Morayama, tragedia. Traduccion de la Epistola de Horacio a los Pisones sobre el arte poética [Latin and Spanish] Exposicion de la Epistola de Horacio a los Pisones sobre el arte poetica. Edipo, tragedia

Przednia okładka
imprenta de Samuel Bagster, 1838

Z wnętrza książki

Wybrane strony

Spis treści

Kluczowe wyrazy i wyrażenia

Popularne fragmenty

Strona 128 - Fuit haec sapientia quondam, Publica privatis secernere, sacra profanis, Concubitu prohibere vago, dare jura maritis, Oppida moliri, leges incidere ligno ; Sic honor et nomen divinis vatibus atque 400 Carminibus venit.
Strona 102 - Qui mores hominum multorum vidit et urbes.' Non fumum ex fulgore sed ex fumo dare lucem Cogitat, ut speciosa dehinc miracula promat, Antiphaten Scyllamque et cum Cyclope Chary bdin.
Strona 86 - HUMANO capiti cervicem pictor equinam Jungere si velit, et varias inducere plumas Undique collatis membris, ut turpiter atrum Desiuat in piscem mulier formosa superne, Spectatum admissi risum teneatis, amici?
Strona 303 - Del alma mía tu favor demando; Para estas hijas, tiernas, inocentes, Dignas , buen Dios , de tu divino amparo... Protege su horfandad ; por el sendero De la santa virtud guia sus pasos; Y aparta de sus sienes las desdichas Que afligen á su padre desgraciado!.. Mas, ¿ qué es eso, llorais ?.. Ismenia amada, Antígone, mi vida...
Strona 96 - Et tragicus plerumque dolet sermone pedestri. Telephus et Peleus, cum pauper et exul uterque, Projicit ampullas et sesq'uipedalia verba, Si curat cor spectantis tetigisse querela.
Strona 110 - Conveniet Satyros, ita vertere seria ludo, Ne, quicumque deus, quicumque adhibebitur heros, Regali conspectus in auro nuper et ostro, Migret in obscuras humili sermone tabernas, Aut, dum vitat humum, nubes et inania captet.
Strona 100 - Nec sic incipies, ut scriptor cyclicus olim : ' Fortunam Priami cantabo et nobile bellum.' Quid dignum tanto feret hic promissor hiatu ? Parturient montes, nascetur ridiculus mus.
Strona 102 - Vos plaudite' dicat, Aetatis cujusque notandi sunt tibi mores, Mobilibusque decor naturis dandus et annis. Reddere qui voces jam scit puer et pede certo Signat humum, gestit paribus colludere, et iram Colligit ac ponit temere, et mutatur in horas.
Strona 315 - Nos afligía el solitario aspecto De nuestro hogar, y desabrida el alma Las caricias de un hijo echaba menos. Con súplicas, con votos, con ofrendas, Importunamos sin cesar al cielo, Hasta que al fin nos pareció propicio Que iba ya á coronar nuestros deseos... . , ¡ A.un no era madre; y la esperanza sola Mi existencia doblaba y mi contento, Y un placer me inspiraba , una ternura , Que solo siente el corazon materno.
Strona 315 - Nos afligia el solitario aspecto De nuestro hogar , y desabrida el alma Las caricias de un hijo echaba menos. Con súplicas , con votos , con ofrendas , Importunamos sin cesar al cielo , Hasta que al fin nos pareció propicio Que iba ya á coronar nuestros deseos... Aun no era madre ; y la esperanza sola Mi existencia doblaba y mi contento , Y un placer me inspiraba , una ternura , Que solo siente el corazon materno.

Informacje bibliograficzne