Q. HORATII FLACCI
CARMINUM

LIBER PRIMUS.

ODE I.

AD MAECENATEM. \

Maecenas atavis edite regibus,
O et praesidium et dulce decus meum,
Sunt quos curriculo pulverem Olympicum
Collegisse iuvat, metaque fervidis
Evitata rotis palmaque nobilis
Terrarum dominos evehit ad deos;
Hunc, si mobilium turba Quiritium
Certat tergeminis tollere honoribus;
Illum, si proprio condidit horreo,
Quidquid de Libycis verritur areis.
Gaudentem patrios findere sarculo
Agros Attalicis conditionibus
Nunquam dimoveas, ut trabe Cypria
Myrtoum pavidus nauta secet mare.
Luctantem Icariis fluctibus) Africum
Mercator metuens, otium et oppidi
Laudat rura sui; mox reficit rates
Quassas, indocilis pauperiem pati.
Est qui nec veteris pocula Massici
Nec partem solido demere de die
Spernit, nunc viridi membra sub arbuto
Stratus, nunc ad aquae lene caput sacrae.

HORATIUS.

1

20

15

10

5

25

30

35

Multos castra iuvant et lituo tubae
Permixtus sonitus bellaque matribus
Detestata. Manet sub Iove frigido
Venator tenerae coniugis immemor,
Seu visa est catulís cerva fidelibus,
Seu rupit teretes Marsus aper plagas.
Me doctarum hederae praemia frontium
Dis miscent superis, me gelidum nemus
Nympharumque leves cum Satyris chori
Secernunt popuio, si neque tibias
Euterpe cohibet nec Polyhymnia
Lesboum refugit tendere barbiton.
Quodsi me lyricis vatibus inseris,
Sublimi feriam sidera vertice.

5

10

15

ODE II.

AD CAESAREM AUGUSTUM.

Iam satis terris nivis atque dirae
Grandinis misit Pater et rubente

Dextera sacras iaculatus arces
Terruit Urbem,

Terruit gentes, grave ne rediret

Seculum Pyrrhac nova monstra questae,

Omne cum Proteus pecus egit altos

Visere montes,

Piscium et summa genus haesit ulmo,

Nota quae sedes fuerat columbis,
Et superiecto pavidae natarunt
Aequore damae.

Vidimus flavum Tiberim retortis
Litore Etrusco violenter undis
Ire deiectum monumenta regis

Templaque Vestae,

Iliae dum se nimium querenti

Iactat ultorem, vagus et sinistra Labitur ripa love non probante uxorius amnis.

Audiet cives acuisse ferrum,

Quo graves Persae melius perirent,
Audiet pugnas vitio parentum
Rara iuventus.

Quem vocet divum populus ruentis
Imperi rebus? Prece qua fatigent
Virgines sanctae minus audientem
Carmina Vestam?

Cui dabit partes scelus expiandi
Iuppiter? Tandem venias, precamur,
Nube candentes humeros amictus,

Augur Apollo;

Sive tu mavis, Erycina ridens,

Quam locus circum volat et Cupido;

Sive neglectum genus et nepotes

20

25

30

35

Respicis, auctor,