Obrazy na stronie
PDF
ePub

lante de Dios hablamos y segun ó tres testigos, como dice la Ley*, se decidirá todo.

el Espiritu de Cristo; y todo cuanto os decimos, carísimos, lo decimos para edificacion vuestra.

20 Lo que me temo que suceda es, que cuando vaya yo á veros no os halle tales como yo quiero, y á mí me veais cual no quereis'; que por desgracia haya quizá entre vosotros contiendas, envidias, animosidades, discordias, detracciones, chismes, hinchazones, sediciones y bandos:

21 y no sea que cuando yo venga me humille de nuevo Dios entre vosotros; y tenga que llorar, castigando á muchos de los que antes pecaron, y todavía no han hecho penitencia de la impureza, y fornicacion, y deshonestidad en que han vivido. 26 51 elor A

CAP. XIII. Amenaza el Apóstol con graves castigos á los que no se hubieren enmendado; y concluye con una exhortacion general.

[merged small][merged small][merged small][ocr errors][merged small][merged small]

6 Mas yo espero que reconoceréis que por lo que toca á nosotros,

[ocr errors]

- Mirad que por tercera vez voy á visitaros. Por el dicho de dos rissimi propter ædificationem vestram, 20 Timeo enim, ne fortè cum venero, non quales volo, inveniam vos: et ego inveniar à vobis, qualem non vultis: ne fortè contentiones, æmulationes, animositates, dissensiones, detractiones, susurrationes, inflationes, seditiones sint inter vos: 21 ne iterum cum venero, humiliet me Deus apud vos; et lugeam multos ex iis qui ante peccaverunt, et non egerunt pœnitentiam super immunditia, et fornicatione, et impudicitia, quam gesserunt.

1

CAPUT XIII. 1 Ecce tertiò hoc venio ad vos: In ore duorum vel trium testium stabit omne verbum. 2 Prædixi, et prædico, ut præsens, et nunc absens, iis qui ante peccaverunt, et ceteris omnibus, quoniam si venero iterum, non parcam. 3 An experimentum quæritis ejus, qui in me loquitur Christus, qui in vobis non infirmatur, sed potens est in vobis? 4 Nam etsi crucifixus est ex infirmitate, sed vivit ex virtute Dei, Nam et nos infirmi sumus in illo; sed vivemus cum eo ex virtute Dei in vobis. 5 Vosmetipsos tentate si estis in › fide: ipsi vos probate. An non cognoscitis vosmetipsos, quia Christus Jesus in vobis est? nisi fortè reprobi estis. 6 Spero autem quòd cognoscetis, quia

'Esto es, obligado á echar mano del rigor. ". 16. 3 Por las buenas obras que haceis, y nombre.

* Deut. IX. v. 15. Math. XVIII, los prodigios que obrais en su

no hemos decaido de lo que eramos. 7 Y á Dios que rogamos no eometais mal ninguno; y no al contrario, que nosotros aparezcamos ser lo que somos, con la ostension de nuestro poder; sino que obreis bien, aun cuando parezcamos nosotros haber decaido de lo que somos'.

8 Porque nada podemos contra la verdad y justicia, sino que to do nuestro poder es á favor de la verdad.

9 Asi es que nos gozamos de que esteis fuertes en la virtud, y que nosotros parezcamos flacos ó sin poder; y pedimos igualmente á Dios que os haga perfectos.

10 Por tanto os escribo estas co

sas estando ausente, á fin de que presente, no haya de proceder con rigor, usando de la potestad que Dios me ha dado, la cual es para edificacion y no para ruina ó destruccion. II Por lo demas, hermanos, estad alegres, sed perfectos, exhortaos los unos á los otros, reunios en un mismo espíritu y corazon, vivid en paz; y el Dios de la paz y de la caridad será con vosotros.

12 Saludaos recíprocamente con el ósculo santo. Todos los santos o fieles os saludan.

13 La gracia de nuestro Señor Jesu-Cristo, y la caridad de Dios Padre, y la participacion del Espíritu Santo sea con todos vosotros. Amen.

nos non sumus reprobi. 7 Oramus autem Deum ut nihil mali faciatis; non ut nos probati appareamus, sed ut vos quod bonum est faciatis, nos autem ut reprobi simus. 8 Non enim possumus aliquid adversus veritatem, sed pro veritate. 9 Gaudemus enim, quoniam nos infirmi sumus, vos autem potentes estis. Hoc et oramus vestram consummationem. 10 Ideò hæc absens scribo, ut non præsens durius agam, secundùm potestatem, quam Dominus dedit mihi in ædificationem, et non in destructionem. 11 De cetero, fratres, gaudete, perfecti estote, exhortamini, idem sapite, pacem habete, et Deus pacis et dilectionis erit vobiscum. 12 Salutate invicem in osculo sancto. Salutant vos omnes sancti. 13 Gratia Domini nostri Jesu Christi, et charitas Dei, et com municatio sancti Spiritus sit cum omnibus vobis. Amen.

