Matth. 18.

Matth. XXIII.: Magister vester unus est, CHRISTUS. Matth. XIX. Si vis ad vitam ingredi, serva mandata. Dicit illi adolescens: Quae? Jesus autem dixit: Non homicidium facies: Non adulterabis: Non facies furtum: Non falsum testimonium dices: Honora patrem tuum et matrem tuam: Diliges proximum tuum sicut te ipsum. Jóann. XX. et XVII., Luc. X., Matth. XVIII. vid. text.

III. Reg. XVIII.: Convertitque rex faciem suam, et benedixit onni Ecclesiae Israel. Omnis enim Ecclesia Israel stabat.

Act. XV.: Paulus vero, electo Sila, profectus est, traditus gratiae DEI a fratribus: Perambulabat autem Syriam et Ciliciam, confirmans Ecclesias, praecipiens custodire praecepta Apostolorum et seniorum.

Act. XVI.: Cum autem pertransirent civitates (Paulus scilicet et Silas), tradebant iis custodire dogmata, quae erant decreta ab Apostolis et Senioribus, qui erant Hierosolymis.

PATRES AD MARGINEM CITATI

1. B. CHRYSOSTOMUS hom. 61. in Matth.: Si autem eos non audierit, die Ecclesiae, praesulibus scilicet atque praesidentibus.

2. BASILIUS c. 30. Constitut. monast.: Sin arcano curari noluerit, adhibendi de fratribus erunt etiam, qui caeteris intelligentia videantur praestare: quemadmodum est in sacrosancto Evangelio: Si autem te non audierit etc., quod sine ipsis quidem auscultaverit, tum demum ad Antistitem ipsum animi ipsius morbum deferre oportebit.

3. THEOPHYLACTUS in XVIII. Matth.: Quod si for.") cum, te non audierit, et *) cum duobus vel tribus testibus argueris, ne graveris tunc Ecclesiae praesidibus invulgare peccatum.

4. EUTHYMIUS in XVIII. Matth.: Ecclesiam nunc vocat praesides fidelium Ecclesiae. Renuncia illis, quae circa hunc aguntur: fortasse illi immutabunt eum, veritum dignitatem ipsorum.

II.

Cujusmodi porro sunt Apostolorum Seniorumque praecepta, quae Paulus custodire jussit?

Eccl. Hie

rar. c. 1. Et Basil, de Spi

27.Euseb. 1.1.

T A. Pauli discipulus Dionysius Areopagita 'testatur, duplicis ea generis, utpote partim scrip- 1) ta, partim non scripta esse. Ad utrumque genus ritu sancto c. pertinet, quod Joannes affirmat Evangelista: demonst. Qui novit Deum, audit nos: qui non est ex Deo, piph.haer. 61. non audit nos: in hoc cognoscimus Spiritum veri- rona militis. tatis, et Spiritum erroris.

2

B. Ac primum quidem genus, quod literis mandatur, scriptisque legibus constat, satis est perspicuum: quia libris canonicis constat.

vang. c. 8. E

Tertul.de co

2) 1. Joann. 4, 6.

C. Posterius vero circa praecepta et instituta ea versatur, quae uno traditionum nomine comprehendi, et a Patribus nuncupari solent. Non 3) Cypr. de enim scripto, uti superiora, sed viva voce tradita, et velut per manus a Majoribus ad nos trans-ad Thess. 2. missa, Ecclesiaeque commendata retinentur.

PATRES DE TRADITIONIBUS SCRIPTIS ET
NON SCRIPTIS.

ablut. pedum Hieron. contra Lucifer. Chryso. in 2.

homil. 4.

1. A. DIONYSIUS Areopagita L. de Eccl. Hierarch. cap. 1.: Primi illi nostri sacerdotalis muneris duces, in iis, quae nobis sunt familiaria, summa illa et supersubstantialia, partim scriptis, partim non scriptis institutio- Partim scrip. =uibus suis (juxta quod sacrae definiunt leges) nobis scripta Apotradiderunt.

2. BASILIUS in L. de Spirit. sanct. cap. 27.: Dogmata, quae in Ecclesia praedicantur, quaedam habemus e doctrina scripto prodita, quaedam rursus ex Apostolo

ta, partim non

stolor. dog.

mata.

1

ad pietatem habent,

Nota.

Enumerantur

scriptae.

num.

