Barbite, carmen,

Lesbio primum modulate civi;

Qui ferox bello, tamen inter arma,
Sive jactatam religârat udo

Littore navim,

Liberum et Musas, Veneremque et illi
Semper hærentem Puerum canebat,
Et Lycum nigris oculis nigroque

Crine decorum.

O decus Phœbi, et dapibus supremi
Grata testudo Jovis, O laborum
Dulce lenimen, mihi cunque salve
Rite vocanti.

ODE XXXIII. (M. XVI.)

AD ALBIUM TIBULLUM.

ALBI, ne doleas plus nimio memor
Immitis Glyceræ; neu miserabiles
Decantes elegos, cur tibi junior
Læsa præniteat fide.

Insignem tenui fronte Lycorida
Cyri torret amor; Cyrus in asperam
Declinat Pholoen: sed prius Appulis
Jungentur capreæ lupis,

Quam turpi Pholoe peccet adultero.
Sic visum Veneri; cui placet impares
Formas atque animos sub juga ahenea

Sævo mittere cum joco.

Ipsum me melior cum peteret Venus,
Grata detinuit compede Myrtale
Libertina, fretis acrior Adriæ

Curvantis Calabros sinus.

5

10

15

5

10

15

ODE XXXIV. (M. XIX.)

PARCUS Deorum cultor et infrequens,
Insanientis dum sapientiæ

Consultus erro, nunc retrorsum

Vela dare, atque iterare cursus Cogor relictos: namque Diespiter, Igni corusco nubila dividens Plerumque, per purum tonantes Egit equos volucremque currum; Quo bruta tellus, et vaga flumina, Quo Styx, et invisi horrida Tænari Sedes, Atlanteusque finis

Concutitur. Valet ima summis Mutare et insignem attenuat Deus, Obscura promens: hinc apicem rapax Fortuna cum stridore acuto

Sustulit, hic posuisse gaudet.

5

10

15

Injurioso ne pede proruas

Stantem columnam; neu populus frequens

Ad arma cessantes, ad arma

Concitet, imperiumque frangat.

Te semper anteit sæva Necessitas,
Clavos trabales et cuneos manu

Gestans ahena; nec severus

Uncus abest, liquidumque plumbum.
Te Spes et albo rara Fides colit
Velata panno; nec comitem abnegat,
Utcunque mutata potentes

Veste domos inimica linquis.

At vulgus infidum et meretrix retro
Perjura cedit: diffugiunt cadis
Cum fæce siccatis amici,

Ferre jugum pariter dolosi.

Serves iturum Cæsarem in ultimos

Orbis Britannos, et juvenum recens

30

Examen Eois timendum

Partibus, Oceanoque rubro.

Eheu cicatricum et sceleris pudet
Fratrumque: quid nos dura refugimus

Ætas? quid intactum nefasti

Liquimus? unde manum juventus

Metu Deorum continuit? quibus

Pepercit aris? O utinam nova

Incude diffingas retusum in
Massagetas Arabasque ferrum.

ODE XXXVI. (M. XV.)

DE PLOTIO NUMIDA.

ET ture et fidibus juvat

Placare, et vituli sanguine debito

35

40

114

Q. HORATII FLACCI CARMINUM LIB. I. 38.

Vix una sospes navis ab ignibus;

Mentemque lymphatam Mareotico
Redegit in veros timores

Cæsar, ab Italia volantem
Remis adurguens, (accipiter velut
Molles columbas, aut leporem citus
Venator in campis nivalis

Emoniæ,) daret ut catenis

Fatale monstrum, quæ generosius
Perire quærens, nec muliebriter
Expavit ensem, nec latentes
Classe cita reparavit oras:
Ausa et jacentem visere regiam
Vultu sereno, fortis et asperas
Tractare serpentes, ut atrum
Corpore combiberet venenum,
Deliberata morte ferocior:
Sævis Liburnis scilicet invidens,

Privata deduci superbo

Non humilis mulier triumpho.

15

20

ODE XXXVIII. (M. XVIII.)

AD MINISTRUM.

PERSICOS odi, puer, apparatus :
Displicent nexæ philyra coronæ :
Mitte sectari, rosa quo locorum
Sera moretur.

Simplici myrto nihil adlabores,
Sedulus curæ: neque te ministrum
Dedecet myrtus, neque me sub arcta

Vite bibentem.