O no podamos hacer uso del poder apostólico para castigar. * La palabra › del testo griego chiairein, equivale á la espresion latina Bene valete, en castellàno Dios os guarde etc.

[merged small][ocr errors][ocr errors][ocr errors][merged small][merged small]

ADVERTENCIA

SOBRE LA EPISTOLA DE S. PABLO A LOS GALATAS.

Los pueblos de Galacia, provincia del Asia menor, habian sido con

vertidos á la fe por S. Pablo; mas despues muchos fieles se habian dejado seducir por unos falsos apóstoles que les predicaban que la fé de JesuCristo no les salvaria, si no se hacian circuncidar, y no se sometian á todas las demas observancias de la Ley de Moisés. Estos doctores judaizantes procuraban desacreditar al Apóstol en el concepto de los Gálatas, diciendo que ni habia sido instruido, ni enviado por Jesu-Cristo ; y que la doctrina era diferente de la de los demas Apóstoles. Establece pies desde el principio de esta carta la verdad de su Apostolado, y la certeza de su doctrina, que aprendió del mismo Jesu-Cristo : prueba › en seguida la inutilidad de las ceremonias legales para la justificacion, y finalmente da á los Gálatas algunos avisos para el arreglo de costumbres.

[blocks in formation]

sed

CAPUT I. 1 Paulus, Apostolus non ab hominibus neque per hominem, per Jesum Christum, et Deum Patrem, qui suscitavit eum à mortuis; 2 et qui mecum sunt omnes fratres, ecclesiis Galatiæ: 3 Gratia vobis et pax à Deo Patre, et Domino nostro Jesu Christo, 4 qui dedit semetipsum pro peccatis nostris, ut eriperet nos de præseuti sæculo nequamn, secundum voluntatem Dei

Como dicen vuestros nuevos maestros,

5 cuya es la gloria por los siglos de los siglos. Amen.

6 Me maravillo, cómo asi tan de ligero abandonais al que os llamó á la gracia de Jesu-Cristo para seguir otro Evangelio.

7 Mas no es que haya otro Evangelio; sino que hay algunos que OS traen alborotados, y quieren trastornar el Evangelio de Cristo'. 8 Mas aun cuando nosotros mismos, ó un Angel del cielo, si · posible fuese, os predique un Evangelio diferente del que nosotros OS hemos anunciado, sea anatema2.

9 Os lo he dicho ya, y os lo repito otra vez Cualquiera que os anuncie un Evangelio diferente' del que habeis recibido, sea anatema.

10 Porque en fin ¿busco yo ahora la aprobacion de los hombres, ó de Dios? ¿Por ventura pretendo agradar á los hombres? Si todavía prosiguiese complaciendo á los hombres3, no seria yo sięrvo de Cristo.

[merged small][merged small][merged small][merged small][ocr errors][merged small][merged small][merged small][merged small]

et Patris nostri, 5 cui est gloria in sæcula sæculorum. Amen. 6 Miror quòd sic tam citò transferimini, ab eo qui vos vocavit in gratiam Christi, in aliud Evangelium: 7 quod non est aliud, nisi sunt aliqui, qui vos conturbant, et volunt convertere Evangelium Christi. 8 Sed licet nos, aut Angelus de cœlo evangelizet vobis præterquam quod evangelizavimus vobis, anathema sit, 9 Sicut prædiximus, et nunc iterùm dico: Si quis vobis evangelizaverit præter id quod accepistis, anathema sit. 10 Modò enim hominibus suadeo, an Deo? An quæro hominibus placere? Si adhuc hominibus placerem, Christi servus non essem. 11 Notum enim vobis facio, fratres, Evangelium, quod evangelizatum est à me, quia non est secundùm hominem: 12 neque enim ego ab homine accepi illud, neque didici, sed per revelationem Jesu Christi. 13 Audistis enim conversationem meam aliquando in Judaismo: quoniam supra modum persequebar Ecclesiam Dei, et expugnabam illam. 14 Et proficiebam in Judaismo supra multos coætaneos meos in genere meo, abundantius æmulator. existens paternarum mearum traditionum. 15 Cum autem placuit ei, qui me segregavit ex utero matris meæ, et vocavit per gratiam suam, 16 ut revelaret Filium suum in me, ut evangelizarem illum in Gentibus: continuò non acquievi carni et sanguini, 17 neque veni Jerosolymam ad antecessores meos

