad dexteram, neque ad sinistram. Qui autem superbierit, nolens obedire sacerdotis imperio, qui eo tempore ministrat Domino DEO tuo: ex decreto judicis morietur homo ille, et auferes malum de Israel, cunctusque populus audiens timebit, ut nullus deinceps intumescat superbia.

Matth. XXIII.: Super cathedram Moysi sederunt Scribae et Pharisaei. Omnia ergo, quaecunque dixerint vobis, servate et facite: secundum opera vero eorum nolite faccre.

PATRES.

1. A. AUGUSTINUS in Psal. XLIV.: Pro patribus tuis nati sunt tibi filii. Genuerunt te Apostoli, ipsi missi

Philip. 1.

sunt, ipsi praedicaverunt, ipsi patres. Sed numquid nobiscum corporaliter semper esse potuerunt? Et si unus ipsorum dixit: Cupio dissolvi et esse cum CHRISTO, multo magis optimum est, manere in carne necessarium propter vos. Dixit hoc quidem, sed quamdiu hic manere potuit? Numquid usque ad hoc tempus? Numquid usque in posterum? Ergo illorum abscessu deserta est Ecclesia? Psal. 44, 17. Absit. Pro patribus tuis nati sunt tibi filii. Quid est: Pro patribus tuis nati sunt tibi filii? Patres missi sunt Apostoli, pro Apostolis filii nati sunt tibi, constituti sunt Episcopi A. Episcopi. Hodie enim Episcopi, qui sunt per totum munpostolorum dum, unde nati sunt? Ipsa ecclesia patres illos appellat, in Ecclesia. ipsa illos genuit, et ipsa illos constituit in sedibus patrum. Non ergo te putes desertam, quia non vides Petrum, quia non vides Paulum, quia non vides illos, per quos nata es: de prole tua tibi crevit paternitas. Pro patribus tuis nati sunt tibi filii.

successores

1. B. CANON Apost. 38. vel juxta nov. translat. 56.: In Conciliis Bis in anno Episcoporum concilia celebrentur, ut inter se Episcoporum dogmata ex- invicem dogmata pietatis explorent, et emergentes eccleplorantur, et Isiasticas contentiones amoveant.

negotia ec

clesiastica

componun

tur.

Concilia epi

suorum

2. CONCILIUM I. Nicen. can. 5.: Visum est per singulos annos in singulis provinciis bis in anno Episcoposcoporum cur rum concilium fieri, ut simul in unum convenientes ex celebrentur. communi provincia, hujusmodi examinent quaestiones, ut ita demum hi, qui ob culpas suas Episcoporum offensam merito contraxerunt, digne etiam a caeteris excommunicati similiter habeantur, quousque in communi, vel ipsi episcopo suo visum fuerit, humaniorem circa eos Quadragesi ferre sententiam. Fiant autem concilia semel quidem ante dies Quadragesimae, ut omnibus, si quae sunt, simultatibus amputatis, mundum et solemne Deo munus possit of ferri Secundum vero agatur circa tempus Autumni. 4. SOZOMENUS L. VI. hist. Eccl. c 1.: Ubi vero decessit Constantinopoli Valentinianus, per Thraciam Ro

mãe dies.

mam

versus iter recit, Episcopi Hellesponti et Bithyniae, et alii omnes, qui filium Patri consubstantialem asserendum putabant, mittunt ad cum pro se legatum Hypacianum Heracleac, quod est oppidum Perinthi, Episcopum, oratum, ut sibi de doctrina fidei rite constituenda in unum Sacerdotum conveniendi potestas permitteretur. Qui cum venisset ad rum est de ne. Valentinianum, et Episcoporum postulata ei exposuisset, ecclesiasticis respondit ille, sibi, qui unus e laicorum numero erat, auterine et ideo Sajudicare: non non licere se ejusmodi negotiis interponere: pum saecula cerdotes et Episcopi, inquit, quibus hace curae sunt,

et Episcopo

gotiis fidei et

rium.

seorsum per se, ubicunque ipsis lubitum fuerit, in unum

4 THEODOSIUS Imp. in ep. ad Cyrill. Alex., quæ est IV. inter ipsius Cyrill. epist.: Nos sane non patiemur, ut simul et urbes, et Ecclesiae turbentur, neque ut inex-, cussa nobis sit ca doctrina, cui dijudicandae praefici Doctrinae oportet eos, qui circumquaque sacerdotio praesident, et praefici oporper quos in sententia veritatis firmiores et sumus, et post- pos. hac erimus.

dijudicandae

tet Episco

li imperato

tum privatos tum in digui

tos exhorta

res, desinant

ticis negotiis

et non pasto

quantumvis

pii.

