35. Aspiratio ad Matrem dolorosam 37. Pro morientibus 38. Pro animabus purgatorii Additamentum. Oratio ante confessiones excipiendas DOMINICA I. ADVENTUS. MEDITATIO. Christus in adventu secundo erit judex: 1) omniscius, et ideo peccator coram eo non habebit excusationem; 2) omnipotens et ideo peccator contra eum non habebit adjutorium; 3) justus et iratus, et ideo peccator in eo non habebit misericordiam. PRECES ANTE MISSAM. Domine Jesu! Judex terribilis! sacrosanctam equidem tuam adire mensam desidero ad reficiendas animae meae vires: sed memor vilitatis et malitiae meae, illuc accedere vereor, pedemque retraho. Nam si tuam circumspicio Majestatem incomprehensibilem, mens mea deficit, vox haesitat, cor trepidat; vix tecum loqui praesumo. Aut quomodo digne loqui poterit homo cum Deo, mortalis cum Immortali, mutabilis cum Immutabili, opus cum Opifice, balbutiens cum Verbo, pulvis cum Immenso, vermis cum Omnipotente? Quo tandem pacto digne loqui poterit servorum minimus cum Domino tam magno, ministrorum ignavissimus cum Rege tam potente, reorum postremus cum Judice tam terribili? Quomodo peccator ego nefarius audeam conscendere altare tuum, Domine, ibique manducare te, qui vel ipsam judicas ju stitiam? Timor et tremor veniunt super me, quoties tuum illud terribile judicium cogito, in quo exactissimam totius vitae meae rationem a me reposces. Jam nunc contremisco, dum recordor secundi adventus tui, ubi de tota mea aeternitate decidetur per sententiam irrevocabilem. Qui enim cum humilitate et mansuetudine venisti redimere nos, iterum cum terrore et majestate venies judicare nos: et qui nunc, inter Angelorum frequentiam, in altari jaces Victima perquam tremenda; cum omnibus Angelis tuis rursum venies Judex metuendus nimis. Jure proin merito vereor adire mensam tuam, vilissimus ego homuncio, tot criminum reus. Verumtamen, dum apertam et immensam, quam in adventu primo patefecisti, abyssum miserationum tuarum inspicio, spes blanda animum meum subiens foras mittit timorem, meque confidenter ad aram tuam accedere monet. Magna igitur animatus fiducia obsecro te, clementissime Jesu, ne projicias me a facie tua, neque repellas a mensa tua. Praepara tibi dignum in corde meo habitaculum, et munda me ab omni peccati labe, ne indigne manducando corpus Judicis adeo terribilis, judicium mihi manducem. Perceptio corporis tui, Domine Jesu Christe, quod ego indignus sumere praesumo, non mihi proveniat in judicium et condemnationem, sed pro tua pietate prosit mihi ad tutamentum mentis et corporis, et ad medelam percipiendam. (Can. Miss.) Ad Patrem. Omnipotens aeterne Deus, misericordissime Pater, qui Unigenitum tuum misisti in hunc mundum, ut vivamus per eum; eundem hodie offerimus adorandae Majestati tuae in contestationem nostrae subjectionis in supremum tuum dominium: in gratiarum actionem pro universis beneficiis tuis, maxime pro sum ma benignitate tua, qua dilectum filium tuum ad homines peccatores misisti, ut eorum animas redimeret, et ad tuam reformaret imaginem. Immaculatam tibi hodie victimam offerimus in satisfactionem pro peccatis nostris. Ad te, Pater optime, levamus oculos et animos nostros in tot tribulationibus, -et plena fiducia confugimus ad te, una voce clamantes: Miserere nostri, Domine, miserere nostri. Noli despicere preces nostras, et cum extenderimus ad te manus nostras, ne avertas oculos tuos a nobis, sed clementer exaudi nos. Tribue, quaesumus, ut, dum inchoamus hodie primum Christi tui adventum grato animo recolere, simul etiam incipiamus emendare mores nostros, ne in secundo illius adventu terribili cum impiis damnemur. Nunc tempus acceptabile, nunc dies salutis. Hora est jam nos de somno surgere (Rom. 13). Sat diu dormitavimus jacentes in tepore. Excita, sancte Pater! excita dormitantes in tenebris et umbra mortis. Illustra mentes nostras coelesti lumine tuo, ut abjectis tenebrarum operibus, induamur arma lucis, et sicut in die honeste ambulemus. Fac, Omnipotens, ut his diebus sacris augeamus virtutis studium, quo securius secundum Christi adventum exspectare valeamus. Memento fidelium viv. ac defunct. N. N. PRECES POST MISSAM. Jesu, benignissime Redemtor, Deus, Judex juste, fortis, et patiens, in corde meo revera praesens! infinitas tibi grates debeo pro innumeris beneficiis tuis, quibus me sacerdotem tuum hactenus cumulasti. Amori tuo satis non erat, in hunc mundum de coelo venisse, ut ad novam me vitam regenerares: voluisti et hodie in ma |