cellam in papyrióne, mifit unam è famulabus fuis; & allátam apériens, cernenfque in ea párvulum vagientem, miferta ejus, ait: De infántibus Hebræórum eft hic. Cui foror púeri: Vis, inquit, ut vadam, & vocem tibi mulierem Hebræam, quæ nutrire poffit infántulum? Refpondit: Vade. Perrexit puella, & vocávit matrem fuam. Ad quam locúta filia Pharaónis: Accipe, ait, puerum iftum, & nutri mihi; ego dabo tibi mercédem tuam. Sufcépit múlier, & nutrivit puerum; adultumque trádidit filiæ Pharaónis. Quem illa adoptávit in locum filii, vocavitque nomen ejus,Moyfes, dicens: Quia de aqua tuli

cum.

B. Quafi columbæ. 144.

IN

LECTIO iij. Lectio fancti Evangélii fecundúm Matthæum. c. 25. N illo témpore; Dixit fefus difcipulis fuis: cùm vénerit Filius hóminis in majeftáte fua, & omnes Angeli cum co, tunc fedébit fuper fedem majeftátis fux ; & congregabuntur ante eum omnes gentes. Et réliqua.

Homilia fancti Auguftini Epifcopi. Lib. de fide & oper. cap. 15. I, non fervátis,

S', mandatis non fer voteft

per folam fidem, quæ fine

opéribus mórtua eft ; illud quómodò verum erit, quod eis quos ad finiftram pofitúrus eft, dicet: Ite in ignem æternum, qui parátus eft diábolo & ángelis ejus? quos non increpat, quia in eum non credidérunt, fed quia bona ópera non fecérunt. Nam profectò ne fibi quifquam de fide, quæ fine opéribus mórtua eft, vitam promittat æternam; proptereà omnes gentes fegregatúrum fe dixit quæ permiftæ eifdem páf cuis utebantur, ut appareat eos illi dictúros: Dómine, quandò te vidimus illa & illa patientem, & non miniftrávímus tibi? qui in eum crediderant, fed bona operári non curaverant, tainquam de ipfa fide mórtua ad vitam pervenirétur æternam. Neque illud dici hîc póterit ignem æternum dictum, non ipfam pœnam æternam; cum & hoc prævidens Dóminus, fententiam fuam ita conclúferit, dicens: Sic ibunt illi in combuftiónem æternam, justi autem in vitam æternam. Erit ergo æterna combúftio, ficut ignis; & eos in illam ituros Véritas dixit, quorum non fidem, fed bona ópera defuiffe declarávit.

Filium hominis omnes gen Congregabuntur ante tes; & feparábit eos, ficut

CANON.

Ex Capituláribus Theodulphi, Aurelianenfis Epifcopi.

Ann. 797. c. 38 & 43. lébus jejunii eleemó

cibum vel potum quo quifque uti débuit, fi non jeju náret, pauperibus éroget. Penè non valer jejunium, quod oratiónes, vigílie & eleemofynæ non commendant.

Ad Magnificat.

Ant. 7. c. Dicet rex his qui à finiftris crunt: Difcé.

M

LECTIOj.

De libro Exodi. cap. 3. Oyfes pafcébat, oves Jethro foceri fui facerdótis Mádian : cumque minaffet gregem ad interióra deferti, venit ad montem Dei Horeb. Apparuitque ei Dóminus in flamma ignis de médio rubi; & vidébat quòd rubus ardéret; & non comburerétur. Dixit ergo Móyfes : Vadam, & vidébo visiónem hanc magnam, quare

nens autem Dóminus quòd pergeret ad vidéndum, vocávit eum de médio rubi, & ait: Móyfes, Móyfes. Qui refpondit : Adfum. At ille : Ne apprópies, inquit, huc folve calceamentum de pédibus tuis ; locus enim in quo ftas, terra fancta eft. Et ait: Ego fum Deus patris

tui, Deus Abraham, Deus Ifaac, & Deus Jacob. Abfcondit Móyfes fáciem fuam; enim audébat

non a Dean Cat afpicere

minus Vidi afflictiónem pópuli mei in Ægypto, & clamorem ejus audivi, prop ter duritiam córum qui præfunt opéribus: & fciens dolórem ejus, defcendi, ut liberem eum de manibus Ægyptiorum, & educam de terra illa, in terram bo nam & fpatiofam, in terram quæ fluir lacte & melle. R. Scimus. 144. LECTIO ij. Eni, & mittam te ad Pharaónem, ut edúcas pópulum meum, filios Ifrael de Ægypto. Dixitque Moyfes ad Deum: Quis fum ego: ut vadam ad Pharaónem, & educam filios Ifrael de Ægypto? Qui dixit ei: Ego ero tecum; & hoc habébis fignum, quod miferim te: Cum eduxeris pópulum meum de Egypto, immolábis Deo fuper montem iftum. Ait Moyfes ad Deum : Ecce ego vadam ad filios Ifrael, & dicam eis, Deus patrum veftrórum mifit me ad vos. Si dixerint mihi: Quod eft nomen ejus? quid dicam eis? Dixit Deus ad Móyfen: ego fum qui fum. Ait: Sic dices filiis Ifrael: Qui eft, mifit me ad vos.

R. Tu, Dómine. 144.

LECTIO iij.

Lectio fancti Evangélii secundum Matthæum. c. 21. N illo

intraffet Jelus Ierofoly

divi

mam, commóta eft univerfa civitas, dicens: Quis eft hic? Pópuli autem dicébant: Hic eft Jefus Prophéta à Nazareth Galilææ. Et intrávit Jefus in templum Dei, & ejiciébat omnes vendentes. Et réliqua. Homília venerabilis Bedæ Presbyteri. Homil. 7. in Quadrag. Fécit Chriftus commérEcc Crum humanarum de domo illa, in qua nas tantùm res agi, hóftias & orationes Deo offerri, verbum Dei legi,, audiri & decantáti præceptum erat. Si ergo Dominus nec ca volébat venumdari in templo, quæ in templo volébat offerri, vidélicet propter ftirdium avaritia five fraudis quod próprium folet effe negotiantium facinus;quantâ putas anidmadverfione puniret, fi inveniffet ibi aliquos rífui vel vanilóquio vacantes, aut alii cuilibet vítio mancipátos? Si enim illa quæ álibi liberè agi póterant, Dóminus in domo fuâ temporália negotia geri non patitur; quantò magis ea quæ nufquam fieri licet, plus cœleftis ira merentur, fi in ædibus Deo facrátis agantur?

21.