gelus Domini, et percussit in castris Assyriorum centum octoginta quinque millia.

IV. Reg. XIX.: Protegamque urbem hanc, et salvabo eam propter me et propter David servum meum.

II. Malach. XV.: Machabaeus autem semper confidebat cum omni spe auxilium sibi a Deo affuturum, et hortabatur suos ne formidarent. Singulos autem illorum armavit non clypei et hastae munitione, sed sermonibus. optimis et exhortationibus, exposito digno fide somnio, per quod universos laetificavit. Erat autem hujuscemodi visus: Oniam, qui fuerat summus sacerdos, virum bonum et benignum verecundum visu, modestum moribus et eloquio decorum, et qui a puero in virtutibus exercitatus sit, manus praetendentem orare pro omni populo Judaeorum: Post hoc apparuisse et alium virum aetate et gloria mirabilem, et magni decoris habitudine circa illum. Respondentem vero Oniam dixisse, hic est fratrum amator et populi Israel: hic est, qui multum orat pro populo et uniExtendisse versa sancta civitate, Jeremias propheta Dei. autem Jeremiam dextram, et dedisse Judae gladium aureum, dicentem: Accipe sanctum gladium munus a Deo, in quo dejicies adversarios populi mei Israel. Et post quaedam: Judas vero, et qui cum eo erant, invocato Deo, per orationes congressi sunt, manu quidem pugnantes, sed Dominus cordibus orantes, prostraverunt non minus triginta quinque millia.

H. IV. Reg. XIII.: Quidam autem sepelientes hominem, viderunt latrunculos, et projecerunt cadaver in sepulcro Elisei. Quod cum tetigisset ossa Elisei, revixit homo, et stetit super pedes suos.

I. Act. XV.: Virtutes non quaslibet faciebat Deus per manum Pauli, ita ut etiam super languidos deferrentur a corpore ejus sudaria vel semicinctia, et recedebant ab eis languores, et spiritus nequam egrediebantur.

Et V. Magis autem augebatur credentium in Domino

multitudo virorum ac mulierum: ita ut in plateas ejicerent infirmos, et ponerent in lectulis ac grabbatis: ut veniente Petro, saltem umbra illius obumbraret quemquam illorum, et liberarentur omnes ab infirmitatibus suis etc.

Luc. VIII. Accessit retro, et tetigit fimbriam vestimenti ejus et confestim stetit fluxus sanguinis ejus.

Matth XIV.: Et cum cognovissent eum viri loci il lius, miserunt in universam regionem illam, et obtulerunt ei omnes male habentes: et rogabant eum, ut vel fimbriam vestimenti ejus tangerent. Et quicunque tetigerunt, salvi facti sunt,

Gen. XIX.: Veneruntque duo angeli Sodomam vespere, sedente Loth in foribus civitatis. Qui cum vidisset eos, surrexit et ivit obviam eis: adoravitque pronus in terram, et dixit: Obsecro domini, declinate in domum pueri vestri, et manete ibi.

:

Et XXIII. Surrexit Abraham, et adoravit populum terrae, filios videlicet Heth.

Item XXXIII.: Et ipse (Jacob) progrediens, adoravit pronus in terram septies, donec appropinquaret frater ejus. Et appropinquantes ancillae et filii earum, incurvati Accessit quoque Lia cum pueris suis; et cum similiter adorassent, extremi Joseph et Rachael adoraverunt.

sunt.

Item XLII. Cumque adorassent Joseph fratres sui, et agnovisset eos etc.

Josue V. Cum autem esset Josue in agro urbis Jericho, levavit oculos, et vidit virum stantem contra se, evaginatum tenentem gladium, perrexitque ad eum, et ait: Noster es, an adversariorum? an adversariorum? Qui respondit: Nequaquam, sed sum princeps excrcitus Domini, et nunc venio. Cecidit Josue pronus in terram. Et adorans, ait: Quid Dominus meus loquitur ad servum suum? Solve, inquit, calceamentum tuum de pedibus tuis: locus enim, in quo stas, sanctus est. Fecitque Josue, ut sibi fuerat imperatum. Surrexit David de loco, qui vergebat

1. Reg. XX,

ad Austrum, et cadens pronus in terram, adoravit tertio, et osculantes se alterutrum, fleverunt pariter (David et Jonathas.)

Et XXV.: Cum autem vidisset Abigail David, festinavit, et descendit de asino, et procidit coram David super faciem suam, et adoravit super terram, et cecidit ad pedes ejus.

