Lutnia polska: czyli, Śpiewnik, największy ze wszystkich wydanych dotychczasBracia Worzałłowie, 1917 - 472 |
Z wnętrza książki
Wyniki 1 - 5 z 28
Strona 42
... żal Przebłaga Cię ! Niewoli zerwij sznury , Hej baczność , cel i w łeb lub w serce pal . Hej trąb , hej trąb ! Strzelecka trąbko w dal , A kłuj , a rąb ! I w łeb lub serce pal . Hej ! kto zabawę lubi . I. Hej ! kto 42-
... żal Przebłaga Cię ! Niewoli zerwij sznury , Hej baczność , cel i w łeb lub w serce pal . Hej trąb , hej trąb ! Strzelecka trąbko w dal , A kłuj , a rąb ! I w łeb lub serce pal . Hej ! kto zabawę lubi . I. Hej ! kto 42-
Strona 62
... Żal , strach i smutek serca nasze gniecie . O Matko Boska , czegośmy doczekali , że każdy człowiek przed Tobą się żali . Wojna okrutna , straszne krwi rozlanie , Najświętsza Pannɔ , cóż się z nami stanie ? Wejrzyj na lud Twój , Matko ...
... Żal , strach i smutek serca nasze gniecie . O Matko Boska , czegośmy doczekali , że każdy człowiek przed Tobą się żali . Wojna okrutna , straszne krwi rozlanie , Najświętsza Pannɔ , cóż się z nami stanie ? Wejrzyj na lud Twój , Matko ...
Strona 67
... Żal mi ciebie , jak Bóg w niebie , Bo się zgubisz sam . Gdy szczęśliwie wrócę z boju , Gdzież cię mam szukać w pokoju ? Tu w tej chatce - przy mej matce , Nad tą rzeczką wwyż . A jak zginę , co tak snadnie , To buziaczek mi przepadnie ...
... Żal mi ciebie , jak Bóg w niebie , Bo się zgubisz sam . Gdy szczęśliwie wrócę z boju , Gdzież cię mam szukać w pokoju ? Tu w tej chatce - przy mej matce , Nad tą rzeczką wwyż . A jak zginę , co tak snadnie , To buziaczek mi przepadnie ...
Strona 81
... żal gnębi , Že na marne tyle młodzi W jakiś obcy świat odchodzi , Gdzie im serce chłód wyziębi ? że zapomną ojców mowy I prostoty swej wioskowej ? Żal wam tylu rąk do pracy ? Żal wam ziemi -81-
... żal gnębi , Že na marne tyle młodzi W jakiś obcy świat odchodzi , Gdzie im serce chłód wyziębi ? że zapomną ojców mowy I prostoty swej wioskowej ? Żal wam tylu rąk do pracy ? Żal wam ziemi -81-
Strona 82
czyli, Śpiewnik, największy ze wszystkich wydanych dotychczas. Żal wam tylu rąk do pracy ? Żal wam ziemi opuszczonej ? Cóż wy wiecie ! Ci chłopacy Będą zwalać , dźwigać trony ! Z czarnym orłem ponad skronią Śród tryumfu świat przegonią ...
czyli, Śpiewnik, największy ze wszystkich wydanych dotychczas. Żal wam tylu rąk do pracy ? Żal wam ziemi opuszczonej ? Cóż wy wiecie ! Ci chłopacy Będą zwalać , dźwigać trony ! Z czarnym orłem ponad skronią Śród tryumfu świat przegonią ...
Spis treści
118 | |
124 | |
132 | |
138 | |
147 | |
153 | |
160 | |
166 | |
171 | |
177 | |
183 | |
190 | |
199 | |
205 | |
211 | |
216 | |
223 | |
232 | |
238 | |
244 | |
251 | |
257 | |
266 | |
272 | |
278 | |
285 | |
291 | |
343 | |
349 | |
355 | |
360 | |
368 | |
375 | |
381 | |
387 | |
393 | |
399 | |
406 | |
409 | |
416 | |
422 | |
429 | |
435 | |
441 | |
Inne wydania - Wyświetl wszystko
Kluczowe wyrazy i wyrażenia
Almanzor Andziu będę będziesz boju Boże Bóg bój bracia broń Bywaj cały chcę Choć ciach cicho ciebie cię coś cóż cupu czarne dalej dał dana dłoń dmie dzień dziewczę dziewczyno dziś Filon głos gorzkie żale Góralu huzar Jasio Jasiu każdy kocha krew krwi krwią Któż Kurdesz kwiat luba łeb Łódko łzy Marsylianka Marsz Marsz Sokołów matka Matko Matulu Matyska mąż miał miała mię miłość miły młody mojej mój nasza Niech Niechaj niema Niemen nikt nogi oczy panicz piersi pieśń płacz płotek płynie powidal pójdę precz proso puzon Reduta Ordona reta itd serca serce stary stój śpiew świat świecie świr teraz tobą tobie twoje twój Ty pójdziesz górą tymianka Tyś Waraha wciąż wianek wije wino Wiwat wnet woła Wszak wśród wypada zielony dzban ziemi złota źle żal żale Żem żołnierz życia życie żyje
Popularne fragmenty
Strona 66 - Nie rzucim ziemi, skąd nasz ród, Nie damy pogrześć mowy! Polski my naród, polski lud, Królewski szczep piastowy, Nie damy, by nas zniemczył wróg...
