návi.

Vidi prævaricantes, & tabefcébam; quia elóquia tuá non cuftodiérunt.

Vide quóniam mandáta tua dilexi, Dómine, *in mifericórdia tua vivifica mẹ. Principiumverbórum tuórum, véritas: * in æternum ómnia judícia juftitiæ tuæ. Divifio PSALMI 118. Principes perfecuti funt

me gratis. & à verbis tuis formidávit cor meum. Lætábor ego fuper elóquia tua, ficut qui invénit fpólia multa.

Iniquitátem ódio hábui, & abominátus fum: * legem autem tuam dilexi. Sépties in die laudem dixi tibi fuper judícia juftitiæ

hymnum, cum docueris me juftificatiónes tuas.

Pronuntiábit lingua mea elóquium tuum ; * quia ómnia mandáta tua æquitas.

Fiat manus tua ut falver me; * quóniam mandáta tua elégi.

Concupívi falutáre tuum, Dómine; &* lex tua meditátio mea eft.

Vivet ánima mea, & laudábit te ; * & judícia tua adjuvábunt me.

Errávi ficut ovis quæ périit:* quære fervum tuum, quia mandáta tua non fum oblitus.

vehementer.

Servávi mandáta tua & teftimónia tua ; * quia omnes viæ meæ in confpectu tuo. Appropinquet deprecatio mea in confpectu tuo, Dómine juxta eloquium tuum da mihi intellectum.

:

Intret poftulatio mea in confpectu tuo:* fecundum elóquium tuum éripe me.

rum tuórum.

Tecum principium in die virtútis tuæ in fplendóribus fanctórum: * ex útero ante luciferum génui te.

Jurávit Dóminus, & non poenitébit eum: * Tu es Sacerdos in æternum fecundùm ordinem Melchifedech.

Dóminus à dextris tuis,*

Detorrente in via bibet;* proptérea exaltábit caput. PSALMUS IIC. 'Onfitébor tibi, Dómi

une,

Con in toto corde meo,* in concilio juftórum & congregatióne.

Magna ópera Dómini, exquisita in omnes voluntátes ejus.

Conféffio & magificéntia opus ejus: * & juftitia ejus manet in féculum féculi.'

Memóriam fecit mirabílium fuórum miféricors & miferátor Dóminus: efcam dedit timéntibus fe. 1 Memor erit in féculum teftamenti fui: * virtútem óperum fuórum annuntiábit pópulo fuo;

Út det illis hereditátem géntium: * ópera mánuum ejus, véritas & judicium.

Fidélia ómnia mandáta ejus, confirmáta in féculum féculi, * facta in veritáte & æquitáte. Redemptiónem mifit pópulo fuo: mandávit in æternum teftamentum fuum.

Sanctum & terribile nomen ejus : * initium fapiéntia timor Dómini.

Intellectus bonus ómnibus faciéntibus eum ; * lau

dátio ejus manet in féculum féculi.

PSALMUS III. Eátus vir qui timet Dóminum, in mandátis ejus volet nimis.

Potens in terra erit femen ejus: generátio rectórum benedicetur.

.

Glória & divitiæ in domo

ejus, * & juftitia ejus manet in féculum féculi.

Exortum eft in tenebris lumen rectis; * miféricors, & miferátor, & juftus.

Jucundus homo, qui miferétur & cómmodat, difpónet fermónes fuos in judício: quia in æternum non commovébitur.

In memória æterna erit juftus: * ab auditióne mala non timébit.

Parátum cor ejus fperáre in Dómino, confirmátum eft cor ejus : * non commovébitur, donec defpíciatinimicos fuos.

Difperfit, dedit paupéri bus ;*juftitia ejus manet in féculum féculi: cornu ejus exaltábitur in glória.

Peccátor vidébit, & irafcétur; déntibus fuis fremet, & tabefcet: * defidérium peccatórum períbit.

PSALMUS 112. LA Audate, púeri, Dóminum, laudáte nomen Dómini.

Sit nomen Dómini benedictum, * ex hoc nunc, & ufque in féculum.

A folis ortu ufque ad occáfum, laudabile nomen Dómini.

Excelfus fuper omnes gentes Dóminus, * & fuper calos glória ejus.

Quis ficut Dóminus Deus nofter, qui in altis hábitat, & humilia réfpicit in cælo & in terra?

Sufcitans à terra inopem, & de ftércore érigens páuperem,

Utcóllocet eum cum princípibus: * cum princípibus pópuli fui?

Qui habitáre facit ftérilem in domo, matrem filiórum lætantem.

PSALMUS 113. IN xidmus Jacob deye N éxitu Ifrael de Egyp

pulo bárbaro.. Facta eft Judæa fanctificátio ejus, Ifrael poteftas -ejus.

Mare vidit, & fugit: * Jordánis converfus eft retrorfùm.

Montes exultavérunt ut arietes,*& colles ficut agni óvium.

Quid eft tibi mare, quòd fugifti?& tu, Jordánis, quia converfus es retrorfùm? Montes exultaftis ficut arietes? & colles ficut agni óvium? 1 A fácie Dómini mota eft terra, à facie Dei Jacob. Qui convertit petram in ftagna aquárum,

& ru

pem in fontes aquárum,

Non nobis, Dómine non nobis; fed nómini tuo da glóriam fuper mifericór dia tua & veritáte tua.