catholicus,

dignitatem

5 BASILIUS imperat act. 19. in fin. Synod. 8. gen. Egregia Basiin orat. ad Synod. ipsam: De vobis laicis, tam qui in dig- ris ad Laicos nitatibus, quam qui absolute conversamini, quid amplius dicam non habeo, quam quod nullo modo vobis licet de tate constituecclesiasticis causis sermonem movere, neque penitus resi- tio, ut sui orstere integritati Ecclesiae et universali Synodo adversari, dinis memoHaec enim investigare et quaerere, Patriarcharum, Ponti- se ecclesias ficum, et Sacerdotum est, qui regiminis officium sortiti interponere, sunt, qui sanctificandi, qui solvendi et ligandi potestatem res, sed oves habent, qui ecclesiasticas et caelestes adepti sunt claves: esse cogitent, non nostrum, qui pasci debemus, qui sanctificari, qui li- sapientes et gari, vel a ligamento solvi egemus. Quantaecunque enim Episcopus religionis et sapientiae laicus existat, vel etiamsi universa quamvis mavirtute interius polleat, donec laicus est, ovis vocari non fus, pastoris desinet. Rursus Episcopus quantacunque sit irreverentia non amittit. plenus et nudus omni virtute, donec Antistes est, et veritatis verbum recte praedicaverit, pastoris vocationis et dignitatis damna non patietur. Quae ergo nobis ratio est in ordine ovium constitutis? Pastores verborum subtilitatem discutiendi, et ea, quae super nos sunt, quaerendi et ambiendi habent. Oportet nos ergo cum timore et fide sincera hos audire, et facies eorum vereri, (cum sint ministri Domini omnipotentis, et hujus formam possideant) et nihil amplius, quam ea, quae nostri ordinis sunt, requirere. Nunc autem, ut videmus, adeo multos malitia in Attendant insaniam accendit, ut obliviscentes proprii ordinis, et quod prompti sunt pedes sint, minime cogitantes, legem ponere velint oculis, ad reprehen(non ut natura se habet) sicut ipsi cupiunt, et singuli ad praelatos. accusandum quidem majores, semper existunt promptissimi: ad corrigendum autem ea, in quibus accusantur et criminantur, pigerrimi. Et monco et exhortor omnes, qui tales sunt, ut maledictum et alternum odium avertentes, et judicare judices desinentes, attendant sibi, et secundum divinam voluntatem conversari contendant. Nam non quiescet supernum judicium, sed contra diffidentes divinus furor stillabit, et justam ultionem opere cunctis ostendet. In

laici, qui tam

dendum suos

Principum

non est in

celebratione

cadem Synodo can. 17.: Illud autem tanquam perosum ab praesentia auribus nostris repulimus, quod a quibusdam imperitis conciliorum dicitur, non posse Synodum absque principali praesentia necessaria. celebrari, cum nusquam sacri canones convenire saeculares principes in conciliis sanxerint, sed solos Antistites. Unde nec interfuisse illos Synodis, exceptis Conciliis universaliinvenimus.

bus,

6. ATHANASIUS in epistola ad solitariam vitam agentes, recitat hoc responsum Hosii Cordubensis Episcopi Ecclesiasti- ad Constantium imperatorem: Desine quaeso, et memineris, cis negotiis te mortalem esse, reformida diem judicii, serva te in illam ant seculares diem purum: ne te misceas Ecclesiasticis, neque nobis in

ne se misce

Principes.

hoc genere praecipe, sed potius ca a nobis disce. Tibi Deus imperium commisit: nobis, quae sunt Ecclesiae, concredidit et quemadmodum, qui tuum imperium malignis oculis carpit, contradicit ordinationi divinae: ita et tu cave, ne, quae sunt Ecclesiae, ad te trahens, magno crimini Matt. 22, 21. obnoxius fias. Date (scriptum est) quae sunt Caesaris, Caesari: et quae Dei, Deo. Ibidem de eodem Constantio Cum judicio loquens: Obtendit, inquit, in speciem Episcoporum judiEpiscoporum cium: sed interim facit, quod illi volupe est. Verum ne habet impe. ita quidem latere potest, cum in proximo sit, quod ejus

nil commune

rator.

vafriciem patefaciat. Nam si istud est judicium Episcoporum, quid commune cum eo habet imperator? sin contra, ista minis Caesaris conflantur, quid opus est hominibus titulo Episcopis? Quando a Quando a condito aevo auditum est? quando judicium Ecclesiae auctoritatem suam ab imperatore accepit? aut quando unquam hoc pro judicio agnitum est? Plurimae antehac Synodi fuere, multa judicia Ecclesiae habita. Sed neque Patres istiusmodi res Principi persua dere conati sunt, nec Princeps se in rebus ecclesiasticis Philip. 4, 22. curiosum praebuit. Paulus Apostolus habebat amicos in Caesaris familia, et per eos in literis salutabat Philippentamen eos in judicio socios assumpsit. Et non eos Principes red tamen istiusmodi, quae congruant in eum, qui AntiAntichristo paucis interpositis: Gravia sunt ista, et plus quam gravia, comparat A christi imaginem induerit. Quis enim videns eum in de ecclesiasticis cernendo principem se facere Episcoporum, et praesidere sidere con- judiciis ecclesiasticis, non merito dicat illum eam ipsam tendunt. abominationem desolationis esse, quae a Daniele praedicta Dan. 9, 27. est? Nam cum circumamictus sit Christianismo, et in loca

seculares

thanasius,qui

judiciis prae

Matt. 24,15.

ses, non

ab

sancta penetret, et inibi consistens devastet Ecclesias, rogans canones, vi cogens, ut sua obtineant, quis unquam audebit dicere, hoc tempus Christianis pacatum esse, et non potius persecutionem esse?