Orientem.

cationis sub

plura dicun

tur,

gelio et Apo

tur.

rum traditione in mysterio, id est, in occulto tradita receParem vim pimus. Quorum utraque parem vim habent ad pietatem, nec his quisquam contradicit, quisquis sane vel tenuiter expertus est, quae sint jura Ecclesiastica. Nam si consuctudines, quae scripto proditae non sunt, tanquam haud multum habentes momenti, conemur rejicere, impudentes et ea damnabimus, quae in Evangelio necessaria ad salualiquot tra- tem habentur: immo potius ipsam fidei praedicationem ad ditiones non nudum nomen contrahemus, Quod genus est (ut ejus, quod primum est et vulgatissimum, primo loco commemoCrucis sig- rem), ut signo crucis eos, qui spem collocaverunt in ChriOrare versus stum, signemus, quis scripto docuit? Ut ad Orientem versi Verba invo- precemur, quae nos docuit scriptura? Invocationis verba, Missac sacri- quum ostenditur panis Eucharistiae, et poculum benedicficio. tionis, quis Sanctorum in scripto nobis reliquit? Nec enim his contenti sumus, quae commemorat Apostolus aut In Sacrificio Evangelium: verum alia quoque, et ante et post dicimus, multum habentia momenti ad mysterium, quae ex quam tanquam quae in evan- traditione citra scriptum accepimus. Consecramus autem stolo haben- aquam baptismatis, et oleum unctionis, praeterea ipsum, qui baptismum accipit, ex quibus scriptis? Nonne a tacita secretaque traditione? Ipsam porro olei inunctionem quis sermo scripto proditus docuit? Jam ter immergi hominem, Caeremoniae unde est traditum? Reliqua item, quae fiunt in baptismo, veluti renuntiare Satanae et angelis ejus, ex qua scriptura habemus? Nonne ex privata et arcana hac traditione? Nonne ex doctrina, quam patres nostri in silentio, quod curiosos et otiosos summovet, servarunt? Pulchre quidem illi, nimirum docti arcanorum venerationem silentio conCur multa servari. Nam quae nec intueri fas est non initiatis, qui debuerint. conveniebat, horum doctrinam publicitus circumferri scripto? Aut quid tandem sibi voluit magnus ille Moyses, qui non omnia, quae erant in templo, passus sit omnibus esse pervia: sed prophanos extra sacros cancellos statuit, sed priora atria purioribus permittens, Levitas solos dignos censuit etc.? Addit deinde: Ad eundem profecto modum, et qui in primordiis Ecclesiae certos ritus praescripserunt Apostoli et Patres, in occulto silentioque mysteriis suam servavere dignitatem. Neque enim omnino mysterium est, quod ad populares ac vulgares aures effertur. Haec est ratio, cur quaedam citra scriptum tradita sunt, ne dogmatum cognitio propter assuetudinem vulgo veniret in contemptum. Aliud autem est dogma, aliud edictum. Nam dogmata silentur, edicta vero publicantur.

Baptismi.

scribi non

3. EUSEBIUS L. 1. de demonst. Evang. cap. 8.: Cae

terum Moyses in tabulis inanimatis, Christus autem in mentibus vita praeditis, perfecta novi testamenti documenta descripsit: ejus vero discipuli ad magistri sui nutum, auribus multorum doctrinam suam commodantes, quaecunque quidem veluti ultra habitum progressis, a perfecto ipsorum magistro praecepta fuerant, ea iis, qui capere poterant, tradiderunt: quaecunque vero iis convenire arbitrabantur, qui animas adhuc affectibus obnoxias gererent, curationisque indigentes, ea ipsi, ad imbecillitatem multorum se demittentes, partim literis, partim sine literis si jure quodam non scripto, servanda commendarunt. 4. EPIPHANIUS haeres. 61. cont. apostolic.: Opor-da commentet autem et traditione uti. Non enim omnia a divina darunt Aposcriptura accipi possunt. Quapropter aliqua in scripturis, In scriptura aliqua in traditione sancti Apostoli tradiderunt, quemad- omnia exmodum dicit sanctus Apostolus: Sicut tradidi vobis: et presse conti alibi: Sic doceo, et sic tradidi in Ecclesiis. Et: Si con- ex Apostolotinetis, nisi frustra credidistis.

qua

Partim literis, partim sine illis nonnulla servan

stoli.

sacra non

tinentur, sed

rum traditione nonnulla

habentur.