Strona 125 - Warn wina trzeba, pieszczot dziewczyny, Złota, rozkoszy!... Więc jak dzień długi, •• Dzwonią kowadła, szumią maszyny I koła warczą, i orzą pługi, ,,, ; I grzbiet się ludu gnie roboczego... Warn wina trzeba! Więc w znoju, w pocie Lud ten za kawał chleba czarnego Dobywa dla was miliony, krocie... A zawsze mało! Gdy on mrze z głodu, Gdy mu się chata nad głową wali, Dla was frykasy i szampan z lodu, I przepych, zbytek złoconych sali. Lecz hola, dumne świata władyki!' Podnieście...
Strona 226 - Jakżeby moje hańbę pomnożył, Gdyby od Laury uwity Wieniec na głowę Dorydy włożył Jako łup na mnie zdobyty! Wianku różany! gdym cię splatała, Krwią-m cię rąk moich skropiła: Bom twe najmocniej węzły spajała I z robotą-m się kwapiła. Teraz bądź świadkiem mojej rozpaczy I razem naucz Filona, Jako w kochaniu nic nie wybaczy Prawdziwa miłość wzgardzona. Tłukę o drzewo koszyk mój miły, Rwę wieniec, którym splatała; Te z nich kawałki będą świadczyły, Żem z nim...
Strona 71 - Oto dziś dzień krwi i chwały, . Oby dniem wskrzeszenia był! W tęczę Franków Orzeł Biały Patrząc lot swój w niebo wzbił. Słońcem lipca podniecany, Woła na nas z górnych stron: Powstań, Polsko, krusz kajdany, Dziś twój tryumf albo zgon.
Strona 88 - Gdzież jest król, co na rzezie tłumy te wyprawia? Czy dzieli ich odwagę, czy pierś sam nadstawia? Nie, on siedzi o pięćset mil na swej stolicy, Król wielki, samowładnik świata połowicy. Zmarszczył brwi, — i tysiące kibitek wnet leci; Podpisał, — tysiąc matek opłakuje dzieci; Skinął — padają knuty od Niemna do Chiwy. Mocarzu, jak Bóg silny, jak szatan złośliwy!
Strona 134 - Drobny, wychudły, z oczyma jasnemi, W których łzy wielkie i srebrne wzbierały I gasły w rzęsach spuszczonych ku ziemi, Blady jak nędza, a tak jeszcze mały, Że mógł rozpłakać się i wołać: Matko!
Strona 225 - A z tym się chytrze ukryć umiała, Że bywa czasem fałszywą. Słabą niewinność łatwo uwiodą! Teraz wracając do domu, Nauczać będę moją przygodą, Żeby nie wierzyć nikomu. Ale któż zgadnie: przypadek jaki Dotąd zatrzymał Filona? Może on dla mnie zawsze jednaki, Możem ja próżno strwożona? Lepiej mu na tym naszym jaworze Koszyk i wieniec zawieszę, Jutro paść będzie trzodę przy borze... Znajdzie... jakże go pocieszę!
Strona 137 - Że były chmurą ogromną o świcie, Przez którą przebić nie mogło się słońce, I zmierzch nad ziemią trwał przez lat tysiące... Widział, że tłum ten - to siła stracona Dla wielkich celów i dążeń ludzkości, I czytał w groźnym spojrzeniu przyszłości, Że chce rachunku - z miliona...
Strona 224 - I tę pleciankę różowę; Maliny będziem jedli oboje, Wieniec mu włożę na głowę. Prowadź mię teraz, miłości śmiała, Gdybyś mi skrzydła przypięła, Żebym najprędzej bór przeleciała, Potem Filona ścisnęła! Oto już jawor... Nie masz miłego! Widzę, że jestem zdradzona! On z przywiązania żartuje mego... Kocham zmiennika Filona! Pewnie on teraz koło bogini ' Swej, czarnobrewki Dorydy, Rozrywkę sobie okrutną czyni Kosztem mej hańby i biedy. Pewnie jej mówi, że obłądzona,...
Strona 87 - Nie tyle przejdzie uczuć przez duszę w rozpaczy, Ile z tych dział leciało bomb, kuł i kartaczy. Patrz, tam granat w sam środek kolumny się nurza...