IV. Reg. II.: Videntes autem filii prophetarum, qui erant in Jericho econtra, dixerunt: Requievit spiritus Eliæ super Eliseum. Et venientes in occursum ejus, adoraverunt eum proni in terram,

PATRE S.

Patres novi testamenti

tur a patria

2. Cor. 5, 1.

1. B. GREGORIUS L. IV. Moral. c. 32.: Postquam de corporibus transeunt praedicatores Ecclesiae, nequaquam per non differunmorarum spatia, sicut antiqui Patres, a caelestis patriae præ- caelesti post ceptione differuntur. Mox quippe, ut a carnis colligatio- mortem. ne exeunt, in caelesti sede quiescunt, Paulo attestante, qui ait: Scimus, quoniam si terrestris domus nostra hujus habitationis dissolvatur, quae aedificationem ex Deo habemus, domum non manufactam, aeternam in caelis. Prius autem quam redemptor noster morte sua humani generis poenam solveret, eos etiam, qui caelestis patriae vias sectati sunt, post egressum carnis, inferni claustra tenuerunt: non ut poena quasi peccatores plecteret, sed ut eos in locis remotioribus quiescentes, quia necdum intercessio mediatoris advenerat, ab ingressu regni, reatus primae culpae prohiberet. Unde juxta ejusdem redemptoris nostri testimonium, dives, qui apud inferos torquetur, in sinu Abrahae requiescere Lazarum contemplatur. Qui profecto si adhuc in imis non essent, hos ille in tormentis positus non videret, Unde et idem redemptor noster pro nostrae culpae debito occumbens, inferna penetrat, ut suos, qui ei inhaeserant, ad caelestia reducat. nunc homo redemptus ascendit, illuc profecto si peccare noluisset, etiam sine redemptione pertingeret.

Sed quo

Luc. 16, 25.

1. C. IDEM L. XII. Moral. cap. 13.: Sicut hi, qui adhuc viventes sunt, mortuorum animae quo loco habeantur, ignorant: ita mortui vitam in carne viventium, post eos qualiter disponatur, nesciunt: quia et vita spiritus Animae sanclonge est a vita carnis: et sicut corporea atque incorporea in Deo vi

torum omnia

dent, quae scilicet ad eo

et nostram

salutem con

ducunt. Job. 14, 21.

diversa sunt genere, ita etiam distincta cognitione. Quod rum gloriam tamen de animabus sanctis sentiendum non est: quia, quae intus omnipotentis Dei claritatem vident, nullo modo credendum est, quia foris sit aliquid, quod ignorent. Sed carnales quique, quia amorem praecipuum filiis impendunt, hoc eos B. Job nescire postmodum asserit, quod hic vehementer amaverunt: ut sive nobiles sive ignobiles sint filii, sciant, quorum eos semper cura fatigabat.

In Dei claritate omnia sciunt.

Quot modis

hic geruntur,

:

ne

2. İDEM L. IV. Dial. cap. 43. Quia in illa aeterna haereditate omnes communi claritate Deum conspiciunt, quid est, quod ibi nesciant, ubi scientem omnia sciunt? 3. AUGUSTINUS L. cur. de mort. gerend. cap. 15.: Proinde fatendum est, nescire quidem mortuos, quid hic mortui pos- agatur, sed dum hic agitur: postea vero audire ab eis, sint ea, quae hinc ad eos moriendo pergunt. qui Non quidem omnia, cognoscere. sed quae sinuntur indicare, qui sinuntur etiam ista meminisse: et quae illos, quibus haec indicant, oportet audire. Possunt et ab angelis, qui rebus, quae aguntur hic, praesto sunt, audire aliquid mortui, quod unumquemque illorum audire debere judicat, cui cuncta subjecta sunt. Nisi enim essent angeli, qui possent interesse et vivorum et Luc.16,20.sq. mortuorum locis, non dixisset Dominus JESUS: Contigit autem mori inopem illum, et ferri ab angelis in sinum Abrahae. Nunc ergo hic, nunc ibi esse potuerunt, qui hinc illuc, quem Deus voluit abstulerunt. Possunt etiam spiritus mortuorum aliqua, quae hic aguntur, quae necessarium est, eos nosse, et quae necessarium non est, cos non nosse, non solum praeterita vel praesentia, verum etiam futura spiritu, Dei revelante cognoscere: sicut non omnes homines, sed Prophetae, dum hic viverent, cognoscebant, nec ipsi omnia, sed quae illis esse revelanda Dei providentia judicarat. Mitti quoque ad vivos aliquos ex mortuis, sicut e contrario Paulus ex vivis in Paradisum raptus est, divina scriptura testatur. Nam Samuel propheta defunctus vivo Sauli etiam regi futura praedixit: quamvis nonnulli non ipsum fuisse, qui potuisset magicis artibus evocari, sed aliquem spiritum tam malis operibus congruentem, illius existiment similitudinem figurasse: cum liber ecclesiasticus, quem Jesus filius Sirach scripsisse traditur, et propter eloquii nonnullam similitudinem Salomonis pronunciatur, contineat in laude patrum, quod Samuel etiam mortuus prophetaverit. Sed si huic libro ex Hebraeorum, quia in eo non est, canone contraTheut. 54, 5. dicitur, quid de Moyse dicturi sumus, qui certe et in Matth. 17, 3. Deuteronomio mortuus, et in Evangelio cum Helia, qui mortuus non est, legitur apparuisse viventibus.