1. Cor. 11, 2.

nis Ecclesia

5. TERTULLIANUS de corona militis: Habentes observationem inveteratam, quae praeveniendo statim fecit: et 15, 3. Hanc si nulla scriptura determinavit, certe consuetudo Consuetudicorroboravit, quae sine dubio de traditione manavit. Quo- sticae vis. modo enim usurpari quid potest, si traditum prius non est? Etiam in traditionis obtentu exigenda est, inquis, auctoritas scripta. Ergo quaeramus, an et traditio non scripta, non debeat recipi. Plane negabimus recipiendam, si nulla exempla praejudicent aliarum observationum, quas sine ullius scripturae instrumento, solius traditionis titulo, exinde consuetudinis patrocinio vindicamus. Denique ut Traditiones a Baptismate ingrediar, aquam adituri, ibidem, sed et ali- scriptae enuquanto prius, in Ecclesia sub antistitis manu contestamur Caeremoniae nos renunciare diabolo et pompae et angelis ejus. Dehinc Baptismi. ter mergitamur, amplius aliquid respondentes, quam Dominus in Evangelio determinavit. Inde suscepti lactis et mellis concordiam praegustamus. Exque ea die, lavacro quotidiano per totam hebdomadam abstinemus. Euchari- Communio

aliquot non

merantur.

Eucharistiae.

lis.

stiae sacramentum et in tempore victus, et in omnibus mandatum a Domino, etiam antelucanis coetibus, nec de aliorum manu, quam praesidentium, sumimus. Oblationes Oblationes pro defunctis, pro natalitiis, annua die facimus. Die Pro defuncdominico jejunium nefas ducimus, vel de geniculis adorare. Stationes. Eadem immunitate, a die Paschae in Pentecosten usque, gaudemus. Calicis aut panis etiam nostri aliquid decuti in terram, anxie patimur. Ad omnem progressum atque Eucharistiae promotum, omnem aditum et exitum, ad vestitum et

ad

custodia.

culum.

calceatum, ad lavacra, ad mensas, ad lumina, ad cubilia, ad sedilia, quaecunque nos conversatio exercet, frontem Crucis signa- CRUCIS signaculo terimus. Harum et aliarum ejusmodi disciplinarum, si legem expostules Scripturarum, nullam invenies. Traditio tibi praetendetur auctrix, consuetudo confirmatrix, et fides observatrix etc. Et paulo post: His igitur exemplis renuntiatum erit, posse etiam non scriptam traditionem in observatione defendi, confirmatam consuetudine, idonea teste probatae tunc traditionis ex perConsuetudo. severantia observationis. Consuetudo autem etiam in civilibus rebus pro lege suscipitur, cum deficit lex.

Traditionum apostolica

auctoritas.

1. C. CYPRIANUS in serm. de ablut. pedum : Sicat par est Spiritui sancto et CHRISTO divinitas, ita in suis rum vis et institutis aequa est auctoritas et potestas: nec minus ratum est, quod dictante Spiritu sancto Apostoli tradiderunt, quam quod ipse tradidit, et in sui commemorationem fieri praecepit: Manet singulis propria dignitas, et uniformis in suo genere stat actio omnium: nihil addi, nihil subtrahi, nihil potest corrigi vel mutari.

6.

consensus instar prae

cepti.

quaedam re

censentur. Caeremoniae

ita

2. HIERONYMUS in Dialog. adv. Luciferian., Act. 6. 17. 19, Luciferum dixisse refert: An nescis Ecclesiarum hunc esse Totius orbis morem, ut baptizatis postea manus imponantur, et ita invocetur Spiritus sanctus? Exigis, ubi scriptum sit? In actibus Apostolorum. Etiam si scripturae auctoritas non subesset, totius orbis in hanc partem consensus instar praecepti obtineret. Nam et multa alia, quae per traditionem Traditiones in Ecclesiis observantur, auctoritatem sibi scriptae legis usurpaverunt: veluti in lavacro ter caput mergitare: deinBaptismi. de egressos lactis et mellis praegustare concordiam, ad infantiae significationem: die dominico et per omnem Pentecosten, nec de geniculis adorare, et jejunium solvere: multaque alia scripta non sunt, quae rationabilis sibi observatio vindicavit. Cui orthodoxus respondet: Non quidem abnuo hanc esse Ecclesiarum consuetudinem, ut ad eos, qui Confirmatio- longe in minoribus urbibus per Presbyteros et Diaconos baptizati sunt, Episcopus ad invocationem sancti Spiritus, manum impositurus, excurrat. Sed quale est, ut leges Ecclesiae ad haeresim transferas?

Stationes.

nis

sacra

mentum.

3.

Non omnia haec verba: State et tenete traditiones etc.

Apostoli li

CHRYSOSTOMUS in 2. Thess. 2. hom. 4. super Hinc patet, teris manda- quod non omnia per epistolam tradiderint, sed multa etiam sine literis. Eadem vero fide digna sunt tam illa, quam digna et scri- ista. Itaque traditionem quoque Ecclesiae fide dignam puscripta Tra- tamus. Traditio est, nihil quaeras amplius.

runt. Eadem fide

pla et non

ditio Eccle

siastica.