Obrazy na stronie
PDF
ePub

12 Revestios, pues, como escogidos que sois de Dios, santos y amados, revestios de entrañas de compasion, de benignidad, de humildad, de modestia, de paciencia:

13 sufriéndoos los unos á los otros, y perdonándoos mutuamente, si alguno tiene queja contra otro: asi como el Señor os ha perdonado, asi lo habeis de hacer tambien vosotros.

14 Pero sobre todo mantened la caridad, la cual es el vínculo de la perfeccion'.

15 Y la paz de Cristo triunfe en vuestros corazones, paz Divina, á la cual fuisteis asimismo llamados para formar todos un solo cuerpo: y sed agradecidos á Dios por este y otros beneficios.

16 La palabra de Cristo, ó su doctrina, en abundancia, tenga su morada entre vosotros, con toda sabiduría, enseñándoos y animándoos unos á otros con salmos, con himnos y cánticos espirituales, cantando de corazon, con gracia ó edificacion las alabanzas á Dios.

17 Todo cuanto haceis, sea de palabra, ó de obra, hacedlo todo en nombre de nuestro Señor JesuCristo y á gloria suya, dando por medio de él gracias á Dios Padre. 18 Mugeres, estad sujetas á los maridos, como es debido, en lo que es segun el Señor.

19 Maridos, amad á vuestras mugeres, y no las trateis con aspereza, 20 Hijos, obedeced á vuestros padres en todo; porque esto es agradable al Señor.

21 Padres, no provoqueis á ira, ó no irriteis á vuestros hijos con: escesiva severidad, para que no se hagan pusilánimes ó apocados. 22 Siervos, obedeced en todo á vuestros amos temporales, no sirviéndoles solo mientras tienen la vista sobre vosotros, ó solamente cuando os miran, como si no deseaseis mas que complacer a los hombres, sino con sencillez de corazon y temor de Dios.

23 Todo lo que hagais, hacedlo de buena gana, como quien sirve á Dios y no á hombres;

24 sabiendo que recibiréis del

benignitatem, humilitatem, modestiam, patientiam: 13 supportantes invicem, et donantes vobismetipsis, si quis adversus aliquem habet querelam : sicut et Dominus donavit vobis, ita et vos. 14 Super omnia autem hæc, charitatem habete, quod est vinculum perfectionis; 15 et pax Christi exultet in cordibus vestris, in qua et vocati estis in uno corpore; et grati estote. 16 Verbum Christi habitet in vobis abundanter, in omni sapientia, docentes et commonentes vosmetipsos, psalmis, hymnis, et canticis spiritualibus, in gratia cantantes in cordibus vestris Deo. 17 Omne quodcumque facitis in verbo aut in opere, omnia in nomine Domini Jesu Christi gratias agentes Deo et Patri per ipsum. 18 Mulieres, subditæ estote viris: sicut oportet in Domino. 19 Viri, diligite uxores vestras, et nolite amari esse ad illas. 20 Filii, obedite parentibus per omnia: hoc enim placitum est in Domino. 21 Patres, nolite ad indignationem provocare filios vestros, ut non pusillo animo fiant. 22 Servi, obedite per omnia dominis carnalibus, non ad oculum servientes, quasi hominibus placentes, sed in simplicitate cordis, timentes Deum. 23 Quodcumque facitis, ex animo operamini, sicut Domino et non hominibus : 24 scientes quòd

[ocr errors]

'Pues que nos une á unos con otros, y á todos con Dios: que es en lo que consiste la perfeccion cristiana. MARTINI traduce segun el griego: Pace di Dio paz de Dios.

Señor la herencia del cielo por de la Iglesia', resarciendo el tiemgalardon ó salario; pues á Cristo po perdido3.

Ruestro Señor es á quien servis,' en la persona de vuestros amos. 25 Mas el que obra mal, ó injustamente, llevará el pago de su injusticia porque Dios no hace acepcion de personas.

