Obrazy na stronie
PDF
ePub

E

igitur prompti, de cœlo habéntes adjutórem, & miserántem fuper eos Dóminum. Leónum autem more impetu ir ruéntes in hoftes, proftraverunt ex eis úndecim millia péditum, & équitum mille fexcéntos; univérfos autem in fugam vertérunt; plures autem ex eis vulneráti, nudi evaférunt. Sed & ipfe Lyfias túrpiter fúgiens eváfit. B. Intrávit, 178. Lectio ij.

c. 15. 6. ad II.

Lectio iij. V. 12. ad 18. Rat autem hujufcemodi vifus: Oníam, qui fúerat fummus facerdos, virum bonum & benignum, verecúndum vifu, modéstum móribus, & elóquio decórum, & qui à púero in virtútibus exercitátus fit, manus protendéntem, oráre pro omni pópulo Judæórum. Post hoc apparuiffe & álium virum, ætáte & glóriâ mirábilem, & magni decóris habitúdine circa

Nicanor quidem cum fum- illum; refpondentem verò O

[ocr errors]

ma fupérbia eréctus cogitáverat commúne trophæum ftatuere de Juda. Machabæus autem femper confidébat cum omni fpe, auxílium fibi à Deo affutúrum ; & hortabátur fuos ne formidárent ad advéntum natiónum, fed in mente habérent adjutória fibi facta de cœlo, & nunc fperárent ab Omnipoténte fibi affutúram victóriam. Et allocútus eos de lege & prophétis, ádmonens étiam certámina que fécerant priùs, promptióres conftituit eos: & ita ánimis eórum eréctis, fimul oftendébat géntium falláciam, & juramentórum prævaricatiónem. Síngulos autem illórum armavit, non clypei & hafta munitióne, fed fermónibus óptimis & exhortatiónibus, expófito digno fide fómnio, per quod univerfos Lætificávit.

B. Cœpit, 178.

níam dixifle: Hic eft fratrum amátor, & pópuli Ifraël; hic eft, qui multum orat pro pópulo, & univérfa fancta civitáte, Jeremías prophéta Dei. Extendiffe autem Jeremíam dextram, & dediffe Judæ gládium aureum, dicéntem : Accipe fanctum gládium munus à Deo, in quo dejícies adverfários pópuli mei Ifraël. Exhortáti ítaque Judæ fermónibus bonis valde, de quibus extólli poffet ímpetus, & ánimi júvenum confortári, statuérunt dimicáre & confiígere fórtiter, ut virtus de negótiis judicáret, eò quòd civitas fanéta & templum periclitarentur. Erat enim pro uxóribus, & filiis, itémque pro frátribus, & cognátis, minor folicitúdo; maximus verò & primus pro fanctitáte timor erat templi.

R. Surrexit Machabæus, 178.

CANO N.

Ex Concílio Mediolanenfi

quarto.

An. 1576. part. I. tit I. Oemetéria ut muro, vel Calias tute undique fepiántur; & eórum ingreflus béftiis occludátur, curet Epifcopus diligénter. In eórum médio crux firmiter erécta fit.

N

SABBAT O. De libris Machabæórum. Lectio j. Lib.2.c.15.25. ad 35. Icánor & qui cum ipfo erant, cum tubis & cánticis admovébant. Judas verò, & qui cum eo erant, invocáto Deo per oratiónes, congréfi funt: manu quidem pugnántes, fed Dóminum córdibus orántes;

proftravérunt non minùs triginta quinque millia, præfentiâ Dei magníficè delectáti. Cúmque ceffaffent, & cum gaúdio redírent, cognovérunt Nicánorem ruiffe cum armis fuis. Facto ítaque clamore, & perturbatióne excitátâ, pátriâ voce omnipoténtem Dóminum benedicébant. Præcépit autem Judas, qui per ómnia córpore & ánimo mori pro cívibus parátus erat, caput Nicánoris & manum cum húmero abfciffam, Jerofólymam perférri. Quò cùm perveniffet, convocátis contribúlibus & facerdótibus ad altáre, accérfiit & eos qui in arce erant. Et ofténfo cápite

quam exténdens contra domum fanctam omnipotentis Dei, magníficè gloriátus eft; linguam étiam impii Nicánoris præcífam juffit particulátim avibus dari; manum autem deméntis contra templum fufpéndi. Omnes ígitur cœli benedixérunt Dóminum, dicéntes: Benedi&us, qui locum fuum incontaminátum fervávit. Sufpéndit autem Nicánoris caput in fumma arce, ut évidens effet, & maniféftum fignum auxilii Dei.

