POSTCOMMUNION. [Concéde nobis.] AITES, Seigneur, nous vous en prions, que la réception de Fvotre sacrement guérisse, par sa bienfaisante vertu, toutes les maladies de notre âme. Par Notre-Seigneur, etc. A MAGNIFICAT. A VÊPRES. ANT. DU I EN f. Amen dico vo-bis, quia non præter-i bit ge-ne-ra-ti-o hæc, donec omni-a fiant. Co-lum et ter-ra tran-si- bunt, verba autem bunt, dicit Dominus. eu ou a e. Oraison Excita, à la Messe. me-a non tran-si COMMUN DES COMMUN DES APOTRES ET DES ÉVANGÉLISTES HORS DU TEMPS PASCAL. AUX I VÊPRES. Les quatre premiers Fsaumes du Dimanche, p. 91, et Ps. Laudate Dominum omnes Gentes, p. 110. ANT. DU 8 EN C. le Hoc est præceptum meum, ut di-liga-tis in-vi ANT. cem, si-cut di-le-xi vos. eu oua e. Ma jo-rem charitatem ne-mo ha- bet ut a-nimam suam po-nat quis pro ami-cis suis. eu oua e. ANT. DU 1 EN à. Vos a-mici me-i e-stis si fe-ce- ri-tis quæ præ cipi-o vobis, dicit Do-minus. eu ou a e. ANT. Du 1 EN f. Be-a- ti paci- fi-ci, be-a-ti mun-do cor-de: quo niam i- psi De-um vi-debunt. eu oua e. ANT. DU 2 EN D. In pati-en-ti-a vestra pos-side-bi- tis a-ni in syna-go-gis su-is flagel-la-bunt vos, et an-te re-ges et præ-si-des du-ce- mi-ni propter me, in te-sti-mo-ni um il-lis, et gen-ti-bus. e u o ua e. Oraison propre. Les Messes sont au Propre des Saints. AUX II VÊPRES. Pss. Dixit Dóminus, p. 91; Laudáte púcri, p. 92; Crédidi, p. 110; In converténdo, p. 110; Dómine probásti, p. 112. Jura-vit Do-minus, et non pœ-ni-te- bit e um : Tu es ANT. DU 8 EN C. Collocet e- um Do-minus cum prin-ci-pi-bus ANT. mittentes se- mi-na su-a. eu oua e. ANT. Confor ta- tus est prin-ci-patus e-o-rum, et ho-no-ra-ti sunt a-mi-ci tu-i Deus. e u ou a e. CAPITULE. [Fratres: Jam non estis hóspites.] : Es Frères Vous n'êtes plus des hôtes ni des étrangers, MES mais vous êtes de la cité des saints et de la maison de Dieu étant édifiés sur le fondement des Apôtres et des Prophètes, dont Jésus-Christ est la pierre angulaire. HYMNE. 1. Ex-ul-tet or-bis gaudi-is, tet lau-di-bus: A-posto-lo-rum glo-ri-am Co-lum resul Tel-lus et a- stra con-ci-nunt. 2. Vos sæ-cu-lo- rum Ju-di-ces, Et ve-ra mundi lu- mina, Votis preca-mur cordi-um Audite vo- ces supplicum. 3. Qui templa cœ-li clau-di tis, Seras-que ver-bo sol-vitis, Nos a . rea-tu no-xi Sol-vi ju-be- te, quæsu-mus. 4. Præ-cepta quo rum pro-ti-nus Languor sa-lusque sen-ti-unt, Sana-te mentes lan-guidas: Augete nos vir-tu-tibus. 5. Ut, cum re-dibit Ar-bi-ter In fi- ne Chri-stus sæ- cu-li, Nos te cum an-ti-quo serpen-te: et ac- cipi-e-tis re-gnum Lorsqu'on doit faire Mémoire d'une Fête dont l'Antienne serait la méme que celle de Magnificat, on dit alors l'Antienne suivante: ANT. DU 2 EN D. stis me Vos qui reliquistis omni-a, et se-cu-ti e cen-tuplum ac-cipi-e- tis, et vi-tam æternam possi-de-bi- tis. Annuntiavérunt, ci-dessus. |