Spiritu Dei revelante.

2. Cor. 12, 2. 4. 1. Reg. 18, 1.84.

Eccl. 48, 14.

4. Reg.2,1.sq.

de

Quamvis sancti vivo

omnes tamen

esse possunt.

Augustini

modo, quo

in

ET cap. 16. Alii sunt humanarum limites rerum, alia divinarum signa virtutum: alia sunt, quae naturaliter, alia, rum rebus inquae mirabiliter fiunt. Quamvis et naturae Deus adsit, ut tersint, non sit, et miraculis natura non desit. Non igitur ideo pu- mortui intertandum est, vivorum rebus quoslibet interesse posse functos, quoniam quibusdam sanandis vel adjuvandis Martyres adsunt: sed ideo potius intelligendum est, quod per divinam potentiam martyres vivorum rebus intersunt, quoniam defuncti per naturam propriam vivorum rebus interesse non possunt. Quamquam ista quaestio vires intelli- dubitatio de gentiae meae vincat, quemadmodum opitulentur martyres diversis 10iis, quos per eos certum est adjuvari: utrum ipsi per se cis adsunt. ipsos adsint uno tempore tam diversis locis, et tanta inter se longinquitate discretis, sive ubi sunt eorum memoriae, sive praeter suas memorias ubicunque adesse sentiuntur: an ipsis in loco suis meritis congruo ab omni mortalium conversatione remotis, et tamen generaliter orantibus pro indigentia supplicantium, sicut nos oramus pro mortuis, qui- mortuis. bus utique non praesentamur, nec ubi sint, vel quid agant, scimus, Deus omnipotens, qui est ubique praesens, nec concretus nobis, nec remotus a nobis, exaudiens martyrum preces, per angelica ministeria usque quaque diffusa, praebeat hominibus ista solatia, quibus in hujus vitae miseria judicat esse praebenda: et suorum merita martyrum, ubi vult, quando vult, quomodo vult, maximeque per eorum memorias, quoniam hoc novit expedire nobis ad aedificandam fidem Christi, pro cujus illi confessione sunt passi, mirabili atque ineffabili potestate ac bonitate commendet.

T

Oratio pro

5. ORIGENES L. 8. contr. Cels.: Unus est nobis placandus Deus universorum Dominus, unius favor ambiendus per pietatem virtutesque caeteras. Si vult praeter hunc placari etiam alios, cogitet, quod sicut moto corpore umbra quoque ipsius movetur, ita cum aliquis Deum habet propitium, sequitur, ut amicos habeat omnes ejus. angelos, animas et spiritus Sentiunt enim, qui sint dig- Angeli et ni favore caelestis numinis, quibus non solum ipsi bene sanctorum avolunt, verum etiam dant operam, ut Deum ei servire vo- norunt, ao lentibus, concilient, et una nobiscum precantur ut quotquot eum colimus, audeamus dicere, hominibus bonae precantur. voluntatis precantibus ultro se adjungere innumera sanctorum angelorum millia, et intercedere pro mortali nostro genere, et (ut ita loquar) laborare nobiscum in hoc

certamine

6. CYPRIANUS Serm. de mortal.: Patriam nostram paradisum computamus, parentes patriarchas habere jam

nimae nostra

pro nobis et

nobiscum