Si fiat de Sabbato, RRR. fumentur ex II. Nocturno Dominica pracedentis.

Lectio ij.

Lib. 1. c. 9. v. 7. ad 10. V. 17. ad 19. v. 28. ad 31.

exercitus fuus, & bellum perurgébat eum, & confrá&tus eft corde, quia non habébat tempus congregándi eos; & diffolutus eft. Et dixit his qui resídui erant : Surgámus, & eámus ad adverfários noftros, fi potérimus pugnáre adversùs eos. Et avertebant eum, dicéntes : Non potéri mus fed liberémus ánimas noftras modò, & revertámur ad fratres noftros, & tunc pugnábimus advérsùs eos: nos autem pauci fumus. Et ait Judas: Abfit iftam rem fácere ut fugiámus ab eis : & fi appropiávit tempus noftrum, moriamur in virtúte propter fratres

Idit Judas quòd deflúxit

[ocr errors]

men glóriæ noftræ ... Et ingravatum eft prælium, & cecidérunt vulnerati multi ex his, & ex illis. Et Judas cécidit, & céteri fugérunt. Et Jónathas & Simon tulérunt Judam frátrem fuum, & fepeliérunt eum in fepulcro patrum fuórum in civitáte Modin... Et congregáti funt omnes amíci Judæ, & dixérunt Jónatha: Ex quo frater tuus Judas defunctus eft, vir símilis ei non eft qui exeat contra ini:nícos noftros, Bácchidem, & eos qui inimíci funt gentis noftræ : nunc ítaque te hódie elégimus effe pro eo nobis in príncipem, & ducem ad bellándum bellum noftrum. Et fufcépit Jónathas témpore illo principátum, & furréxit loco Judæ fratris fui. Lectio iij. c. 13. 1. Udívit Simon quod congregávit Tryphon exércitum copiófum, ut veniret in terram Juda, & attéreret eam. Videns quia in tremóre pópulus eft & in timóre, afcendit Jerúfalem, & congregávit pópulum, & adhórtans dixit: Vos fcitis quanta ego, & fratres mei, & domus patris mei, fécimus pro légibus, & pro fanctis prælia; & anguftias quales vidimus: horum grátiâ periérunt fratres mei omnes propter Ifraël, & relictus fum ego folus. Et nunc non mihi contingat párcere

ad

9.

[ocr errors]

lior fum frátribus meis. Vindicábo itaque gentem meam & fancta; natos quoque noftros, & uxóres ; quia congregátæ funt univerfæ gentes contérere nos inimicitiæ grátiâ. Et accénfus eft fpiritus pópuli fimul ut audívit fermónes iftos: & refpondérunt voce magnâ, dicentes: Tu es dux nofter loco Judæ, & Jonatha fratris tui; pugna prælium noftrum, & ómnia quæcúnque díxeris nobis, faciémus.

CANON.
Ex Synodo Trecénfi.
An. 1459. loc. 2. fol. 93.

Effent in Eccléfiis & in

Ceárum cœmetériis negotiatiónes mercatórum & judiciórum feculárium. Nulla ibídem per láicos caufa, máximè criminális, agitétur; fed eórum loca à cognitiónibus laïcórum fint pénitùs aliéna.

Ad Magnificat, Ant. 1.Ø.* Sapiéntia infipiéntibus locúta eft: Relínquite infántiam, & vívite, & ambuláte per vias prudentiæ. Prov. 9. 4. 6.

Oratio, Eccléfiam tuam, infrà in Laudibus. DOMINICA XV. poft Pentecoften.

IN I. NOCTURNO. Incipiunt Parábola Salomónis. Lectio j. c. I. I. ad. 9. Árábole Salomónis filii David, regis Ifraël. Ad fciéndam fapiéntiam

[ocr errors]

ánimæ meæ in omni tempore & disciplínam : ad intelligéntribulatiónis; non enim mé- da verba prudéntiæ, & fufci

piéndam eruditiónem doctrínæ, juftitiam & judicium, & æquitátem: ut detur párvulis aftutia, adolefcénti fcientia & intellectus. Aúdiens fapiens, fapiéntior erit; & intélligens, gubernácula poflidébit. Animadvértet parábolam, & interpretatiónem; verba fapién tum, & ænigmata eórum. Timor Dómini, princípium fapiéntiæ. Sapiéntiam atque do&rinam ftulti defpiciunt. Audi, fili mi, difciplinam patris tui, & ne dimíttas legem matris tuæ ; ut addátur grátia cápiti tuo, & torques collo

[merged small][merged small][ocr errors]

Si dixerint: Veni nobifcum, infidiémur fanguini, abfcondámus tendículas contra infóntem fruftrà, deglutiámus eum ficut inférnus vivéntem, & integrum quafi defcendéntem in lacum. Omnem pre-. tiófam fubftantiam reperiémus, implébimus domos no

bífcum, marfúpium unum fit ómnium noftrum. Fili mi, ne ámbules cum eis, próhibe pedem tuum à fémitis eórum ; pedes enim illórum ad malum currunt, & feftinant ut effúndant fanguinem.

