SATIRE. SATIRA I. IN SCRIPTORES INEPTOS. Perslus, Adversarius. 1 -O curas hominum! ô quantum est in rebus inane! -Quis leget hæc?-Min'tu istud ais?-Nemo, Hercule...!-Nemo? Vel duo, vel...Nemo, turpe et miserabile. - Quare? Ne mihi Polydamas et Troiades Labeonem 1 Prætulerint? Nugæ. Non, si quid turbida Roma Elevet, accedas: examenve improbum in illa 2 Castiges trutina: nec te quæsiveris extra 3. Nam Romæ quis non...? ah, si fas dicere...! Sed fas Tunc, cum ad canitiem, et nostrum istud vivere triste Cum sapimus patruos; tunc... tunc... Ignoscite. - Nolo. DE PERSE. SATIRE I. CONTRE LES MAUVAIS ÉCRIVAINS. Perse, un Adversaire. O vanité des soins qu'ici bas on se donne! Qui lira de tels vers?-est-ce à moi que...?-personne. Personne! ou deux ou...non, personne. C'est honteux, Misérable. Pourquoi ce présage fâcheux? Parce que Labéon, vanté par Polydame, L'emporterait sur moi devant un peuple femme! Dois-tu t'en rapporter à des juges si vains, -Quid faciam? Sed sum petulanti splene cachinno. Scribimus, inclusus numeros ille, hic pede liber 5, Grande aliquid, quod pulmo animæ prælargus anhelet. -Scilicet hæc populo, pexusque, togaque recenti, Et natalitia tandem cum Sardonyche albus, Sede leges celsa, liquido cum plasmate guttur Hic neque more probo videas, neque voce serena Auriculis quibus et dicas, cute perditus, ohe! 6 Quo didicisse, nisi hoc fermentum, et quæ semel intus Innata est, rupto jecore, exierit caprificus? - En pallor, seniumque ! O mores! usque adeone Scire tuum nihil est, nisi te scire hoc sciat alter? - At pulchrum est digito monstrari et dicier: Hic est. Ten' cirratorum centum dictata fuisse 8 Pro nihilo pendas? -Ecce inter pocula quærunt Hic aliquis, cui circum humeros hyacinthina læna est, |