CAP. IV. Ultimos avisos del Apóstol. Recomienda á Tiquico, y á

Onésimo; y saluda á varios.

I Amos, tratad á los siervos selo gun que dictan la justicia y la equidad: sabiendo que tambien vosotros teneis un Señor en el cielo'. 2 Perseverad en la oracion, velando en ella y acompañándola con acciones de gracias :

3 orando juntamente por nosotros, para que Dios nos abra la puerta de la predicacion, á fin de anunciar el misterio de la redencion de los hombres por Jesu-Cristo ( por cuya causa estoy todavía preso)

4 y para que yo le manifieste de la manera firme, con que debo hablar de él.

6 Vuestra conversacion sea siempre con agrado, sazonada con la sal de la discrecion, de suerte que acerteis á responder á cada uno como conviene.

7 De todas mis cosas os informará Tiquico, mi carísimo hermano, y fiel ministro y consiervo en el Señor :

8 al cual he enviado á vosotros espresamente, para que se informe de vuestras cosas, y consuele vuestros corazones;

9 juntamente con Onésimo, mi muy amado y fiel hermano, el cual es vuestro compatriota. Estos os contarán todo lo que aqui pasa.

10 Salúdaos Aristarco, mi compañero en la prision; y Márcos, primo de Bernabé, acerca del cual os tengo ya hechos mis encargos: si fuere á vosotros, recibidle bien.

II Os saluda tambien Jesus, por sobrenombre Justo. Estos son ́de los circuncisos, ó de los hebréos convertidos; y ellos solos son los que me ayudan á anunciar el reino

5 Portaos sabiamente y con prudencia con aquellos que estan fnera à Domino accipietis retributionem hereditatis: Domino Christo servite. 25 Qui enim injuriam facit, recipiet id quod iniquè gessit; et non est personarum acceptio apud Deum.

CAPUT IV. 1 Domini, quod justum est et æquum, servis præstate: scientes quòd et vos Dominum habetis in cœlo. 2 Orationi instate, vigilantes in ea in gratiarum actione: 3 orantes simul et pro nobis, ut Deus aperiat nobis ostium sermonis ad loquendum mysterium Christi, (propter quod etiam vinctus sum) 4 ut manifestem illud ita, ut oportet me loqui. 5 In sapientia am. bulate ad eos qui foris sunt: tempus redimentes. 6 Sermo vester semper in gratia sale sit conditus, ut sciatis quomodo oporteat vos unicuique respondere. 7 Quæ circa me sunt, omnia vobis nota faciet Tychicus, charissimus frater, et fidelis minister, et conservus in Domino: 8 quem misi ad vos ad hoc ipsum, ut cognoscat quæ circa vos sunt, et consoletur corda vestra, 9 cum Onesimo charissimo, et fideli fratre, qui ex vobis est. Omnia quæ hic aguntur, nota facient vobis. 10 Salutat vos Aristarchus, concaptivus meus; et Marcus, consobrinus Barnabæ, de quo accepistis mandata: si venerit ad vos, excipite illum: 11 et Jesus, qui dicitur Justus: qui sunt ex circumci

Que os tratará como trateis á ellos. 2 A fin de atraerlos á la fe con vues➡ tra conducta. 3 Con aprovechar toda ocasion de hacer alguna obra buena.

de Dios, y me han servido de con- la iglesia que tiene en su casa. suelo.

12 Salúdaos Epafras, el cual es de los vuestros, ó vuestro paisano, siervo fiel de Jesu-Cristo, siempre solícito en rogar por vosotros en sus oraciones, para que seais perfectos, y conozcais bien todo lo que Dios quiere de vosotros.

13 Pues yo soy testigo de lo mucho que se afana por vosotros, y por los de Laodicéa, y de Hierapoli. 14 Salúdaos el muy amado Lucas, médico, y tambien Demas,

15 Saludad vosotros á los hermanos de Laodicéa, y á Ninfas, y á

16 Leida que sea esta carta entre vosotros, haced que se lea tambien en la iglesia de Laodicéa; como el que vosotros asimismo leais la de los Laodicenses.