R. Vidi fub fole in loco judicii impietátem, & in loco juftitiæ iniquitátem, & dixi in corde meo:* Juftum & impium judicábit Deus, & tempus omnis rei tunc erit. Eccle. 3. 16. 17. V. Uniufcujúfque opus manifeftum erit; dies enim Dómini declarábit. 1. Cor. 3. 13. * Juftum.

Lectio iij. v. 20. ad 28.

Splatéis voc pact, Apiéntia forìs prædicat, in S platéis dat vocem fuam, in

cápite turbárum clámitat, in fóribus portárum urbis profert verba fua, dicens: Ufquequo párvuli diligitis infántiam, & ftulti ea quæ fibi funt nóxia cúpient, & imprudéntes odíbunt fcientiam? Convertímini_ad correptiónem meam En próferam vobis fpiritum meum, & ofténdam vobis verba mea; Quia vocá

[ocr errors]

num meam & non fuit qui afpiceret; defpexiftis omne consilium meum, & increpatiónes meas neglexiftis. Ego quoque in intéritu veftro ridébo & fubfannábo, cùm vobis id quod timebátis, advénerit. Cùm irrúerit repentína calamitas, & intéritus quafi

[ocr errors]

me.

vénerit fuper vos tribulátio opéribus noftris, & impró& angústia, tunc invocábunt perat nobis peccáta legis, & me, & non exaúdiam; manè infámat in nos peccáta difciconfurgent, & non invénient plinæ noftræ. ] In Ecclefiaftico autem fides géntium futúra prædicitur ifto modo: [Miferére noftri, dominátor Deus ómnium, & immítte timórem tuum fuper omnes gentes. ]

R. Si efurierit inimícus tuus, ciba illum; fi fitit, potum da illi; * Noli vinci à malo, fed † Vince in bono malum. Rom. 12. 20. 21. y. In ruína inimíci tui ne exúltet cor tuum, ne fortè vídeat Dóminus, & difpliceat ei. Prov. 24. 17. 18. Noli. Glória.

+ Vince. IN

*

II. NOCTURN O. Ex libro fancti Auguftini epífcopi, de Civitate Dei. Lectio iv. Lib. 17 c. 20 §. I. Rophetáfle Sálomon reperítur in fuis libris, qui tres

recépti funt in autoritátem

canónicam, Provérbia, Ecclefiáftes, & Cánticum Canticórum. Alii verò duo, quorum unus Sapiéntia, alter Ecclefiafticus dicitur, propter elóquii nonnúllam fimilitúdinem, ut Salomónis dicántur obtínuit confuetúdo: non autem effe ipsius, non dúbitant doaiores; eos tamen in autoritátem, máximè occidentális, antíquitus recépit Eccléfia. Quorum in uno qui appellátur Sapiéntia Salomónis, páffio Chrifti apertiflimè prophetátur. Impii quippe interfectóres ejus commemorántur, dicentes : [ Circunveniámus juftum, quóniam infuávis eft nobis, & contrárius eft

S. 2.

. Ne defpícias hóminem averténtem fe à peccáto, neque improperes ei;* Meménto quóniam omnes in correptióne fumus. Eccli. 8. 6. ỳ. Si præoccupátus fúerit homo in aliquo delicto, hujúfmodi inftruite in fpiritu lenitátis, considerans teipfum, ne & tu tentéris. Gal. 6. 1. *Meménto. Lectio V. IN tribus verò illis quos Salomónis effe conftat, & Judai canónicos habent ut oftendátur ad Chriftum & Eccléfiam pertinére quod in eis ejúfmodi reperitur, operófa difputatio neceffaria eft, quæ nos ultrà quàm opórtet, fi nunc adhibetur, exténdit. Tamen quod in Provérbiis légitur, viros impios dícere, [Abfcondámus in terra virum juftum injuftè, abforbeamus verò eum tanquam inférnus vivéntem, & auferamus ejus memóriam de terra poffeffiónem ejus pretiófam appre.hendámus; ] non ita obfcúrum eft, ut de Chrifto & poffeflióne ejus Eccléfia fine laboriófa expofitióne non poffit

intelligi.

« PoprzedniaDalej »