Nequando dicant gentes: Ubi eft Deus eórum ? Deus autem nofter in cœlo: * ómnia quæcumque voluit fecit.

Simulácra géntium argentum & aurum, * ópera mánuum hóminum.

Os habent, & non loquentur: * óculos habent, & non vidébunt.

Aures habent, & non audient: * nares habent & non odorábunt.

Manus habent, & non palpábunt: pedes habent, clamabunt in gutture fuo. & non ambulábunt; * non

Similes illis fiant qui fáciunt ea * & omnes qui confidunt in eis.

Domus Ifrael fperávit in Dómino, * adjútor eórum & protector eórum eft.

Domus Aaron fperávit in Dómino: * adjutor córum & protector eórum eft.

Qui timent Dóminum fperavérunt in Dómino: * adjútor eórum & protector eórum eft.

Dóminus memor fuit no. ftrî, * & benedixit nobis. Benedixit dómui Ifrael: * benedixit dómui Aaron. Benedixit ómnibus qui timent Dóminum, * pufillis cum majóribus.

Adjiciat Dóminus fuper

fuper vos & fuper

WOS,
filios veftros.

Benedicti vos à Dómino, qui fecit cœlum &

terram.

Cœlum cœli Dómino: * terram autem dedit filiis hóminum.

Non mórtui laudábunt te, Dómine, * neque omnes qui defcendunt in infernum.

Sed nos qui vivimus benedícimus Dómino, * ex hoc nunc & ufque in féculum.

AD COMPLETORIUM. PSALMUS 4. Um invocárem, exaudívit me Deus juftitiæ meæ : in tribulatióne dilatafti mihi. Miferére meî, * & exaudi oratiónem meam.

Filii hóminum, úfquequo gravi corde? ut quid dili gitis vanitátem, & quæritis mendácium?

Et fcióte quóniam mirificávit Dóminus fanctum fuum:* Dóminus exáudiet me, cùm clamávero ad eum. Irafcímini, & nolite peccáre:* quæ dicitis in córdíbus veftris, in cubilibus veftris compungímini,

Sacrificáte facrificium juftitiæ, & fperáte in Dómino: multi dicunt: Quis oftendit nobis bona?

Signátum eft fuper noslu men vultûs tui, Dómine; *

dedifti lætitiam in corde

Ui hábitat in adjutório Altiffimi,* in protectio ne Dei coli commorábitur. Dicet Dómino: fufceptor meus es tu, & refúgium meum: * Deus meus, fperábo in eum;

Quóniam ipfe liberávit me de láqueo venántium, * & à verbo áfpero.

Scápulis fuis obumbrábit tibi;& fub pennis ejus. fperábis.

Scuto circumdabit te véritas ejus: * non timébis à timore nocturno,

A fagitta volante in die, à negotio perambulante in té nebris, ab incurfu, & dæ mónio meridiáno.

Cadent à latere tuo mil le, & decem millia à dextris tuis:* ad te autem non appropinquábit.

Verumtamen óculis tuis confiderábis, * & retributiónem peccatórum vidébis.

Quóniam, Tues, Dómine fpes mea, *Altiffimum pofuifti refugium tuum ;

Non accédet ad te malum, * & flagellum non

appropinquabittabernáculo

tuo;

QuóniamAngelis fuis mandavit de te, ut cuftódiant te in te ómnibus viis tuis. In mánibus portábuntte,* ne fortè offendas ad lapidem pedem tuum.

Super áfpidem & bafilifcum ambulábis, & conculcábis leónem & dracónem. Quóniam in me fpérávit, liberábo eum: * prótegam eum quóniam cognovit

nomen meum.

Clamábit ad me, & ego exáudiam eum. Cum ipfo fum in tribula tióne: erípiam eum, & glorificábo eum. Longitudine diérum replébo eum, & oftendam illi falutáre meum.

PSALMUS 133.

Ecce nunc benedicite Dó.

minum,

Dómini.

omnes fervi

Qui ftatis in domo Dómini, *in átriis domûs Dei noftri;

In noctibus extóllite manus veftras in fancta, * & benedicite Dóminum.

Benedicat te Dóminus ex Sion, qui fecit cœlum &

terram.

FERIA SECUNDA. OFFICII FINIS..

Magnifici in fuis Operibus Creatoris, erga Homines Caritas ac Beneficentia celebratur.

AD OFFICIUM NOCT. Invit. Venite, exultémus Dómino: * Jubilémus Deo falutári noftro.

In Feriis Quadragefima & Paffionis, dicuntur pro unico Nocturnonovem Pfal mi adunamquamque Feriam pofiti, fub una duntaxat Antiphona poft fingulos tres Pfalmos. Tempore verò Pafchali, tres tantùm dicuntur, eo ordine qui defcriptus eft in Proprio pro unaquaque die.

B

NOCTURNO.

PSALMUS 103. Enedic, ánima mea Dómino * Dómine Deus meus,

magnifi

cátus es vehementer. Confeffionem & decórem induifti, amictus lumine

ficut veftimento;

Extendens cœlum ficut pellem, qui tegis aquis fuperióra ejus;

Qui ponis nubem afcenfum tuum; * qui ámbulas fuper pennas ventorum ; Qui facis Angelos tuos fpiritus, & ministros tuos ignem urentem;

Qui fundafti terram fuper ftabilitátem fuam: *non inclinábitur in féculum féculi.