17 Finalmente, decid de mi parte á Arquippo': Considera bien el ministerio que has recibido en nombre del Señor, á fin de desempeñar todos sus cargos.

18 La salutacion va de mi propia mano, Pablo. Acordaos de mis cadenas. La gracia sea con vosotros. Amen.

sione: hi soli sunt adjutores mei in regno Dei, qui mihi fuerunt solatio. 12 Salutat vos Epaphras, qui ex vobis est, servus Christi Jesu, semper solicitus pro vobis in orationibus, ut stetis perfecti et pleni in omni voluntate Dei. 13 Testimonium enim illi perhibeo, quòd habet multum laborem pro vobis, et pro iis qui sunt Laodicia, et qui Hierapoli. 14 Salutat vos Lucas, medicus charissimus, et Demas. 15 Salutate fratres, qui sunt Laodicíæ, et Nympham, et quæ in domo ejus est, ecclesiam. 16 Et cum lecta fuerit apud vos epistola hæc, facite ut et in Laodicensium ecclesia legatur; et eam, quæ Laodicensium est, vos legatis. 17 Et dicite Archippo: Vide ministerium, quod accepisti in Domino, ut illud impleas. 18 Salutatio, mea manu Pauli. Memores estote vinculorum meorum. Gratia vobiscum. Amen.

Véase Philem. v. 2.

ADVERTENCIA

SOBRE LA EPÍSTOLA PRIMERA Á LOS TESALONICENSES.

HABIA S. Pablo predicado la fe en Tesalónica, hoy Salónica, ca

pital de la Macedonia, y viéndose precisado á retirarse por la persecucion de los judios ( Act. XVII, v, 1) pasó á Beréa, de aqui á Atenas, y en seguida á Corinto, á donde llegaron despues de algun tiempo desde Tesalónica Timoteo y Silas. Estos le contaron la constancia en la fe de los nuevos fieles de Tesalónica; y no pudiendo el Apóstol ir á verlos, les escribió esta carta, en la cual despues de haberles hablado con entrañable ternura, les da las instrucciones y los avisos de que necesitaban. Créese comunmente que esta es la primera carta de las que tenemos del santo Apostol; habiendo sido escrita diez y ocho años despues de la muerte del Señor, ó hácia el 52 de la era vulgar.

EPISTOLA

PRIMERA

DEL APOSTOL S. PABLO A LOS TESALONICENSES.

CAP. I. Alaba el Apóstol á los Tesalonicenses por haber sido un dechado de los demas fieles, con el el fervor de su fe, esperanza y caridad, en medio de las tribulaciones.

1 Pablo, y Silvano, y Timotéo, á la iglesia de los Tesalonicenses congregada en Dios Padre, y en nuestro Señor Jesu-Cristo.

2 Gracia y paz sea con vosotros. Sin cesar damos gracias á Dios por

todos vosotros, haciendo continuamente memòria de vosotros en nuestras oraciones,

3 acordándonos delante del Dios y Padre nuestro de las obras de vuestra fe, de los trabajos de vuestra caridad, y de la firmeza de vuestra esperanza en nuestro Señor Jesu-Cristo.