2

Ofuscando su pureza con falsas doctrinas, y sosteniendo con vigor las ceremonias legales. Mallito sea, y de todos execiado. 3 Esto es, á los prin

cipales de mi nacion. Tomo II.

14

ca de los Apóstoles anteriores á mí'; sino que me fuí luego á la Arabia'; de donde volví otra vez á Damasco:

18 de alli á tres años fui á Jerusalen para visitar á Pedro, y estuve con él quince dias.

19 No ví á otro alguno de los Apóstoles, sino á Santiago, el primo hermano del Señor.

20 De todo esto que os escribo, pongo á Dios por testigo que no miento.

21 Desde alli fui á los paises de Siria, y de Cilicia.

22 Hasta entonces no me conocian de vista las iglesias de Cristo, que habia en la Judéa.

23 Solamente habian oido decir: Aquel que antes nos perseguia, ahora predica la fe que en otro tiempo impugnaba ;

[ocr errors]

les, y contra los judaizantes. Resistencia que hizo á Cefas en Antioquía sobre las ceremonias legales. Nadie es justificado sino

por la fe en Jesu-Cristo.

I Catorce años despues volví á Jerusalen con Bernabé, llevando tambien conmigo á Tito.

2 Este viage le hice movido de una revelacion; y conferi con los fieles de alli el Evangelio que predico entre las naciones, en parti cular con los mas autorizados: por no seguir quizá mi carrera sin fruto, ó haberla seguido en vano3. 3 Mas ni aun Tito, que me acompañaba, con ser gentil fué obligado á circuncidarse;

4 ni aun por miramiento á aquelos falsos hermanos que furtivamente se metieron á espiar la libertad con que procedemos en

24 y glorificaban á Dios por Cristo Jesus, á fin de reducirnos causa de mi conversion.

CAP. II. San Pablo predica con libertad contra los falsos apósto

á la servidumbre de la Ley antigua.

5 A los cuales ni por un momento quisimos ceder, ni sujetarnos; para que la verdad del Evangelio se

Apostolos: sed abii in Arabiam ; et iterum reversus sum Damascum. 18 Deinde post annos tres veni Jerosolymam videre Petrum, et mansi apud eum diebus quindecim: 19 alium autem Apostolorum vidi neminem, nisi Jacobum fratrem Domini. 20 Quæ autem scribo vobis, ecce coram Deo, quia non mentior. 21 Deinde veni in partes Syriæ, et Cilicia. 22 Eram autem ignotus facie ecclesiis Judææ, quæ erant in Christo: 23 tantùm autem auditum habebant: Quoniam qui persequebatur nos aliquando, nunc evangelizat fidem, quam aliquando expugnabat; 24 et in me clarificabant Deum.

CAPUT II. Deinde post annos quatuordecim, iterum ascendi Jerosolymam cum Barnaba, assumpto et Tito. 2 Ascendi autem secundùm revelationem ; et contuli eum illis Evangelium quod prædico in Gentibus, seorsum autem iis, qui videbantur aliquid esse: ne fortè in vacuum currerem, aut cucurrissem. 3 Sed neque Titus, qui mecum erat, cum esset gentilis, compulsus est circumcidi: 4 sed propter subintroductos falsos fratres, qui subintroierunt explorare libertatem nostram, quam habemus in Christo Jesu, ut nos in servitu tem redigerent. 5 Quibus neque ad horam cessimus subjectione, ut veritas Evangelii permaneat apud vos: 6 Ab iis autem, qui videbantur esse aliquid,

1 Para recibir de ellos el Apostolado, y el Evangelio que debia anunciar. 2 A predicar á Jesu-Cristo, segun la órden que habia recibido del mismo Dios. 3 Puesto que mis émulos andaban diciendo que yo predicaba un Evangelio contrario al de los demas Apóstoles, enseñando que no eran necesarias las ceremonias legales.

« PoprzedniaDalej »