4 Considerando, amados hermanos, que vuestra eleccion, ó vocacion á la fe, es de Dios:

CAPUT I. 1 Paulus, et Silvanus, et Timotheus, ecclesiæ Thessalonicensium, in Deo Patre, et Domino Jesu Christo. 2 Gratia vobis, et pax. Gratias agimus Deo semper pro omnibus vobis, memoriam vestri facientes in orationibus nostris sine intermissione; 3 memores operis fidei vestræ, et laboris, et charitatis, et sustinentiæ spei Domini nostri Jesu Christi, ante Deum et Patrem nostrum: 4 scientes, fratres dilecti, à Deo electionem vestram. 5 Quia Evangelium nostrum non fuit ad vos in sermone tantùm, sed et in virtute, et in Spiritu sancto, et in plenitudine multa, sicut scitis quales fue

5 porque nuestro Evangelio no se anunció á vosotros solo con palabras, sino tambien con milagros, y dones' del Espíritu Santo, con eficaz persuasion: porque ya sabeis, cuál fué nuestro proceder entre vosotros para procurar vuestro bien. 6 Vosotros de vuestra parte os hicisteis imitadores nuestros Ꭹ del Señor, recibiendo su palabra en medio de muchas tribulaciones con gozo del Espíritu Santo:

7

de suerte que habeis servido de modelo á cuantos han creido en la Macedonia y en Acaya.

8 Pues que de vosotros se difundió la palabra del Señor ó el Evangelio, no solo por la Macedonia y Acaya; sino que por todas partes se ha divulgado en tanto grado la fe que teneis en Dios, que no tenemos necesidad de decir nada sobre esto.

9 Porque los mismos fieles publican el suceso que tuvo nuestra entrada entre vosotros; y cómo os convertisteis á Dios, abandonando los ídolos, por servir al Dios vivo y verdadero,

Io y para esperar del cielo á su

Hijo Jesus, á quien resucitó de en-
tre los muertos, y el cual nos li-
bertó de la ira venidera'.
CAP. II. San Pablo hace presente á
los Tesalonicenses la libertad, des-
interes y zelo con que les predicó
el Evangelio; y tambien el entra-
ñable amor que les profesa por su
constancia en la fe.

1 El hecho es que vosotros, hermanos mios, sabeis bien como nuestra llegada á vuestra ciudad no fué en vano, ó sin fruto :

2 sino que habiendo sido antes maltratados, y afrentados, ó azotados con varas, como no ignorais, en Filipos, puesta en nuestro Dios la confianza, pasamos animosamente á predicaros el Evangelio de Dios en medio de muchos obstáculos. 3 Porque no os hemos predicado ninguna doctrina de error, ni de inmundicia, ni con el designio de engañaros3;

4 sino del mismo modo que fuimos aprobados de Dios para que se nos confiase su Evangelio: asi es que hablamos, ó predicamos, no como para agradar á los hombres,

rimus in vobis propter vos. 6 Et vos imitatores nostri facti estis, et Domini, excipientes verbum in tribulatione multa, cum gaudio Spiritus sancti: 7 ita ut facti sitis forma omnibus credentibus in Macedonia, et in Achaia. 8 A vobis enim diffamatus est sermo Domini, non solùm in Macedonia, et in Achaia, sed et in omni loco fides vestra, quæ est ad Deum, profecta est, ita ut non sit nobis necesse quidquam loqui. 9 Ipsi enim de nobis annuntiant qualem introitum habuerimus ad vos; et quomodo conversi estis ad Deum à simulacris, servire Deo vivo, et vero, 10 et expectare Flium ejus de cœlis (quem suscitavit ex mortuis) Jesum, qui eripuit nos ab ira ventura.

CAPUT II. 1 Nam ipsi scitis, fratres, introitum nostrum ad vos, quia non inanis fuit: 2 sed ante passi, et contumeliis affecti (sicut scitis) in Philippis, fiduciam habuimus in Deo nostro, loqui ad vos Evangelium Dei in multa solicitudine. 3 Exhortatio enim nostra non de errore, neque de immunditia, neque in dolo, 4 sed sicut probati sumus à Deo, ut crederetur nobis Evange lium: ita loquimur, non quasi hominibus placentes, sed Deo, qui probat II. Cor. II. v. 12. 2 Satisfaciendo por nosotros con su sangre á la justicia de Dios. Como han hecho Simon Mago, Cerinto, y otros falsos apóstoles.

« PoprzedniaDalej »